Ik heb géén relatieproblemen (althans, niet Asperger-gerelateerd) en heb zelf het gevoel dat ik (hoewel het aangeleerd gedrag is, en niet een natuurlijk gedrag) prima met wederkerigheid in een relatie om kan gaan.
Maar, zoals al eerder opgemerkt is: Niet iedere autist is even autistisch, en zeker mensen met Asperger kunnen het vaak goed genoeg verbergen...
Ik kan me voorstellen dat het voor een vrouw al heel fijn is om te merken dat je leert en dat je probeert in praktijk te brengen wat je met elkaar bespreekt. Dat toont liefde! Dit is tegelijk bij sommige stellen alleen heel lastig, omdat de denkwereld zo verschilt, dat het gesprek erover zo vaak spaak loopt. Wat ik merk in de praktijk is dat vrouwen in gesprek merken dat de man het niet begrijpt en dat raakt hen. Daarnaast is de oplossing van de man, die hij in praktijk brengt, niet altijd wat de vrouw ook nodig heeft. Het maakt het soms alleen maar erger en zo ontstaat langzaam maar zeker een patroon. Zijn er mensen die dit herkennen?
PDD-nos of klassiek autisme hebben overeen dat ze wederkerigheid in relaties niet kunnen of in ieder geval niet 'aanvoelen'. En dat is juist wat een relatie nodig heeft.
Ik vraag me af of er wel zoveel stellen zijn, waarbij sprake is van klassiek autisme. Juist bij de andere vormen is het minder onmiddellijk merkbaar, is mijn ervaring.
Boerin schreef:Dat was op het allerlaatst ja, toen mocht ik zelf geen dingen meer in de kast zetten, want ik deed het niet exact zoals het moest en ja, dat kon ik toch wel begrijpen dat ie daar niet tegen kon?
Ik had toen ooit nog eens een vrouw om hulp gevraagd, die was van Trace Care, ze was zelf met een autist getrouwd en hielp anderen. Ze hadden ook gespreksgroepen of zo, misschien is dat wat voor informatie, ze weet er alles van.
Eh... boerin: begrijp ik uit jouw reactie dat ze het over jou had? Bedankt voor je tip!
noah schreef:De partner zelf ziet het vaak niet omdat die veel te dichtbij staat en nog altijd vast zit in verwachtingspatronen.
Absoluut! Ieder stel leeft met verwachtingen en bij partners met deze problematiek kan dat zo anders lopen. En aanvaarding lijkt dan soms teveel op acceptatie.