Komen we zo ooit een stap verder ?

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

rotterdam
Generaal
Generaal
Berichten: 4636
Lid geworden op: 07 aug 2013 07:24

Komen we zo ooit een stap verder ?

Berichtdoor rotterdam » 19 jul 2014 13:16

Vraag op refoweb (ingekort); Ik heb een jongen ontmoet van een evangelische kerk. Zelf ben ik christelijk-gereformeerd. Ik weet dat er een groot verschil tussen onze kerken zit, maar ik geloof dat we er wel uitkomen... Mijn vraag is dan ook, hoe pak ik deze relatie aan? En hoe leg ik het uit aan mijn ouders?

Antwoord van Ds. H.Korving (ingekort): Ik zou zeggen: bezint eer ge begint, bepaal eerst je keuze tegenover God en Zijn dienst (en dus ook ten opzichte van de kerk, de leer en de bijbehorende manier waarop aan de geloofsbeleving vorm wordt gegeven). Het is namelijk allemaal niet één pot nat. En probeer begrip te hebben voor een vader en moeder die ooit met jou bij het doopvont stonden en graag zien dat je in die lijn van de christelijke en gereformeerde opvoeding zelf verder gaat.

Vraag ; Komen we zo ooit een stap verder ? Bezint eer ge begint ? Kun je dat zeggen tegen een christelijk meisje die een christelijke jongen heeft ontmoet ?
En begrip vragen voor de ouders die aan een systeem vasthouden (kerkistisch denken) wat z'n langste tijd heeft gehad - kan dat nog in de huidige tijd ?

Spreeuw
Generaal
Generaal
Berichten: 4612
Lid geworden op: 08 jul 2013 09:02

Re: Komen we zo ooit een stap verder ?

Berichtdoor Spreeuw » 19 jul 2014 14:24

Vraag ; Komen we zo ooit een stap verder ? Bezint eer ge begint ? Kun je dat zeggen tegen een christelijk meisje die een christelijke jongen heeft ontmoet ?


Natuurlijk kun je dat zeggen: evangelisch is een totaal andere richting dan CGK. Onder christelijk wordt bijvoorbeeld ook RK verstaan en dat is toch niet bepaald hetzelfde als protestants. In een huwelijk/relatie is toch wel wenselijk dat beiden, zeker wat het geloof betreft, dezelfde basisprincipes hebben.

En begrip vragen voor de ouders die aan een systeem vasthouden (kerkistisch denken) wat z'n langste tijd heeft gehad - kan dat nog in de huidige tijd ?


Wat het houden aan een systeem betreft, daar denk ik wel wat genuanceerder over. Natuurlijk is het niet iemands plicht om bij het kerkverband van zijn opvoeding te blijven. Als er goede redenen voor een overstap zijn, is dat zeker niet verkeerd.

Faramir

Re: Komen we zo ooit een stap verder ?

Berichtdoor Faramir » 19 jul 2014 14:28

Spreeuw schreef:Natuurlijk kun je dat zeggen: evangelisch is een totaal andere richting dan CGK. Onder christelijk wordt bijvoorbeeld ook RK verstaan en dat is toch niet bepaald hetzelfde als protestants. In een huwelijk/relatie is toch wel wenselijk dat beiden, zeker wat het geloof betreft, dezelfde basisprincipes hebben.

Mijn vrouw is PKN ik ben katholiek. We hebben grotendeels dezelfde basisprincipes. We hebben beide een ander geloof en dat vergt respect en zo nu en dan aanpassingsvermogen. Beschik je niet over die vaardigheden dan kan ik je aanraden om sowieso nooit een huwelijk te sluiten.

Anoniem_89

Re: Komen we zo ooit een stap verder ?

Berichtdoor Anoniem_89 » 19 jul 2014 14:33

Als ik iemand zo'n vraag zie stellen heb ik het gevoel dat de vragenstellers gehersenspoeld zijn, óf door de kerk, óf door de ouders.
Gehersenspoeld is misschien een beetje extreem, maar wat zou er mis mee zijn als je naar een andere kerk gaat.
Is die kerk de ware kerk? Waarom zouden ouders verdrietig moeten zijn?
Ze keert de gemeente toch niet de rug toe?
Zelf kom ik ook uit een evangelische/pinkstergemeente en mijn vrouw uit de C.G.K.
Na een jaar daar gezeten te hebben moet ik eerlijk zeggen dat ik blij ben dat ik daar weg was.
Hiermee wil ik niet zeggen dat het daar slecht was, maar het was niet mijn plek.

