Ongelukkig getrouwd

Moderators: Memmem, Moderafo's

kinpruik

Re: Ongelukkig getrouwd

Berichtdoor kinpruik » 14 feb 2016 14:17

Harriette schreef:Ja dan is de macht al jong van je afgenomen. Denkend dat je dus geen macht hebt.

1.Het kan zich uitten in tegengesteld gedrag: macht denken te nemen door agressie en controle over anderen en situaties
2.Of in hetzelfde gedrag, waarbij je je hetzelfde gedraagt als aangeleerd machteloos en hulpeloos

Vaak gedraagt de ene partner zich volgens 1 en de andere partner volgens 2. En deze houden elkaar in stand.

Beide zijn ten diepste machteloos.


Ik begrijp je eigenlijk nu niet meer. Zou je ten opzichte van onderstaande quote die je eerder hebt gepost je positie nog eens kunnen uitleggen? Ik vindt het nogal bizar eigenlijk allemaal. Je vindt aan de ene kant dat je absoluut niet mag scheiden van je echtgenoot, maar je mag hem wel laten vastzetten door de politie. En wat je hieronder zei over kinderleed in scheidingen is vaak gewoon niet waar. Als je de scheiding op een normale manier regelt met je partner is het een grote opluchting.

Harriette schreef:Ik leef in dezelfde situatie als jij. Ik ben inmiddels nu 10 jaar getrouwd waarbij mijn man al 9 keer is weggeweest omdat de situatie niet leefbaar was. 2 keer zaten we al in een scheiding waarbij God me daadwerkelijk daarvan teruggeroepen heeft. Ook ik was het allemaal eens met de vele voorgaande reacties die hulp en uiteindelijk scheiding aanraden. Ik heb nog 1 kind onder de 10 thuis.
Een kind lijdt NIET méér in een gezin als de onze, dan dat je zou gaan scheiden. Met een scheiding wordt het voor je kind nog erger. Hij/zij is dan alleen met de vader. Geen jeugdzorg of kinderbescherming is er dan voor het kind. Het staat er alleen voor. En geloof me, ik heb het allemaal uit de kast getrokken.
Ik heb mijn man 2 keer aangegeven bij de politie, waarbij hij een huisverbod heeft gekregen. Na de 1e straf en voorwaardelijk, ging hij toch weer de fout in en kreeg hij weer straf met voorwaardelijk. Nu nog 1 keer en hij kan 6 weken gaan zitten.
Dus wel degelijk grenzen stellen en uitvoeren. Het werkt. Ik hou van hem, ik wil niet scheiden, maar het gedrag moet stoppen.
Wat verbaal geweld betreft: ook dit valt onder huiselijk geweld en kun je aangifte van doen. Haal eens een foldertje bij het politieburo, je staat versteld.
Ik snap alle meningen en adviezen van hoe een huwelijk behoort te zijn. Maar ik heb ook mijn jawoord gegeven en voor God is dat niet niks. Het is met bloed bezegeld/vermengd, bij een breuk gaat er dus nog meer bloed vloeien en je 'eigen' bloed haal je er niet meer uit. Ook daar spreek ik uit ervaring.
Ik ben wél gescheiden van mijn 1e man om dezelfde redenen. De ellende die toen is ontstaan.....laat ik het hier op houden: ik had beter getrouwd kunnen blijven. Mijn kinderen uit dat huwelijk zijn nu volwassen en zijn dat in ieder geval met mij eens.


Ik heb nog nooit gehoord van kinderen die vinden dat hun ouders maar bij elkaar hadden moeten blijven na een scheiding. Dat is toch wel zo bizar.

Harriette schreef:
Liefde.... dat is waar het allemaal om draait. In deze jaren heeft God al deze ellende gebruikt om mij dichter en dichter naar Hem toe te trekken. Om lief te hebben vanuit die Liefde. Ik dacht wel dat ik dat deed, maar dat is ook makkelijk als je man van je houdt. Bij dit neemt God je een level hoger. Heb je vijanden lief. Ook ik krijg overal de schuld van, nog steeds. Het raakt me niet meer. Ik weet wie ik ben in Christus. Een parel. En juist hierdoor ben ik ook steeds meer en meer gaan zien dat ikzelf aan God niets anders deed, Zijn vijand was ik en Hij had me evengoed lief. Ik wil op Jezus lijken.

Alle meningen zijn gebaseerd op de leugen dat God wil dat je gelukkig bent. Hij wil ook dat je gelukkig bent, maar niet in het aardse... hier is een waarheid: Je kunt ook gelukkig zijn in Jezus, zelfs met bizarre omstandigheden.
1 ding staat voorop: God wil niets van wat je man je ook aandoet. Hij wil echter ook niet dat je gaat scheiden. Zou jij wel kwaad mogen doen, terwijl je man dat ook niet mag?
Ik vermoed dat je niet wilt scheiden. Ik heb in dat opzicht werkelijk nergens steun gehad, dan bij God Zelf.
Het is de moeilijkere weg, maar ook de hoogste weg. Ik heb God leren kennen juist in het lijden en liefhebben, precies zoals Jezus deed.
Mocht je me een prive berichtje willen doen, dan ben je van harte welkom.
Sterkte en veel wijsheid van boven toegewenst.
In liefde..


