Huwelijk en computerwachtwoorden

[schelpje3]

@Schelpje: dat kan ik niet zien, ik zie alleen reclame van de broodbakshop, alles voor thuisbakken...

Ik dacht, gezien jouw forumnaam, dat het wel een lekker zuidvruchtenbroodje zou zijn.

[mohamed]

Waarom zou je elkaars wachtwoorden moeten weten? Als je met een vriendin een kopje koffie gaat drinken staat je vriend er toch ook niet bij te luisteren?

Het gaat om een stukje privacy waar je geen inbreuk op moet willen doen. Als ik een partner had zou ze best mijn e-mails mogen lezen, maar als ze steeds die behoefte zou hebben wist ik dat ze me niet zou vertrouwen. Jaloerse partners zijn in negen van de tien gevallen zelf niet te vertrouwen.

[Jannoek]

Ik wist mijn mans wachtwoord van mail nirt, tot deze week hij is op reis en ik hou zn mail bij (hij is zzper). Maar ik kon wel gewoon in zn mail als ik dat zou willen, want outlook staat zo ingesteld dat er geen wachtwoord nodig is. Dat zelfde geldt voor mail en facebook op de ipad.
Hij taalt nooit naar mijn mail, maar weet mn wachtwoord wel. Ik vind het totaal niet boeiend, van mij mag hij alles zien.
In de praktijk gebeurt dat echter zelden, hooguit in een situatie die ajl beschrijft.

[Mortlach]

Ik wist mijn mans wachtwoord van mail nirt, tot deze week hij is op reis en ik hou zn mail bij (hij is zzper). Maar ik kon wel gewoon in zn mail als ik dat zou willen, want outlook staat zo ingesteld dat er geen wachtwoord nodig is. Dat zelfde geldt voor mail en facebook op de ipad.
Hij taalt nooit naar mijn mail, maar weet mn wachtwoord wel. Ik vind het totaal niet boeiend, van mij mag hij alles zien.
In de praktijk gebeurt dat echter zelden, hooguit in een situatie die ajl beschrijft.

Dat lijkt me ook de ideale, gezonde houding. Je kunt als het echt moet wel bij elkaars spullen, maar je taalt er niet naar/je gunt elkaar privacy.

Een stuk gezonder binnen een huwelijk dan de situatie die het panellid voorschrijft.

[LeChat]

Bij ons bijna dezelfde situatie als bij Jannoek: als het nodig is kunnen we bij elkaars mail e.d., maar buiten dat soort noodsituaties geen behoefte elkaar te controleren.

[toppie]

Wij weten elkaars wachtwoorden omdat we een situatie van nabij hebben meegemaakt dat er een vriend is verongelukt. Niemand wist het wachtwoord van zijn telefoon en zijn computer en allerlei programma's en dat heeft een hele hoop rompslomp gegeven. Ik heb speciaal een boekje ergens liggen met alle wachtwoorden van elke site waar bij een van ons is aangesloten, zodat als er iets gebeurd de ander zaken kan afsluiten, etc. Als er iets bij komt, melden we dat daarin, maar geen van beiden heeft de intentie om te zoeken bij de ander.

Wij hebben beiden onze eigen computer, hebben onze eigen vrienden en vriendinnen, buiten onze gemeenschappelijke vrienden. We hebben samen wel de afspraak gemaakt, dat als iets te dichtbij komt, bijv. man mailt met vriendin of vrouw mailt met vriend en het wordt erg intiem, dat je dan wel eerlijk tegen de ander zegt met wie je mailt, schrijf alleen dat geen wat verantwoord is, zodat als mijn man of vrouw dit ooit leest, zij niet het idee krijgt dat er iets meer aan de hand was. Dat werkt prima. Ik weet ook van een vriend die kerkenraadslid is en veel met gemeenteleden mailt ( ook vrouwen) dat hij datzelfde zegt. Je mag me alles schrijven, maar als het te intiem wordt, leest mijn vrouw op mijn verzoek ter zelfbescherming mee, zonder de naam van de afzender openbaar te maken. Want voor dat je er erg in hebt, kun je op een hellend vlak terecht komen.

Een vriendin van mij heeft net ontdekt dat haar man sex verslaafd is, haar hele huwelijk lang en dat is afschuwelijk. Ze heeft hem altijd vertrouwd, maar vindt de meest afschuwelijke dingen op de computer. Zij eist nu alle wachtwoorden etc. op, maar dat weigert hij te geven. De spanningen zijn zo hoog opgelopen dat hij recent het huis is uitgegaan, omdat hij weigert zijn dubbelleven prijs te geven. Sterker nog, hij gaat gewoon door met liegen en bedriegen. ik kan me voorstellen dat zij nooit meer een man vertrouwt en alles wil controleren mocht zij ooit nog een nieuwe relatie krijgen.

[peerkloppe]

Wij hebben ieder een eigen laptop en eigen accounts en mailaccounts omdat dat praktisch is (werk, vrijwilligerswerk e.d.). We vertrouwen elkaar volledig en hoeven geen inzage in elkaars accounts of mailboxen.

Antwoord van de ds. vond ik nogal bizar, gaat uit van dat je elkaar niet zou kunnen vertrouwen. Ik snap wel waarom daar in de vragenrubriek niet op gereageerd kan worden, dan moeten er veel reacties die niet in overeenstemming zijn met het antwoord van de "deskundige" gecensureerd worden en dan barst Refoweb uit z'n voegen

[Wilsophie]

Daar maak je wel een belangrijk punt. Ik besprak dit onderwerp met mijn partner en zij zegt dat ze (christelijke) vriendinnen heeft waar ze niet meer mee praat omdat ze weet dat de man alle e-mails en smsjes leest. Soms wil je al persoon ook gewoon met 1 persoon kunnen praten zonder dat diens partner er automatisch bij betrokken wordt (medische kwesties, traumatische gebeurtenissen, etc). Door die 'complete transparantie' uit het antwoord ontzeg je derde partijen dus eventueel toegang en dat lijkt me ook weer niet de bedoeling.

