Hoi allemaal,
ik wil reageren op m.n het verhaal van Night, maar op andere reacties heb ik tussen de regels door ook een uitleg.
Ik ga inhoudelijk in op wat Night schrijft. Dat wordt een lang verhaal, zeker met zijn woorden als citaten erbij maar voor een zorgvuldige reactie kan het niet korter. Ik heb enkele citaten ingekort, lees voor de volledige tekst Nights eigen stuk.
Allereerst: omdat iets bestaat, en omdat het er is en we het eigenlijk normaal lijken te gaan vinden is wat mij betreft nog geen legitimering.
Mee eens, we moeten niet op ons gevoel af gaan, iets goedkeuren omdat het goed voelt. Het omgekeerde kan echter ook: wat wij als slecht ervaren, hoeft niet slecht te zijn, enkel in onze beleving. Enkel de Heilige Geest maakt ons geweten zuiver, maar niet zonder gebruik van de Bijbel. Dat is uitgangspunt om zuiver te kunnen spreken.
Zo ook niet dat de bijbel bepaalde zaken niet noemt. Er zijn veel meer zaken die we niet kunnen doen omdat het zonde is, maar die niet met name genoemd staan. In zulke gevallen moeten we zaken afleiden uit andere zaken en uit het grote verband.
Hierdoor ontstaan ook veelal de verschillen van mening, maar dat is weer een heel andere discussie.
Wat bedoel je met andere discussie en groter verband? Ik vind het in ieder geval zinvol om hierover te praten, juist omdat de bijbel niet een pasklaar antwoord geeft. We zoeken dus het groter bijbels verband, terecht. Wat is dat? M.i dat sexuele gemeenschap bedoeld is voor binnen het huwelijk, tussen twee personen. Daarnaast is sexualiteit ook voor alleenstaanden relevant, een deel van je persoonlijkheid dat je niet hoeft weg te drukken. Voor we trouwen bereiden we ons ook in onze sexualiteit voor. Meningen verschillen, maar ik geloof dat masturbatie en sex.fantasie bij de ontwikkeling horen, zodat als we trouwen we er klaar voor zijn. Maar alleenstaanden zullen de volledige beleving moeten ontberen, maar mag er niet het verlangen zijn? Daar ga ik later op in, ook wat sex. fantasie en begeerte is.
Ten tweede: wat ik (dacht ik) nog nergens las is het verschil tussen lust en liefde. Liefde gaat gepaard met sexualiteit en uitingen daarvan, lust gaat gepaard met sex en bevrediging, op zichzelf gericht en in eigen belang. Dat vind ik een fundamenteel onderscheid wat mij betreft niet in deze discussie gemist mag worden.
Tja, wat is de definitie van sex, lust, sexualiteit en liefde? Er zijn verschillende benamingen, C.S Lewis bijvoorbeeld noemt seksuele attractie tussen man en vrouw Eros, maar anderen verstaan onder erotiek sex en lust, de zinnelijke liefde.
Wat is liefde? Een breed begrip. Een kopje koffie inschenken maar ook je partner de nacht van zijn/haar leven geven, kan liefde zijn.
Enfin, laat ik mijn definitie geven van sexualiteit: verschillen tussen man en vrouw, die kunnen leiden tot aantrekkingskracht naar de andere sexe.
Bij sexuele attractie wil ik 4 vormen onderscheiden. Deze lopen echter in elkaar over en beïnvloeden elkaar. Ik noem ze in volgorde van prioriteit, althans volgens mijn persoonlijke overtuiging.
1.Spirituele attractie. Deel je het geloof in God, is Hij de derde of beter gezegd: de eerste in jullie huwelijk, het drievoudig snoer? Blijf je elkaar trouw in goede en kwade dagen, heb je elkaar lief en aanvaard je elkaar onvoorwaardelijk als partner? Is Gods zegen over jouw huwelijk belangrijk voor je?
2.Emotionele attractie. Hoe goed voel je elkaar aan, de noden van de ander. Geef je de ander emotionele veiligheid, genegenheid, intimiteit? Kun je alles aan elkaar kwijt zonder dat je je opgelaten of afgewezen voelt? Heb je een open communicatie over je gevoelens en gedachten?