Ik vind het eigenlijk nogal walgelijk dat je een vrouw die in een situatie met huiselijk geweld zit aanspoort om toch maar bij die man te blijven omdat 'God het zo wil'. Helemaal niemand weet wat God wil en al helemaal niet in dit soort situaties. Het lijkt me nogal wiedes dat er in het geval van huiselijk geweld een uitzondering op de boven gestelde regel gemaakt mag worden.

Gebruikersavatar
Harriette
Mineur
Mineur
Berichten: 109
Lid geworden op: 02 jan 2006 23:16

Re: Ongelukkig getrouwd

Berichtdoor Harriette » 14 feb 2016 15:25

kinpruik schreef: Ik begrijp je eigenlijk nu niet meer. Zou je ten opzichte van onderstaande quote die je eerder hebt gepost je positie nog eens kunnen uitleggen? Ik vindt het nogal bizar eigenlijk allemaal. Je vindt aan de ene kant dat je absoluut niet mag scheiden van je echtgenoot, maar je mag hem wel laten vastzetten door de politie. En wat je hieronder zei over kinderleed in scheidingen is vaak gewoon niet waar. Als je de scheiding op een normale manier regelt met je partner is het een grote opluchting.

Ik weet niet wat je verstaat onder positie.
Ik mag en wil inmiddels niet scheiden, nadat ik dat zeker wél heb gewild en het was er ook bijna verschillende keren door, getekend en al…dus machteloos of hulpeloos is zeker niet van toepassing op mij. Als er al iemand machteloos is, dan is dat mijn partner. Machteloos is namelijk geen macht hebben over jezelf. Niets kunnen veranderen aan jezelf t.o.v. situaties of personen. Want je denkt toch niet de macht betekent dat je macht hebt over situaties? Want dan zou scheiden wel een erg machteloze actie zijn. Het is namelijk wegrennen uit machteloosheid.
Ik heb mijn man aangegeven omdat het gedrag niet toelaatbaar en strafbaar is. Er is dus gewoon een mogelijkheid om een grens te stellen aan zijn gedrag. Daarmee maak je ook duidelijk: “dit accepteer ik niet”. Je geeft de ander ook de kans macht te nemen over zichzelf en iets te veranderen in zijn eigen gedrag. Want, geloof me, ze willen dit gedrag van henzelf ook niet. Ze weten alleen niet hoe anders. Tegelijkertijd wijs je hem niet af, want dat is wat je van nature doet vanuit eigen wonden van afgewezen zijn.
Mijn man komt dus uit een gezin vrij van huiselijk geweld in de vorm van agressie. Maar heeft nooit een eigen mening mogen uitspreken, want dat klonk niet goed. Je gaat je dan conformeren aan je ouders om maar goedkeuring te krijgen en wat je zelf voelt of wilt wordt niet belangrijk gevonden en wordt zelfs afgekeurd met stilzwijgen en negeren, totdat de mening herzien wordt. Dat uit zich ook in gedrag, om maar te voldoen aan wat ouders fijn vinden. Dat is iemand machteloos maken, zodat hij denkt dat hij geen macht meer over zichzelf heeft. Dit is een vorm die verborgen heel veel voorkomt. Vervolgens komt hij na een 1e huwelijk in een huwelijk met mij, waar hij een eigen mening mag hebben en ook mag uitspreken, zonder daar op afgerekend te worden. Dat geeft dusdanig veel veiligheid dat hij ging beseffen hoe machteloos hij was geworden. Nu mag en kan het dus wel, maar dan beginnen de problemen. Hoe doe je dat? Aangezien de macht van buitenaf is weggenomen, denk je dat je die terugkrijgt door macht over anderen te willen nemen. Als dat niet lukt met manipulatie (zoals hij is opgevoed en het enige wat hij kent) dan door agressie, want omdat het met manipulatie niet werkt, krijg je weer dat machteloze gevoel. Ook tijdens manipuleren en agressie voelen ze dezelfde machteloosheid die ze maar niet om kunnen keren. Het probleem zit namelijk in jezelf. Jij hebt macht over het gedrag van jezelf. Er zit ook een andere kant aan, want daar waar je je veilig voelt, zul je over grenzen gaan. Laat dat dan ook nog eens aangeleerd zijn om over grenzen te gaan, want dat wordt je geleerd als je machteloos wordt gemaakt als kind, dan is het helemaal makkelijk. In feite zie je dat al bij kinderen. Als het thuis veilig is, dan is het daar waar ze slecht gedrag vertonen. Wat dan belangrijk is, is dat ze weten dat ze mogen voelen en denken wat ze denken en voelen, maar dat bepaald gedrag onacceptabel is en anderen schaadt. Dát is wat ik deed met aangeven aan de politie. Aangeven dat het onacceptabel gedrag is, ondanks denken en voelen. Ik ben zijn moeder niet, dus ik ga hem geen huisarrest geven… Hij is 1 van de voorbeelden van zovele mannen….een kind wat voortleeft in een mannenlichaam. Een vader die als zoon gemanipuleerd en verwaarloosd is, geen goed voorbeeld heeft gehad, en nu niet weet hoe hij een man kan zijn. Hetzelfde gedrag zie ik bij mijn ene broer, die wel is mishandeld en leefde mét vader en mijn andere broer die geen slachtoffer is van lichamelijke mishandeling, en grootgebracht is door mijn moeder, en hij dus zonder vader werd grootgebracht. De laatste is er nog slechter aan toe dan de eerste. Er zijn gewoon mega gevolgen op latere leeftijd, gescheiden of niet-gescheiden ouders, zelf mishandeld of verwaarloosd of gemanipuleerd (niet zichtbaar).
Scheiding maakt de schade die ze al hebben alleen maar groter.