Ben blij dat mijn schoonouders nooit moeilijk gedaan hebben om ons bij de C.G.K. te houden.

Dat een dominee zegt 'bezint eer ge begint' komt bij mij maar vreemd over.
Heel raar eigenlijk dat hij dat zegt.


Mijn mening is dat dit niet meer kan, eigenlijk nooit heeft gekund.
Waarom zou God niet een plan met hun leven kunnen hebben?
Waarom zegt de ds. niet zoiets?

Spreeuw schreef:Als er goede redenen voor een overstap zijn, is dat zeker niet verkeerd.

Waarom moet er een goede reden zijn? :roll:

Spreeuw
Generaal
Generaal
Berichten: 4612
Lid geworden op: 08 jul 2013 09:02

Re: Komen we zo ooit een stap verder ?

Berichtdoor Spreeuw » 19 jul 2014 14:36

Faramir schreef:Mijn vrouw is PKN ik ben katholiek. We hebben grotendeels dezelfde basisprincipes. We hebben beide een ander geloof en dat vergt respect en zo nu en dan aanpassingsvermogen. Beschik je niet over die vaardigheden dan kan ik je aanraden om sowieso nooit een huwelijk te sluiten.


Respect, ieder zijn eigen keuze, maar ik zou het zeker niet willen.
Ik ben nog niet getrouwd maar als ik getrouwd ben zou ik er niet aan willen denken om als echtpaar gescheiden naar de kerk te gaan. Juist op dit vlak is eenheid zo ontzettend belangrijk, samen napraten over de preek, samen verenigingsavonden bezoeken in je gemeente, enz.. Het geloof is het belangrijkste in het leven! Daarom vind ik het zo belangrijk om met je echtgeno(o)t(e), met wie je lief en leed deelt, samen naar de kerk te gaan, omdat het juist in de kerk over het belangrijkste van het leven gaat.

Spreeuw
Generaal
Generaal
Berichten: 4612
Lid geworden op: 08 jul 2013 09:02

Re: Komen we zo ooit een stap verder ?

Berichtdoor Spreeuw » 19 jul 2014 14:40

Spreeuw schreef:Als er goede redenen voor een overstap zijn, is dat zeker niet verkeerd.

Anoniem_89 schreef:Waarom moet er een goede reden zijn? :roll:


Omdat je die stap wel moet kunnen verantwoorden. Het is totaal ongeestelijk om zomaar "voor de lol" van kerkverband te wisselen. Zeker wat het geloof (en alles wat erbij hoort, zoals kerkgang) betreft, dat moet een gebedszaak zijn.

Faramir

Re: Komen we zo ooit een stap verder ?

Berichtdoor Faramir » 19 jul 2014 14:46

Spreeuw schreef:Respect, ieder zijn eigen keuze, maar ik zou het zeker niet willen.
Ik ben nog niet getrouwd maar als ik getrouwd ben zou ik er niet aan willen denken om als echtpaar gescheiden naar de kerk te gaan.

Waarom zou je gescheiden naar de kerk gaan? Bij mijn weten zijn alle mensen welkom in zowel de katholieke kerken als in de protestantse kerken ongeacht hun geloof. Mijn vrouw gaat dus met mij mee naar de katholieke kerk en ik ga mee naar de PKN. Mijn vrouw is echter niet zo'n kerkganger en ikzelf ga ook niet wekelijks dus meestal zit ik alleen in de kerk. Gefet niets, zo hebben we allemaal onze eigen interesses.
Juist op dit vlak is eenheid zo ontzettend belangrijk, samen napraten over de preek, samen verenigingsavonden bezoeken in je gemeente, enz..

Ook dat kan prima. Zo heb ik een jaar lang belijdeniscatechisatie gevolgd en hebben we de huwelijksvoorbereiding in de katholieke kerk gehad. Ik heb mij geïnteresseerd in het mystieke van de Karmel orde en heb daar onderwijs in gekregen en daar had zij geen interesse in, ook prima.
Het geloof is het belangrijkste in het leven! Daarom vind ik het zo belangrijk om met je echtgeno(o)t(e), met wie je lief en leed deelt, samen naar de kerk te gaan, omdat het juist in de kerk over het belangrijkste van het leven gaat.

