Moderator: Moderafo's
convolutieintegraal schreef:Het liefst zou ik met hem gaan wandelen oid en dan gewoon heel lang kletsen over van alles en nog wat. Ik denk dat we dat best lang vol zouden kunnen houden. Alleen het probleem is dat ik er zo lang over getwijfeld heb of ik hem leuk vind, dat ik me nu afvraag of ik hem wel echt leuk vind of dat het meer een obsessie is geworden zegmaar. Ik voel niet echt vlinders in mijn buik, maar ik vind het wel een hele leuke jongen en hij heeft echt enorm veel kanten die ik echt heel leuk vind. Mijn beste vriendin twijfelt er niet over of ik hem leuk vind, ze weet het wel zeker. Maar ik vind gewoon bijna nooit iemand echt heel leuk, dus ik weet ook gewoon niet echt hoe het voelt, ofzo. En ik vind het ook een beetje eng. Zucht, ik voel me echt hopeloos.
Bedankt voor de tips trouwens!
Mortlach schreef:ik vind jou erg leuk en ik wil me je zoenen
Mortlach schreef:Ach, als je je bedenkt wat ik eerst in plaats van 'zoenen' had opgeschreven...
convolutieintegraal schreef:Ik heb een probleempje! Het begon allemaal een tijdje terug toen er een gala van mijn studentenvereniging was. Ik kreeg al vrij vroeg een brief van een jongen of ik met hem naar het gala wilde gaan. Door wat privé-omstandigheden was ik totaal niet bezig met die jongen, althans, we gingen wel met elkaar om, maar voor mij was het vriendschappelijk en ik dacht er niet echt over na wat hij precies dacht. Dus wij naar het gala (wat overigens heel erg gezellig was) en daarna toen mijn omstandigheden zo ongeveer over waren, begon ik steeds meer te twijfelen hoe ik over hem dacht. Om uiteindelijk tot de conclusie te komen dat ik hem toch wel leuk vond. Alleen door mijn onzekerheid over mijn gevoel wilde ik hem niet de indruk geven dat ik hem leuk vond en was ik ook bang wat andere mensen over ons zeiden, dus toen heb ik een tijdje wat afstand genomen. Nu ik het wel zeker weet probeer ik wat meer signalen te geven en gaan we ook een stuk meer met elkaar om en is het echt elke keer heel gezellig (en we passen ook gewoon goed bij elkaar). Alleen meer dan dat wordt het niet echt. Ik denk (maar dat weet ik natuurlijk nooit 100% zeker) dat hij mij wel leuk vind/vond (die galabrief en nog veel meer signalen), maar dat hij een beetje is afgeschrikt toen ik wat afstand nam en dat hij nu niks meer durft. Hij is sowieso al verlegen. Maar het probleem is dat ik dat ook ben en eigenlijk ook niks durf! Hoe moet het nu verder? Ik zie hem straks de hele vakantie niet...
Ik durf niet zo goed actie te ondernemen, omdat ik natuurlijk ook niet zeker weet hoe hij nu op dit moment over mij denkt (het duurt namelijk al best wel lang, dus misschien is het voor hem nu meer vriendschap geworden), hoewel er wel signalen zijn (even gecheckt bij vriendinnen en die zeggen dat het er wel goed uitziet) Maar ik denk dat het deze keer toch echt van mijn kant zal moeten komen...
Heeft iemand tips?
Lock&Stock schreef:Het is veel erger spijt te hebben van iets dat je niet hebt gedaan dan andersom Anders blijf je misschien wel je leven lang afvragen of hij niet je prins op het witte paard was....
mealybug schreef:Hoe oud ben je eigenlijk?
Nog geen 20 volgens mij.
convolutieintegraal schreef:En ik ben gewoon bang dat straks iedereen weet dat ik hem leuk vind oid.
Lock&Stock schreef:
Ha! Boefje! De wittebroodsweken zijn zeker aangebroken of niet?
convolutieintegraal schreef:Bedankt, waar baseer je dat op?
Ik ben gewoon bang voor afwijzing denk ik. Het punt is namelijk dat ik een tijdje terug ook met iemand een paar dates heb gehad en omdat hij opeens niet meer wilde (ik weet nog steeds de reden niet, het was heel vaag iig), was het opeens over, dus daar ben ik wel een beetje onzeker van geworden. En ik ben gewoon bang dat straks iedereen weet dat ik hem leuk vind oid.
Bambi schreef:Doe lekker ouderwets en laat de hem het initiatief nemen, heb je ook geen kans om een blauwtje te lopen.
En verder moet je eens stoppen met piekeren en je hart eens wat meer gaan volgen.
Door dat gepieker krijg je een kokervisie en wordt het een obsessie.
En diep in je hart liggen toch echt de antwoorden, over je eigen gevoelens voor hem.
Daar moet je dus eerst gaan zoeken voor antwoorden over je eigen gevoel.
En aan God vragen of Hij je inzicht wil geven in je eigen gevoel en wat je moet doen, Hij ziet meer dan jij en weet of dit de juiste persoon voor je is.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 46 gasten