Uitmaken om geloof?

Moderators: Memmem, Moderafo's

Mirrie8

Uitmaken om geloof?

Berichtdoor Mirrie8 » 23 feb 2017 08:20

Hallo allemaal,

Ik heb sinds 6 maanden een relatie met een ontzettend lieve jongen. Mijn eerste serieuze relatie sinds jaren, want mn laatste relatie Is op een vervelende manier uitgegaan en durfde ik geen jongens meer te vertrouwen. Bij deze jongen voelde alles precies goed. We hebben dezelfde hobbies en interesses. Houden van dezelfde muziek. Iedereen om ons heen zegt ook dat We elkaar gevonden hebben. Ik ben Christelijk opgevoed en hij ook. Alleen heeft hij het geloof een paar jaar geleden los gelaten. Hij voelt En ziet het niet. Hij heeft zo vaak gevraagd of God hem een teken wil geven dat Hij echt bestaat. Hij kan zich niet blindelings overgeven en geloven. Nog voordat We met onze relatie begonnen, Had ik hem gezegd dat ik dit heel lastig vond en niet wist of ik ermee kon doorgaan. Gelijk een dominee ingeschakeld en vanaf onze scharrel tijd heeft mn vriend daar contact mee. Hij staat er gelukkig wel open voor allemaal. Elke zondag gaat hij mee naar de kerk. Dit gebeurt dus nu 6 maanden lang. Maar na een recent gesprek vertelde hij me dat hij nog steeds niet gelooft dat het Christendom de religie Is. Hij heeft zoveel vragen waar de dominee hem ook niet allemaal mee kan helpen helaas. Hij heeft een tijd gebeden maar Is daar ook mee gestopt omdat het niks uithaalde in zijn ogen. Hoe moet ik hier nou mee omgaan? Ik geloof oprecht dat als je open staat voor het geloof, je uiteindelijk aangeraakt wordt. Maar dit vreet me op en Is gewoon elke aanwezig. Ik hou heel veel van hem, en wil het hier niet om uitmaken. Iemand een vergelijkbaar verhaal of ervaring meegemaakt ?

Gebruikersavatar
elburger
Kapitein
Kapitein
Berichten: 1112
Lid geworden op: 14 mar 2016 14:59

Re: Uitmaken om geloof?

Berichtdoor elburger » 23 feb 2017 10:24

Wel, dit is een zeer moeilijke keuze/vraag die jij stelt.
Menig mens zal hier waarschijnlijk iets in zien wat bekend voor komt.
En zo zullen er ook diverse meningen zijn.
Laat ik beginnen te zeggen dat je moet blijven bidden.
In de Bijbel staat diverse malen dat men aanhoudend moet bidden.
Loslaten van een geliefde die anders in het geloven staat is moeilijk.
En ik zal de laatste zijn die zegt dat het een kansloze zaak is op den duur.
Het kan heel goed mogelijk zijn dat hij wel gaat leven naar de Geest, en het wereldse achter zich gaat laten.
Geloof moet groeien, zal groeien als je erom bidt.
Maar het kan ook anders lopen.
Het kan ook maar zo zijn dat de liefde voor God die hij heeft verflauwt, dat hij geloofd op zijn manier, zoals zo velen doen tegenwoordig.
Blijf vertrouwen op God.
Hij zal jou de weg wijzen.
Ik wens jou en jouw vriend Gods zegen toe en hoop dat de liefde voor God die jij hebt ook een anker mag zijn voor jouw vriend.
ongerechtigheden hadden de overhand over mij, maar onze overtredingen die verzoent Gij

Marleen1987
Verkenner
Verkenner
Berichten: 75
Lid geworden op: 22 feb 2017 23:14

Re: Uitmaken om geloof?

Berichtdoor Marleen1987 » 23 feb 2017 13:24

Het is misschien niet hetzelfde maar ik ben getrouwd met een ongelovige man.
Zelf heb ik ook jarenlang niet geloofd, maar dat kan je in me voorstelbericht lezen.
Ben nu sinds een half jaar dat ik wel weer geloof al begrijp ik veel dingen niet.
Maar dan is er altijd hoop toch?

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23543
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: Uitmaken om geloof?

