Het geven van een pedagogische tik...

[kwebbel]

Slaan is een teken van onmacht en gebrek aan gezag.

Op zich heb je daar wel gelijk in Raaf, want ik heb het persoonlijk ook meegemaakt en mijn ouders hadden echt geen gezag, en het was zeker onmacht.
Zou praten dan echt helpen? Als een jong kind (bijv. 1, 1.5 jaar oud) iets doet wat niet mag en je zegt dan: "Dat mag je niet doen want dat is auw." of bijv. "Mama vind het niet leuk als je dat doet." of bijv. "Mama heeft toch gezegd dat het niet mag. En nu doe je het toch!" Zou het dan echt helpen i.p.v. slaan?? Of is slaan ook "noodzaak" ? (sorry heb geen ervaring met kids )

[marina87]

tik op de billen is niet voor iedere leeftijd meer geschikt vind ik.... hou er niet van als anderen aan mn kont zitten, dus ook mn vader of moeder niet die mij op 10 jarige leeftijd een tik geven daar. Gelukkig deden ze dat ook niet

Wat zijn je argumenten dat je een kind onder de 10 wel mag slaan en boven de 10 niet meer? Waarom zou het onder de 10 niet schadelijk zijn voor het kind?

slaan vind ik eigenlijk helemaal niet echt kunnen, maar een tik op de vingers wel. Een tik op de billen bij een ouder kind ook niet meer, vind dat je een kind van zo'n leeftijd als 10 niet meer op dr billen moet gaan slaan of tikken, is toch een intieme zone van zo'n kind.

Is het onder de 10 jaar geen intieme zone van het kind?

[lammetje]

nou het is wel een intieme zone maar het kind ziet dat nog niet op die manier. Anders wordt het lastig verschonen bij Sarah, als ik daar niet aan mag komen.
Een kind ervaart die 'zone' pas later, soms al rond 5 jaar, soms pas rond 8 jaar. Vind het dan niet goed dat je bewust daar aankomt (tegen slaan) om te straffen, vind het zelfs vreemd als mensen dit doen als de kinderen de leeftijdsgrens van puberteit hebben bereikt, maar daarvoor kan het ook ontzettend onprettig ervaren worden.

[marina87]

***3

[Vonkie]

Bij de meeste kinderen is die grens er ongeveer rond de 6/7 jaar.

Vroeger kreeg ik als ik echt stout was geweest wel eens een paar tikken op mijn billen (wel alleen als ik het echt bont had gemaakt). Ik heb er zelf absoluut niets aan overgehouden en ik weet ook zeker dat mijn ouders het niet uit onmacht hebben gedaan om dat het daarvoor te "beheerst" ging. Zelf zou ik er ook niet zo snel voor kiezen om kinderen te slaan zeker niet als ze al wat ouder zijn. Maar net Wat Kwebbel zegt: Sommige kinderen zijn te klein om te snappen wat je bedoelt. Ik denk dat een tik op de vingers daar niet perse verkeerd bij is. Een goede vervanging voor slaan vind ik een kind een "time-out" geven. Op z´n/d´r kamer ofzo.

[MissF]

@ Kwebbeltje, er zijn toch duizend meer straffen ipv praten?
Trouwens vind ik praten als:' Mama zegt dat dat auw doet' erg raar, het is:' Ik zeg dat dat pijn doet, dus het mag niet.'
Maar daarnaast zijn er honderden anders straffen die lichamelijk geen pijn doen.

[rafaell]

Slaan is een teken van onmacht en gebrek aan gezag.

Op zich heb je daar wel gelijk in Raaf, want ik heb het persoonlijk ook meegemaakt en mijn ouders hadden echt geen gezag, en het was zeker onmacht.
Zou praten dan echt helpen? Als een jong kind (bijv. 1, 1.5 jaar oud) iets doet wat niet mag en je zegt dan: "Dat mag je niet doen want dat is auw." of bijv. "Mama vind het niet leuk als je dat doet." of bijv. "Mama heeft toch gezegd dat het niet mag. En nu doe je het toch!" Zou het dan echt helpen i.p.v. slaan?? Of is slaan ook "noodzaak" ? (sorry heb geen ervaring met kids )

