Werken of zoontje opvoeden

[schelpje3]

@ schelpje Jij bent weer gaan werken nadat je kinderen op de middelbare school zaten. Mag ik vragen wat voor werk jij doet en op welk niveau ( lbo, mbo, hbo, wo). Ik denk dat dat ook een heel verschil maakt. Met een WO papiertje kom je nl echt niet meer aan de bak als je er al een tijdje uit bent. Beetje zonde van de studie

Ja dat mag. Ik heb jaren op kantoor gewerkt, moest daarmee stoppen toen ons oudste kindje geboren werd en werk nu in de ouderenzorg, in een thuissituatie (na omscholing).
Eén vriendin was coupeuse en is nu in de bloementeelt werkzaam.
Andere vriendin werkte in de zorg en is nu schooljuf.
En dan heb ik er nog eentje, die is een kledingwinkel begonnen, op haar 62e!
Mannen bleven vaak hun hele leven bij dezelfde werkgever, ofwel in dezelfde functie hangen, hooguit promoveren, maar vrouwen van mijn leeftijd zijn iets heel anders gaan doen na hun herintreding, valt mij op.
Misschien zijn vrouwen flexibeler dan mannen? Minder behoudend?

[Boerin]

Ik zie het helemaal voor me wat bedoel je met: gelukkig geen visje geplakt?
Enne... misschien half uurtje eerder opstaan? Moeilijk hoor, het bed is zo lekker, vooral in de winter.
Het moet, maar het went nooit, wat mij betreft.

Geen visje: Ik was nogal gestresst, heb nog net niet iemand afgesneden.
Kwart over 6 was ie al wakker. 8 uur weg, het zou 10 minuten fietsen moeten zijn, maar ik nam een verkeerde afslag, pffff. toen ik dit typte was ik net thuis van naar school brengen, neem straks lekker de bus als ik ze ophaal.

[meribel]

[
Ja dat mag. Ik heb jaren op kantoor gewerkt, moest daarmee stoppen toen ons oudste kindje geboren werd en werk nu in de ouderenzorg, in een thuissituatie (na omscholing).
Eén vriendin was coupeuse en is nu in de bloementeelt werkzaam.
Andere vriendin werkte in de zorg en is nu schooljuf.
En dan heb ik er nog eentje, die is een kledingwinkel begonnen, op haar 62e!
Mannen bleven vaak hun hele leven bij dezelfde werkgever, ofwel in dezelfde functie hangen, hooguit promoveren, maar vrouwen van mijn leeftijd zijn iets heel anders gaan doen na hun herintreding, valt mij op.
Misschien zijn vrouwen flexibeler dan mannen? Minder behoudend?

Of misschien moet man met zijn salaris verreweg het grootste deel van de vaste lasten en studiekosten van kinderen en omscholende vrouw betalen dat die geen keus heeft om een kledingwinkeltje te beginnen of in de bloementeelt een paar uurtjes te gaan werken?

[schelpje3]

Of misschien moet man met zijn salaris verreweg het grootste deel van de vaste lasten en studiekosten van kinderen en omscholende vrouw betalen dat die geen keus heeft om een kledingwinkeltje te beginnen of in de bloementeelt een paar uurtjes te gaan werken?

Wil je de vraag nog een keer stellen? Ik begrijp hem niet

Edit: bij nader inzien, denk ik toch wel.
Toevallig was dit in geen van de 3 gevallen een geldkwestie, de laatste is reeds oma, dus kinderen allang de deur uit.
En het is geen bloementeelt, noch paar uurtjes.
En geen kledingwinkeltje, maar een grote speciaalzaak MET daarbij inmiddels een zgn pop up store.

Maar misschien dwalen we nu te ver af. Dit topic moet denk ik meer gaan over een jonge vrouw en niet over de herintreders.
Maar het gaat mij te ver om het over de "oudere" vrouwen te hebben die het maar zeer getroffen hebben, of dat het destijds makkelijker was. Dat is niet waar.
Misschien nog lastiger, want ik kan me niet herinneren dat ruim 30 jaar de creches voor het uitzoeken waren.
Er was een peuterspeelzaal, die gerund werd door vrijwilligers en op de lagere school kon beperkt tussen de middag overgebleven worden, als kinderen te ver weg van de school woonden of in bijzondere gevallen.

[meribel]

Schelpje: vrouwen stoppen een tijd, kinderen groot en gaan weer iets doen, wat anders vaak, vraag van schelpje; zijn vrouwen soms flexibeler en minder behoudend?

Meribel: al zouden die mannen willen, ze hebben niet de keus om te stoppen en wat anders te doen, die mannen zijn vaak als enige hoofdverantwoordelijk voor vaste lasten, dan kan je niet even eens flexibel wat anders doen en is een overstap naar een andere baan niet net zo lichtvaardig te nemen als bij die vrouwen,
Antwoord: mannen hebben niet de luxe om flexibel en minder behoudend te zijn

[schelpje3]

Schelpje: vrouwen stoppen een tijd, kinderen groot en gaan weer iets doen, wat anders vaak, vraag van schelpje; zijn vrouwen soms flexibeler en minder behoudend?

