Moderators: Memmem, Moderafo's
Anne26 schreef:Sinds 1,5 jaar heb ik een relatie met een weduwnaar. Hij is 36 jaar en ik ben 31 jaar oud. Uit zijn eerste huwelijk heeft hij een dochter van 6 jaar oud.
We hebben elkaar op een rustige manier leren kennen, wat eigenlijk heel goed ging en nog steeds goed gaat. Ik las veel ervaringen van vrouwen die soms jaloeziegevoelens
hebben tegen over de eerste vrouw, het gevoel dat ze met haar moeten concurreren. Dit gevoel heb ik nooit gehad, tot nu...
De laatste tijd merk ik dat dit gevoel bij mij de kop opsteekt. Daarbij het besef dat zijn eerste vrouw altijd een rol in ons leven zal spelen. Waar ik dit eerst heel goed kon relativeren, lukt mij dit op dit moment niet goed. Het voelt alsof ik misschien mijn hele leven in haar schaduw zal staan, een soort van tweede keus.
Mijn vriend geeft mij dit gevoel helemaal niet, dus deze onzekerheid zit echt in mijzelf. Ik kan hier goed met hem over praten, wat heel fijn is. En soms lucht het dan voor even op, maar even later kan het dan toch weer zo hardnekkig naar boven komen.
Daarbij ook de gedachte aan het leven hierna, man en vrouw die elkaar daar weer tegenkomen. Hoe werkt dit bij ons? Herkennen we elkaar in de hemel? En hoe zit dit voor mensen die hertrouwd zijn? Horen hij en zijn eerste vrouw dan bij elkaar? Ik kan zelfs daar over nadenken.... het feit dat hij dan misschien heel erg uitkijkt naar haar en ik dan geen rol meer zal spelen. Rationeel gezien vind ik deze gedachten heel overdreven en vind ik dat ik me daar nu totaal niet druk om moet maken. Maar toch... ik kan het allemaal niet helemaal loslaten.
Lalage schreef:Het is toch helemaal niet raar dat je zulke gevoelens hebt. Misschien wordt het juist erger doordat je dit van jezelf niet mág voelen. Dan kan het helpen om deze gevoelens toe te laten, ze te bekijken (zonder te vervallen in piekeren) en ze er te laten zijn. Mooi dat jullie er samen over kunnen praten, koester dat!
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 14 gasten