kinpruik schreef:Ik heb nog nooit gehoord van kinderen die vinden dat hun ouders maar bij elkaar hadden moeten blijven na een scheiding. Dat is toch wel zo bizar.


Dat heeft te maken met het feit dat kinderen loyaal MOETEN zijn en geen vrijheid daarin krijgen om eerlijk te zijn over wat ze werkelijk voelen. De mijne hebben dat wel gekregen. Ook zijn er velen die nog nooit uit de gevolgen zijn gekomen en dat dus niet kunnen erkennen, omdat ze zover niet zijn.

kinpruik schreef: Ik vind het eigenlijk nogal walgelijk dat je een vrouw die in een situatie met huiselijk geweld zit aanspoort om toch maar bij die man te blijven omdat 'God het zo wil'. Helemaal niemand weet wat God wil en al helemaal niet in dit soort situaties. Het lijkt me nogal wiedes dat er in het geval van huiselijk geweld een uitzondering op de boven gestelde regel gemaakt mag worden.


Als het gaat om het minder slechte voor de kinderen, dan raad ik aan niet te scheiden, dat laten alle cijfers zien.
Als het gaat om haarzelf, geeft ze zelf al aan niet te willen scheiden en ik ben daar op in gegaan, dat er dan andere mogelijkheden zijn, zoals je man aangeven, zodat het gedrag stopt. Niemand stopt zonder dat er consequenties hangen aan gedrag. Verder de mogelijkheid waarbij zij kan de vrouw kan worden die God wil dat zij wordt, los van haar man. Haar man is daar, ook met zijn gedrag, geen sta-in-de-weg bij. Altijd en in elk huwelijk, zal het het minder goede gedrag van je partner zijn, wat God gebruikt als een aansporing om jezelf te veranderen naar de man/vrouw die Hij wil dat je bent.
Dus 1 ding kun je zeker van zijn van wat God wil: Hij wil JOU vormen en gebruikt daarvoor alle situaties waar je in zit.
"Door Uw Wil te doen, leer ik om vrij te zijn"