Ben je romantisch en hoffelijk, welwillend en ontvankelijk voor de ander?
3. Geestelijke attractie.
Kun je goed intellectueel/verstandelijk met de ander overweg? Respecteer je elkaars visie, steek je wat van elkaar op in wijsheid? Hoe kijk je tegen een begrip aan en wat vind je partner ervan. Discussieer je op gelijkwaardig niveau? Heb je bewondering, respect en liefde voor je partners geestelijke vermogens?
4.Lichamelijke attractie.
Wil je graag bij je partner zijn, elkaars lichamen opzoeken? Zoek je lichamelijk contact/eenheid, geniet je beiden ervan? Niet alleen sex (lust, erotiek) maar ook maar knuffelen, een hand vasthouden, een kusje, samen wandelen of gewoon naast elkaar op de bank zitten?
Opmerking: Lichamelijke attractie wordt versterkt als er ook geestelijke, emotionele en spirituele attractie is, komt dan het beste tot zijn recht. Je kunt dan net zo opgewonden worden van je partner, ook als is ze naar wereldse normen geen miss universe of James Bond. Maar in jouw ogen is de partner volmaakt, lees het boek Hooglied er maar op na. Schoonheid is subjectief, maar niet minder waar. Ware liefde is niet blind, zij ziet de werkelijke schoonheid van de ander.
Zo ook Gods liefde naar ons: hoewel zelfs onze beste werken met zonde bevlekt zijn, ziet God ons in Christus als zijn volmaakte bruid, stralend in zuiver wit, onbevlekt en van ongekende schoonheid.
Je groeit naar elkaar toe en op een gegeven moment neemt de behoefte aan de volledige eenwording zo toe, dat je lusten moeilijk te beheersen zijn omdat ze krachtiger worden. Dan is het tijd om
te trouwen. Lichamelijke hartstocht (lust) is een gave Gods, we beleven de extase van de eenwording ook lichamelijk, kunnen samen ons laten meeslepen door het genot van zuivere liefde, we proeven een beetje de hemelse heerlijkheid. Juist daarom reserveert God lust/erotiek voor het huwelijk: zo een geweldig vuur, dat moet op de juiste plek branden, anders verteert het je.
Dat is voor mensen die nooit willen of kunnen trouwen, moeilijk. Zij mogen zich echter troosten dat God ook hen aanvaardt als zijn bruid en dat de heerlijkheid van het huwelijk ook door hen beleeft zal worden in de hemel. Sterker nog: het zal daar nog mooier zijn, de liefde en extase zullen daar onbevlekt en veelkleurig stralen.
Terug op aarde: ook alleenstaanden zijn sexuele wezens, dat ze geen partner hebben wil niet zeggen dat ze geen sexualiteit mogen beleven, alleen het mooiste wordt hun niet gegeven.
Als je hart die bevrediging zoekt, zal je die inderdaad niet vinden buiten het huwelijk, ook niet in fantasie of zelfbevrediging. Je reguleert zo echter wel je sexuele spanning en aanvaardt je eigen verlangens, wat maakt dat je er makkelijker vrede mee kunt vinden, maakt je weerbaar tegen sexuele uitspattingen waar de wereld mee lokt.
Ten derde: wat ik ook nog mis is het feit dat God de liefde geschapen heeft, die was er, en volmaakt. Door de zondeval is ook deze onder de kracht van de zonde komen te staan, en dus niet meer volmaakt. Ook dit moeten we wat mij betreft wel in de gaten houden.
Ware liefde is niet door satan te misbruiken, omdat het uit God is. Wij mensen vallen natuurlijk omdat we deze liefde niet onderkennen en gehoorzamen, maar dat wil niet zeggen dat we deze liefde niet mogen benoemen en ernaar streven. We zijn onvolmaakt ja, maar ook de vrijgekochte kinderen van God, de gerechtvaardigde heiligen in Christus, die de volmaaktheid voor ons volbracht heeft.
