mealybug schreef:Het ergste zie je denk ik nog over het hoofd, en dat is, dat het leven van een dergelijk kindslachtoffer voorgoed geruineerd is , het kind zal nooit meer een normale liefdesrelatie aan kunnen gaan op de bedoelde manier, wanneer het opgroeit.
Het mooiste van het leven, de liefde, zal altijd een litteken hebben.
Nee dat zie ik juist niet over het hoofd! Mijn kind is beschadigd, door mijn man en daar kan ik niet mee leven. De basis van een huwelijk is vertrouwen en hij is daar met zijn grote voeten overheen gewalst. Dan zeg ik het netjes.
Wie aan één van mijn kinderen komt, komt aan mijn zenuw. En iedereen weet wel zo'n beetje hoe dat voelt als de tandarts hem raakt.
Dit is natuurlijk fictief, laat dit duidelijk zijn!