kinpruik

Re: Ongelukkig getrouwd

Berichtdoor kinpruik » 14 feb 2016 15:50

Harriette schreef:Ik weet niet wat je verstaat onder positie.
Ik mag en wil inmiddels niet scheiden, nadat ik dat zeker wél heb gewild en het was er ook bijna verschillende keren door, getekend en al…dus machteloos of hulpeloos is zeker niet van toepassing op mij. Als er al iemand machteloos is, dan is dat mijn partner. Machteloos is namelijk geen macht hebben over jezelf. Niets kunnen veranderen aan jezelf t.o.v. situaties of personen. Want je denkt toch niet de macht betekent dat je macht hebt over situaties? Want dan zou scheiden wel een erg machteloze actie zijn. Het is namelijk wegrennen uit machteloosheid.
Ik heb mijn man aangegeven omdat het gedrag niet toelaatbaar en strafbaar is. Er is dus gewoon een mogelijkheid om een grens te stellen aan zijn gedrag. Daarmee maak je ook duidelijk: “dit accepteer ik niet”. Je geeft de ander ook de kans macht te nemen over zichzelf en iets te veranderen in zijn eigen gedrag. Want, geloof me, ze willen dit gedrag van henzelf ook niet. Ze weten alleen niet hoe anders. Tegelijkertijd wijs je hem niet af, want dat is wat je van nature doet vanuit eigen wonden van afgewezen zijn.
Mijn man komt dus uit een gezin vrij van huiselijk geweld in de vorm van agressie. Maar heeft nooit een eigen mening mogen uitspreken, want dat klonk niet goed. Je gaat je dan conformeren aan je ouders om maar goedkeuring te krijgen en wat je zelf voelt of wilt wordt niet belangrijk gevonden en wordt zelfs afgekeurd met stilzwijgen en negeren, totdat de mening herzien wordt. Dat uit zich ook in gedrag, om maar te voldoen aan wat ouders fijn vinden. Dat is iemand machteloos maken, zodat hij denkt dat hij geen macht meer over zichzelf heeft. Dit is een vorm die verborgen heel veel voorkomt. Vervolgens komt hij na een 1e huwelijk in een huwelijk met mij, waar hij een eigen mening mag hebben en ook mag uitspreken, zonder daar op afgerekend te worden. Dat geeft dusdanig veel veiligheid dat hij ging beseffen hoe machteloos hij was geworden. Nu mag en kan het dus wel, maar dan beginnen de problemen. Hoe doe je dat? Aangezien de macht van buitenaf is weggenomen, denk je dat je die terugkrijgt door macht over anderen te willen nemen. Als dat niet lukt met manipulatie (zoals hij is opgevoed en het enige wat hij kent) dan door agressie, want omdat het met manipulatie niet werkt, krijg je weer dat machteloze gevoel. Ook tijdens manipuleren en agressie voelen ze dezelfde machteloosheid die ze maar niet om kunnen keren. Het probleem zit namelijk in jezelf. Jij hebt macht over het gedrag van jezelf. Er zit ook een andere kant aan, want daar waar je je veilig voelt, zul je over grenzen gaan. Laat dat dan ook nog eens aangeleerd zijn om over grenzen te gaan, want dat wordt je geleerd als je machteloos wordt gemaakt als kind, dan is het helemaal makkelijk. In feite zie je dat al bij kinderen. Als het thuis veilig is, dan is het daar waar ze slecht gedrag vertonen. Wat dan belangrijk is, is dat ze weten dat ze mogen voelen en denken wat ze denken en voelen, maar dat bepaald gedrag onacceptabel is en anderen schaadt. Dát is wat ik deed met aangeven aan de politie. Aangeven dat het onacceptabel gedrag is, ondanks denken en voelen. Ik ben zijn moeder niet, dus ik ga hem geen huisarrest geven… Hij is 1 van de voorbeelden van zovele mannen….een kind wat voortleeft in een mannenlichaam. Een vader die als zoon gemanipuleerd en verwaarloosd is, geen goed voorbeeld heeft gehad, en nu niet weet hoe hij een man kan zijn. Hetzelfde gedrag zie ik bij mijn ene broer, die wel is mishandeld en leefde mét vader en mijn andere broer die geen slachtoffer is van lichamelijke mishandeling, en grootgebracht is door mijn moeder, en hij dus zonder vader werd grootgebracht. De laatste is er nog slechter aan toe dan de eerste. Er zijn gewoon mega gevolgen op latere leeftijd, gescheiden of niet-gescheiden ouders, zelf mishandeld of verwaarloosd of gemanipuleerd (niet zichtbaar).


Bovenstaande zijn jouw persoonlijke ervaringen en daar kan ik natuurlijk niks over zeggen.

Harriette schreef:Scheiding maakt de schade die ze al hebben alleen maar groter.


Dit is veeeeeeeeeel te absoluut gezegd en ik geloof zelfs in de meerderheid van de gevallen onjuist.

kinpruik schreef:Dat heeft te maken met het feit dat kinderen loyaal MOETEN zijn en geen vrijheid daarin krijgen om eerlijk te zijn over wat ze werkelijk voelen. De mijne hebben dat wel gekregen. Ook zijn er velen die nog nooit uit de gevolgen zijn gekomen en dat dus niet kunnen erkennen, omdat ze zover niet zijn.


Kinderen willen op jonge leeftijd natuurlijk dat hun ouders bij elkaar blijven. Soms kan dat alleen niet en is het beter voor de kinderen om de ongezonde situatie te doorbreken. Zonder uitzondering alle mensen die ik ken waarvan de ouders gescheiden zijn gaven op latere leeftijd aan dat scheiden achteraf gezien veruit de beste oplossing is geweest. In het geval van huiselijk geweld is het niet alleen de beste oplossing maar de enige oplossing. Nogmaals, als ouder ben je verantwoordelijk voor je kind, en in het geval van huiselijk geweld is het je verantwoordelijkheid om je kind uit die situatie weg te halen.

kinpruik schreef:Als het gaat om het minder slechte voor de kinderen, dan raad ik aan niet te scheiden, dat laten alle cijfers zien.


Dit mag je wel eens onderbouwen met concrete cijfers. Volgens mij is het namelijk onzin.

kinpruik schreef:Als het gaat om haarzelf, geeft ze zelf al aan niet te willen scheiden en ik ben daar op in gegaan, dat er dan andere mogelijkheden zijn, zoals je man aangeven, zodat het gedrag stopt. Niemand stopt zonder dat er consequenties hangen aan gedrag. Verder de mogelijkheid waarbij zij kan de vrouw kan worden die God wil dat zij wordt, los van haar man. Haar man is daar, ook met zijn gedrag, geen sta-in-de-weg bij. Altijd en in elk huwelijk, zal het het minder goede gedrag van je partner zijn, wat God gebruikt als een aansporing om jezelf te veranderen naar de man/vrouw die Hij wil dat je bent.
Dus 1 ding kun je zeker van zijn van wat God wil: Hij wil JOU vormen en gebruikt daarvoor alle situaties waar je in zit.


