schelpje3 schreef:N.a.v. dit bericht:
Ze is een van de meer dan honderd mensen per jaar die met een officiële aanvraag bij de euthanasieconsulenten van het ziekenhuis komen. Hun aantal neemt toe. 'Het taboe brokkelt af,' constateert het ziekenhuis.
Mensen blijken in een vroeg stadium van een ziekte, een euthanasieaanvraag in te dienen, in geval van... of als...
Nu zijn er al topics over euthanasie, maar ik wil het hier eigenlijk beperken tot het lijden.
Nico Scheepmaker dichtte:
Een mens lijdt dikwijls 't meest
Door 't lijden dat hij vreest
Doch dat nooit op komt dagen.
Zo heeft hij meer te dragen
Dan God te dragen geeft.
Veel mensen verkiezen dus om hun leven te verkorten, met weken/maanden, dan hun lijden te aanvaarden.
Hoe zou dit komen?
Zijn mensen banger geworden voor pijn en benauwdheid, terwijl er toch steeds nieuwe medicijnen ontwikkeld worden om het lijden te verlichten?
Het is een lastig spanningsveld. Mensen stellen dat als ze alleen nog maar lijden, ze liever dood zijn omdat er dan geen kwaliteit van leven meer is. Nou is het volgens de Bijbel niet de bedoeling om je leven te verkorten, ook niet in tijd van lijden (of in ieder geval was die mogelijkheid er in de Bijbel niet) maar het lastige is dat de medische vooruitgang die je noemt, niet alleen het lijden dragelijker maakt maar vaak ook langer. De pijn wordt onderdrukt maar is echt niet weg.... en ondertussen zorgt de bestrijding soms wel dat je ziekbed veel langer kan duren dan vroeger.... Ik moet denken aan het geval in Frankrijk waar iemand jaren aan allerlei medische apparaten ligt waardoor het hart blijft kloppen... De partner wil dat de persoon in kwestie zal sterven maar de conservatieve christenen zijn fel tegen omdat dit euthanasie zou zijn. Maar zonder alle medische mogelijkheden had deze persoon al lang niet meer geleefd. Een lastig spanningsveld, maar zijn we soms niet fel tegen het beeindigen van leven terwijl het "rekken" daarvan wel wordt geaccepteerd?