Het daadwerkelijk in de kerk zitten is maar een deel van het christen zijn in de dagelijkse praktijk. Ik doe vrijwilligerswerk voor de kerk en geef zo ook invulling aan het christen zijn. Zij doet dat op haar eigen manier.

Kortom, als je in een huwelijk zit dan zal je moeten leren omgaan met de verschillen. Je bent namelijk niet met jezelf getrouwd. Qua geloof kan je anders denken, maar ook qua hobby's kan je compleet andere interesses hebben. Een eentonig huwelijk waarin man en vrouw altijd hetzelfde denken en doen lijkt mij vrij geestdodend. Juist een religieus gemengd huwelijk zorgt zo nu en dan voor wat gezonde discussie en verschillen van inzicht. En nee, om een gelukkig huwelijk te hebben hoef je echt niet hetzelfde te denken en te doen. Beide zijn autonoom en een huwelijk bestaat uit geven en nemen, maar vooral geven en de ander vrij laten.

Anoniem_89

Re: Komen we zo ooit een stap verder ?

Berichtdoor Anoniem_89 » 19 jul 2014 14:49

Spreeuw schreef:Als er goede redenen voor een overstap zijn, is dat zeker niet verkeerd.

Anoniem_89 schreef:Waarom moet er een goede reden zijn? :roll:


Spreeuw schreef:Omdat je die stap wel moet kunnen verantwoorden. Het is totaal ongeestelijk om zomaar "voor de lol" van kerkverband te wisselen. Zeker wat het geloof (en alles wat erbij hoort, zoals kerkgang) betreft, dat moet een gebedszaak zijn.


Spreeuw, wie moet ik verantwoording afleggen?
Alleen aan God toch?
Waarom zou Hij het erg vinden als ik bij een gemeente weg zou gaan waar ik me niet thuisvoel?
Zal ik geen zegen ontvangen als ik zonder gebed naar een andere gemeente ga?

Ik ben 3 keer van kerk gewisseld. Ik heb er niet specifiek voor gebeden.
Ik ben niet voor de lol van gemeente gewisseld.
Als ik een gemeente bezoek toetst ik het aan het Woord en kijk ik of ik er kan groeien in geloof.
Nu ga ik niet de C.G.K. afkraken, maar ik kon daar niet groeien in mijn persoonlijk geloof.
Moet ik daar nu dan blijven?

Gebruikersavatar
mealybug
Generaal
Generaal
Berichten: 6823
Lid geworden op: 09 jul 2012 20:15
Locatie: iKapa

Re: Komen we zo ooit een stap verder ?

Berichtdoor mealybug » 19 jul 2014 14:51

Het meest opmerkelijke is altijd nog dat we volgens de rechterflank allemaal in een bepaalde gemeente gesteld, geplaatst zijn, maar we keuren er wel de mens uit die andere gezindte op af en niet Hem die dat dan zo gewild zou hebben.
Wie het uit kan leggen, zegt het maar.

Spreeuw
Generaal
Generaal
Berichten: 4612
Lid geworden op: 08 jul 2013 09:02

Re: Komen we zo ooit een stap verder ?

Berichtdoor Spreeuw » 19 jul 2014 14:54

Anoniem_89 schreef:Spreeuw, wie moet ik verantwoording afleggen?
Alleen aan God toch?
Waarom zou Hij het erg vinden als ik bij een gemeente weg zou gaan waar ik me niet thuisvoel?
Zal ik geen zegen ontvangen als ik zonder gebed naar een andere gemeente ga?

Ik ben 3 keer van kerk gewisseld. Ik heb er niet specifiek voor gebeden.
Ik ben niet voor de lol van gemeente gewisseld.
Als ik een gemeente bezoek toetst ik het aan het Woord en kijk ik of ik er kan groeien in geloof.
Nu ga ik niet de C.G.K. afkraken, maar ik kon daar niet groeien in mijn persoonlijk geloof.
Moet ik daar nu dan blijven?


