Beargumentatie refo-ouders naar hun kinderen toe...

[Love2]

Is het herkenbaar dat met name refo-ouders in de opvoeding van hun kinderen zich er vaak makkelijk vanaf maken als het gaat om argumenten geven waarom iets wel of niet mag?
Komen de antwoorden zoals 'het hoort zo' of 'de dominee/kerk zegt dat' je herkenbaar voor en dat met name tradities de overhand hebben? Zo van, we hebben het altijd al zo gedaan, waarom zou het anders moeten?

[Liarose]

Héél herkenbaar!

[Smurffie]

Uhu. Vastgeroest in tradities. En toch neem ik het ze niet kwalijk. Ik hoop alleen dat ze ooit accepteren dat ik minder traditioneel ben.

[Liarose]

Toch wel jammer en heel erg, want het gaat dieper dan alleen maar vasthouden aan traditie. Het gaat vaak samen met dat ze zelf niet echt een relatie met God hebben denk ik.

[Love2]

Dat klopt denk ik ook rosalie. Het draait dan niet meer om God wil of wat Hij van ons vraagt.
Tradities is op zich niks verkeerd mee, alleen moeten we ook voor ogen houden dat de wereld niet stil staat.

[-petje af-]

Ik heb niks anders gehoord van mijn schoonouders. Ze weten echt niet waarom iets wel of niet moet...het is gewoon zo, en daar is dan ook geen discussie over mogelijk.

Mijn ouders zijn ietsie anders. Vooral mijn vader denkt anders, doet anders en als ik wat anders aandraag wil hij daar ook overnadenken en eventueel zijn mening nog over bijschaven. Hij gaat er niet van uit dat alles wat uit tradities voorkomt ook meteen goed is...

[Gerdien B.]

Uhu. Vastgeroest in tradities. En toch neem ik het ze niet kwalijk. Ik hoop alleen dat ze ooit accepteren dat ik minder traditioneel ben.

hier het zelfde.

[Daphne]

Uhu. Vastgeroest in tradities. En toch neem ik het ze niet kwalijk. Ik hoop alleen dat ze ooit accepteren dat ik minder traditioneel ben.

hier het zelfde.

hier ook zo één...

[MissF]

Mijn ouders zeiden vroeger altijd: we verbieden alleen iets als we argumenten hebben waarom wij vinden dat het niet mag.

Gevaarlijk om te zeggen, want als zij dan eens zeiden: nee, het mag niet, gewoon omdat ik het zeg' dan hadden ze dus een probleem

Maar het vriendinnetje waar ik altijd mee speelde, mocht erg weinig, maar die beargumenteerden nooit iets. Als ze niet lief was geweets mocht ze niet naar de meisjesclub, terwijl dat gewoon van onze kerk was! Ik vond dat altijd heel vaag, en snapte het nooit zo als kind, misschien vooral omdat ik altijd geleerd had:' als iets niet mag, dan leggen we je uit waarom wij vinden dat het niet mag.' (dan ging het natuurlijk niet over dat je geen snoepje mag, maar over naar bepaalde tentjes gaan als puber enzo.)

En toch hebben ook mijn ouders bepaalde tradities, die gewoon zo zijn, en die voor hen best lastig zijn om aan de kant te leggen. Bijvoorbeeld de bioscoop was vroeger gewoon heel fout, en dat vinden ze nu lastig om te accepteren dat wij er gewoon heengaan. Ze hebben er ook geen echte argumenten tegen, dus snappen zelf ook wel dat ze ons niet tegen kunnen houden, maar ook zij houden wel dat soort gevoelens

[Love2]

ja en dat is bij ons gewoon allemaal fout... en vooral als de dominee er nog eens extra op hamert, dan kunnen we thuis gelijk een preek verwachten.
net zoals het gebod: eert u vader en u moeder... jammer dat de dominee er altijd vergeet bij te zeggen dat ouders respect moeten hebben voor hun kinderen.
'k vind dat allemaal een beetje kortzichtig. net of ze ook alleen maar willen horen wat hen aanspreekt en wat ze tegen je kunnen gebruiken.

