Het verdriet of berouw van God

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Jvslooten

Re: Het verdriet of berouw van God

Berichtdoor Jvslooten » 29 apr 2014 10:26

naamloos schreef:Hij is geen onbewogen substantie, hij kent wel emoties.
En dat houdt helemaal niet in dat hij de ene dag een goed humeur heeft terwijl je de volgende dag beter met een boog om hem heen kunt gaan.
Hoezo houdt het dat helemaal niet in? Emoties zijn reacties op affectieve prikkels die de gemoedstoestand veranderen. Oftewel, als je God menselijke emoties toedicht dan zeg je dus dat de prima causa van Zijn bewegen niet in Hemzelf is, maar in de mens. Immers, de mens zend affectieve prikkels uit die bepalend zijn voor de gemoedstoestand van God. De mens vormt dan de aard van God; i.p.v. de mens te beschouwen als beeld van God beschouw je God dan als beeld van de mens. Laten we er toch alsjeblieft voor waken om de heerlijkheid van de onvergankelijke God vervangen door een beeld dat lijkt op een vergankelijk mens! Paulus waarschuwt daar niet voor niets voor. Onder andere Thomas van Aquino en Johannes Calvijn hebben trouwens heel duidelijk geschreven over de 'emoties' van God. Als je het interessant vind kan ik je wel wat info aanreiken, als je daar behoefte toe hebt natuurlijk.

mohamed

Re: Het verdriet of berouw van God

Berichtdoor mohamed » 29 apr 2014 10:29

God huilt ook al 6,5 duizend jaar.
Bambi schreef:Dat is nogal logisch als je ziet hoe goed Hij alles gemaakt heeft

mohamed schreef:De falende God? Nee, dat lijkt me ook geen gezond godsbeeld eigenlijk.

Bambi schreef:God faalt niet, de mens faalt.

Waar Jezus om huilde was het lot wat de ongehoorzame oude mens onder de wet betrof, maar niet om hoe hij hen en ons gemaakt heeft. Over de nieuwe mens die gemaakt is naar Jezus' evenbeeld (Kol 3,10) verblijdt God zich zelfs

Want gelijk een jongeling een jonkvrouw trouwt, alzo zullen uw kinderen u trouwen; en gelijk de bruidegom vrolijk is over de bruid, alzo zal uw God over u vrolijk zijn. (Jes 62,5)

Jezus is de bruidegom (Mat 9,15) waarmee de gemeente huwde (Rom 7,4) nadat zij vrij was om te gaan. Het lijkt me duidelijk dat dit over de Messias gaat maar het zou me niet verbazen als dat op een christelijk forum ontkent wordt.

mohamed

Re: Het verdriet of berouw van God

Berichtdoor mohamed » 29 apr 2014 10:32

naamloos schreef:Jezus is de afdruk van Zijn zelfstandigheid Heb. 1:3 en wie Hem gezien heeft, die heeft de Vader gezien. Joh. 14: 9 Jezus zei tot Filippus: Ben Ik zo langen tijd met ulieden, en hebt gij Mij niet gekend, Filippus? Die Mij gezien heeft, die heeft den Vader gezien.

Nou, als Hem een beetje kent dan weet je dat hij boos is om schijnheiligheid, dat het hem verdriet doet als mensen hem niet willen, dat hij blij is wanneer een zondaar zich bekeert, dat hij medelijden heeft met onze zwakheden die hij uit ervaring kent (want hij is ons in alles gelijk geworden, maar zonder zonden), dat hij teder en vol ontferming is met de zieken en onderdrukten.

:)nico
naamloos schreef:Hij is geen onbewogen substantie, hij kent wel emoties.
En dat houdt helemaal niet in dat hij de ene dag een goed humeur heeft terwijl je de volgende dag beter met een boog om hem heen kunt gaan.
Hij is onveranderlijk in die zin dat hij altijd de zonde haat, dat hij altijd het recht liefheeft, dat hij blij is met het geloof en de bekering van zondaren.

Erg mooi gezegd, ik ben het er geheel mee eens!

Bambi

Re: Het verdriet of berouw van God

Berichtdoor Bambi » 29 apr 2014 10:33

mohamed schreef:Waar Jezus om huilde was het lot wat de ongehoorzame oude mens onder de wet betrof, maar niet om hoe hij hen en ons gemaakt heeft. Over de nieuwe mens die gemaakt is naar Jezus' evenbeeld (Kol 3,10) verblijdt God zich zelfs

Want gelijk een jongeling een jonkvrouw trouwt, alzo zullen uw kinderen u trouwen; en gelijk de bruidegom vrolijk is over de bruid, alzo zal uw God over u vrolijk zijn. (Jes 62,5)

Jezus is de bruidegom (Mat 9,15) waarmee de gemeente huwde (Rom 7,4) nadat zij vrij was om te gaan.