Berichtdoor Marnix » 23 feb 2017 15:28

Geen vergelijkbaar verhaal, wel een bijbeltekst:

Verder geef ik zelf nog - niet de Heer - het volgende voorschrift: wanneer een broeder een ongelovige vrouw heeft die bij hem wil blijven, mag hij niet van haar scheiden. Dit geldt ook voor een zuster: wanneer ze een ongelovige man heeft die bij haar wil blijven, mag ze niet van hem scheiden. Want de ongelovige man behoort dankzij zijn vrouw God toe en de ongelovige vrouw dankzij haar man eveneens. Zou dat niet zo zijn, dan zouden uw kinderen onrein zijn. Maar nu zijn ze geheiligd. Maar als de ongelovige partij wil scheiden, moet dat maar gebeuren; in dat geval is de broeder of zuster niet gebonden. Bedenk echter dat u door God geroepen bent om in vrede te leven. Wie weet, u zou uw man toch kunnen redden? En wie weet, u kunt uw vrouw toch redden?
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Uitmaken om geloof?

Berichtdoor Chaya » 23 feb 2017 15:44

Marnix schreef:Geen vergelijkbaar verhaal, wel een bijbeltekst:

Verder geef ik zelf nog - niet de Heer - het volgende voorschrift: wanneer een broeder een ongelovige vrouw heeft die bij hem wil blijven, mag hij niet van haar scheiden. Dit geldt ook voor een zuster: wanneer ze een ongelovige man heeft die bij haar wil blijven, mag ze niet van hem scheiden. Want de ongelovige man behoort dankzij zijn vrouw God toe en de ongelovige vrouw dankzij haar man eveneens. Zou dat niet zo zijn, dan zouden uw kinderen onrein zijn. Maar nu zijn ze geheiligd. Maar als de ongelovige partij wil scheiden, moet dat maar gebeuren; in dat geval is de broeder of zuster niet gebonden. Bedenk echter dat u door God geroepen bent om in vrede te leven. Wie weet, u zou uw man toch kunnen redden? En wie weet, u kunt uw vrouw toch redden?

Volgens mij gaat deze tekst over een echtpaar dat reeds getrouwd is en niet voor een stel dat voor die keuze staat. In de vraag van t.s. staat niet dat zij voor een keuze staat van scheiden.
In 2 Korinthe 6 staat:
Trekt niet een ander juk aan met de ongelovigen; want wat mededeel heeft de gerechtigheid met de ongerechtigheid, en wat gemeenschap heeft het licht met de duisternis?
En wat samenstemming heeft Christus met Belial, of wat deel heeft de gelovige met den ongelovige?

Uit de vragenrubriek:
In de Bijbel staat dat je geen juk mag aantrekken met een ongelovige. Dat betekent heel simpel dat je als christen niet mag trouwen met iemand die niet christen is. Ik denk dat je van je kerkenraad geen toestemming zult krijgen om in deze omstandigheden belijdenis te doen. Ik heb in de praktijk ook zoveel pijn en verdriet meegemaakt door gemengde huwelijken dat ik je echt afraad om zo’n huwelijk aan te gaan. Dat zal zeker pijn doen, maar je vraagt naar de bijbelse weg. Er zijn bijna altijd problemen met de opvoeding, als je kinderen mag krijgen. Als je eenmaal getrouwd bent, wordt het vaak een compromis om maar één keer naar de kerk te gaan omdat de andere partner een heel andere zondagbesteding wil. Vaak willen ‘ongelovige vaders’ niet dat hun kinderen gedoopt worden. De verleiding voor kinderen is vaak dat ze liever met papa mee gaan zeilen op zondag dan met mama mee naar de kerk. Denk nog eens heel goed na over je situatie en je keus.

In de huwelijksdienst beloof je elkaar trouw als "godvrezend man" en als "vrome vrouw". Zo staat het in het huwelijksformulier. Het kan natuurlijk zijn dan je vriend graag christen wil worden, meegaat naar de kerk en volwassen gedoopt wil worden. Als iemand volwassen gedoopt is, is die persoon christen geworden. Dan is er geen verhindering voor een kerkelijk huwelijk. Hoe je het ook wendt of keert, er is bekering nodig. Daar nodigt de Heere ons toe uit. Voor de eerste bekering en de dagelijkse bekering. Dat is geen kleine zaak, maar wie hier oprecht mee bezig is, zal antwoord krijgen op zijn vragen en ervaren dat de Heere Zelf wil schenken wat Hij van ons vraagt. Heel veel sterkte met de overdenking en overweging van de argumenten die ik voor je heb aangedragen.

