Hallo iedereen,
Mijn naam is Nikisha ik ben 20 jaar oud. Ik ben als kind opgegroeid met God en de Bijbel. Als ik bij opa en oma was gingen we zondags naar de kerk, elke dag lezen in de kinderbijbel en regelmatig bidden en God danken. God was dan ook een vrij actief onderwerp in de familie. Dit eindigde abrupt toen mijn oma overleed aan kanker. God bestond niet meer voor de familie en zelfs mijn opa bid niet meer een gaat niet meer naar de kerk. Opa schijnt nog wel te geloven en ook mijn moeder geloofd nog wel, maar daar blijft het ook bij. Ze hebben het er verder niet over en doen er niks mee. Zelf ben ik altijd, onafhankelijk van mijn familie, naar de kerk blijven gaan en meer blijven leren over het christelijke geloof.
Het geen wat mij dwars zit, is dat ik me niet altijd op mijn gemak voel tussen mijn familie. Ik kan met hun niet mijn liefde voor God delen of praten over mijn openbaringen. Als zij problemen hebben kan ik hun geen advies geven vanuit mijn perspectief omdat ze dat toch maar onzin vinden. Ik vind het zelfs moeilijk om Gospel muziek in hun aanwezigheid te draaien.
Ook het woord 'G..verdom...' word door sommige in de familie regelmatig gebruikt. En iedere keer dat ik het hoor voelt het als een steek in me hart, maar iedere keer dat ik het hoor hou ik mijn mond. Denken in mezelf "Stommert, waarom zeg je nou niks! kom een keer op voor God en je geloof!" maar ik blijf stil. Misschien komt het omdat ik in de minderheid ben en bang ben dat het 1 tegen zoveel wordt, of misschien ben ik bang wat mijn familie over mij gaat denken.
Een tijdje terug ging ik de discussie aan met mijn zwager tot dat hij schreeuwde: "Ookal zou God nu de poorten van de hemel voor mij openen, dan zou ik alsnog nooit naar binnen gaan!!". Dat deed mij zo'n pijn dat ik maar niet meer de discussie ben aangegaan of probeer om familieleden te overtuigen.
Hoe kan ik mijn familie duidelijk maken dat God voor mij echt heel belangrijk is en dat ik nooit voor een leven zonder hem zou kiezen. En dat ik het ook wel fijn zou vinden als ik dit af en toe met iemand in mijn familie kan delen, zonder stomme opmerkingen en rare grapjes.
Heeft iemand tips of advies?
Groetjes, Nikisha