Pleegzorg is iets heel moois. Kinderen kunnen in een veilige omgeving opgroeien bij mensen die van hen houden. Ik vind het echt super dat verschillende mensen nadenken over pleegzorg.
Ikzelf zou er niet snel aan beginnen, vanwege alle dingen die we thuis meegemaakt hebben. Mijn pleegzusje is jong bij ons gekomen (een half jaar oud) en zij is nu 4,5. Zij voelt als eigen, en dat heeft voor weinig problemen gezorgd.
Mijn pleegbroertje is 5,5, maar hij is gekomen toen hij drie was. Van hem is nooit gehouden, liefde stond voor hem gelijk aan sex. Hij is als peuter misbruikt. Hij wist echter niet hoe het was om op een normale manier van mensen te houden, hij deed dit door sexuele avances. In het begin zorgde dit voor medelijden, maar dat werd is snel geweldige irritatie naar hem en woede naar zijn 'moeder'. Dit gedrag zwakte gelukkig naar een jaar af. Inmiddels hadden we toen ook lang genoeg op de wachtlijst gestaan om proffesionele hulp te krijgen. Daarna is het langzaam beter gegaan, maar hij heeft nog steeds hechtingsproblemen. Voor mij voelt het nog steeds nauwelijks als een echt broertje.
Hiermee wil ik niemand bang maken voor pleegzorg, maar houd wel rekening met zulke probleemgevallen. Voor ons gezin is het een hele zware tijd geweest, maar ik denk dat het voor een jong stel ondraaglijk zou zijn geweest.
liefie schreef:Goede vrienden van mijn ouders hebben een pleegkindje van 1,5 dat meisje is vanaf 3 dagen na de geboorte bij hun. En zelf hebben ze 5 kinderen in de leeftijd van 6 tot 19 jaar.
Toch zijn er best wel spanningen omdat er elke keer rechtzaken zijn om te kijken of het kindje al terug moet naar de ouders of niet.
Ikzelf zou hier echt niet tegen kunnen omdat je je heel erg hecht aan een kind. En je weet nooit wanneer je haar weer moet ''afstaan''
Daarnaast zijn rechtszaken en bemoeingen van de biologische ouders heel vermoeiend. Hierbij wordt door de jeugdzorgmedewerkers en de biologische ouders zelden naar de rechten van het kind gekeken.
Ik vind het misdadig om een kind dat 1,5 jaar bij pleegouders heeft gewoond, terug te plaatsen bij de biologische ouders. Gelukkig krijgen de pleegouders steeds meer het recht om voor het kind op te komen, als het kind langer bij hen woont.
De meeste ideeën zijn niet nieuw, maar niemand kent de oude.