Je spreekt nogal ik-gericht: "ik voel me er niet huis", "ik kon niet groeien in mijn persoonlijk geloof". Het gaat niet om jou, maar om God. Waarom kon jij niet in je persoonlijke geloof groeien in de CGK? Dat is een cruciale vraag, die je nog niet beantwoord hebt.

En nee, je moet niet alleen verantwoording afleggen aan God. Allereerst natuurlijk wel, maar dat neemt niet weg dat ook een kerkenraad jouw beweegredenen voor je overstap wil weten.

Spreeuw
Generaal
Generaal
Berichten: 4612
Lid geworden op: 08 jul 2013 09:02

Re: Komen we zo ooit een stap verder ?

Berichtdoor Spreeuw » 19 jul 2014 15:07

Faramir schreef: Kortom, als je in een huwelijk zit dan zal je moeten leren omgaan met de verschillen. Je bent namelijk niet met jezelf getrouwd. Qua geloof kan je anders denken, maar ook qua hobby's kan je compleet andere interesses hebben. Een eentonig huwelijk waarin man en vrouw altijd hetzelfde denken en doen lijkt mij vrij geestdodend. Juist een religieus gemengd huwelijk zorgt zo nu en dan voor wat gezonde discussie en verschillen van inzicht. En nee, om een gelukkig huwelijk te hebben hoef je echt niet hetzelfde te denken en te doen. Beide zijn autonoom en een huwelijk bestaat uit geven en nemen, maar vooral geven en de ander vrij laten.


Je gaat dus regelmatig samen met je vrouw naar de kerk. Dat had je nog niet gezegd, maar het is zeker goed. Natuurlijk mogen er binnen een huwelijk verschillen zijn. Dat is heel goed. Dat kan trouwens ook niet anders. Ook wat het geloof betreft hoef je niet hetzelfde te denken. Het gaat er mij meer om dat je wel dezelfde basisprincipes hebt. Dezelfde kerk is een van de belangrijkste. Napraten over de prediking is zo leerzaam, weet ik uit ervaring. Als je allebei een andere preek hoort, kun je er niet over napraten, tenminste het kan wel, maar het roept doorgaans minder herkenning op. En de prediking van het Woord is een zeer belangrijk middel dat de Here wil gebruiken tot geloof, vermaan, vertroosting etc.. Met je partner deel je, als het goed is, lief en leed. Dan is het zeker goed om elkaar op de hoogte te stellen van wat de prediking in je hart heeft uitgewerkt.

Anoniem_89

Re: Komen we zo ooit een stap verder ?

Berichtdoor Anoniem_89 » 19 jul 2014 15:30

mealybug schreef:Het meest opmerkelijke is altijd nog dat we volgens de rechterflank allemaal in een bepaalde gemeente gesteld, geplaatst zijn, maar we keuren er wel de mens uit die andere gezindte op af en niet Hem die dat dan zo gewild zou hebben.
Wie het uit kan leggen, zegt het maar.


Ja dat valt mij ook wel op;)
Ik denk alleen dat niemand dit kan uitleggen :lol:


Spreeuw schreef:Je spreekt nogal ik-gericht: "ik voel me er niet huis", "ik kon niet groeien in mijn persoonlijk geloof". Het gaat niet om jou, maar om God. Waarom kon jij niet in je persoonlijke geloof groeien in de CGK? Dat is een cruciale vraag, die je nog niet beantwoord hebt.

En nee, je moet niet alleen verantwoording afleggen aan God. Allereerst natuurlijk wel, maar dat neemt niet weg dat ook een kerkenraad jouw beweegredenen voor je overstap wil weten.


Ik kon niet groeien in mijn geloof omdat ik nogal evangelisch/charismatisch ingesteld ben.
Zelf ben ik iemand die niet graag zit tijdens het gebed of aanbidding.
Daarnaast ben ik gewend om met geheven handen Jezus groot te maken.
Dat is daar niet gepast.
In die gemeente leek het ook wel vaak dat als de dienst afgelopen was dat we zo snel mogelijk naar huis moesten (zal wel aan mijn schoonouders gelegen hebben, maar we waren met 5 minuten thuis :roll: )

Het gaat ook niet om mij inderdaad, maar ik moet God wel kunnen dienen met hart en ziel.