Helemaal met je eens, maar er zijn ook nog heel veel bruidjes die de Bruidegom negeren en niet bij Hem willen horen.
En dat doet Hem nog steeds verdriet.
En er zijn ook heel veel bruidjes die, terwijl ze bij Hem horen, niet naar Hem luisteren.
En dat doet Hem ook verdriet.

mohamed

Re: Het verdriet of berouw van God

Berichtdoor mohamed » 29 apr 2014 10:36

Wat is het verschil tussen de nieuwe en de oude mens dan als God nog steeds verdriet om ons heeft? Verdriet hoort bij het oude verbond en niet bij het nieuwe (Op 21,4).

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23544
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: Het verdriet of berouw van God

Berichtdoor Marnix » 29 apr 2014 11:03

jvslooten schreef:Hoezo houdt het dat helemaal niet in? Emoties zijn reacties op affectieve prikkels die de gemoedstoestand veranderen. Oftewel, als je God menselijke emoties toedicht dan zeg je dus dat de prima causa van Zijn bewegen niet in Hemzelf is, maar in de mens. Immers, de mens zend affectieve prikkels uit die bepalend zijn voor de gemoedstoestand van God. De mens vormt dan de aard van God; i.p.v. de mens te beschouwen als beeld van God beschouw je God dan als beeld van de mens. Laten we er toch alsjeblieft voor waken om de heerlijkheid van de onvergankelijke God vervangen door een beeld dat lijkt op een vergankelijk mens! Paulus waarschuwt daar niet voor niets voor. Onder andere Thomas van Aquino en Johannes Calvijn hebben trouwens heel duidelijk geschreven over de 'emoties' van God. Als je het interessant vind kan ik je wel wat info aanreiken, als je daar behoefte toe hebt natuurlijk.


Volgens mij bepaalt de mens niet de aard van God maar wat hij doet heeft wel invloed op Gods gevoel. Een vader kan blij zijn als zijn kind iets doet en boos en verdrietig als het kind wat anders doet. Daarmee bepaalt dat kind toch nog niet de aard van zijn vader.... maar de vader reageert wel vanuit gevoel op wat dat kind doet, omdat hij de vader van dat kind is en er van houdt. Zo is het volgens mij ook met God en de Bijbel noemt dat beeld van God als Vader en wij als kinderen dan ook.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

Bambi

Re: Het verdriet of berouw van God

Berichtdoor Bambi » 29 apr 2014 11:08

mohamed schreef:Wat is het verschil tussen de nieuwe en de oude mens dan als God nog steeds verdriet om ons heeft? Verdriet hoort bij het oude verbond en niet bij het nieuwe (Op 21,4).

Dat is op de nieuwe aarde, dan zijn er ook geen zonden meer.

naamloos
Generaal
Generaal
Berichten: 4542
Lid geworden op: 02 jan 2014 02:58

Re: Het verdriet of berouw van God

Berichtdoor naamloos » 29 apr 2014 11:18

naamloos schreef:Jezus is de afdruk van Zijn zelfstandigheid Heb. 1:3 en wie Hem gezien heeft, die heeft de Vader gezien. Joh. 14: 9 Jezus zei tot Filippus: Ben Ik zo langen tijd met ulieden, en hebt gij Mij niet gekend, Filippus? Die Mij gezien heeft, die heeft den Vader gezien.

Nou, als Hem een beetje kent dan weet je dat hij boos is om schijnheiligheid, dat het hem verdriet doet als mensen hem niet willen, dat hij blij is wanneer een zondaar zich bekeert, dat hij medelijden heeft met onze zwakheden die hij uit ervaring kent (want hij is ons in alles gelijk geworden, maar zonder zonden), dat hij teder en vol ontferming is met de zieken en onderdrukten.

