Roeping tot het predikantschap

[Teus]

Teus het is niet altijd even makkelijk. Er zijn mensen die hier mee worstelen. Ook al getuigen ze van geloof in Christus als hun Zaligmaker. Het zeker weten dat jij God's boodschapper bent is een worsteling op zich. Kan me zo voorstellen dat er kandidaten zijn die daarom geen beroep willen hebben. Of mensen die naar het curatorium gaan met angst omdat ze zichzelf niet waardig achten.

Zeker kan het een worsteling met zich meebrengen maar ik begreep uit je woorden dat het altijd een worsteling is.
Dat mensen die naar het curatorium gaan met angst omdat ze zichzelf niet waardig achten is tijdelijk, ze hebben van God vernomen dat ze het moeten doen maar satan gaat er op af en dat geeft weer onzekerheid.

[Anoniem_89]

Volgens mij kan de Heilige Geest als enige het in mensen hun harten bewerken.
Het hoeft ook niet altijd een goede preek te zijn.

Tijdens een preek van Otto de Bruijne hoorde ik dat hij afgelopen keer bij Opwekking had gesproken over het onderwerp 'genezing'.
Dit terwijl hij zelf ziek was.

Een andere voorganger (volgens mij Jurjen ten Brinke) sprak in zijn gemeente -waar het grootste deel nooit naar de kerk geweest was- over het leven van Elisa.
Het ging over het deel waar de kinderen Elisa belachelijk gemaakt hadden en dat die kinderen vermoord werden door 2 beren.

Hij had eerst dat deel willen overslaan omdat het niet gepast zou zijn in zo'n groep.
Er was ook een man die was (meende ik) 30 jaar niet naar de kerk geweest.
Die voorganger begreep het ook niet helemaal wat hij precies las, maar het verhaal had wel een sterke uitwerking op de mensen in de zaal omdat hij gewoon eerlijk was en zei dat hij het ook niet allemaal altijd begreep.

Zo kan God ook werken.
Niet alles is verklaarbaar en hoeft op onze manier te gebeuren.