Getrouwd in gemeenschap van goederen.
En ik leef al jaren op het salaris van mijn man, tja niet altijd leuk maar de afspraak is gewoon zo dat ik het huishouden doe en overdag voor de kinderen zorg dus ik maak ook alles op
Wij hebben de financiele situaties voor ons trouwen ook altijd open besproken. Gelukkig geen schulden gehad, nu bespreken we zo ook nog altijd maar soms wel eens onder zuchten en steunen. Het is bijna niet te doen om te leven van 1 salaris maar we zijn altijd dankbaar als het weer wat drukker wordt op het werk van mijn man zodat hij weer wat extra uurtjes kan maken. Of zelf een baan te vinden is niet te doen want dan moet er ook weer kinderopvang worden geregeld en ik moet nogal es met een kind naar een therapie of arts of wat ook.
En over het hebben van 'geheimen' voor elkaar. vind het woord erg groot maar er zijn nu eenmaal wel eens dingen die ik niet met hem wil bespreken voor mezelf wil houden, of met een vriendin wel bepraat omdat zij dat beter begrijpt. En tijdens mijn stille tijd benoem ik ook dingen aan God die manlief niet weet en God maakt echt wel duidelijk als ik dat moet delen met mijn man.