Hij is geen onbewogen substantie, hij kent wel emoties.
En dat houdt helemaal niet in dat hij de ene dag een goed humeur heeft terwijl je de volgende dag beter met een boog om hem heen kunt gaan.
Hij is onveranderlijk in die zin dat hij altijd de zonde haat, dat hij altijd het recht liefheeft, dat hij blij is met het geloof en de bekering van zondaren.
Jvslooten schreef:Hoezo houdt het dat helemaal niet in? Emoties zijn reacties op affectieve prikkels die de gemoedstoestand veranderen. Oftewel, als je God menselijke emoties toedicht dan zeg je dus dat de prima causa van Zijn bewegen niet in Hemzelf is, maar in de mens. Immers, de mens zend affectieve prikkels uit die bepalend zijn voor de gemoedstoestand van God. De mens vormt dan de aard van God; i.p.v. de mens te beschouwen als beeld van God beschouw je God dan als beeld van de mens. Laten we er toch alsjeblieft voor waken om de heerlijkheid van de onvergankelijke God vervangen door een beeld dat lijkt op een vergankelijk mens! Paulus waarschuwt daar niet voor niets voor. Onder andere Thomas van Aquino en Johannes Calvijn hebben trouwens heel duidelijk geschreven over de 'emoties' van God. Als je het interessant vind kan ik je wel wat info aanreiken, als je daar behoefte toe hebt natuurlijk.
Hij heeft ons geschapen naar zijn beeld. God reageert op de mens, en dat doet hij niet onbewogen.
Toen Jezus kwaad was vanwege de koophandel in de tempel, had hij geen slechte bui hoor.
Ik ben er helemaal van overtuigt dat hij een seconde later iemand zou hebben geholpen als die in nood tot Hem zou zijn gekomen.

Ik ben het eens met Marnix wat hij schrijft over de aard van God m.b.t. tot onze daden.
Alle spreken over Boven komt van beneden, ook het spreken dat beweert van Boven te komen. (Kuitert)

Jvslooten

Re: Het verdriet of berouw van God

Berichtdoor Jvslooten » 29 apr 2014 11:36

Marnix schreef:Volgens mij bepaalt de mens niet de aard van God maar wat hij doet heeft wel invloed op Gods gevoel.
Maar als Gods gevoelen eeuwig is, hoe kan deze dan beïnvloed worden door het handelen van de mens? Ik heb meer de overtuiging dat Gods gevoelen wél van eeuwigheid is, en dat de individuele mens zich - het zij van eeuwigheid, het zij op enig zeker moment in de tijd- plaatst of geplaatst wordt onder desbetreffend gevoelen van God.Dat is geen gekke gedachte volgens mij, want God had al kennis van goed en van kwaad vóór de val, dus daar vloeit uit voort dat Hij, ook toen al, niet alleen Zich verheugde in het goede, maar ook berouw had over het kwaad. Het is immers onmogelijk dat een goede God kennis heeft van het kwade zonder dat Hij Zich hierover berouwd.

Marnix schreef:Een vader kan blij zijn als zijn kind iets doet en boos en verdrietig als het kind wat anders doet. Daarmee bepaalt dat kind toch nog niet de aard van zijn vader.... maar de vader reageert wel vanuit gevoel op wat dat kind doet, omdat hij de vader van dat kind is en er van houdt. Zo is het volgens mij ook met God en de Bijbel noemt dat beeld van God als Vader en wij als kinderen dan ook.
In de intermenselijke relatie oefenen verschillende individuen wel degelijk invloed uit op elkaars aard. De aard van het kind bijvoorbeeld, wordt zelfs voor een aanzienlijk deel bepaald vanuit de opvoeding.. op enigszins vergelijkbare wijze wordt de nieuwe mens vernieuwd naar Gods beeld, maar dus niet andersom. Dat is maar goed ook, want de zonde overheerst veelvuldig.

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23544
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: Het verdriet of berouw van God

Berichtdoor Marnix » 29 apr 2014 13:02

Maar als Gods gevoelen eeuwig is, hoe kan deze dan beïnvloed worden door het handelen van de mens? Ik heb meer de overtuiging dat Gods gevoelen wél van eeuwigheid is, en dat de individuele mens zich - het zij van eeuwigheid, het zij op enig zeker moment in de tijd- plaatst of geplaatst wordt onder desbetreffend gevoelen van God.Dat is geen gekke gedachte volgens mij, want God had al kennis van goed en van kwaad vóór de val, dus daar vloeit uit voort dat Hij, ook toen al, niet alleen Zich verheugde in het goede, maar ook berouw had over het kwaad. Het is immers onmogelijk dat een goede God kennis heeft van het kwade zonder dat Hij Zich hierover berouwd.


Hoe dat precies werkt weet ik niet. God staat boven de tijd maar ik als tijdgebonden schepseltje heb geen idee hoe dat werkt, hoe dat is enz. Ik weet ook niet hoe Gods voorzienigheid en onze vrije wil die we in het paradijs hadden, zich verhield / verhoudt. Ik lees alleen dat God voor de zondeval zegt dat het goed is en na de zondeval dat het niet goed is en dat dat kwade hem verdriet doet. Of God bij de schepping al verdriet had van wat komen ging en al berouw had dat Hij de mensheid had gemaakt weet ik niet.

