Met de mond kan men belijden dat dat men een christen is.
Onze tong is daar als het nodig is, zo rap mee.
" Ik geloof", zegt men dan.
Heerlijke woorden, en wat een gelukzaligheid als de werken en het rotsvaste geloof ook zo zijn.
Maar onze tong is zo vruchtbaar in het voortbrengen van allerlei zondige en ijdele woorden. Woorden die God onteren. Hoe vaak maakt een mens zich niet schuldig aan onbedachtzame leugentaal, ijdele taal of roddel.
Dat wij dan met David bidden:" Heere, zet een wacht voor mijn mond en behoed de deur mijner lippen". ( Psalm. 141 vs 3 ).
Maar wat te denken over onze ogen?
Over onze oren?
En....onze gedachten, heeft de mens die wel intoom?
Zijn ze rein?
Ons handelen?
Is dat barmhartig jegens God en de medemens?
Denk hierbij aan de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan die zich wel over (Luc. 10 : 30 - 37 )
De mond met de tong kunnen een mens helemaal kapot maken, erger nog, een gelovige van God wegtrekken.
"Wonderen" door ogen gezien, kunnen wonderen zijn van Satan en zijn duivelen. Denk maar aan hetgeen Farao' s geleerden die ook het water ondrinkbaar maakten, ( Exodus. 7 vs 22 ) en zo zijn er nog vele voorbeelden van in de Bijbel.
God kent ons zitten en ons staan, God kent het hart en beproeft de nieren ( Jer........)
En dan wil ik er persoonlijk nog de pen aan toevoegen.
Geschreven, gedrukte woorden kunnen de zelfde destructieve uitwerking hebben op een mens, op een christen om twijfel en verdeeldheid te zaaien in het geloof. ( Jer. 8 vs 8 )
Ben nu heel benieuwd naar hetgeen hier nog verder over geschreven word.
Kan als aanbieding meegeven, lees Psalm 141 maar eens.