Belijdenis

[Raido]

Mijns inziens is de scheiding die Raido maakt juist. Het historisch geloof is in wezen ongeloof. Dit wil niet zeggen dat je toch kunt geloven dat wat in de Bijbel staat waar is. Aangezien de Bijbel niet kan worden bewezen, moet dat toch gezien worden als een geloof. Op grond daarvan leg je dus toch een soort geloofsbelijdenis af.

En dat is waar ik dus een probleem mee heb, er valt overigens best wat over te zeggen wat bijvoorbeeld geloofszekerheid betreft en dergelijke.

Op zich snap ik dat je daar een probleem mee kan hebben, maar je mag dus als je niet bekeerd bent geen belijdenis doen volgens jou?

Ik zie niet goed in hoe je belijdenis kúnt doen. Ik vind 'bekeerd' een verkeerde term overigens, je bent nooit uitbekeerd. Ik vind het moeilijk om te zeggen dat je 'bekeerd moet zijn' dat klinkt alsof je wat mee hebt gemaakt of zo..

Ik vind dat je pas belijdenis kunt doen wanneer je geloofd in het offer van Jezus Christus voor jou persoonlijk.

Daarbij, zonder geloofsbelijdenis ben je gewoon lid van een kerk.

[Joepie Meloen]

Zonder geloofsbelijdenis ben je dooplid van de kerk, geen belijdend lid.

[Raido]

Zonder geloofsbelijdenis ben je dooplid van de kerk, geen belijdend lid.

Dus lid.

[André]

Om nog even terug te komen op het betoog van ds. Pieters.

· je bent mede schuldig aan haar verval (Ezra 9 vers 6-7 & 15; Daniël 9 vers 4-5 & 9)
· je weet je verplicht om haar te dienen (zie HC, 55)

Je kunt dus nooit je kerk verlaten voor een andere 'ware' kerk en je zult dus ook nooit kunnen gaan huwen met iemand van een andere ware kerk en je daarbij aansluiten als je belijdenis van je geloof hebt gedaan in een kerk zoals de ds. schetst?
Of ben ik nu gruwelijk aan het overdrijven?

[Joepie Meloen]

Zonder geloofsbelijdenis ben je dooplid van de kerk, geen belijdend lid.

Dus lid.

Dus dooplid. Dit houdt in dat je ouders nog de verantwoordelijkheid voor je dragen.

[Harm-J]

Dus dooplid. Dit houdt in dat je ouders nog de verantwoordelijkheid voor je dragen.

E.e.a. lijkt mij een nog al kromme redenatie.

[Raido]

Zonder geloofsbelijdenis ben je dooplid van de kerk, geen belijdend lid.

Dus lid.

Dus dooplid. Dit houdt in dat je ouders nog de verantwoordelijkheid voor je dragen.

In het RD van vandaag stond een citaat uit de Saambinder van Ds. Moerkerken, hij zei daar dat binnen onze kerken (onterecht) wordt gedacht dat men door de belijdenis wordt bevestigd als lid van de kerkelijke gemeente. Dat is dus niet het geval, je bent lid vanaf het moment dat je gedoopt bent in de naam van de Vader, Zoon en Heilige Geest.

Inderdaad is er de verantwoordelijkheid van je ouders met betrekking tot jou, het is alleen wat dubieus om dit als reden aan te voeren om toch maar belijdenis te doen (je bent nu volwassen/oud en wijs genoeg) dit valt binnen de gereformeerde traditie overigens, het belijdenis doen rond je 20ste (of 18e) wat er niet binnen valt is dat dit zonder geloof zou kunnen óf dat deze belijdende leden niet aan het avondmaal 'kunnen of mogen'.

[wimvers]

Je hoeft niet bekeerd te zijn om belijdenis te doen, maar er moet wel een zeer sterk verlangen zijn om jezus christus als zaligmaker te hebben.
Voor me zelf doe ik binnenkort belijdenis van het geloof niet van de leer,
Maar dat wordt bij ons ook niet benadrukt, Herv GB (PKN

[Marnix]

Wimvers, als het zo is als jij schrijft, kan je me vast ook het volgende vertellen: Wat moet er bij iemand die zeer sterk verlangt om Jezus Christus als zaligmaker te hebben, nog gebeuren voordat hij bekeerd is? Dat verlangen zal toch ook in zijn gedrag tot uiting komen? Als hij dat echt sterk verlangt zal hij zich toch ook aan Hem onderwerpen en Hem als Heer van zijn leven erkennen? Dat verlangen zal toch op die manier zichtbaar zijn in zijn daden en in het feit dat waar hij in zijn daden faalt, hij met berouw naar Christus gaat?

Zonder geloofsbelijdenis ben je dooplid van de kerk, geen belijdend lid.

Dus lid.

Dus dooplid. Dit houdt in dat je ouders nog de verantwoordelijkheid voor je dragen.