In de intermenselijke relatie oefenen verschillende individuen wel degelijk invloed uit op elkaars aard. De aard van het kind bijvoorbeeld, wordt zelfs voor een aanzienlijk deel bepaald vanuit de opvoeding.. op enigszins vergelijkbare wijze wordt de nieuwe mens vernieuwd naar Gods beeld, maar dus niet andersom. Dat is maar goed ook, want de zonde overheerst veelvuldig.


Dat de aard van het kind wordt bepaald door de ouders geloof ik wel. Maar in hoeverre wordt de aard van de ouders bepaald door het kind? Een kind kan het karakter van zijn ouders hebben / krijgen maar krijg je als ouders het karakter van je kind? Als een kind goed doet of kwaad, verandert dat dan het wezen van de ouders? Dat denk ik niet. Zo heeft God wel invloed op onze aard maar wij niet op het wezen van God.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

mohamed

Re: Het verdriet of berouw van God

Berichtdoor mohamed » 29 apr 2014 21:43

mohamed schreef:Wat is het verschil tussen de nieuwe en de oude mens dan als God nog steeds verdriet om ons heeft? Verdriet hoort bij het oude verbond en niet bij het nieuwe (Op 21,4).

Bambi schreef:Dat is op de nieuwe aarde, dan zijn er ook geen zonden meer.

Johannes schreef:

En deze dingen schrijven wij u, opdat uw blijdschap volkomen wordt. (1 Joh 1,4)

Gelukkig maar dat je me behoed hebt van een zeer ernstige dwaling, want ik had het bijna geloofd. Ik hul me wel weer in zwart en ga in een hoekje zitten huilen tot de nieuwe aarde komt. :roll:

Bambi

Re: Het verdriet of berouw van God

Berichtdoor Bambi » 29 apr 2014 21:50

mohamed schreef:Wat is het verschil tussen de nieuwe en de oude mens dan als God nog steeds verdriet om ons heeft? Verdriet hoort bij het oude verbond en niet bij het nieuwe (Op 21,4).

Bambi schreef:Dat is op de nieuwe aarde, dan zijn er ook geen zonden meer.


mohamed schreef:Johannes schreef:

En deze dingen schrijven wij u, opdat uw blijdschap volkomen wordt. (1 Joh 1,4)

Gelukkig maar dat je me behoed hebt van een zeer ernstige dwaling, want ik had het bijna geloofd. Ik hul me wel weer in zwart en ga in een hoekje zitten huilen tot de nieuwe aarde komt. :roll:

Volgens mij hadden we het over het verdriet van God, maar je was al afgedwaald. :mrgreen:

mohamed

Re: Het verdriet of berouw van God

Berichtdoor mohamed » 29 apr 2014 21:58

mohamed schreef:Wat is het verschil tussen de nieuwe en de oude mens dan als God nog steeds verdriet om ons heeft? Verdriet hoort bij het oude verbond en niet bij het nieuwe (Op 21,4).

Bambi schreef:Dat is op de nieuwe aarde, dan zijn er ook geen zonden meer.


mohamed schreef:Johannes schreef:

En deze dingen schrijven wij u, opdat uw blijdschap volkomen wordt. (1 Joh 1,4)

Gelukkig maar dat je me behoed hebt van een zeer ernstige dwaling, want ik had het bijna geloofd. Ik hul me wel weer in zwart en ga in een hoekje zitten huilen tot de nieuwe aarde komt. :roll:

Bambi schreef:Volgens mij hadden we het over het verdriet van God, maar je was al afgedwaald. :mrgreen:

Volgens mij ook maar jij nam een zijpad en nu zit je alweer op je draaimolen. Frustrerend lijkt het me om altijd te moeten vluchten voor de feiten. :-oo

Bambi

Re: Het verdriet of berouw van God

Berichtdoor Bambi » 29 apr 2014 22:01

mohamed schreef:Volgens mij ook maar jij nam een zijpad en nu zit je alweer op je draaimolen. Frustrerend lijkt het me om altijd te moeten vluchten voor de feiten. :-oo


Afbeelding
Laatst gewijzigd door Bambi op 03 mei 2014 15:50, 1 keer totaal gewijzigd.

mohamed

Re: Het verdriet of berouw van God

Berichtdoor mohamed » 30 apr 2014 17:52

En zo weet je het gesprek weer nodeloos te frustreren en zijn we weer bij af. Wat jammer toch. ](*,)


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 48 gasten