Ds. C. G. Vreugdenhil

@Mirre8
Ik heb zelf ook voor die keuze gestaan, het heeft heel veel verdriet gegeven.
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23543
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: Uitmaken om geloof?

Berichtdoor Marnix » 23 feb 2017 17:02

Toch voelt het wel vreemd. Je mag niet trouwen met iemand die twijfelt en dan wordt zelfs gesteld dat je dat niet kerkelijk ingezegd wordt. Maar als twee mensen in de kerk trouwen en een of beiden rekenen zich niet tot de bekeerden, gaan niet aan het avondmaal etcetera (wat helaas veel voorkomt) dan is het opeens geen probleem. En wanneer er twee getrouwd zijn die niet geloven en er komt iemand tot geloof, dan zijn we er blij mee en wordt zo iemand welkom geheten in de kerk. Wat is precies het verschil? Natuurlijk moet je goed over deze dingen nadenken en er met elkaar over praten. Sta je er wel open voor? Wat als we kinderen krijgen? En ook: Als God op de eerste plaats staat, kan je als ongelovige daar mee leven? En kan ik er mee leven dat ik het belangrijkste in mijn leven niet goed met mijn partner kan delen?

Volgens mij gaat het "vorm geen juk met ongelovigen" niet direct over een relatie maar dat je niet meedoet met mensen die afgoden dienen, die kwaad doen. Als 2 Korinthe 6 echt over je relatie met je niet-gelovige partner zou gaan, hoe kan er dan nog gesteld worden dat als je al getrouwd bent, je niet uit elkaar moet gaan? Als je een niet-gelovige man of vrouw hebt zou dat namelijk inhouden dat je een juk hebt aangetrokken met een ongelovige wat inhoudt: dat je verwantschap hebt met wetteloosheid, je in de duisternis leeft, je aan afgodendienst doet. 2 Korinthe 6 zegt zonder enig onderscheid te maken: Ga weg bij de ongelovigen, zonder je van hen af en raak niets aan wat onrein is. Het gaat er bij mij niet helemaal niet dat dit wel geldt als je een relatie met een ongelovige hebt en niet getrouwd bent maar niet als je een relatie hebt met een ongelovige en wel getrouwd bent. Dat je dan opeens al die consequenties van 2 Kor 6 niet meer opgaan. Hoe zie je dat precies?
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

jewannes
Verkenner
Verkenner
Berichten: 1
Lid geworden op: 21 jan 2017 09:55

Re: Uitmaken om geloof?

Berichtdoor jewannes » 23 feb 2017 19:23

Beste Mirrie8.

De keuze die jij moet maken heb ik,(man van boven de 60) ook moeten maken. Dat is inmiddels meer dan veertig jaar geleden. Ik begrijp als geen ander waar dit over gaat. Mijn vrouw komt uit een familie die nergens aan doet. Ik hoopte en bad en bidt nog steeds, of zij als Ruth de Moabietische bekeerd mocht worden. Maar mensen zijn maar slechte bidders. Ik in ieder geval wel.
Heel veel zorgen en moeilijkheden hebben wij gehad in ons leven, maar nooit samen kunnen bidden.
Na bepaalde grote tegenslagen wilde ze ook niet meer aan tafel blijven om uit de Bijbel te lezen. (lees Job 2-9). Ik weet, er kan nog een wonder gebeuren!
Jou vriend, begeerd net als die mensen in de Bijbel (Mat. 16 vers 1 en 4), een teken. Eigenlijk is dat opstand tegen God . God heeft Zijn Woord gegeven. Net als de rijke man in Lukas 16 – 31: Doch Abraham zeide tot hem: Indien zij Mozes en de profeten niet horen, zo zullen zij ook, al waren het, dat er iemand uit de doden opstond, zich niet laten gezeggen.
Je zegt hetzelfde als wat ik toen zei, "Ik hou heel veel van hem/haar, en wil het hier niet om uitmaken".
Ik durfde die pijn om haar te verliezen ook niet aan. Toch weegt die pijn niet op denk ik tegen de pijn die er later geweest is. Ik ga om de vrede maar één keer naar kerk op zondag. Mijn kinderen gaan nooit meer. Daar ben ik schuldig aan. Ze hebben allemaal een ziel te verliezen. Dat weegt zwaar.
Vraagt maar veel aan de Heere. Niet per se of het uit gaat of aan mag blijven, maar of Hij het wil sturen onder Zijn zegenende hand. Mocht het uit gaan en je bent daar heel verdrietig over, buig dan je knieën maar. Dat is het beste plekje.

