Opvoeding en huisregels

[Memmem]

Ja je kan van alles proberen ze aan normen en waarden mee te geven maar als die puberteit eenmaal daar is dan denk je, waar heb ik toch al die tijd en energie ingestoken?

We houden hoop dat er nog wat is blijven hangen, maar of er ook werkelijk wat blijft hangen vraag ik me wel eens af.

[Duschka]

Ja je kan van alles proberen ze aan normen en waarden mee te geven maar als die puberteit eenmaal daar is dan denk je, waar heb ik toch al die tijd en energie ingestoken?

En met dát in 't vooruitzicht, laten wij de boel gewoon maar waaien

Nee hoor, maar ik heb weleens de indruk dat anderen dat van ons denken, wat ik op zich ook wel weer begrijp.
Wij voeden enigszins up & ap op en dat is dus op zich niet zo van "strenge regeltjes", overigens ben ik wel een groot voorstander van bepaalde normen en waarden, maar die hoop ik toch vooral "voor te leven".

[MissF]

En dan zijn ze boven de 20, Annet, en dan blijken het hele fijne volwassenen te worden.
Er wordt gezegd dat je kind beter kan puberen, anders komt dat later. Ik heb dat in mijn omgeving wel gezien, mensen die na hun 20e pas tegendraads werden, en instabiel. En dan is het écht niet handig meer. Beter als je 15 bent, dan vindt iedereen dat normaal

[ajl]

klopt, rond hun 15e kan je zelf nog een beetje sturen. Als ze later kan puberen, zijn ze vaak al te zelfstandig en krijg je er minder vat op.

[jamillah]

Die van mij puberen al vanaf een jaar

[ajl]

Ik begrijp precies wat jij bedoelt. Ik houd mij hart vast voor de toekomst

[paprikameisje2]

Ik heb zelen tot niet gepuberd.... zou et een reden zijn dat opvoeden me zwaar valt?? Omdat ik deze ervaring mis?

[Acire]

Ik denk het niet hoor PPM, als je kinderen nu pubers waren en je moeite hebt om ze te begrijpen zou ik denken: misschien speelt het mee. Maar zover is het nog niet toch?

[ajl]

Toch denk ik dat het wel mee kan spelen. Als jij zelf altijd erg gezeglijk was, weinig ruzie maakte, deed wat je ouders wilden etc. en je kinderen zijn echt anders, dan kan het je zeker zwaar vallen.

@ ppm je moet niet vergeten dat de tijd nu ook anders is. Kinderen gaan naar een kdv, waar ze op jonge leeftijd al veel meer moeten vechten voor hun plekje. Denk aan internet, tv etc. Kinderen zijn daarom, denk ik, veel gebekter. Wij moeten soms ook wel alle zeilen bijzetten om ze in het gareel te houden.

[paprikameisje2]

mijn kids zijn wel het evenbeeld van wat ik was.... ik was ook wel aanwezig... maar zeker heel goed corrigeerbaar. ZIJn de mijne ook wel.. alleen ik ben niet altijd consequent... ik verslap nog wel eens na een dikke week consequent zijn en dan moe tje heelemaal weer opnieuw bginnne !

Heeft veel te maken met mn eigen gemoedstoestand.... ach jah.. t zal wel goed komen!

[ajl]

klopt, als je zelf een baaldag hebt dan werkt dat zeker door in het gedrag van de kinderen. En aan het einde van je zwangerschap en er vlak na, heb je toch een korter lontje.

Ik denk dat wij vrij streng zijn. Ik vermoed dat dat ook te maken heeft met het feit dat wij er 4 binnen 5 jaar hadden en zij elkaar behoorlijk opstoken met hun gedrag. Met name de jongste twee kunnen helemaal opgejut worden om te gillen, op de tafel te slaan etc.

[654321]

Heel veel 'regels' lijken geen regels omdat de kinderen het van jongs af aan gewent zijn (hier bijv. 'u' zeggen tegen ouderen, 3 maaltijden aan tafel blijven zitten, eerbied tijdens bidden/ lezen/ kerkdienst, niet uit bed komen, dingen netjes vragen). Dit zijn dingen waar ik eigenlijk nooit aandacht/ correcties aan hoef te besteden; dit is gewoon voor ze omdat het nooit anders is geweest.

Maar er zijn ook wel dingen waar ik (bij de jongste) wel aandacht aan moet besteden: bijv. als grote mensen aan het praten zijn er niet door heen praten.

En ik denk dat het 100% waar is dat de sfeer in huis/ het gedrag van je kinderen héééél veel met je eigen (gemoedstoestand) heeft te maken.
Als er hier rust heerst in huis, waarin wij als ouders lekker in ons vel zitten (dan zijn we geduldiger, rustiger, gezelliger is mijn ervaring ), en daarbij er veel positieve tijd en aandacht is voor de kinderen, we positief maar wel heel consequent zijn, ook wat tijd voor ons samen overhouden; dan gaat het eigenlijk best heel erg vanzelf allemaal. Dan is het gewoon gezellig!

En om dat te bereiken kost energie, opoffering, liefde, keuzes, zelfverloochening. Maar daar krijg je heel veel voor terug. (Maar in sommige dingen (bijv. gezondheid) heb je niet altijd wat te kiezen. Dan moet je roeien met de riemen die je hebt. En dat kan zwaar zijn.)

[ajl]

Dan heb jij misschien voorbeeldige kinderen, maar ook de dingen die standaard zijn ( zoals aan tafel blijven zitten, eerbied tijdens het bidden en u zeggen tegen volwassenen) moeten wij nog regelmatig corrigeren . Laat staan de rest

Daarbij heeft het ook met de karakters van de ouders te maken. Als de ouders vol dynamiek zitten, krijg je over het algemeen geen rustige, afwachtende kinderen. Althans dat is bij ons het geval

[Duschka]

. Als de ouders vol dynamiek zitten, krijg je over het algemeen geen rustige, afwachtende kinderen. Althans dat is bij ons het geval

Ging de - + - = + regel niet op?

Voor zover ik het nu kan bekijken is DL echt een mix van ons beiden, qua uiterlijk en karakter, dus ik ben benieuwd.
Ik was overigens een heel makkelijk kind (hoor ik nu ), dus ik wacht 't af.

[ajl]

Ging de - + - = + regel niet op?

Was het maar 2 keer min, volgens mij is het twee keer plus geworden. Ik ( en met mij ook anderen) vind onze kinderen behoorlijk gebekt, assertiever dan andere kinderen van die leeftijd. Zijn ook erg expressief en outgoing. Niets aan te doen, aard van het beestje, maar het moet wel een beetje ingedamd worden. En daar hebben wij onze handen vol mee.