Erfzonden

[Jantjes]

Omdat ik niet geloof dat de erfschuld ook onze 'schuld' is, al hebben we er wel direct mee te maken omdat we zijn natuur erven, maar we erven niet zijn schuld!!
…Een ieder zal om zijn eigen zonde sterven.Deut. 24:16 en 2 Kon.14:6 en 2 Kron 25:4.
Dat wij in zonde ontvangen en geboren worden is een gevolg van de zonde van Adam, en niet onze schuld.
Niet door ons, maar door Adam is de zonde in de wereld gekomen en daardoor/als gevolg van, erven we zijn zondige natuur (erfsmet)
Wij zijn verantwoordelijk voor onze persoonlijke zonden en niet voor die van Adam.
Ezech.18:20 De ziel, die zondigt, die zal sterven; de zoon zal niet dragen de ongerechtigheid des vaders, en de vader zal niet dragen de ongerechtigheid des zoons;
Vaak wordt er gezegt dat wij in Adam gezondigd hebben maar het is eerder andersom, dat Adam in ons zondigt omdat wij zijn zondige natuur hebben geërft en hij verantwoordelijk was voor zijn nageslacht.
Rom.5 19: zegt niet dat ‘door de overtreding van één (Adam) velen in hem gezondigd hebben’, maar …velen tot zondaars gesteld zijn.
Dus Adam heeft door zijn overtreding zijn hele nageslacht in de de zonden gestort.

En in Rom10:5 en Gal.3:12 daar staat mbt de wet: maar de mens, die deze dingen doet, zal door dezelve leven.
Hoe kan God zeggen dat als je de wet vervult, je leven zal als de schuld van Adam je toegerekend wordt?
Ik denk daarom dat als je het over de erfzonde hebt (om dat woord maar even te gebruiken), er alleen sprake is van erfsmet.

Tja, mooie omschrijving ik moest er lang over nadenken maar….toch, ik zit nog met een tekst deze: Rom 5:18 Zo dan, gelijk door een misdaad de schuld gekomen is over alle mensen tot verdoemenis; alzo ook door een rechtvaardigheid komt de genade over alle mensen tot rechtvaardigmaking des levens.

Hier wordt de schuld zelf een ‘misdaad’ genoemd die tot verdoemenis is over allen mensen. Omdat aan die schuld een verbintenis tot straf zit lijkt toch wel of wij hier de schuld ook erven en niet alleen de smet.


.

[1a2b3c]

Omdat ik niet geloof dat de erfschuld ook onze 'schuld' is, al hebben we er wel direct mee te maken omdat we zijn natuur erven, maar we erven niet zijn schuld!!
…Een ieder zal om zijn eigen zonde sterven.Deut. 24:16 en 2 Kon.14:6 en 2 Kron 25:4.
Dat wij in zonde ontvangen en geboren worden is een gevolg van de zonde van Adam, en niet onze schuld.
Niet door ons, maar door Adam is de zonde in de wereld gekomen en daardoor/als gevolg van, erven we zijn zondige natuur (erfsmet)
Wij zijn verantwoordelijk voor onze persoonlijke zonden en niet voor die van Adam.
Ezech.18:20 De ziel, die zondigt, die zal sterven; de zoon zal niet dragen de ongerechtigheid des vaders, en de vader zal niet dragen de ongerechtigheid des zoons;
Vaak wordt er gezegt dat wij in Adam gezondigd hebben maar het is eerder andersom, dat Adam in ons zondigt omdat wij zijn zondige natuur hebben geërft en hij verantwoordelijk was voor zijn nageslacht.
Rom.5 19: zegt niet dat ‘door de overtreding van één (Adam) velen in hem gezondigd hebben’, maar …velen tot zondaars gesteld zijn.
Dus Adam heeft door zijn overtreding zijn hele nageslacht in de de zonden gestort.

En in Rom10:5 en Gal.3:12 daar staat mbt de wet: maar de mens, die deze dingen doet, zal door dezelve leven.
Hoe kan God zeggen dat als je de wet vervult, je leven zal als de schuld van Adam je toegerekend wordt?
Ik denk daarom dat als je het over de erfzonde hebt (om dat woord maar even te gebruiken), er alleen sprake is van erfsmet.