Gebruikersavatar
mona
Majoor
Majoor
Berichten: 1990
Lid geworden op: 04 mei 2012 21:06

Re: Uitmaken om geloof?

Berichtdoor mona » 23 feb 2017 21:38

@Mirrie8:

Er bestaat een uitspraak: "eerst bekering en dan verkering".
Vroeger dreef ik daar de spot mee, maar nu besef ik de waarheid ervan.
Ik wil/kan niet persoonlijker worden dan dit.
Je zegt: ik wil het niet hierom uitmaken. Maar verkering heb je niet uit evangelisatie oogpunt.
In het huwelijk is het zo belangrijk dat je samen God kunt dienen, en je leven daarnaar inrichten.
Dat is de basis van de relatie. Ongelijkheid hierin doortrekt je hele huwelijk, op alle gebieden.
Vraag aan de Heere wat je moet doen. Onderneem geen stappen zonder Zijn antwoord.
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand,
hoe staat het met mijn binnenkant?

Gebruikersavatar
Niagara
Mineur
Mineur
Berichten: 224
Lid geworden op: 27 jun 2015 21:08

Re: Uitmaken om geloof?

Berichtdoor Niagara » 24 feb 2017 10:43

Mijn man geloofde ook niet toen wij verkering kregen. Hij was ook wel christelijk opgevoed maar sinds de scheiding van zijn ouders op zijn 11e niet meer naar de kerk gegaan. Wel stond hij open voor het geloof, hoewel ook zijn bidden niet aan leek te komen in tijden dat hij God nodig had en hij was daar flink teleurgesteld in. Ook kon hij heel cynisch doen over christenen, vooral als ze zich niet zo christelijk gedroegen als ze zich voordeden.
Toch ben ik een relatie met hem aangegaan. Waarom? Omdat ik iemand zag die wel wílde, iemand die zoekende was, iemand die het moeilijk had en diep gekwetst was, en dat het cynisme dat hij had over christenen voortkwam uit eenzijdige/misinformatie, teleurstelling en onwetendheid. In mijn ogen zijn dat geen onoverkomelijke dingen, zolang de persoon erin wil investeren. En ik, ik wilde er ook in investeren (voor hem bidden, hem van informatie voorzien, geduld hebben, mijn best doen hem goed voor te leven en Gods liefde en genade te laten zien. Hierin heb ik zelf moeten groeien, het ging heus niet vanaf het begin aan vlekkeloos.). En God, Ik wist zeker dat Hij iemand die Hem zocht, Hem ook zou laten vinden. Maar ook dat dat bij iedereen anders gaat, en in een ander tempo. De spectaculaire eensklapse bekeringsverhalen zijn niet de meest voorkomende, vaker duurt het proces jaren.
Bij ons ging het gepaard met zware psychische moeiten, en we woonden anderhalf uur reizen uit elkaar, dus zagen elkaar alleen in het weekend en hadden dan vaak geen energie voor kerkdiensten. Ook merkte ik dat de kerk waar ik bij kwam toen ik begeleid ging wonen voor mij al niet zo fijn was, en bij hem meer onbegrip en tegenzin kweekte dan dat hij er steun of begrip uit haalde. Toen mijn man beschermd moest gaan wonen wegens psychoses kregen wij daar echter een pastoraal werkster van zijn oude kerk die wel heel erg hielp. Vanwege omstandigheden hebben wij samen moeten gaan wonen, voor ons huwelijk, wij waren al wel verloofd maar door de psychische moeilijkheden was trouwen nog niet mogelijk.
Mijn man en ik zijn vorige lente getrouwd, ook voor God. Dit wilde mijn man ook graag. We zijn in een nieuwe plaats gaan wonen en hebben hier eindelijk een kerk gevonden waar we ons thuisvoelen. Momenteel volgen wij samen belijdeniscatechisatie en deze dominee kan gelukkig wel fijne antwoorden geven op de vragen waar mijn man mee rondliep. Ik zie wel dat niet alleen mijn man, maar ik ook, in ons geloof gegroeid zijn en waar ik in het begin van de relatie wel zijn steun miste op geloofsgebied trekt dat steeds meer bij. Ook merk ik dat zijn psychische problematiek hem nu niet meer wegtrekt bij God, maar juist dichter naar Hem toe, en dat zie ik als goed teken.
Bij iedereen loopt het anders en ik vind dat een ander niet zomaar over jouw situatie een bijbeltekstje heen kan gooien en dat het daar klaar mee is. Als jij iemand ziet waar je heel veel van houdt die wel wil geloven maar het in zn eentje niet redt, is het dan christelijk om diegene maar te laten bungelen? Geestelijke noden kunnen samen opgaan met praktische. is het dan christelijk om je alleen te bekommeren om of diegen Jezus kent, maar de rest te laten? Juist Gods genade is zoveel groter, zoveel holistischer dan alleen het geestelijke stukje. Eerlijk gezegd geloof ik niet dat iemand alleen over Jezus vertellen genoeg is, juist Zijn liefde, de liefde die Hij voor deze jongen in jouw hart brengt, laten doorwerken in alle aspecten van jouw en zijn leven toont Gods grootse liefde. Als hij dat niet in je hart geeft moet je 't niet doen, maar als God je deze liefde in je hart geeft, zal je dat dan niet inzetten tot Gods eer?
Afbeelding