Nou ja, je geeft expliciet aan dat het in alle gevallen beter is bij je man te blijven dan te scheiden. Ik vind dat nogal cru aangezien topicstarter aangeeft dat er sprake is van huiselijk geweld. Eigenlijk vindt ik het een vorm van emotionele chantage. "Blijf nou maar bij hem, want dat is wat God van je wil." Het spijt me, maar ook al wil God dat ik bij mijn vriendin zou blijven als ze mij of mijn kinderen zou mishandelen, dan heeft hij gewoon pech want ik kies dan voor mijn kinderen.

Gebruikersavatar
Harriette
Mineur
Mineur
Berichten: 109
Lid geworden op: 02 jan 2006 23:16

Re: Ongelukkig getrouwd

Berichtdoor Harriette » 14 feb 2016 23:56

@ Sammie

Dus de redenen dat je niet bij hem weggaat of blijft:

-jullie hebben een zoontje
-je zou de boosdoener zijn
-je moet, want scheiden is niet toegestaan
-angst dat hij jullie kind afneemt
-angst voor co-ouderschap
-angst voor de omgeving
-angst voor de kerk
-geen mogelijkheden om weg te gaan
-niet weten hoe
Klinkt in mijn oren als een slachtoffer. En wel een hele machteloze.

Je hebt ook een slachtofferrol.

-je stelt geen grenzen
-je doet alles om goedkeuring te krijgen of niet uitgescholden te worden en/of de vrede te bewaren.
-Dat getuigt van een zeer lage eigenwaarde, scheiden is in zo’n geval ook geen optie, want dan ben je helemaal niet goed genoeg meer. In de ogen van niemand.
-Dan nog je zoontje half moeten afstaan, dan heb je helemaal niets meer voor jezelf. Je zoontje is immers geen slachtoffer van hem zeg je zelf, dus dat is niet de reden.
-Geen mogelijkheden om weg te gaan, terwijl je zegt:” Ik heb zelf een goede baan en hij woont in mijn koophuis (alles staat nog op mijn naam en betaal bijna alles, terwijl hij als eigen baas bijna 3x zoveel verdiend maar goed)”.

Conclusie… je hebt 2 opties:
1.Als je getrouwd wilt blijven, kun je grenzen stellen, en aangifte doen bij de politie, dit geeft de mogelijkheid tot verandering en beheersing van zijn eigen gedrag. Therapie wordt dan ook opgelegd.
Maar ja, dan zul je helemaal de boosdoener zijn en de schuld krijgen en zeker geen goedkeuring krijgen. Van hem niet en van de omgeving ook niet. Daarnaast zijn er voldoende tips gegeven hoe je dat zelf vol kunt houden, met behoud van eigenwaarde, zonder zijn gedrag goed te keuren, want dat doe je als je geen grenzen stelt.

2. Als je wilt scheiden: je hebt de mogelijkheid, want je hebt een koophuis op je eigen naam, en een baan.
Co-ouderschap is alleen een optie als je samen goed door 1 deur kan, daar kun je dus aan werken om niet samen door 1 deur te kunnen. En dat betekent veel ruzie hebben. Aan een omgangsregeling ontkom je niet, ook niet als hij je zoontje wel aangeraakt zou hebben.
Dus ga naar een advocaat en alles wordt geregeld (zorg eerst voor een ander slot op de deur, zodat hij er niet meer in kan).

Doe je niets dan heb je inderdaad gekozen voor optie 1, maar dan alleen voor het stukje getrouwd willen blijven.
Je stemt toe met zijn gedrag en bent medeplichtig t.o.v. je zoontje. Dan niet meer over klagen en er voor gaan. Jouw keus. Handreikingen of adviezen heb je kunnen lezen in de reacties. Blijven klagen en niets doen en maar blijven zeggen dat je niets kunt of niet weet hoe, kom je niets mee verder en is echt een machteloze slachtoffer rol, dan heb je eerst aardig werk aan de winkel wat betreft je zelf.
Of je kies voor optie 2 als je werkelijk geen slachtofferrol hebt en zo goed en bewust je keuzes kunt en durft te maken.

Het spijt me als ik hard overkom, maar je hebt gewoon niets aan het meehuilen. Het brengt je nergens. Dit zijn gerichte adviezen, afhankelijk van wat jij kiest. En let wel, ik was ooit net als jij.

ps. God heb ik hier even helemaal buiten gelaten.
"Door Uw Wil te doen, leer ik om vrij te zijn"

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23544
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: Ongelukkig getrouwd