Tja, mooie omschrijving ik moest er lang over nadenken maar….toch, ik zit nog met een tekst deze: Rom 5:18 Zo dan, gelijk door een misdaad de schuld gekomen is over alle mensen tot verdoemenis; alzo ook door een rechtvaardigheid komt de genade over alle mensen tot rechtvaardigmaking des levens.

Hier wordt de schuld zelf een ‘misdaad’ genoemd die tot verdoemenis is over allen mensen. Omdat aan die schuld een verbintenis tot straf zit lijkt toch wel of wij hier de schuld ook erven en niet alleen de smet.


.

Schuld en straf horen bij elkaar en niet erven en straf. We erven geen schuld maar een zondige natuur en dat is een gevolg van de zonde van Adam. (de meeste vertalingen gebruiken het woord schuld ook niet)
In Rom.5:18 gaat het er niet in eerste instantie om wie schuldig is maar over de gevolgen van één (mis)daad van Adam en Christus.
Net zo min als de rechtvaardigheid van Christus onze persoonlijke verdienste/prestatie is, (dat gaat helemaal buiten ons om) is ook de misdaad van Adam onze persoonlijke schuld.

Derhalve, gelijk het door één daad van overtreding voor alle mensen tot veroordeling gekomen is, zo komt het ook door één daad van gerechtigheid voor alle mensen tot rechtvaardiging ten leven.
De gevolgen van de misdaad van Adam is voor alle mensen: erfsmet, en vanuit onze zondige natuur doen we daadwerkelijke zonden waar we wel voor verantwoordelijk zijn.
Hoe kan God op andere plekken zeggen: de ziel die zondigt zal sterven, en dat ieder om zijn eigen zonden zal sterven Ezch. enz.
En hoe zou Hij kunnen zeggen, doe dat (de wet) en gij zult leven als de schuld van Adam ons toegerekend wordt?
Stel dat je de hele wet zou kunnen vervullen dan zou je nog met de schuld van Adam zitten.
2 Korth.5:10 Want wij allen moeten geopenbaard worden voor den rechterstoel van Christus, opdat een iegelijk wegdrage, hetgeen door het lichaam geschiedt, naardat hij (DUS NIET ADAM) gedaan heeft, hetzij goed, hetzij kwaad.

Ik vind dit best wel belangrijk ivm baby's en jong gestorven kinderen.

[Lathron]

Wanneer we dus wedergeboren zijn dan hebben we geen last meer van zogenaamde erfzonden.

Iemand die is wedergeboren, is niet zonder zonde. Je verandert niet in een Jezus-look-a-like.
Wel is het zo dat je je bewust wordt van je eigen verdorvenheid, dat je ziet dat je alleen door Jezus' offer gered kunt worden. Een wedergeboren persoon leeft daar ook naar.

Het is dus: Je eigen tekortkomingen duidelijk zien. Daardoor wordt Jezus' offer des te groter en heb je automatisch meer ontzag voor God. Een vrucht van dankbaarheid dat ontstaat is: het proberen te leven naar Gods eis.

[Spreeuw]

Iemand die is wedergeboren, is niet zonder zonde. Je verandert niet in een Jezus-look-a-like.
Wel is het zo dat je je bewust wordt van je eigen verdorvenheid, dat je ziet dat je alleen door Jezus' offer gered kunt worden. Een wedergeboren persoon leeft daar ook naar.

Het is dus: Je eigen tekortkomingen duidelijk zien. Daardoor wordt Jezus' offer des te groter en heb je automatisch meer ontzag voor God. Een vrucht van dankbaarheid dat ontstaat is: het proberen te leven naar Gods eis.

Wanneer je wedergeboren bent, probeer je niet alleen te leven naar Gods eis, je doet het ook. En is er ook iets zichtbaar in je leven van Wie God is.

1 Johannes 3 (NBG'51)
9 Een ieder, die uit God geboren is, doet geen zonde; want het zaad (Gods) blijft in hem en hij kan niet zondigen, want hij is uit God geboren.
10 Hieraan zijn de kinderen Gods en de kinderen des duivels kenbaar: een ieder, die de rechtvaardigheid niet doet, is niet uit God, evenmin als wie zijn broeder niet liefheeft.