Moderators: Memmem, Moderafo's
Sannetje81 schreef:Een jaar geleden gebeurde het voor het eerst, twijfel of het Gods wil was dat ik samen met m’n vriend verder ging. Destijds heb ik daar pastorale gesprekken over gevoerd en de keuze gemaakt om verder te gaan met mijn vriend, met de gedachte dat als de twijfel terug zou komen ik er dan wellicht wat mee zou moeten. Een paar maanden terug kwam de twijfel opnieuw, ik hield me bezig met het kloosterleven. Zou dit Gods plan zijn voor mijn leven? Achteraf ervaarde ik dat dat leven niet bij mij past. Nu sinds een week ervaar ik weer diezelfde twijfel.. ik vind het zo lastig. Mijn vriend weet ervan. Hij kent mij als geen ander, we houden van elkaar (hoewel ik ook begin te twijfelen of ik wel écht van hem houd), we proberen beide met de Heere Jezus te wandelen, we zijn nu 1.5 jaar samen. Ik snap niet waarom die twijfel toch weer terugkomt. Spreekt God op die manier tot mij? Wilt God dat ik mijn relatie verbreek en mezelf volledig in Zijn handen overgeef? Of komt het voort uit angst? Mijn verleden is complex, ik heb een onveilige hechting gehad, dus dat kan een rol spelen. Iets in mij zegt dat het beter is als ik de relatie verbreek. Is dat mijn hart of zijn dat mijn gedachten? En waar is dat op gebaseerd. Misschien omdat ik er zo over na denk ga ik het ook zo voelen. Want als ik er nuchter over na denk dan is er niks mis met onze relatie en proberen we het samen met God te doen. Maar wat als het wel Gods wil is dat ik de relatie verbreek en ik gehoorzaam Hem niet? Misschien ziet God iets, wat mijn vriend en ik niet zien. Als ik er alleen al over na denk, raakt dat me zo erg, ik wil hem niet kwijt. Ik verlang ernaar om samen met hem een toekomst op te bouwen. Een pastoraal gesprek volgt nog, maar ik wil graag jullie meningen horen.
Sannetje81 schreef:Een jaar geleden gebeurde het voor het eerst, twijfel of het Gods wil was dat ik samen met m’n vriend verder ging. Destijds heb ik daar pastorale gesprekken over gevoerd en de keuze gemaakt om verder te gaan met mijn vriend, met de gedachte dat als de twijfel terug zou komen ik er dan wellicht wat mee zou moeten. Een paar maanden terug kwam de twijfel opnieuw, ik hield me bezig met het kloosterleven. Zou dit Gods plan zijn voor mijn leven? Achteraf ervaarde ik dat dat leven niet bij mij past. Nu sinds een week ervaar ik weer diezelfde twijfel.. ik vind het zo lastig. Mijn vriend weet ervan. Hij kent mij als geen ander, we houden van elkaar (hoewel ik ook begin te twijfelen of ik wel écht van hem houd), we proberen beide met de Heere Jezus te wandelen, we zijn nu 1.5 jaar samen. Ik snap niet waarom die twijfel toch weer terugkomt. Spreekt God op die manier tot mij? Wilt God dat ik mijn relatie verbreek en mezelf volledig in Zijn handen overgeef? Of komt het voort uit angst? Mijn verleden is complex, ik heb een onveilige hechting gehad, dus dat kan een rol spelen. Iets in mij zegt dat het beter is als ik de relatie verbreek. Is dat mijn hart of zijn dat mijn gedachten? En waar is dat op gebaseerd? Misschien omdat ik er zo over na denk ga ik het ook zo voelen. Want als ik er nuchter over na denk dan is er niks mis met onze relatie en proberen we het samen met God te doen. Maar wat als het wel Gods wil is dat ik de relatie verbreek en ik gehoorzaam Hem niet? Misschien ziet God iets, wat mijn vriend en ik niet zien. Als ik er alleen al over na denk, raakt dat me zo erg, ik wil hem niet kwijt. Ik verlang ernaar om samen met hem een toekomst op te bouwen. Een pastoraal gesprek volgt nog, maar ik wil graag jullie meningen horen.
Sannetje81 schreef:Een jaar geleden gebeurde het voor het eerst, twijfel of het Gods wil was dat ik samen met m’n vriend verder ging. Destijds heb ik daar pastorale gesprekken over gevoerd en de keuze gemaakt om verder te gaan met mijn vriend, met de gedachte dat als de twijfel terug zou komen ik er dan wellicht wat mee zou moeten. Een paar maanden terug kwam de twijfel opnieuw, ik hield me bezig met het kloosterleven. Zou dit Gods plan zijn voor mijn leven? Achteraf ervaarde ik dat dat leven niet bij mij past. Nu sinds een week ervaar ik weer diezelfde twijfel.. ik vind het zo lastig. Mijn vriend weet ervan. Hij kent mij als geen ander, we houden van elkaar (hoewel ik ook begin te twijfelen of ik wel écht van hem houd), we proberen beide met de Heere Jezus te wandelen, we zijn nu 1.5 jaar samen. Ik snap niet waarom die twijfel toch weer terugkomt. Spreekt God op die manier tot mij? Wilt God dat ik mijn relatie verbreek en mezelf volledig in Zijn handen overgeef? Of komt het voort uit angst? Mijn verleden is complex, ik heb een onveilige hechting gehad, dus dat kan een rol spelen. Iets in mij zegt dat het beter is als ik de relatie verbreek. Is dat mijn hart of zijn dat mijn gedachten? En waar is dat op gebaseerd? Misschien omdat ik er zo over na denk ga ik het ook zo voelen. Want als ik er nuchter over na denk dan is er niks mis met onze relatie en proberen we het samen met God te doen. Maar wat als het wel Gods wil is dat ik de relatie verbreek en ik gehoorzaam Hem niet? Misschien ziet God iets, wat mijn vriend en ik niet zien. Als ik er alleen al over na denk, raakt dat me zo erg, ik wil hem niet kwijt. Ik verlang ernaar om samen met hem een toekomst op te bouwen. Een pastoraal gesprek volgt nog, maar ik wil graag jullie meningen horen.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 15 gasten