Het is nu weer een tijdje geleden dat ik hier geweest ben...de afgelopen tijd moest ik veel werken dus heb ik de vrije tijd die ik had aan mijn kindje gespendeerd
Nu zit ik sinds 1 november zonder werk dus heb nu weer wat meer tijd om me met andere dingen bezig te houden.
Ondertussen ben ik met een advocaat bezig om de scheiding in gang te zetten maar dat schiet nog niet zo op want die vrouw is slecht bereikbaar...ik ben nu al vanaf september bezig om een goed concept te krijgen wat dan naar de vader van mijn kind kan. Ik noem hem bewust nu de vader van mijn kind omdat ik het niet over mijn man wil hebben en ex is helaas nog niet zo ver...
In de kerk laten ze het hoog oplopen op het moment. We waren therapie gestart bij de Vluchtheuvel...Hij had aangegeven dat hij graag huwelijkstherapie wilde en ik had aangegeven dat ik gesprekstherapie wilde...we hebben eerst allebei een individueel gesprek gehad waarna we met onze therapeuten een gezamenlijk gesprek hebben gehad. Meneer heeft hier niet laten zien wie hij is helaas. In mijn vakantie had ik mijn hele verhaal op papier gezet, een flink verhaal waarbij ik niet eens in detail ben gegaan omdat het dan te uitgebreid zou gaan worden. Ik had nu al 14 a4tjes vol...
Dit verhaal had ik aan mijn therapeut gegeven en zij heeft dit gelezen. Na het gezamenlijke gesprek zei ze dat ze hem niet herkende uit het verhaal...maar mijn verhaal gaat te ver in op de gevoelens die ik had en bepaalde situaties waren wel tot in detail geschreven, dat kan niet verzonnen zijn. Hij moest dus wel heel goed zijn in het verbergen van zijn werkelijke persoon. Hij heeft alleen maar heel zielig zitten doen. Zeker toen ik vertelde dat ik definitief bij hem vandaan wilde.
De kerk stuurde regelmatig een mailtje om op de hoogte te blijven van de gang van zaken. Er was vooral interesse in wanneer ik weer terug zou gaan naar hem. Ik heb toen aangegeven dat ik het niet aan kan om steeds maar weer mailtjes en dergelijke te krijgen en dat ik met rust gelaten wil worden. In die tijd heeft meneer dus bij de kerk aangegeven dat de therapie gestopt is (zonder dat ik het wist, want ik had nog afspraken staan) Hij heeft van zijn kant de therapie gestopt omdat het niet meer om zijn hulpvraag ging. Ik ben nog steeds onder behandeling. Dus het is niet helemaal waar wat hij daar heeft gezegd maar goed, dat is al vaker gebeurd in de afgelopen tijd.
Een aantal weken geleden kreeg ik daar dus een brief over van de kerk. Ik zou de therapie stop hebben gezet!! Hij heeft schriftelijk daarover naar de kerk een bericht gedaan en nu wilden ze van mij schriftelijk mijn verhaal hebben. Ik heb aangegeven dat ik niet in staat ben om schriftelijk antwoord te geven maar dat ik dat graag persoonlijk zou willen doen. Hier stemmen ze mee in op voorwaarde dat de hele bende dan daarbij aanwezig is. Dat wil zeggen, de betrokkenen in de kerkenraad, de vader van mijn kind en eventueel 1 van zijn ouders, de betrokken ouderling uit de gemeente waar ik nu naar toe ga en ik met 1 van mijn ouders. Ik weet nu al dat het alleen mijn ouders zullen zijn die in dat gesprek achter mij zullen staan, de rest staat tegenover mij en begrijpen mijn verhaal niet. Alles moet maar onder het kleed geveegd worden en ik moet maar terug naar hem. Want inderdaad, porno is geen lijfelijk overspel dus is geen reden om te scheiden. Het andere gedrag? een mens kan veranderen zeggen ze dan. Nou, ik heb altijd geleerd, een vos verliest wel zijn haren maar niet zijn streken...en een narcist? (hij zou het nooit laten testen maar ik weet bijna zeker dat hij daar een hele flinke tik van heeft) die verandert niet...
Nadat ik de brief van de kerkenraad heb gekregen dat ze op hun voorwaarden een gesprek willen aangaan heb ik een telefoontje gehad. Best een lang telefoontje waarin ik toch het een en ander heb verteld...werd me eigenlijk gezegd, als ik dit gesprek niet aan ga dan komt de procedure van censuur om de hoek kijken...
Ik wil dit gesprek helemaal niet, ik wil gewoon scheiden. Ik ken meerdere gevallen uit de kerk die ook gescheiden zijn, zelfs om minder erge redenen en ik heb daar nooit wat over gehoord in de kerk, dat het afgekondigd werd dat iemand onder censuur kwam te staan...
Wat is hierin nu voor mij de beste weg? Ook gezien mijn kindje? Ik wil wel graag bij een kerk blijven...maar dan wel graag een andere...hoe zit dat dan met mijn kindje? Ik heb zoveel vragen en niemand kan me hier antwoord op geven...want mensen binnen de kerkenraad weten hoe zoiets loopt maar die zeggen alleen maar wat van ze moeten zeggen want ze mogen niks anders zeggen... en mensen buiten de kerkenraad weten er geen raad mee...
Het is voor mij allemaal heel verwarrend en moeilijk te begrijpen. Komt het omdat ik een vrouw ben dat ik niet begrepen word door al die mannen uit de kerk? Is een vrouw dan werkelijk zo'n laag schepsel? Ik begrijp het echt niet...de kerk zou in deze situatie toch als een warme deken om je heen moeten staan?? Ik krijg het alleen maar koud en voel me in de steek gelaten door de kerk. Het klinkt misschien grappig maar het lijkt wel of al die mannen in de kerk onder 1 hoedje spelen...