Berichtdoor Marnix » 15 feb 2016 00:03

Het is ook niet zo dat scheiden altijd slechter is voor het kind. Onderzoeken tonen aan dat kinderen in huwelijken, die doorgaans goed lopen, veel beter af zijn dan kinderen uitnop de klippen gelopen huwelijken. Logisch want doorgaans is de relatie tussen man en vrouw wel goed, anders waren ze al gescheiden. Die gelukkige kinderen die beter af zijn, dat zijn vaak kinderen waar de ouders een goede relatie hebben. Elkaar niet slaan, mishandelen, vernederen, uitschelden. Bij kinderen van gescheiden ouders zijn er vaak meer problemen. Wat jij doet is andersom redeneren. Scheiden is slecht voor je kinderen? Ja. Waarom? Omdat er geen twee ouders zijn? Ja. Maar ook omdat die ouders ruzie maken, de een de ander mishandelt, met woorden of fysiek, kleineert. Er is geen studie die aantoont dat je als dat gebeurt beter bij elkaar kan blijven omdat dat beter voor je kinderen zou zijn. Wat denk je als die ontdekken dat vader moeder uitscheldt of mishandelt, uitscheldt enz? Ze komen er echt wel een keer achter hoor. Daar ga je als kind kapot aan. Of je slaat op een gegeven moment een keer je vader het ziekenhuis in. Of je loopt weg. Na heel wat slapeloze nachten. En dan krijg je zelf een keer een relatie. Lastig. En in de kerk hoor je telkens over God die als een vader is. Dat belooft ook niet veel goeds. Er zijn zo een hoop christenen die moeite hebben met dat beeld van God de vader, om dit soort redenen. Bij elkaar blijven is dan ook niet altijd het beste voor het kind, en ook niet wat God van je vraagt, als er een karikatuur wordt gemaakt van hoe Hij het bedoelt heeft. Van een band van liefde, trouw, wederzijds respect, de ander op een voetstuk hebben, dienen enzovoorts.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

Gebruikersavatar
Harriette
Mineur
Mineur
Berichten: 109
Lid geworden op: 02 jan 2006 23:16

Re: Ongelukkig getrouwd

Berichtdoor Harriette » 15 feb 2016 00:10

Marnix schreef:Het is ook niet zo dat scheiden altijd slechter is voor het kind. Onderzoeken tonen aan dat kinderen in huwelijken, die doorgaans goed lopen, veel beter af zijn dan kinderen uitnop de klippen gelopen huwelijken. Logisch want doorgaans is de relatie tussen man en vrouw wel goed, anders waren ze al gescheiden. Die gelukkige kinderen die beter af zijn, dat zijn vaak kinderen waar de ouders een goede relatie hebben. Elkaar niet slaan, mishandelen, vernederen, uitschelden. Bij kinderen van gescheiden ouders zijn er vaak meer problemen. Wat jij doet is andersom redeneren. Scheiden is slecht voor je kinderen? Ja. Waarom? Omdat er geen twee ouders zijn? Ja. Maar ook omdat die ouders ruzie maken, de een de ander mishandelt, met woorden of fysiek, kleineert. Er is geen studie die aantoont dat je als dat gebeurt beter bij elkaar kan blijven omdat dat beter voor je kinderen zou zijn. Wat denk je als die ontdekken dat vader moeder uitscheldt of mishandelt, uitscheldt enz? Ze komen er echt wel een keer achter hoor. Daar ga je als kind kapot aan. Of je slaat op een gegeven moment een keer je vader het ziekenhuis in. Of je loopt weg. Na heel wat slapeloze nachten. En dan krijg je zelf een keer een relatie. Lastig. En in de kerk hoor je telkens over God die als een vader is. Dat belooft ook niet veel goeds. Er zijn zo een hoop christenen die moeite hebben met dat beeld van God de vader, om dit soort redenen. Bij elkaar blijven is dan ook niet altijd het beste voor het kind, en ook niet wat God van je vraagt, als er een karikatuur wordt gemaakt van hoe Hij het bedoelt heeft. Van een band van liefde, trouw, wederzijds respect, de ander op een voetstuk hebben, dienen enzovoorts.


Grotendeels met je eens. Echter laat je de gezinnen weg, waar relaties tussen man en vrouw wel 'goed' zijn, maar kinderen emotioneel misbruikt, verwaarloosd worden enz...zie mijn vorige reactie. Je kunt deze gezinnen scharen onder de niet-gescheiden ouders gezinnen, met hetzelfde leed en gevolgen. En die kinderen groeien daar in op alsof het normaal is, want het is niet zo zichtbaar als de voorbeelden die je benoemt en waar iedereen over valt. Ik vraag me af hoeveel gezinnen je daar van kent. Waarschijnlijk weinig tot niet, zo goed verborgen is dat. Ken je echter de kenmerken, dan zie je er talloze. Ondanks dat deze gezinnen goed leken, scheiden bijna alle kinderen.
"Door Uw Wil te doen, leer ik om vrij te zijn"

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23544
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: Ongelukkig getrouwd

Berichtdoor Marnix » 15 feb 2016 09:56

Helaas zijn die situaties er inderdaad ook nog. Maar goed, het ging mij om het argument "volgens onderzoek is het beter voor kinderen als ouders bij elkaar blijven". Dat klopt, maar het ligt er dan wel aan HOE ze bij elkaar blijven. Als ze bij elkaar blijven en er dingen gebeuren die hier worden beschreven (verbaal en fysiek geweld) denk ik dat het zeker kiezen is tussen twee kwaden maar is het uiteindelijk beter voor het kind dat de ouders uit elkaar gaan dan dat ze bij elkaar blijven. Er vanuitgaand dat die situatie zo blijft. En dan is de vraag: Hoe lang blijf je hopen op veranderingen, verbetering?
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

Gebruikersavatar
Mortlach
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 18306
Lid geworden op: 06 sep 2008 20:11
Locatie: Ontario, Canada

