Berichtdoor gravo » 21 jul 2009 21:02
Velen reageren nogal verrast over het besluit van de Jacobikerk-gemeente. Maar er zit een dwingende logica, die we kennen van tal van andere aanpassingen, die kerken hebben gemaakt aan de tijd.
Het is mijns inziens een heel gewoon gebeuren. Steeds weer ontwerpt een religieuze groep haar theologie aan de hand van actuele inzichten en interpretaties. Die interpretaties worden verzorgd door mensen uit de tijd zelf. Er wordt in conservatieve kring wel vaak teruggegrepoen naar oude schrijvers en vroegere interpretaties. daarmee kan heel lang de schijn worden opgehouden, dat het gaat om een eeuwige, onveranderlijke waarheid, die moet worden geconserveerd en verdedigd. Maar in feite zijn dit soort orthodoxe modellen op hun beurt ook weer actuele en eigentijdse fenomenen. Elke orthodoxie kent ook een startpunt, dat misschien niet verder terug ligt dan pakweg 100 jaar.
In het verloop van heel de religie- of kerkgeschiedenis blijken het evenzeer rimpels geweest te zijn, tijdelijke conservatieve of progressieve opvattingen en handelingen.
Kortom: het zat er gewoon aan te komen. Vrouwen hebben gelijke rechten gekregen, zijn ook gaan studeren, bekleden tal van voorname posities, krijgen minder kinderen en meer verantwoordelijkheden buitenshuis....dus gat die beweging zich ook aftekenen in de kerk en uiteindelijk in de zwaarste kringen.
Het mooiste vind ik, dat nu duidelijk is aangetoond hoe waar het was, wat vroeger al over de houdbaarheid van allerlei conservatieve schriftopvattingen en interpretaties werd gezegd: uiteindelijk overleeft het niet, omdat de kerk verder moet en niet stil kan staan bij achterhaalde opvattingen.
De grote klacht aan mensen, die deze veranderingen mogelijk maken is altijd: jullie laten de oude leer varen, jullie verloochenen de waarheid enz. enz.
Inderdaad, dan wordt nu gedaan: de waarheid, de opvattingen, de bijbeluitleg van vroeger wordt als onbruikbaar ter zijde gelegd. En daar voor in de plaats komt een nieuwe uitleg, die beter past bij onze eigen opvattingen en beter kan worden uitgelegd aan de mensen van nu.
Dat gaat altijd zo.
Er bestaat geen eenduidige uitleg, die altijd geldig zou zijn.
Het is heel simpel: theologie is het ontwerp van religie naar de vorm, die wij zelf op een bepaald moment willen. Theologie is een menselijk ontwerp. Beperkt houdbaar, aanpasbaar, verbeterbaar en veranderlijk. Uiteindelijk kiezen we in onze theologie, dat wat we fijn vinden, dat wat werkt, dat wat we kunnen en willen geloven.
En we laten weg, wat ons niet troost of helpt. Theologie is de uitkomst van een bepaald belang. Hele orthodoxe christenen zeggen wel, dat ze een boodschap verdedigen, die niet naar het vlees is, die anderen hard vinden om te horen, die niet aangenaam zou zijn voor de mens. Maar ik geloof daar helemaal niks van. Volgens mij hebben ook en misschien wel juist die kringen heel veel belang bij een prediking van hel en verdoemenis. Ze staan zelf immers altijd aan de goede kant. Zo is het ook met de minder orthodoxe groepen. Er wordt eenvoudig heel goed gewikt en gewogen wat we wel en wat we niet handhaven in onze theologie. Bepaalde godsbeelden, wereldbeelden sneuvelen eenvoudig. Waar hoor ik in de GB nog over de hel, het laatste oordeel, predestinatie, de toorn van God of over ontdekkende prediking? Allemaal passe, weggedaan in de loop der tijd. Niks meer over moderne muziek, over kleding, over TV, over fietsen op zondag, 2x naar de kerk op zondag. Was toch allemaal zo belangrijk vroeger?
Voor mij allemaal bewijzen, dat de mens over zijn eigen theologie gaat. Hij zelf ontwerpt zijn eigen godsbeeld, zijn eigen gebeden, zijn eigen liturgie, zijn eigen symbolen en religie. Dat wordt dan weer voor een langere tijd vastgehouden. Totdat er weer "plotseling" een ingrijpende verandering plaatsvindt.
Heel normaal en wat mij betreft: heel gezond. Wat de GB-gemeente betreft: op naar de domina, op naar de acceptatie van ongetrouwd samenwonen en op naar de homosexuele praxis. Het komt er vast van, want al dat orthodoxe zgn bijbelgetrouwe heeft z'n langste tijd wel weer gehad, denk ik. Tijd voor iets anders.
gravo
'Von Gott wissen wir nichts. Aber dies Nichtwissen ist Nichtwissen von Gott'
(Franz Rosenzweig, Der Stern der Erlösung)