Meribel: al zouden die mannen willen, ze hebben niet de keus om te stoppen en wat anders te doen, die mannen zijn vaak als enige hoofdverantwoordelijk voor vaste lasten, dan kan je niet even eens flexibel wat anders doen en is een overstap naar een andere baan niet net zo lichtvaardig te nemen als bij die vrouwen,
Antwoord: mannen hebben niet de luxe om flexibel en minder behoudend te zijn

O dan had ik je inderdaad niet goed begrepen. Ik had inmiddels geantwoord.
In de jaren 80 en 90 kon dat wel hoor, ook als man. Maar veel mannen deden dit niet. Nu is dat heel anders geworden, omdat er vaak (half(jaarkontrakten worden aangeboden.
Ik vraag me af of deze startende generatie nog 40 jaar bij dezelfde baas zal blijven.
Maar oei oei.... we raken zo te ver af.

[meribel]

Je vergist je daarin,
De jaren 80 was juist dramatisch. Ik herinner ook mijn vader die lang zonder baan zat. Check maar even de cijfers,

Zomaar overstappen als HOOFDkostwinnaar, dat is nooit een optie geweest.
Toen niet en nu niet.

[Evelien]

Mijn man heeft die stap wel gedaan, een half jaar geleden. En hij is nog steeds blij met deze keuze.
De 1e paar maanden was wel even spannend.

[noah]

Het is heel grappig om te zien dat het bijna altijd gebeurd... in je familie, vriendenkring, bij het schoolhek en dus ook op refoweb. De thuisblijfmoeders pochen op hun geweldige leven als fulltime moeder. De werkende moeders vertellen dat ze helemaal achter hun keuze staan.
Iedereen twijfelt toch wel eens? Ik wel in ieder geval!
Als ik de hele week thuis ben krijg ik last van uitstelgedrag en wordt ik uiteindelijk helemaal niet vrolijk.
En als ik aan t werk ben en t is ontzettend druk of één van de kinderen is ziek dan baal ik dat ik werk.
En de vraag die gesteld werd begrijp ik ook. Het heeft ook met je gewetensvorming / opvoeding te maken. Mag ik mijn kind wel uit handen geven...
Ik ben het wel eens met het antwoord, doe het met God, vraag Zijn leiding en ga niet tegen je geweten in.
Het ene kind is ook nog eens de andere niet. Mijn zoontje huilde als hij bij de oppas moest blijven terwijl mijn dochter me lachend uitzwaait. Dat is een totaal ander gevoel. Uiteindelijk denk ik dat het voor het zelfvertrouwen van mijn zoon goed is geweest dat ie één dag per week in een andere omgeving was. Maar dat wist ik op dat moment ook niet. Ik heb me daar best wel eens schuldig over gevoeld.

[noah]

En mijn ouders hadden ook een bedrijf aan huis, én pleeggezin.. maar zo geweldig vond ik dat niet.
Ik had liever een oppas gehad met wie ik relaxed kon theedrinken uit school en die tijd had voor leuke dingen dan een moeder die even een knuffel gaf, een appeltje en er stond alweer een klant te wachten. Of een pleegkind die extra zorg vroeg.
Het heeft me uiteindelijk geen kwaad gedaan, maar of dat zo ideaal was..? Als kind dacht ik daar in ieder geval anders over.

[ajl]

Iedereen twijfelt toch wel eens? Ik wel in ieder geval!
Als ik de hele week thuis ben krijg ik last van uitstelgedrag en En de vraag die gesteld werd begrijp ik ook. Het heeft ook met je gewetensvorming / opvoeding te maken. Mag ik mijn kind wel uit handen geven...
Ik ben het wel eens met het antwoord, doe het met God, vraag Zijn leiding en ga niet tegen je geweten in.
.

Twijfelen doe ik niet. Wel zou ik voor mijn eigen rust een dag minder willen werken. Aangezien dat geen optie is, omdat je in mijn werk minimaal 24 uur moet werken ( en eigenlijk is dat om bij te blijven aan de krappe kant), denk ik er niet te veel over na/

Of het met opvoeding te maken heeft dat je het moeilijk vind om je kind achter te laten weet ik niet, Ik denk eerder dat het met het 'loslaten' als moeder zijnde te maken heeft. Zo'n kind zit vooral als ze zo klein zijn helemaal in je verweven. Dat neemt niet weg dat het ook voor het kind goed kan zijn om soms ergens anders te zijn.

[Sabra]

Een meer belangrijke vraag is mijns inziens waarom werken en opvoeden als tegenstelde eenheden worden gezien die elkaar uitsluiten. Ik vind dat nogal kortzichtig denken.

[noah]

Nee, ik denk niet dat het gaat om werken en opvoeden als tegengestelde eenheden te zien maar dat het gaat om de eerste jaren van je kind aan of afwezig te zijn.... en het verschil tussen gevoel en verstand

[Sabra]

Volgens mij spreek je jezelf tegen, omdat je spreekt over aan- en afwezigheid. Volgens mij sluit niet-continue aanwezigheid niet uit dat je wel degelijk opvoeder bent.

[Boerin]

En de vraag die gesteld werd begrijp ik ook. Het heeft ook met je gewetensvorming / opvoeding te maken. Mag ik mijn kind wel uit handen geven...

Het zal wel vaak zo zijn dat een kind dan naar de opvang gaat. Dat gewetensprobleem heb ik gelukkig nooit gehad, want zaten ze niet bij mij, dan zaten ze bij hun vader. Ik heb ze een half jaar nauwelijks gehad en toen zaten ze bij hem, wat ik heel erg vond toen en ik ging op internet kijken of het erg schadelijk was, maar daar stond juist dat het niet veel uitmaakte en het veel erger was als ze niet bij hun vader waren.