Gebruikersavatar
paprikameisje2
Generaal
Generaal
Berichten: 4904
Lid geworden op: 12 sep 2002 18:17
Locatie: in een huis

Re: Uitmaken om geloof?

Berichtdoor paprikameisje2 » 24 feb 2017 18:51

T kan ook andersom.. gelovig getrouwd.. en door situaties er de brui aan geven. Moet ik dan scheiden?

Btw.. denk wel dat het niet makkelijk zal zijn. Samen wel of nit bidden voor het eten bij de mac, bijbel lezen wel of niet. Wel.of niet christelijke school.. wel of niet trouwen in de kerk. Bij kinderen dopen? Etc etc..

RinusK

Re: Uitmaken om geloof?

Berichtdoor RinusK » 24 feb 2017 20:42

@mona, ik snap precies wat je bedoelt en volledig met je eens.

@topicstartster, besef alsjeblieft hoe moeilijk het is om een ongelovige echtgenoot te hebben. Besef je ook hoe mooi het kan zijn als je samen God mag zoeken en vinden, dat je samen Zijn Naam groot mag maken.
Het enige advies wat ik je kan geven is: bid tot Hem die je vragen en twijfels kent en vraag Hem om antwoord. (Zijn antwoord, niet jouw gewenste antwoord)

Gebruikersavatar
elburger
Kapitein
Kapitein
Berichten: 1112
Lid geworden op: 14 mar 2016 14:59

Re: Uitmaken om geloof?

Berichtdoor elburger » 25 feb 2017 08:31

"mona schreef"

Er bestaat een uitspraak: "eerst bekering en dan verkering".
Vroeger dreef ik daar de spot mee, maar nu besef ik de waarheid ervan.


Ik sluit mij hier volledig bij aan Mona.
Verder ga ik hier op scroll ook niet op in.
Dit zijn gevoelige zaken.
ongerechtigheden hadden de overhand over mij, maar onze overtredingen die verzoent Gij

Gebruikersavatar
gravo
Majoor
Majoor
Berichten: 2017
Lid geworden op: 12 jan 2009 23:20

Re: Uitmaken om geloof?

