Moderators: Memmem, Moderafo's
Marnix schreef:Haha inderdaad. Van tevoren bedenk je het niet zo en op het moment dat er steeds meer van het hoofdje zichtbaar wordt denk je: schiet op, verloskundige. Maar als je dan beseft dat je het toch samen moet doen ga je wel in een overlevingsmodus en doe je wat je moet doen. Aanpakken, er uithalen en hopen dat alles goed is. Gelukkig begon ze direct te huilen, zat de navelstreng goed etc. Dus gewoon vastgehouden, doek er op en wachten op de vk en achteraf is het inderdaad ook wel weer heel bijzonder hoewel je het heel anders beleeft
‘S avonds ook nog de ambulance voor de deur gehad, ze stikte bijna in vruchtwater / slijm, verkrampte, ademde niet en werd donkerpaars. Dat was nog veel erger. Maar 112 gebeld want je denkt dat je kind in je armen dood gaat. Gelukkig kwam ze er uiteindelijk wel uit en kleurde ze toen weer langzaam bij. Schijnt vaker te gebeuren bij heel snelle bevallingen, daardoor krijgen ze vaak meer vruchtwater binnen en als ze zo klein zijn hebben ze weinig kracht on dat op te lossen. Maar het is wel heel eng om mee te maken.
Dus het was wel een heftige eerste dag, nu gaat het prima, hoewel je natuurlijk altijd die eerste dagen moet opstarten, ze gewicht verliezen etc. Ze zit nu onder de 2700 gram maar ja, trekt wel weer bij we zijn erg blij en dankbaar met dit mooie wondertje, ze doet het goed, slaapt heerlijk tussen de voedingen door (en wij ook). Het is een knapperd. Ik zet geen foto’s neer hier, wie wat wil zien moet maar pb’en
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 52 gasten