Het hoeft toch helemaal niet met ''jezelf superieur achten'' te maken te hebben?
Kan het ook bezorgdheid zijn over de naaste? Wat Ward eerder aangaf met je broeder uit het vuur trekken.
Dat jij het belangrijk vindt dat je de bijbel kent is een stukje traditie. De eerste paar honderd jaar van het christendom bestond er bijvoorbeeld geen bijbel en men was er geen slechter christen door.
Nee klopt, maar er waren wel al geschriften. Jezus refereerde aan die geschriften: ''En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Dwaalt gij niet, daarom, dat gij de Schriften niet weet, noch de kracht Gods?''
Dus traditie of niet, het is wel degelijk van (groot) belang zegt Jezus.
Vroeger bepaalde priesters wat je moest geloven dat klopt. Evengoed bepaalden dominee's wat je moest geloven. Voordeel van die eerste groep was dat ze indien ze al te ver buiten hun boekje gingen nog tot de orde geroepen konden worden. Bij dominee's lag dat veelal anders en ontstonden er afscheidingen na afscheidingen na afscheidingen. Dwars door families, gezinnen en dorpen heen.
Ja het is bekend van priesters dat ze vaak tot de orde werden geroepen als ze buiten hun boekje gingen
Dat je de bijbel kent wil niet zeggen dat je interpretatie de juiste is of dat je in staat bent om iets te toetsen. De bijbel is een samenstelling van behoorlijk complexe boeken die zeker niet overal even eenduidig in zijn en waar interpretatieverschillen ontzettend snel de kop opsteken.
Natuurlijk is er verschil in opvatting en interpretatie, hoeft helemaal geen probleem te zijn. Je kan daar onderling over discussiëren mits je elkaar respecteert.
Toch blijf ik van mening dat je wel zaken kan toetsen aan Gods woord.
De Bijbel is m.i. in veel zaken helder genoeg om te bepalen wat een dwaling genoemd kan worden.
.