Dan volgt er een heel relaas van Galactica, die niets wil promoten...maar wat dan wel? (was voorzichtig mijn vraag). Het onbewust goedpraten?
Ik wil geen losbandigheid promoten, maar dat sexuele fantasie en masturbatie op zichzelf niet verkeerd zijn. Wanneer je naar iemand toegroeit, ga je ook over die persoon dromen, die laat je niet koud.
Het doet me denken aan het verhaal van een priester en een vrouw die gedachten kon lezen. De priester voelde zich tot haar aangetrokken, maar onderdrukte al zijn gevoelens voor haar. Zij wist dat en aangezien ze hem wel mocht, zei ze dat hij heus wel wat meer gevoelens en gedachten over haar mocht hebben, met mate maar ze voelde zich wel gevleid en tot hem aangetrokken. De priester werd daarna een stuk minder gestresst, de arme man had erg met zichzelf in de knoop gelegen maar kon nu ontspannen met haar omgaan.
Natuurlijk, binnen het huwelijk dien je je sexuele begeerte op je partner te richten en niet bij een ander zoeken. Niet lichamelijk, maar ook niet emotioneel, geestelijk of spiritueel. Natuurlijk heb je je vrienden, zielsverwanten en aantrekkelijke kennissen, maar dat mag maar tot een bepaalde grens gaan. Wanneer je partner tekort komt of je hem/haar minder gaat liefhebben door wat je met anderen beleeft, weet je dat je een grens over bent gegaan.
Maar als ongebonden persoon dromen en begeren van een (ongebonden)potentiële partner, lijkt me volledig normaal en niet in botsing met de 10 geboden.
TE veel dromen is altijd fout, maar dan niet alleen sexuele fantasie, ook over werk, kinderen, politiek, kerk etc. Fixatie en eenzijdigheid is gevaarlijk, je maakt het jezelf onnodig moeilijk.
Maar sexualiteit laat zich ook niet onderdrukken, wie dat probeert zal onnodig beproevingen ondergaan, want wat je wegdrukt, komt vaak met kracht later weer naar boven, vaak leidend tot zonden.
Dat is een truc van de duivel: tegen ons zeggen (zogenaamd ons geweten of gevoel) dat God zo streng is, dat wij wel moeten zondigen, dat we van geen enkele boom in de hof mogen eten.
Frustratie en vals schuldgevoel zijn middelen, waarmee hij ons tot slaven maakt, ons leven wil verzwaren. Wil je weten of je schuldgevoel terecht is, dan zul je de bijbel moeten laten spreken. Geen ander gezag en geboden accepteren dan die van God zelf, in dit verband m.n het 7e en 10e gebod. Binnen deze afbakening hebben wij de christelijke vrijheid om te genieten van het goede dat God ons geeft.
Zeker, de grenzen ontdekken vraagt bijbelstudie.
Ik geloof bv. dat sex voor het huwelijk verkeerd is, hoewel dat niet zwart-wit in de bijbel staat, maar in het grotere verband van de Bijbel concludeer ik dat je volledige sexuele eenheid pas mag beleven wanneer je je relatie publiek en officieel voor God en wereld bekend maakt, door het huwelijk.
Wie hard kan maken op bijbels gronden dat sexuele fantasie/masturbatie zondig is, nodig ik uit om mij daarvan te overtuigen in deze discussie.
In het relaas wordt mij namelijk iets teveel uitgegaan van het feit dat begeren juist is. Dat is het wat mij betreft niet! Ook het ...te krijgen, om zo aan de voortgang van Gods Koninkrijk te mogen deelnemen.
We kunnen het eens zijn dat begeren in de juiste vorm goed is, wanneer Gods wil ermee wordt gediend.
Wat is begeerte eigenlijk? Misschien goed om dit uit te leggen, het woord begeerte; heeft nl vaak een negatieve (zonde) of eenzijdige (sexuele) lading.
