Geen seks voor het huwelijk, wat kan wel en wat niet?

[Angeleyes]

Hallo,

Zoals de titel al vermeld, ik zit met een vraag. Wanneer je geen seks voor het huwelijk wilt, wat mag je dan wel en niet doen? Mag je bv alleen zoenen of mag je alles doen, behalve dè daad?

Ik hoop dat jullie me kunnen helpen.

[Daphne]

Ik denk, dat niemand jou kan vertellen wat jíj wel of niet mag doen. Dat is iets waar je samen met je partner uit moet komen.

[Angeleyes]

Maar ik vind het zo moeilijk. Voor mij is eigenlijk alles op dat gebied al het zelfde als dè daad. Dus dan houd het in dat we eigenlijk al seks hebben gehad en dat mag toch niet van God? Tenminste dan ben je in zijn ogen toch al getrouwd?

[Daphne]

Eerst even een vraagje n.a.v. jouw post: Wat is de reden, dat jij vindt dat alles hetzelfde is als de daad?

Ik begrijp dat je het moeilijk vindt. Ik denk, dat er maar weinigen zijn die er makkelijk over denken.
Dit is een onderwerp waar heel verschillend door iedereen over gedacht wordt, mede door een verschillende interpretatie van de Bijbel. Wij kunnen je dus ook geen pasklaar antwoord geven, enkel adviezen.
- Praat er met je vriend/vriendin over.
- Lees samen de Bijbel en spreek duidelijke grenzen met elkaar af.

[Mortlach]

Misschien moet je minder denken "het mag niet van God" en meer "God weet dat het beter is voor me als ik het niet doe".

Verder moet jij inderdaad zelf bepalen tot hoe ver je wilt gaan. Je moet er wel voor waken dat je seks niet gelijkstelt met intimiteit en de " regel" verzwaart tot " geen intimiteit voor het huwelijk". Want dan kom je volgens mij totaal vast te zitten omdat hand in hand lopen, een kus of zelfs een gedachte delen al intiem kan aanvoelen.

Verder zou ik ook de grens stellen bij voor de wet getrouwd zijn; dat is een veel duidelijkere overgang.

[Angeleyes]

Ik vind het intiem, zo bij elkaar in bed liggen, strelen enzo. Dat vind ik al net zo fijn als het hebben van seks. Wanneer ik een relatie heb en hij zou me vertellen dat ie met iemand in bed heeft gelegen maar niet de daad hebben gedaan maar wel verdere dingen, dan is het voor mij hetzelfde als met iemand naar bed gaan ....

Ik ben in elk geval geen maagd meer. Ik heb nu een hele lieve vriend. Hij is ook geen maagd meer maar heeft zich bekeerd. Hij heeft vergevenis gevraagd en gezegd dat ie geen seks voor het huwelijk wilde. Ik respecteer dat en wil er in mee gaan. Maar wanneer we dan bij elkaar in bed liggen dan zitten we toch aan elkaar en vragen we ons toch af wat we dan wel en niet mogen doen. Wij dachten zelf alles behalve de daad zelf, maar we denken er toch het zelfde over, dat we toch het gevoel hebben dat we nu al te ver zijn gegaan ....

Daarom vroeg ik me af of jullie me misschien konden helpen. Maar er is dus niet echt een regel tot hoever je mag gaan en wat je wel en wat je juist niet mag doen? Eigenlijk is dat toch raar, dat je dan zelf maar je grens moet bepalen ...

[Daphne]

Als je bang bent te ver te gaan als je samen in bed ligt, dan zou ik dat niet meer doen. Je loopt dan namelijk het gevaar, dat je de grens die je samen bepaald hebt, zo overgaat.

Je moet dus echt doen wat jij zelf kan verantwoorden.
De één vindt tongzoenen al te ver gaan, de ander vindt dat je voor je huwelijk wel all the way kunt gaan.

[Memmem]

Een hele duidelijke grens die meestal als advies geven wordt is: de kleren aanhouden en niet strelen/voelen van intieme delen. Verder zullen jullie zelf er heel veel over moeten praten, zoals de anderen ook al aangeven.

Misschien moet je minder denken "het mag niet van God" en meer "God weet dat het beter is voor me als ik het niet doe".

Hier ben ik het mee eens.

[MissF]

Heel lastig onderwerp idd. Ik ben zelf al van mening dat het niet perse bijbels is om het binnen het huwelijk te houden, maar dat het voor 1 persoon bedoeld is. Dan is de hele grens in verkeringstijd alweer anders denk ik, omdat je een ander uitgangspunt hebt.
Wij hebben er bewust wel voor gekozen om te wachten tot het huwelijk met het met elkaar naar bed gaan. Puur omdat we vonden dat we niet perse altijd onze behoeften hoeven te bevredigen als we dat zelf willen, en omdat we het een gaaf idee vonden om dan nog 'iets' over te hebben als we getrouwd zouden zijn. maar niet omdat we denken dat dat Bijbels is.
In onze verkeringstijd hebben we dus wel steeds gekeken naar wat we wel of niet deden, en of we het vol zouden houden om de daad dan niet te doen. Hoe meer je wel doet, hoe moeilijker het wordt om die laatste grens niet over te gaan, wordt vaak gezegd. Dat is deels denk ik wel waar, al ligt dat ook weer aan jullie als personen, hoe goed je vast kunt houden aan een afspraak die je samen maakt, en hoe erg je je door je gevoelens laat leiden

[esli]

Waar de grens ligt zul je idd zelf met je vriend moeten vaststellen. Bespreek waar je je goed bij voelt en wat 'te ver' is. Spreek concrete grenzen af. Maar het is wel heel belangrijk denk ik dat je binnen die grenzen geniet. Seksualiteit hoort binnen een relatie en daar mag je van genieten. Als je dat uit het oog verliest en alleen aan de regels denkt, gaat dat waarschijnlijk heel veel frustratie oproepen.