Re: Ongelukkig getrouwd

Berichtdoor Mortlach » 15 feb 2016 10:17

Harriette schreef:Grotendeels met je eens. Echter laat je de gezinnen weg, waar relaties tussen man en vrouw wel 'goed' zijn, maar kinderen emotioneel misbruikt, verwaarloosd worden enz...zie mijn vorige reactie. Je kunt deze gezinnen scharen onder de niet-gescheiden ouders gezinnen, met hetzelfde leed en gevolgen. En die kinderen groeien daar in op alsof het normaal is, want het is niet zo zichtbaar als de voorbeelden die je benoemt en waar iedereen over valt. Ik vraag me af hoeveel gezinnen je daar van kent. Waarschijnlijk weinig tot niet, zo goed verborgen is dat. Ken je echter de kenmerken, dan zie je er talloze. Ondanks dat deze gezinnen goed leken, scheiden bijna alle kinderen.


Wat je hier doet, is claimen dat omdat er in de ene situatie problemen zijn, je de andere situatie niet moet proberen te verbeteren.
ḥtp dỉ nsw wsỉr nb ḏdw, nṯr ꜥꜣ, nb ꜣbḏw
dỉ=f prt-ḫrw t ḥnqt, kꜣw ꜣpdw, šs mnḥt ḫt nbt nfrt wꜥbt ꜥnḫt nṯr ỉm
n kꜣ n ỉmꜣḫy s-n-wsrt, mꜣꜥ-ḫrw

Gebruikersavatar
Harriette
Mineur
Mineur
Berichten: 109
Lid geworden op: 02 jan 2006 23:16

Re: Ongelukkig getrouwd

Berichtdoor Harriette » 15 feb 2016 10:37

Ik claim niets en kan ook niemand tegenhouden om het te proberen te verbeteren.
Maar kijk nou eens naar de moeder uit zo'n gezin... nog steeds uit op goedkeuring, krijgt ze het niet van haar man, dan zal ze het van haar kind gaan eisen. Het kind is echt niet zoveel beter af..het zal geclaimd worden te geven wat het niet kan geven. Emotioneel misbruik heet dat :(

Ik geef gewoon ook andere kanten aan..

Het gezin is de hoeksteen van de samenleving. Niet het goede of slechte gezin, maar 'just' het gezin.
Beter een slechte vader dan geen vader. En slechter dan de mijne kan niemand het treffen. :shock: Try me.. misschien verander ik nog van mening. :?:
"Door Uw Wil te doen, leer ik om vrij te zijn"

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23544
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: Ongelukkig getrouwd

Berichtdoor Marnix » 15 feb 2016 11:11

Onzin. Het gezin als hoeksteen van de samenleving heeft sowieso niets met het gezin zelf te maken maar gaat over de belangrijke positie die gezinnen hebben, welke invloed ze hebben op de samenleving. Niet op een kind. En als je dat al wil toepassen op een kind, dan gaat het wel degelijk om een goed functionerend gezin en geen gezin dat voor geen meter functioneert.

Beter een slechte vader dan geen vader? Wat een onzin. Waar trek je de grens? Wat denk je van een vader die zijn kind misbruikt? Zeg je dat daar ook tegen? Ach, beter een slechte vader dan geen vader? Want scheiden is fout dus dat moet nog veel erger zijn voor het kind? Je bent gewoon bang om te doen wat je moet doen, waarvan je diep in je hart ook wel weet dat het beter is. Wat zal de rest er wel niet van denken. En dus verzin je excuses om het maar niet te doen. Slechter dan jouw vader kunnen ze het niet treffen. Moet je nagaan.... Lekkere hoeksteen voor de samenleving, fijn fundament om op te bouwen, omgeving om in op te groeien. Je kind wordt vast heel gelukkig en zal blij zijn dat het een slechte vader heeft ipv geen vader.... :shock:

Sorry maar ik vind het allemaal nogal schokkend wat je schrijft, en hoe je je er maar bij neerlegt.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

Gebruikersavatar
Mortlach
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 18306
Lid geworden op: 06 sep 2008 20:11
Locatie: Ontario, Canada

Re: Ongelukkig getrouwd

Berichtdoor Mortlach » 15 feb 2016 11:30

Harriette schreef:Ik claim niets en kan ook niemand tegenhouden om het te proberen te verbeteren.
Maar kijk nou eens naar de moeder uit zo'n gezin... nog steeds uit op goedkeuring, krijgt ze het niet van haar man, dan zal ze het van haar kind gaan eisen. Het kind is echt niet zoveel beter af..het zal geclaimd worden te geven wat het niet kan geven. Emotioneel misbruik heet dat :(

Ik geef gewoon ook andere kanten aan..


Nee. Wat je doet is een slechte situatie bedenken en dan stellen dat die situatie hoe dan ook slecht zal blijven.

Terwijl er ook slechte situaties zijn die door verandering (scheiding) ten goede kunnen keren.