[dorine88]

Ik herken het zelf niet. Mijn ouder proberen altijd te beargumenteren waarom iets niet mag en dat vind ik ook belangrijk.

Mijn broertje mag geen bier omdat hij te jong is, ik moet mijn best doen op mijn opleiding omdat het geld kost en ga zo maar door.

Maar als je deze argumenten nooit hoort (vooral als je nog kind bent) kun je tegen je ouders in opstand komen als ze iets niet weten te beargumenteren. Ik weet niet of dat vaak zo is maar zo zou ik dan wel gaan doen....

[miepjuh]

Ik heb niks anders gehoord van mijn schoonouders. Ze weten echt niet waarom iets wel of niet moet...het is gewoon zo, en daar is dan ook geen discussie over mogelijk.

Zeg, jij bent toch geen schoonzusje van mij ?

Mijn ouders hebben dat ook heel erg. Als ik vraag waarom zij iets vinden, kan ik er gewoon van uit gaan dat ik een standaard antwoord krijg. Dus zoiets als: 'dat hoort gewoon zo' of 'natuurlijk is dat zo' of 'dat weet je zelf ook wel' (jammer dat dat laatste dan niet klopt).
Maar ook bij dingen waarbij ik dezelfde mening heb, weten ze geen argumenten te bedenken. Dus die moet ik er dan zelf bijverzinnen .

Aan de andere kant hebben ze ook totaal geen ervaring ofzo met argumenten, omdat ze een discussie al direct als ruzie zien .
Maar voor de rest is't wel heel jammer!

[Vonkie]

Ik herken het eigenlijk (gelukkig) niet. Mijn ouders proberen hun mening te beargumenteren.

Verder herken ik me echt heel erg in het verhaal van MissF.

Ik denk dat je bij je kinderen veel frustratie en ergenis oproept door niet duidelijk te zijn in je opvoeding. Je kinderen weten niet waarom je iets niet of juist wel wil en dat roept vragen op.

[Debor@]

'k vind dat allemaal een beetje kortzichtig. net of ze ook alleen maar willen horen wat hen aanspreekt en wat ze tegen je kunnen gebruiken.

Toepassen wat voor jou het beste uitkomt is inderdaad voor veel ouders een heel makkelijke weg. Mijn ouders waren vroeger ook wel eens zo, gelukkig is er van die houding niets meer over. Het had alleen maar kwaaie koppen tot gevolg, werkte erg frustrerend. Op den duur kom je allen tot de conclusie dat het zo niet werkt en gingen we het over een andere - de juiste - boeg gooien, en dat gaat prima zo.

[Hippieblijhoofd]

Uhu. Vastgeroest in tradities. En toch neem ik het ze niet kwalijk. Ik hoop alleen dat ze ooit accepteren dat ik minder traditioneel ben.

Idd wel herkenbaar, althans bij m'n vader.

Een Rooms-Katholiek zei pas dat refo's wel goede gewoontes en leefmanieren hadden, maar ze zelden tot nooit goed weten te verklaren.

Bij mijn vader (en in mindere mate bij m'n moeder) merk ik heel sterk dat hij zich vasthoud aan bepaalde regels en gewoonten, enorm star (als je dat niet/wel doet, kun je geen kind van God zijn) terwijl hij het niet uit kan leggen. En soms geeft hij ook toe dat hij zelf ook niet weet of zulke regels en tradities wel nodig zijn 'Ja, en die christenen in Oost-Europa gaan zelfs gewoon naar de winkel en met de bus op zondag.. dat zal dan toch niet zóveel uitmaken? Wie zegt dat onze tradities altijd wel zo goed en waar zijn..?'
Maar omdat hij een twijfelaar is, zal hij zich altijd vast blijven houden aan die tradities..