Begeerte is m.i in gewoon Hollands: iets willen hebben, verlangen dat iets van je wordt. Wat je begeert kan veelzijdig zijn: groter geloof, kinderen, sexuele eenheid, een goede baan, vriendschap, vrede in de wereld, een bloeiende kerkelijke gemeenschap, een grote auto etc.
Tja, mag je een grote auto begeren? Of wat kleiner: een ijsje met slagroom? Wie het kleine niet eert, is het grote niet waard, niet waar?
Ikzelf heb weinig met de auto. Als ik er een zou begeren, zou hij functioneel en economisch moeten zijn.
Maar voor een enkeling zijn autos een passie: een krachtige motor voelen draaien, een kick van het optrekken, het land doorrijden met de wind in je haren.
Maar we hebben allemaal (hoop ik) onze passies. Dromen we allemaal niet eens van een tropisch eilandje met gouden strand en een blauwe zee? Misschien wat dromerig, maar om het zondig te noemen…
Wat dichter bij huis: passie voor voetballen, tupperware-parties, computer, koorzang, piano, breien, lezen, je favoriete huisdier. Genieten van het leven, ook dat is Gods wil, Hij verheugt zich als zijn kinderen genieten.
Wat is verkeerde begeerte dan? Het tiende gebod vat het goed samen: niets begeren wat van je naaste is. m.a.w :wat van een ander is, geeft God niet aan mij, het is ook ongezond als ik het zou krijgen.
Wij mensen willen graag tegen elkaar opbieden met ons bezit en kwaliteiten, vergelijken onszelf met de ander en voelen dan jaloezie of minachting.
Het gras van de buurman is altijd groener, als hij een passie voor autos heeft, waarom moeten wij dan ook eentje hebben, liever een maatje groter? Terwijl je misschien van nature helemaal niets van autos moet hebben, laat staan dat je gelukkig ben als je er een krijgt.
Wij willen meer dan goed voor ons is. Wees tevreden met wat je ontvangt, je eigen vrouw, baantje en je kleine autootje. Koester geen gedachten hoger dan uw voegen.
Maar met het verstrijken der tijd veranderen onze behoeften natuurlijk ook, het leven blijft niet statisch.
We mogen begeren, niet omdat onze naaste het heeft, maar als we het nodig hebben. God heeft genoeg, je mag Hem alles vragen, onze begeerte bij hem neerleggen. Niet als een wenslijstje, niet al onze verlangens zullen vervuld worden, maar Vader geeft wat je nodig hebt. Soms is dat wat je vraagt, soms ook niet of anders dan je dacht.
Maar we mogen alles aan Hem voorleggen, ons leven toevertrouwen. Dat geeft ons rust, ongeacht of wij het ontvangen of niet.
Zeker, wanneer we iets van onze naaste begeren, past ons berouw en moeten we vergeving vragen en ontvangen. God die vergevend is, zal het ons graag schenken.
Wanneer we zo vragen en ontvangen, leven we tot zijn eer.
Ook sexueel verlangen in zijn 4 vormen(spiritueel, emotioneel, geestelijk en lichamelijk) hoeven we niet als angstige zondaars in de grond te stoppen.
Lees Matteus 25:14-30, over de gelijkenis v.d talenten. Vooral de verzen 24 tot 27 zijn treffend in dit verband.
Als God je een talent geeft, hoef je dit niet weg te stoppen, je mag ermee aan de slag zonder angst voor vergelding. Al zet je het maar op de bank, dan nog doe je goed.
Zodra het begeren gericht is op het lichamelijke of...Ik zal ook niet ontkennen dat daar soms sexuele fantasien bij komen kijken..maar de vraag is: zijn dat juiste verlangens? Omdat ze zo makkelijk opkomen?
Zoals ik al zei: lichamelijke begeerte en lust zijn op zichzelf niet verkeerd, zijn onderdelen van sexuele aantrekkingskracht en huwelijkseenheid. Net zo als spirituele, emotionele en geestelijke aantrekkingskracht tussen man en vrouw. Of zijn die soms ook verkeerd en zondig? Want dat doe je, als je tenminste je eigen standpunt consequent doortrekt. Of maak je voor de lust een uitzondering?