Het gezin is de hoeksteen van de samenleving. Niet het goede of slechte gezin, maar 'just' het gezin.
Beter een slechte vader dan geen vader. En slechter dan de mijne kan niemand het treffen. :shock: Try me.. misschien verander ik nog van mening. :?:


Ik ken toch een hoop mensen die dat niet met je eens zijn. En ik wil er geen wedstrijdje verplassen van maken, maar het kan altijd erger. Een vader die een pre-puberale dochter regelmatig beschikbaar stelt voor groepsverkrachting door vreemden... ben je echt beter af met dan zonder zo iemand?
ḥtp dỉ nsw wsỉr nb ḏdw, nṯr ꜥꜣ, nb ꜣbḏw
dỉ=f prt-ḫrw t ḥnqt, kꜣw ꜣpdw, šs mnḥt ḫt nbt nfrt wꜥbt ꜥnḫt nṯr ỉm
n kꜣ n ỉmꜣḫy s-n-wsrt, mꜣꜥ-ḫrw

Gebruikersavatar
Harriette
Mineur
Mineur
Berichten: 109
Lid geworden op: 02 jan 2006 23:16

Re: Ongelukkig getrouwd

Berichtdoor Harriette » 16 feb 2016 11:51

Mortlach schreef:... Een vader die een pre-puberale dochter regelmatig beschikbaar stelt voor groepsverkrachting door vreemden... ben je echt beter af met dan zonder zo iemand?


Okay jij wint. Dát was mijn vader dan nog net niet.

Sexueel misbruik: ja
Mishandeling: ja
Alcoholverslaafd: ja

Scheiden had niets opgelost, de schade is er dan al, en na 1 keer al meer dan genoeg.
Als je die schade en pijn hebt verwerkt, en vooral, hebt kunnen vergeven, dan kun je ook nog blij zijn met de goede kanten van hem, want ook die zijn er in een slechte vader. En ondanks alles heb ik toch veel van hem geleerd. Ik had dat niet willen missen.

Ik spreek dus uit ervaring, wat dus voor ieder anders zal zijn, vooral als ze daar niet uitgekomen zijn. Maar als je daar niets van hebt meegemaakt, kun je al helemaal hier niets over zeggen. Ik geloof dus wel dat ik recht van spreken heb.
"Door Uw Wil te doen, leer ik om vrij te zijn"

Gebruikersavatar
Mortlach
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 18306
Lid geworden op: 06 sep 2008 20:11
Locatie: Ontario, Canada

Re: Ongelukkig getrouwd

Berichtdoor Mortlach » 16 feb 2016 13:38

Harriette schreef:Okay jij wint. Dát was mijn vader dan nog net niet.

Sexueel misbruik: ja
Mishandeling: ja
Alcoholverslaafd: ja

Scheiden had niets opgelost, de schade is er dan al, en na 1 keer al meer dan genoeg.


Het is vreselijk dat je dit hebt moeten doormaken, en ik heb niet eens de illusie dat ik kan begrijpen wat zoiets met je doet. Dat gezegd draait scheiden de schade niet terug, maar het kan er wel voor zorgen dat er geen 'vervolgschade' optreedt.

Als je die schade en pijn hebt verwerkt, en vooral, hebt kunnen vergeven, dan kun je ook nog blij zijn met de goede kanten van hem, want ook die zijn er in een slechte vader. En ondanks alles heb ik toch veel van hem geleerd. Ik had dat niet willen missen.


Ik ben oprecht blij dat het je is gelukt niet in bitterheid te blijven steken. Maar besef jij je dat dat niet iedereen is gegeven? Dat scheiden categoriaal afwijzen omdat het (na jaren neem ik aan) jou wél gelukt is om dit te verwerken, niet in het belang van de slachtoffers is.

Ik spreek dus uit ervaring, wat dus voor ieder anders zal zijn, vooral als ze daar niet uitgekomen zijn. Maar als je daar niets van hebt meegemaakt, kun je al helemaal hier niets over zeggen. Ik geloof dus wel dat ik recht van spreken heb.


Natuurlijk, het enige waar ik op hoop is dat je je persoonlijke ervaring niet veralgemeniseerd waar dat niet terecht is.
ḥtp dỉ nsw wsỉr nb ḏdw, nṯr ꜥꜣ, nb ꜣbḏw
dỉ=f prt-ḫrw t ḥnqt, kꜣw ꜣpdw, šs mnḥt ḫt nbt nfrt wꜥbt ꜥnḫt nṯr ỉm
n kꜣ n ỉmꜣḫy s-n-wsrt, mꜣꜥ-ḫrw

kinpruik

Re: Ongelukkig getrouwd

Berichtdoor kinpruik » 16 feb 2016 14:58

Het soort situaties waar dit topic over gaat zijn altijd erg pijnlijk. Het is belangrijk om te beseffen dat de kinderen altijd lijden onder geweld binnen het gezin. Desalniettemin vindt ik dat je als ouder de plicht hebt dit zoveel mogelijk te verminderen. In het geval van seksueel misbruik is het je plicht als ouder zijnde om je kinderen hiervoor te beschermen, ook al zijn de maatregelen strijdig met wat de BIjbel hier over zegt. Het belang van je kind hoort hierin voorop te staan.


Terug naar “Relaties”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 29 gasten