´

Je kunt gewoon met een kind praten over zijn gedrag, en desnoods een sanctie stellen (er zijn wel meer sancties dan slaan). Geef je kinderen een stukje liefde mee en sla ze niet. Met een kind van 1,5 half kun je nog geen gesprek over zijn gedrag aangaan, maar dat kind doet dingen heus niet uit kwade opzet en om er dan iets in te slaan. Je gaat toch niet iemand waar je om geeft slaan

[T. Lindeman]

Toch blijf slaan een misselijk gebruik vinden, of je nu een klap op je kont krijg of een stom tegen je bovenarm. Als ouder kun je zo je macht op het kind uitoefenen door het kind lichamelijk pijn te doen terwijl het zich er niet tegen kan verweren. Er wordt welvoor gezorgd dat je je ouder niet terug slaat door opmerkingen als:'Waag dat nooit want ik sla je kop achterstevoren' of andere dreigementen.

Ik had er nooit echt bij stil gestaan, maar slaan is eigenlijk een bizar iets. Net wat Marina zegt. Je kinderen bewust pijn doen zonder dat zij zich kunnen verweren. Zelf heb ik vroeger wel eens tikken gehad. De laatste keer was ik een jaar of twaalf en toen heb ik mijn vader een paar dreunen terug gegeven. Dat was een verhelderend moment want sindsdien hebben we zelden of nooit ruzie.

Zelf hoop ik mijn kinderen nooit te slaan, maar als ik soms kinderen zie dan kan ik me ook wel weer indenken dat je je als ouder even niet in kan houden. Hoewel er anderzijds nooit een goede reden voor kan zijn.

[MissF]

Tja, en dat ook iets wat ouders zich goed moeten realiseren, dat je je emtoies never nooit op je kind mag botvieren.
Net als ouders die shagrijnig zijn en dan opeens niks met hun kind ondernemen, of sneller boos zijn...het kind kan daar toch niks aan doen?
Ik kan ook echt niet op mijn werk zeggen:' Sorry hoor, nu ben ik even te moe.'

[Saskia]

En toch denk ik niet dat ouders altijd helemaal voor hun kind klaar hoeven te staan. Ik bedoel: ik vind dat je als ouder best tegen je kind kan zeggen: ik ben nu erg moe en kan even niet met je spelen, maar ik beloof je dat we vanavond dit of dat gaan doen. (en dan moet je dat ook wel echt doen natuurlijk, anders geloven ze je niet meer )
Een kind kan best leren dat zijn ouders ook maar gewoon mensen zijn en ook zo hun buien hebben, als je er maar voor zorgt dat het een kind niet negatief gaat beinvloeden, dat hij er last van heeft zeg maar.

[marina87]

***4

[sela]

[Riska]

Wat Marina schrijft herken ik. Je raakt het niet helemaal meer kwijt. Als in een tv-serie geslagen wordt, voel ik het bijna lichamelijk en het is van mij al heel, heel veel jaren geleden.
Ik heb mijn kinderen nooit geslagen. Mijn handen waren als het ware gebonden, door de herinnering aan eigen ervaringen. Ze zijn uitgegroeid tot gezonde volwassen mensen die hun bijdrage leveren aan de maatschappij. Er zijn gewoon andere methoden om een kind te laten weten dat het iets gedaan heeft wat niet mag.

En ja, zoals Saskia ergens in dit topic zegt: je kunt heel goed aan een kmind uitleggen, dat je nu even geen tijd hebt, of niet lekker bent, maar dat je er later op terug zal komen en wel met het kind een spelletje doet, of wat dan ook gevraagd werd.

Het is bij de wet verboden dat leerkrachten (en leidsters op peuterspeelzalen) een kind een tik verkopen. Ook al leg je dat aan de ouders uit - je kunt een proces aan je broek krijgen als leerkracht.

[rafaell]

Wat mij betreft verbieden ze slaan helemaal. Er worden in Nederland jaarlijks meer dan 107.000 kinderen mishandeld.

[Riska]

Wat mij betreft verbieden ze slaan helemaal. Er worden in Nederland jaarlijks meer dan 107.000 kinderen mishandeld.

Helemaal en volstrekt mee eens!!!!