Berichtdoor gravo » 25 feb 2017 15:35

Mirrie8 schreef:Hallo allemaal,

Ik heb sinds 6 maanden een relatie met een ontzettend lieve jongen. Mijn eerste serieuze relatie sinds jaren, want mn laatste relatie Is op een vervelende manier uitgegaan en durfde ik geen jongens meer te vertrouwen. Bij deze jongen voelde alles precies goed. We hebben dezelfde hobbies en interesses. Houden van dezelfde muziek. Iedereen om ons heen zegt ook dat We elkaar gevonden hebben. Ik ben Christelijk opgevoed en hij ook. Alleen heeft hij het geloof een paar jaar geleden los gelaten. Hij voelt En ziet het niet. Hij heeft zo vaak gevraagd of God hem een teken wil geven dat Hij echt bestaat. Hij kan zich niet blindelings overgeven en geloven. Nog voordat We met onze relatie begonnen, Had ik hem gezegd dat ik dit heel lastig vond en niet wist of ik ermee kon doorgaan. Gelijk een dominee ingeschakeld en vanaf onze scharrel tijd heeft mn vriend daar contact mee. Hij staat er gelukkig wel open voor allemaal. Elke zondag gaat hij mee naar de kerk. Dit gebeurt dus nu 6 maanden lang. Maar na een recent gesprek vertelde hij me dat hij nog steeds niet gelooft dat het Christendom de religie Is. Hij heeft zoveel vragen waar de dominee hem ook niet allemaal mee kan helpen helaas. Hij heeft een tijd gebeden maar Is daar ook mee gestopt omdat het niks uithaalde in zijn ogen. Hoe moet ik hier nou mee omgaan? Ik geloof oprecht dat als je open staat voor het geloof, je uiteindelijk aangeraakt wordt. Maar dit vreet me op en Is gewoon elke aanwezig. Ik hou heel veel van hem, en wil het hier niet om uitmaken. Iemand een vergelijkbaar verhaal of ervaring meegemaakt ?


@ Mirrie8,
Het is altijd een lastige route om je persoonlijke verhaal op een forum te plaatsen. De nuances ontbreken en je weet nooit of je wel de juiste mensen treft. Of je wel of niet geholpen wordt.
Toch zou ik er zelf het volgende van willen zeggen:

Uit je verhaal blijkt mijns inziens dat je vriend zich helemaal niet losgemaakt heeft van godsdienst. Het lijkt wel alsof hij daar definitief over beslist heeft, maar volgens mij is dat niet zo. Hij heeft vrij kort geleden nog heel veel indringende vragen gesteld. Hij is er zeer intensief mee bezig geweest. Hij heeft zich waarschijnlijk suf gezocht naar een oplossing, waarin hij zowel eerlijk naar zichzelf kan blijven als eerlijk naar jou, maar die zoektocht heeft nog niet tot een eindresultaat geleid. Althans, dat denk ik.
Of dat komt doordat hij de verkeerde personen heeft gesproken of doordat hij ongeduldig is weet ik niet, maar naar mijn gevoel moet je rekening houden met het volgende:
1. Tot geloof komen is geen haastwerk. Het gebeurt ook niet vaak in zeer korte tijd. Meestal krijg je pas inzicht in de betekenis van religieuze overtuigingen na lange tijd. Eerst doe je mee met de gebruiken en gewoonten, later begrijp je de bedoeling daar beter van. Je leeftijd en levenservaring spelen een grote rol in de aanvaarding van religieuze dingen. De religie houdt zich immers met de grootste levensvragen bezig? Onze afkomst, onze toekomst, het waarom van de dingen, de zin en het doel van ons leven, het onuitroeibare kwaad, de bitterheid van de dood enzovoorts. Die vragen.
Verwacht niet dat je de religieuze antwoorden op al die zaken even snel tot je kunt nemen. Iedereen is daar zijn leven lang mee bezig, ook niet-gelovige mensen. Vaak is lange tijd ook niet duidelijk of je jezelf nu als gelovige of als niet-gelovige moet zien. Geef het de tijd.
Laat de liefde niet het slachtoffer worden van de haast.
De kern van de religie is liefde. Dus wees daar dan als eerste mee bezig. Al had ik alles, maar de liefde niet...

