Ik herinner me nog de pittige discussies, die mijn ouders hadden met de R.K. buren, DIT was nl. een verschil, waar zij verder heel goed met elkaar door één deur konden.
Ik vond dit op de site van de Hervormde gemeente Lopik:
De Rooms Katholieke Kerk leert dat er zeven sacramenten zijn die de verborgen genade van God zichtbaar en tastbaar maken, en die in die zin ook de genade bewerkstelligen: doop, vormsel, eucharistie, biecht, oliesel, priesterwijding en huwelijk. Omdat het huwelijk in Ef.5:32 een mysterion of sacramentum wordt genoemd, heeft dit er mede toe geleid dat de Rooms Katholieke Kerk het huwelijk als een sacrament is gaan beschouwen.
De Reformatie heeft het woord sacrament gehandhaafd, maar er wel een inhoud aan gegeven die voor een belangrijk deel nieuw was: er kwam meer de nadruk te liggen op de belofte van God die in het sacrament naar voren treedt, en werd het sacrament niet alleen als een teken of verwijzing, maar ook als een zegel of bevestiging gezien. Sacramenten zijn volgens de Heidelbergse Catechismus heilige zichtbare tekenen, door God ingesteld om ons door het gebruik daarvan de belofte van het evangelie des te beter te doen verstaan en die voor ons te bezegelen of te bevestigen. Bij doop en Avondmaal zegt God dat het beloofde heil voor ons geldt, dat wij in geloof bij doop en Avondmaal mogen ontvangen. Doop en Avondmaal versterken het geloof, en ondersteunen (de verkondiging van) het Woord.
Sommige kerken hebben moeite met het begrip ‘sacrament’, omdat het ten eerste niet in de bijbel voorkomt, en ten tweede omdat het een beladen begrip is geworden in de loop van de geschiedenis van de kerk en de theologie. Bekend is de kerkhistorische discussie omtrent de woorden van Jezus als Hij het brood breekt: “Dit is mijn lichaam” (Mt.26:26). De officiële leer van de Rooms Katholieke Kerk zegt dat op het moment dat de priester het brood breekt en deze woorden uitspreekt, het brood werkelijk het lichaam van Christus wordt (de zogenaamde transsubstantiatieleer).
De Reformatie wijst de transsubstantiatieleer uitdrukkelijk van de hand, maar zij ziet in brood en wijn meer dan alleen maar tekenen, die verwijzen naar de offerdood van Jezus aan het kruis. Het Avondmaal is tevens een zegel en bevestiging: Christus is door Zijn Geest aanwezig bij de viering van het Avondmaal en verleent Zijn zegen.
Maar Spreeuw: dit hoort eigenlijk in het topic Heilig Avondmaal thuis.