Als je met eigen voordeel bedoelt dat de naaste (partner) daardoor schade ondervindt, heb je mijn steun. De noden van de ander staan voorop, pas dan je eigen verlangens. Niet geven en nemen, dat is koehandel.
Maar zo: luisteren en geven, dan vragen en ontvangen. Zo komen beiden niet tekort.
Wat versta je onder sexuele fantasie in dit citaat, Night? Als je bedoelt dat je als getrouwde niet over anderen moet fantaseren, dan volg ik je oordeel. Niet een ander begeren dan je eigen vrouw/man.
Maar sexueel over je partner fantaseren, hem/haar begeren, dat is normaal. Als je geen lichamelijke, geestelijke, emotionele of spirituele sexuele aantrekking voelt, dan
klopt er iets niet in je relatie.
Niet dat alle vormen even prominent aanwezig hoeven te zijn, verschilt ook per echtpaar en relatie. Je kunt een vorm ervan zelfs een tijdje missen, maar het mooist is als ze alle 4 een plekje krijgen in je huwelijk, spiritueel bovenaan, want je moet geen ongelijk span vormen met een ongelovige.
Ik denk eerder dat sexuele verlangens en begeertes een van de grootste zondeverwekkers is. Zie de discussie over internet.
Waarom is de wereld om ons heen zo blij met de sexuele revolutie? Omdat men eigen lusten en driften kan laten gaan! Met iedereen, en vrij, zoals het hen uitkomt. En is dat wat wij dan ook maar moeten gaan promoten? Dat is de vraag....
Sexualiteit is erg kwetsbaar, omdat het ons hele wezen raakt. Daarom gebruikt de duivel het graag om de mens te verleiden.
De wereld is eenzijdig, de lichamelijke liefde en daarin de lust wordt als maatstaf gebruikt: mooie vrouwen en krachtige aantrekkelijke mannen. Doen wat goed aanvoelt en in bed maximaal genieten is de norm. Dus je blijft experimenteren tot je de juiste persoon hebt gevonden.
Een deel van de wereld is wat verstandiger. Die zoekt ook emotionele en geestelijke sexuele aantrekking in de partner. Dat is stukken evenwichtiger, maar zonder de spirituele attractie van het geloof blijft ontrouw op de loer liggen. Als je nl. niet gelooft dat God je iemand geeft, zou je een relatie toch weer kunnen afbreken, je durft je niet te binden.
Zeker, het is goed om emotioneel, geestelijk en lichamelijk bij elkaar te passen. Daarom raad ik aan niet te snel te trouwen. Maar wanneer je trouwt, verbind je je voor het leven, dat is spirituele eenheid naar Gods wil.
Zodoende vind ik dat Galactica het begeren erg makkelijk gebruikt en als normaal ervaart. Laten we voorzichtig zijn, zelfs onze beste werken zijn met zonde bevlekt!
Ik promoot geen losbandigheid noch eenzijdigheid, maar christelijke vrijheid om de vier vormen van sexuele attractie op de goede wijze vorm te geven en te genieten.
We moeten dit niet laten besmeuren door wat satan en de wereld ons willen aanpraten, het is onze plicht om er openhartig maar eerbiedig over te spreken, om ook door onze sexuele levenswandel onze naaste voor Christus te winnen. Misschien is dit een gewaagde uitspraak?
Per slot. Wij christenen denken veel na over spirituele, emotionele en geestelijke attractie in het huwelijk en daarbuiten, maar de lichamelijke kant en het erotisch onderdeel daarvan daar durven we ons vaak niet aan te branden.
Begrijpelijk, het is niet iets waar je luchtig over praat, maar jammer is het wel.
Gelukkig dat we nu open kunnen praten hierover, dat blijft nodig.
We hoeven ons niet te schamen ervoor. Wel moeten we in het oog houden dat sexuele fantasie en masturbatie niet de sexuele eenheid zelf is, ook geen surrogaat. Die eenheid vind je enkel binnen het huwelijk, samen met God. Zoek daarnaar, het zal je stouste dromen overtreffen.
Dit was me het verhaal wel
