DE WARE BESTAAT NIET!!

[Jootje]

Ik weet niet of de ware wel bestaat. Heb wel het gevoel dat ik de ware heb gevonden, maar hij woont maar 1 kilometer verderop. Heb dus niet echt verder gekeken of er nog meer 'ware jacobs' rondliepen. Zou wel heel toevallig zijn dat de enige ware zo dicht bij mij woont!

ja, toevallig dat veel mensen de ware tegenkomen he Misschien heeft God de 'waren' gewoon allemaal bij elkaar in de buurt geboren laten worden... Met (bevestigende) uitzondering van degenen die nooit hun ware tegenkomen.

Die moeten het blijkbaar verderop zoeken...

[surfer]

Dan zijn deze twee mensen na een groeiproces voor elkaar uniek. En willen ze elkaar voor het leven trouw beloven. Is dat niet uniek?

sorry maarten, maar dat vindt ik toch onbevredigend. Misschien ga ik daar later anders over denken (denk van niet), maar dan laat ik het wel weten.

Waarom valt dat tegen vraag ik me af

ik weet intuitief dat het niet klopt. Voor de rest kan ik er weinig meer over zeggen.

[surfer]

om dit onderwerp een beetje nieuw leven in te blazen (waar komt dat gezegde vandaan ? juist ):

Het idee dat de ware niet bestaat komt voort uit de veronderstelling van een maakbare wereld.

[Chloë]

Als er zoiets bestaat als een gave van onthouding, kan de ware niet voor iedereen bestaan toch?

[surfer]

geen idee. Maar het gaat in principe om de mensen die wel een relatie hebben/krijgen. Ik geloof trouwens eigenlijk niet zo aan de gave der onthouding als het gaat om een relatie op zich, als je verliefd bent en je gaat er tegenin, dat noem ik geen gave, maar iets anders.

[Maarten]

Het idee dat de ware niet bestaat komt voort uit de veronderstelling van een maakbare wereld.

Ik neem aan dat je dit als stelling bedoelt en mogelijk ook als je eigen mening.

ik ben het volledig oneens met deze stelling. Ik ben volgens mij nog nooit iemand tegengekomen die in een relatie exact dezelfde bleef. In een relatie is sprake van groei naar elkaar toe (als het goed is) dat verandert wat in je existentie. Een relatie is per definitie maakbaar, je gaat hem aan of je ontwijkt hem. Als de ware bestaat zou dat in zekere zin betekenen dat een relatie onvermijdelijk is.

[surfer]

ik ben het volledig oneens met deze stelling. Ik ben volgens mij nog nooit iemand tegengekomen die in een relatie exact dezelfde bleef. In een relatie is sprake van groei naar elkaar toe (als het goed is) dat verandert wat in je existentie.

Hierin zijn we het absoluut eens!

Een relatie is per definitie maakbaar, je gaat hem aan of je ontwijkt hem.

dit moet ik op grond van persoonlijke ervaring ontkennen, het is mij tot nu toe onmogelijk om met meer dan één persoon een relatie aan te gaan, tenminste, de man-vrouw relatie dan. Terwijl ik wel de goede en aantrekkelijke eigenschappen van die anderen zie. Je kan een relatie ontwijken en daarmee bv ingaan tegen de stem van je ware ik; je kunt het ook doen op basis van een gebrek aan kennis/ervaring, mogelijk als gevolg van eerdere verkeerde keuzes, ik noem maar wat.

Een relatie met de ware is, denk ik, in die zin onvermijdelijk wanneer je altijd naar de stem van je hart luistert.

[Maarten]

onvermijdelijk in die zin, wanneer je eerlijk tegenover jezelf staat en de stem van je geweten de vrije teugel laat.

Dit vind ik heel raar. Dat zou uiteindelijk betekenen dat in mijn geweten iets van een zekerheid ligt wie de ware is?

Volgens mij noemde ik nog meer eigenschappen van een relatie die de betreffende stelling ontkrachtten.

[surfer]

Dat zou uiteindelijk betekenen dat in mijn geweten iets van een zekerheid ligt wie de ware is?

JUIST Maarten, JUIST!!!!


(ik was nog effe bezig )

[joris]

onvermijdelijk in die zin, wanneer je eerlijk tegenover jezelf staat en de stem van je geweten de vrije teugel laat.

Dit vind ik heel raar. Dat zou uiteindelijk betekenen dat in mijn geweten iets van een zekerheid ligt wie de ware is?

Volgens mij noemde ik nog meer eigenschappen van een relatie die de betreffende stelling ontkrachtten.

Wat is je geweten? De stem van God. ALs je samen met God je partner uitkiest komt het wel goed ja.

[surfer]

PRECIES, Joris, PRECIES !! (surfer kwijlt bijna op zijn toetsenbord van enthousiasme.. ).

[Maarten]

Dat zou uiteindelijk betekenen dat in mijn geweten iets van een zekerheid ligt wie de ware is?

JUIST Maarten, JUIST!!!!


(ik was nog effe bezig )

fijn dat ik nu weet waar ik moet zoeken

vraag 1 (beetje flauw) moet ik nu ook met een neo-platoons aandoende mystiek in mijn geweten gaan graven om te ontdekken wie daarin geschreven staat?
vraag 2 Hoe kom je erbij om dit te veronderstellen? Puur intuïtief, heeft het iets met schepping te maken?

[surfer]

Je zult het weten als je haar tegenkomt. Ik kan dat niet bewijzen, ik ga dat niet 'bewijzen', het is een ervaringswaarheid, die je zult herkennen op het moment dat de tijd gekomen is.

En je moet dus niet zoeken, alleen God moet je zoeken, voor de rest niks.

[Lalage]

Je zult het weten als je haar tegenkomt. Ik kan dat niet bewijzen, ik ga dat niet 'bewijzen', het is een ervaringswaarheid, die je zult herkennen op het moment dat de tijd gekomen is.

En je moet dus niet zoeken, alleen God moet je zoeken, voor de rest niks.

Of hem Ik heb wel even tegengestribbeld, maar diep in mijn hart wist ik al na een paar chatgesprekken dat deze jongen wel heel goed bij mij paste... En als ik die gesprekken uit de begintijd (toen ik nog wat moeilijk deed) teruglees, dan is het zo overduidelijk!

[Maarten]

Je zult het weten als je haar tegenkomt. Ik kan dat niet bewijzen, ik ga dat niet 'bewijzen', het is een ervaringswaarheid, die je zult herkennen op het moment dat de tijd gekomen is.

Daar geloof ik mooi niet in. Dit is het normatief stellen van de eigen beleving voor een ander. Bovendien kan je jezelf altijd vergissen en kan je de ander gaan claimen, dat lijkt me al helemaal verschrikkelijk. Ik vind de gedachte uiteindelijk te zot om waar te zijn.