2. Er is grote verscheidenheid in de godsdienst en ook in soorten gelovigen. Godsdienst kan dogmatisch zijn, zeer zelfverzekerd en rechtlijnig. Zo zit het en niet anders. Maar godsdienst kan ook cirkelen rond de genoemde levensvragen en veel meer ruimte laten voor twijfel, zoeken, voorzichtigheid. Stel jezelf de vraag of jij of je vriend misschien een te krampachtig beeld van gelovig-zijn hanteren. Denk je misschien niet te snel dat je nu alles moet onderschrijven, alles moet geloven, alles moet doen, laten, vinden, denken of verwoorden, wat andere christenen in je onmiddellijke nabijheid ook doen?
Dat is misschien helemaal niet nodig. Er is zoveel verschil tussen mensen. ook tussen gelovigen. Er zijn ook liberale christenen, voor wie niet zozeer de letter van de godsdienst belangrijk is, maar veel meer de geest. Die eerlijk durven zegen dat ze heel veel dingen niet begrijpen en van heel veel zekerheid niet zeker zijn. Waarom zou zo iemand minder te maken hebben met religie dan een zelfverzekerde, wat strengere gelovige?

Zomaar wat bemerkingen om je ervoor te behoeden dat je de liefde niet te snel opgeeft.

Ubi caritas et amor, ibi Deus est (waar barmhartigheid is en liefde, daar is God).

gravo
'Von Gott wissen wir nichts. Aber dies Nichtwissen ist Nichtwissen von Gott'
(Franz Rosenzweig, Der Stern der Erlösung)

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Uitmaken om geloof?

Berichtdoor MoesTuin » 26 feb 2017 13:01

Mirrie8 schreef:Hallo allemaal,

Ik heb sinds 6 maanden een relatie met een ontzettend lieve jongen. Bij deze jongen voelde alles precies goed. We hebben dezelfde hobbies en interesses. Houden van dezelfde muziek. Iedereen om ons heen zegt ook dat We elkaar gevonden hebben. Ik ben Christelijk opgevoed en hij ook. Alleen heeft hij het geloof een paar jaar geleden los gelaten. Hij voelt En ziet het niet. Hij heeft zo vaak gevraagd of God hem een teken wil geven dat Hij echt bestaat. Hij kan zich niet blindelings overgeven en geloven. Nog voordat We met onze relatie begonnen
Hoe moet ik hier nou mee omgaan? Ik geloof oprecht dat als je open staat voor het geloof, je uiteindelijk aangeraakt wordt. Maar dit vreet me op en Is gewoon elke aanwezig. Ik hou heel veel van hem, en wil het hier niet om uitmaken. Iemand een vergelijkbaar verhaal of ervaring meegemaakt ?


Mooi om te lezen dat jullie zo matchen op vele terreinen.
je hebt zo te lezen de liefde van je leven gevonden!
Mooi de overeenkomst ook dat jullie beiden christelijk zijn opgevoed.
Ook hetgeen in dikgedrukt zwart heb gemaakt in je vraagstelling, klinkt al je antwoord door, hou dit vast.
Ik zou zeggen, geef jullie relatie een kans, er is al zoveel moois en goeds.
Geloof laat zich niet dwingen.
Je kan er ook teveel de nadruk op gaan leggen (even bot gezegd dat het erop neer komt "je moet geloven anders maak ik het uit")
Je leeft nu in verkeringstijd, die tijd heeft geen houdbaarheidsdatum, dus neem die tijd en onderzoek en ontdek op dit gebied elkaar verder, zonder al te veel te pushen erop, maar subtiel, als de aanleiding of het moment hiervoor soms opeens aandient.
Het kan gaan groeien dan. bid er vooral veel om , het kracht van het gebed is groots.
Van lieverlee komen jullie er van zelf dan achter of de wegen hier nader komen tot elkaar of er hierin meer afstand ontstaat.
Een pas klaar antwoord kunnen jullie samen alleen hierop geven.
Geef het tijd en soms zie je al eerder of pas later welke kant jullie wegen opgaan.
Wijsheid hierin!
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Veendam
Majoor
Majoor
Berichten: 1510
Lid geworden op: 18 sep 2017 20:15

Re: Uitmaken om geloof?

Berichtdoor Veendam » 28 sep 2017 21:58

Gelukkig heeft God meer geduld met mensen dan wij allemaal samen op dit forum.


Terug naar “Relaties”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 26 gasten