O wat irritant dat de partner alles leest, waar heeft die man zin in, mijn man is er totaal niet in geinteresseerd in mijn email gesprekken.
We hebben wel een gemeenschappelijke familie app zodat algemene informatie in 1 klap bij iedereen bekend is.
Ik laat mijn man beslist niets lezen wat hier op dit forum allemaal gezegd wordt, ik denk dat hij uit zijn vel zou springen over de wijze waarop men met elkaar omgaat. Hij doet graag schaken, dammen en scrabble met andere mensen die hij helemaal niet kent.
Verder interesseert het mij niet wat hij achter zijn laptop doet en hem interesseert niet wat ik zit te doen.
Ik vind dat het niets met vertrouwen heeft te maken, ik gebruik ook geen wachtwoorden en hij ook niet.
Iedereen kan zo in mijn inbox inloggen want ik heb een zogenaamde PIP pagina waar ik alles heb ingevoerd en direct aanklikt.

[Marnix]

Waarom zou je elkaars wachtwoorden moeten weten? Als je met een vriendin een kopje koffie gaat drinken staat je vriend er toch ook niet bij te luisteren?

Het gaat om een stukje privacy waar je geen inbreuk op moet willen doen. Als ik een partner had zou ze best mijn e-mails mogen lezen, maar als ze steeds die behoefte zou hebben wist ik dat ze me niet zou vertrouwen. Jaloerse partners zijn in negen van de tien gevallen zelf niet te vertrouwen.

Aan de andere kant, als het goed is zou je partner altijd moeten kunnen meeluisteren zonder dat je daarmee je gesprekken hoeft aan te passen. Als het goed is vertrouw je elkaar daarin. Maar dat houdt dus ook in dat je niet bij elkaar gaat meeluisteren, elkaar's mail en sms'jes gaat lezen. Openheid is goed in een huwelijk als het samen gaat met vertrouwen. Zelfde als met "zoek mijn iPhone". Ik kan zien waar Joanne is en vice versa. Ik weet haar wachtwoorden en vice versa. Maar we gaan elkaar niet controleren. Dat heet vertrouwen. Als mensen elkaar constant controleren is dat vertrouwen er blijkbaar niet en dat is een veel groter probleem. Met controleren los je dat niet op, het zit veel dieper. En heeft vaak jaloezie als oorzaak.

[Cail]

Mijn vriendin en ik kennen elkaars accounts, wachtwoorden en pincodes, daar waar dat praktisch is.
En verder eigenlijk niet.
Zij heeft Facebook, ik niet en ik bekijk eigenlijk ook nooit haar Facebook.
Dat kan volgens mij ook niet wanneer je zelf geen Facebook hebt?

Wij hebben een relatie maar zijn geen Siamese tweeling.

[Lalage]

Mortlach zegt hierboven: 'We maken elkaars post niet open.' Dat lijkt mij heel normaal voor papieren post en waarom zou dat dan niet gelden voor e-mail? Borkdude kan zo mijn computer aanzetten en alles zien, en andersom, maar dat doe je toch niet zomaar als het niet nodig is. Ik vind dat gewoon niet netjes. Hij leest mijn dagboek toch ook niet (zoals iemand hierboven terecht noemde).

Voor noodgevallen hebben wij gmail wel zo ingesteld dat we elkaars reserve-adres zijn, dus als één van ons z'n wachtwoord is 'vergeten' dan kan die een mail laten sturen naar de ander.

[Evelien]

Ik heb mijn laptop wel beveiligd met een wachtwoord, niet voor mijn partner. Wel voor familie en vrienden die zonder te vragen m'n laptop pakt. Persoonlijk vind ik dat niet prettig, er staan dingen op die zij niet hoeven te zien. Dus toen maar een wachtwoord er op gezet.

[Rozijn]

Gelijk heb je, ik vind dat behoorlijk brutaal als ik eerlijk ben...

[Boerin]

Mijn wachtwoord is bij iedereen bekend en zo niet roepen de kids 'm wel door de kamer, het zijn hun drie namen. M'n pa verandert gewoon m'n wachtwoord als ie zin heeft. Boeien, ik vind het best hoor.

[Cail]

@Evelien:
Tja, dat heb ik met mijn mobiel, automatische toetsenblokkering met pincode.
Dan kun je nog eens met goed fatsoen bij familie je mobiel ergens op tafel laten slingeren terwijl je even een ritje naar het bos maakt of zo.
Ik heb er geen gewichtige of schokkende geheimen in staan, maar sms en what's app berichten (zeker die met mijn vriendin) hou ik graag privé voor bijvoorbeeld nieuwsgierige blikken neefjes of nichtjes.
We kennen wel elkaars pincodes, makkelijk bijvoorbeeld wanneer wij onderweg zijn met de auto en je wilt een bericht versturen naar ouders of zo.
Laptops/Ipads zijn uiteraard ook beveiligd, maar meer omdat je daar ook serieuzer zaken in hebt staan.

Ik heb trouwens nog niet gemerkt dat ik net als miljoenen anderen ben getapt door de NSA, ben ik niet interessant genoeg of zo?