[Mortlach]

Een hele duidelijke grens die meestal als advies geven wordt is: de kleren aanhouden en niet strelen/voelen van intieme delen. Verder zullen jullie zelf er heel veel over moeten praten, zoals de anderen ook al aangeven.

Het helpt wel, maar aan de andere kant kan je ook behoorlijk heftige dingen doen, ook al omzeil je de " intieme delen". Elk stukje huid kan gebruikt worden om elkaar te laten genieten en zelfs om een orgasme op te wekken. Sterker nog, dat kan zelfs zonder elkaar uberhaupt aan te raken. Wat dat betreft is je hele huid een grote erogene zone, en de hersenen nog het meest.

[Mortlach]

Als je bang bent te ver te gaan als je samen in bed ligt, dan zou ik dat niet meer doen. Je loopt dan namelijk het gevaar, dat je de grens die je samen bepaald hebt, zo overgaat.

Je moet dus echt doen wat jij zelf kan verantwoorden.
De één vindt tongzoenen al te ver gaan, de ander vindt dat je voor je huwelijk wel all the way kunt gaan.

Wat ik me wel altijd afvraag hoe de eerste periode na het huwelijk is voor stellen die van te voren nog niet hand in hand wilden/durfden te lopen. Wat dat betreft staat dat idee zo ver van mijn belevingswereld af.

[Mortlach]

Ik vind het intiem, zo bij elkaar in bed liggen, strelen enzo. Dat vind ik al net zo fijn als het hebben van seks. Wanneer ik een relatie heb en hij zou me vertellen dat ie met iemand in bed heeft gelegen maar niet de daad hebben gedaan maar wel verdere dingen, dan is het voor mij hetzelfde als met iemand naar bed gaan ....

Tja, je kunt nu eenmaal niet het verleden van anderen aanpassen. Dat krijg je er gewoon bij, en moet je denk ik ook niet te veel een punt van maken.

Ik ben in elk geval geen maagd meer. Ik heb nu een hele lieve vriend. Hij is ook geen maagd meer maar heeft zich bekeerd. Hij heeft vergevenis gevraagd en gezegd dat ie geen seks voor het huwelijk wilde. Ik respecteer dat en wil er in mee gaan. Maar wanneer we dan bij elkaar in bed liggen dan zitten we toch aan elkaar en vragen we ons toch af wat we dan wel en niet mogen doen. Wij dachten zelf alles behalve de daad zelf, maar we denken er toch het zelfde over, dat we toch het gevoel hebben dat we nu al te ver zijn gegaan ....

Tja, persoonlijk probeer ik altijd rekening te houden met de cultureel-historische context van een gegeven regel, en verder een bak gezond verstand. Kijk, de regel van geen sex voor het huwelijk komt uit een tijd zonder voorbehoedsmiddelen, en waarin mensen waarschijnlijk op hun 16e al getrouwd waren (als in, voordat de hormonen serieus huis gaan houden). Maar goed, niet iedereen bekijkt de Bijbel vanuit dat oogpunt.

Daarom vroeg ik me af of jullie me misschien konden helpen. Maar er is dus niet echt een regel tot hoever je mag gaan en wat je wel en wat je juist niet mag doen? Eigenlijk is dat toch raar, dat je dan zelf maar je grens moet bepalen ...

Raar? Hoezo? Wees blij dat je zelf je grenzen mag bepalen, en ja, ook dat je zelf fouten mag maken. Van God een kuisheidsgordeltje omkrijgen dat zich op magische wijze ontsluit op het moment van het ja-woord... ik moet er niet aan denken.

[Daphne]

Wat ik me wel altijd afvraag hoe de eerste periode na het huwelijk is voor stellen die van te voren nog niet hand in hand wilden/durfden te lopen. Wat dat betreft staat dat idee zo ver van mijn belevingswereld af.

Dat vraag ik me ook af. Ik denk zelf, dat je je vóór je huwelijk ook lichamelijk mag voorbereiden op je huwelijk. Dus in die zin, dat je niet als je net getrouwd bent, elkaars lichaam nog helemaal moet ontdekken.

[em_ma]

Een hele duidelijke grens die meestal als advies geven wordt is: de kleren aanhouden en niet strelen/voelen van intieme delen. Verder zullen jullie zelf er heel veel over moeten praten, zoals de anderen ook al aangeven.

Misschien moet je minder denken "het mag niet van God" en meer "God weet dat het beter is voor me als ik het niet doe".

Hier ben ik het mee eens.

Amen....
Al weet ik dat deze 'regel' in de praktijk moeilijk is. Het is ook niet verkeerd om niet aan al je verlangens toe te geven. Dat kan in een huwelijk ook niet. Een vrouw is soms ongesteld en dan zou ik niet aan sex moeten denken. Je kan een moeilijke periode in je huwelijk doormaken, waardoor je niet sex kan hebben wanneer jij het wilt. En je hebt niet altijd allebei zin lijkt mij.

Maar hoe verder je gaat, hoe lastiger je het maakt voor jezelf en je ook meer op moet letten dat je relatie niet alleen om een lichamelijke relatie draait! Want dat is echt een groot gevaar...
Het is goed om er samen open over te praten. En op 1 lijn liggen is zo belangrijk. Zo kun je elkaar steunen en heeft de een niet de neiging om de ander over te halen om verder te gaan.