Je zou mij moeten vertellen waarom een kerkenraad mijn beweegredenen zouden moeten weten?

rotterdam
Generaal
Generaal
Berichten: 4636
Lid geworden op: 07 aug 2013 07:24

Re: Komen we zo ooit een stap verder ?

Berichtdoor rotterdam » 19 jul 2014 22:58

Spreeuw schreef:Omdat je die stap wel moet kunnen verantwoorden. Het is totaal ongeestelijk om zomaar "voor de lol" van kerkverband te wisselen. Zeker wat het geloof (en alles wat erbij hoort, zoals kerkgang) betreft, dat moet een gebedszaak zijn.


Ik wil je een verhaaltje vertellen Spreeuw (een waargebeurd verhaaltje).
Het speelt zich af in 1944.
Mijn ome Jan en tante Miep waren synodaal gereformeerd.
Oom Jan was op een avond naar een vergadering geweest, Ds. Klaas Schilder, zelf was gekomen om de vergadering voor te zitten.
's Avonds laat kwam hij thuis met een verhitte rode kop en zei tegen tante "het is zover, we kunnen niet anders, we gaan afscheiden".
"Wie is we" zei tante, "je bedoelt zeker "ik" ?
"Wat bedoel je" sprak oom verschrikt, "jij toch ook"?
Nee hoor zei tante, ik blijf en de kinderen (alle 7) ook, "ik en mijn huis, wij zullen de Heere dienen".
En zo gebeurde het, Oom ging zondags de deur uit naar links - naar de G.K.V. en tante en de rest van het bataljon sloeg rechts af, naar de gereformeerde kerk.
In de jaren daarna werden er nog 2 zusjes geboren, het geschil Kuyper-Schilder had de bedstee niet bereikt, dat ging gelukkig gewoon door.
Bij de doop van de zusjes zat tante alleen op de voorste rij, oom Jan mocht de doopvragen niet beantwoorden en dus niet naast haar zitten, hij zat gewoon achterin de kerk.
Later kwam er een "goeie zware bonder" in de N.H. kerk en toen is de hele club (alle 11) maar hervormd geworden. Ziezo en dat was dat.

Waarom vertel ik je dit verhaaltje ? Hopelijk zie je de waanzin van onze verdeeldheid in en hoeven mensen zich niet meer te verantwoorden als ze van kerk wisselen.
Ik bedoel, diegenen die deze kolder in stand houden zijn schuldig en niet de gewone kerkganger die met deze onzin geconfronteerd wordt. Hij of zij hoeft zich dus zeker niet te verantwoorden of verontschuldigen.

moderngelovige
Sergeant
Sergeant
Berichten: 437
Lid geworden op: 26 mei 2014 20:46

Re: Komen we zo ooit een stap verder ?

Berichtdoor moderngelovige » 19 jul 2014 23:17

Juist Jezus, onze Verlosser, Wie we hier (bijna) allemaal erkennen en belijden of je nou reformatorisch, evangelisch, of rkk bent, stapte buiten de hokjesindeling.
Zo zocht hij de ontmoetingen met hoeren en tollenaren, de sameritaanse,
Er staat niet vermeld hoe het afgelopen is met de laatste, na hun indringend gesprek.
Zo ook niet of Zacheus de tollenaar behouden werd.

Wat ik daar mee zeggen wil: wat houden dan die kerkverbanden in, gestichte clubs, die dagelijks falen.... van rkk tot GgiN.

Spreeuw, het klinkt hard: stel dat je morgen opeens in ik noem maar wat Spanje zou wonen.
Je doet je deur open en daar staat het leukste liefste buurmeisje van jouw leeftijd.
Liefde op het 1e gezicht. Maar jij slaat de deur dicht.....
Aaaauw, daarmee wil ik niet zeggen dat je je moet "verkeren" met de eerste de beste....
maar waar liefde woont???? Jij moet het antwoord weten.

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23543
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: Komen we zo ooit een stap verder ?

Berichtdoor Marnix » 20 jul 2014 08:56

Wees blij dat het een christelijke partner is. Bezint eer ge begint is trouwens altijd prima, ook in dit geval. Eerst bezinnen... En dan beginnen.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 58 gasten