Baarsen schreef:"Ik vraag ik me af of je een langdurige, serieuze relatie gehad moet hebben om met externe prikkels in aanraking te komen. Ik ben bang van niet..."
Externe prikkels beperken zich niet tot een langdurige serieuze relatie of het wakker gekust worden door een prins. Wanneer je als meisje bijvoorbeeld bewust kijkt of luistert naar erotisch geladen zaken en je laat je daarin emotioneel meenemen, dan kunnen die ook dat effect bij je hebben, evenals het lezen ervan. Ook kun je die gevoelens min of meer kunstmatig bij jezelf tot ontwaken brengen. Maar vanzelf gebeurt dat in de regel niet zoals bij jongens. Meisjes raken daarbij wat kwijt wat ze nooit meer terug zullen krijgen: hun ongereptheid, een soort van emotionele maagdelijkheid. En ze krijgen er iets voor in de plaats wat ze daarna nooit meer kwijtraken: lichamelijke seksuele verlangens waar ze op een verantwoorde manier mee zullen moeten leren omgaan. Binnen de geborgenheid van een goed huwelijk is dat geen probleem, integendeel. Mist ze die geborgenheid, dan is dat minder eenvoudig. "Wekt de liefde niet op voordat de tijd en de gelegenheid daar rijp voor is!" staat er niet voior niets in Hooglied.
Meisjes die hun seksualiteit kunnen beleven als een los stukje taart zoals jongens dat heel makkelijk kunnen, hebben doorgaans een proces van pijnlijke ervaringen en teleurstellingen achter de rug waardoor ze eelt op hun ziel hebben gekregen. Van nature zijn ze niet zo.
Waarom zouden jongens dat makkelijk kunnen?
Denk dat je gevallen hebt waar het eerder andersom is.Weet het wel zeker trouwens
Echt pure onzin wat je hier vertelt ja over meiden die dat doen dat die door pijnlijke gebeurtenissen eelt op hun ziel zouden hebben gekregen.
Waar haal je dat vandaan, of dénk je dat misschien gewoon?
)
)
