Hallo allemaal,
Door mijn werk kom ik regelmatig in aanraking met mensen, die een partner met autisme hebben. Ik heb bewondering voor hun moed en doorzettingsvermogen en zie tegelijk hoe zwaar deze situatie voor beiden kan zijn. Zeker als er ook kinderen zijn (met mogelijk ook autisme). Graag zou ik met mensen in contact komen, die hiermee te maken hebben. Via het forum of als je wilt, via de mail.
Waarom? Ik wil graag nog meer leren over de 'binnenkant' van deze moeilijke situaties. Welke gevoelens spelen een rol? Wat is moeilijk? Wat is juist mooi? Wat heeft jullie geholpen? Wat zou andere stellen kunnen helpen? Hoe kan ik stellen nog beter helpen?
Ergens in mijn achterhoofd zit het idee om er een boek over te schrijven, maar daarvoor wil ik veel meer erin gedoken zijn. Ik denk wel dat deze verhalen het waard zijn om geschreven te worden. Tot bemoediging voor anderen. (Je hoeft echter niet bang te zijn dat je verhaal gebruikt wordt, meer wat het doet enz.).
Dus... waar wil ik in dit onderwerp over praten?
- Hoe is een relatie, waarin autisme een rol speelt?
- Wat is mooi, wat is moeilijk?
- Wat helpt jullie?
- Hoe heeft het inzicht hierin zich ontwikkeld in jullie relatie?
- Of... hoe is het als er geen inzicht is bij de partner?
- Hoe is het als er geen uitzicht is? Hoe denk je over scheiding?
- Als jij zelf een vorm van autisme hebt: hoe is het dan?
Alvast heel erg bedankt voor het reageren en voor openheid!
Hartelijke groet,
schrijver (=vrouw)