Ik vind het heel moeilijk om vriendschappen te maken omdat ik me al heel snel 'niet leuk' genoeg voel...
Echte vrienden heb ik niet, wat ik soms behoorlijk moeilijk vind. Er zijn wel kennissen ed. waar ik m'n verhaal kwijt kan als ik dat wil, maar toch een hechte band mis is.
Als ik terug kijk op de basisschool, het vmbo dan stond ik er altijd wel een beetje buiten. Op de lagere school had ik wel vriendinnentjes, maar op het vmbo heb ik nooit echte vriendinnen gehad. Heb ook wel eens een beetje het gevoel dat er 'misbruik' van me werd gemaakt, niks van me willen weten maar met een opdracht opeens wel bij me in het groepje willen omdat ze dan eigenlijks wel wisten dat ze een goede beoordeling hadden. 's Avonds laat nog bellen, terwijl ik al op bed lag of ik een opdracht wou meenemen naar school, omdat het moest worden ingeleverd. Enja ik durfde nooit geen nee te zeggen, dus heel wat verslagen/opdrachten van mij zijn gebruikt en veranderd
. In de pauzes was ik vaak alleen, en hing ik maar wat rond, en was blij wanneer de les weer begon. Op het mbo ging het wel wat beterder, maar toch, het gevoel anders te zijn heb ik altijd gehad.
Kan er ook erg slecht tegen als je dingen afspreekt, maar die niet nakomt. Of kort van te voren smsen/bellen dat het niet kan doorgaan. Eerder had ik nog geregeld contact met een oudklasgenoot van het vmbo, na een aantal jaren spraken we weer eens af, en zo is ze vorig jaar een weekend bij me geweest. Erg leuk en gezellig gehad, winkelen, film, uiteten ed. Maar na die tijd heb ik nooit meer wat van haar gehoord, ze reageerde nergens meer op. Zulke dingen doen me soms best pijn, waarbij ik me afvraag wat doe ik dan fout? Wat is er mis met mij? Het contact moet ook zovaak van 1 kant komen...
Uitnodigingen van verjaardagen ed, sla ik het liefst af omdat ik me er toch niet bij hoor voelen. Vaak maar 'alleen' zit, niet weten hoe ik een gesprek moet aanknopen, ook omdat ik bang ben om vragen te krijgen over m'n 'toekomst'. Vaak denk ik, niemand geeft om mij, ze zullen echt niet vragen/zich afvragen waar ik ben... M'n eigen verjaardag vier ik niet meer voor 'vrienden' ed., veel personen uitnodigen, toch proberen wat vriendschappen te houden, maar een paar komen er maar... niemand laat wat van zich horen, terwijl ik er toch om gevraagd had...
Heeft iemand tips voor mij, hoe ik hier het beste mee om kan gaan. De laatste weken heb ik het er vaak moeilijk mee, en voel ik me alleen
.
(Ik wil niet zielig doen, maar vind het soms moeilijk om te zien, dat andere grote vriendengroepen hebben, en ik heb 'niks')
Wat de toekomst brengen moge........