Nee hoor. Op een gegeven moment ligt de vraag aan jou. Geloof je, ja of nee? Je ouders hebben je over je doop vertelt, je hebt het evangelie in de kerk gehoord. Geloof je dat? En wil je Hem dan ook volgen? Zo ja, dan doe je belijdenis en wordt je belijdend lid. Zo nee, dan doe je geen belijdenis en ben je daarmee ook verantwoordelijk voor je keuze tegen God. Je ouders zijn niet voor je verantwoordelijk totdat je je lidmaatschap hebt opgezegd maar totdat je je keuze hebt gemaakt.

[wimvers]

[quote="Marnix"]Wimvers, als het zo is als jij schrijft, kan je me vast ook het volgende vertellen: Wat moet er bij iemand die zeer sterk verlangt om Jezus Christus als zaligmaker te hebben, nog gebeuren voordat hij bekeerd is? Dat verlangen zal toch ook in zijn gedrag tot uiting komen? Als hij dat echt sterk verlangt zal hij zich toch ook aan Hem onderwerpen en Hem als Heer van zijn leven erkennen? Dat verlangen zal toch op die manier zichtbaar zijn in zijn daden en in het feit dat waar hij in zijn daden faalt, hij met berouw naar Christus gaat?

Een sterk verlangen om hem te dienen, betekend niet dat je een kind van God bent, je wil het graag zijn, maar je hebt het misschien nog niet van God gkregen. Je hebt nog niet de geloofszekerheid dat je een kind van God ben, terwijl je het wel kan zijn.

[Marnix]

Wimvers, als het zo is als jij schrijft, kan je me vast ook het volgende vertellen: Wat moet er bij iemand die zeer sterk verlangt om Jezus Christus als zaligmaker te hebben, nog gebeuren voordat hij bekeerd is? Dat verlangen zal toch ook in zijn gedrag tot uiting komen? Als hij dat echt sterk verlangt zal hij zich toch ook aan Hem onderwerpen en Hem als Heer van zijn leven erkennen? Dat verlangen zal toch op die manier zichtbaar zijn in zijn daden en in het feit dat waar hij in zijn daden faalt, hij met berouw naar Christus gaat?

Een sterk verlangen om hem te dienen, betekend niet dat je een kind van God bent, je wil het graag zijn, maar je hebt het misschien nog niet van God gkregen. Je hebt nog niet de geloofszekerheid dat je een kind van God ben, terwijl je het wel kan zijn.

En waar komt dat sterke verlangen dan vandaan? God roept je op tot geloof en bekering en je wil dat ook. Zou Hij je dan ook niet helpen om aan die oproep gehoor te geven? Ik lees nergens, maar dan ook nergens in de Bijbel: Ik wil wel maar God heeft het niet gegeven. De Bijbel zegt dat God nooit iemand die Hem iets vraagt, iets weigert. Als mensen Hem als zaligmaker willen hebben en Hem daarom vragen, dan geeft Hij dat ook. Dan zegt God niet: Leuk dat je dat wil, maar je krijgt het niet... of voorlopig nog niet. Wie voor Hem op de knieen gaat is kind van God en hij doet dat niet uit zichzelf maar omdat God dat in hem gewerkt heeft.

[wimvers]

Wimvers, als het zo is als jij schrijft, kan je me vast ook het volgende vertellen: Wat moet er bij iemand die zeer sterk verlangt om Jezus Christus als zaligmaker te hebben, nog gebeuren voordat hij bekeerd is? Dat verlangen zal toch ook in zijn gedrag tot uiting komen? Als hij dat echt sterk verlangt zal hij zich toch ook aan Hem onderwerpen en Hem als Heer van zijn leven erkennen? Dat verlangen zal toch op die manier zichtbaar zijn in zijn daden en in het feit dat waar hij in zijn daden faalt, hij met berouw naar Christus gaat?

Een sterk verlangen om hem te dienen, betekend niet dat je een kind van God bent, je wil het graag zijn, maar je hebt het misschien nog niet van God gkregen. Je hebt nog niet de geloofszekerheid dat je een kind van God ben, terwijl je het wel kan zijn.

En waar komt dat sterke verlangen dan vandaan? God roept je op tot geloof en bekering en je wil dat ook. Zou Hij je dan ook niet helpen om aan die oproep gehoor te geven? Ik lees nergens, maar dan ook nergens in de Bijbel: Ik wil wel maar God heeft het niet gegeven. De Bijbel zegt dat God nooit iemand die Hem iets vraagt, iets weigert. Als mensen Hem als zaligmaker willen hebben en Hem daarom vragen, dan geeft Hij dat ook. Dan zegt God niet: Leuk dat je dat wil, maar je krijgt het niet... of voorlopig nog niet. Wie voor Hem op de knieen gaat is kind van God en hij doet dat niet uit zichzelf maar omdat God dat in hem gewerkt heeft.

God werkt op zijn tijd en wijze dus! en we hebben mischien niet altijd die geloofszekerheid als we belijdenis doen, een sterk verlangen kan een begin van de bekering, een sterk verlangen is zaligmakend, maar dat hoeft niet niet a la minute zijn, als je een verlangen hebt, ben je niet meteen een kind van God, dat gaat in een proces! Ik stop met deze discussie, want jij begrijpt het goed!

[rafaell]

Proces? Nog even zeg, ja ik ben nu 60% kind van God Als dat sterke verlangen zaligmakend is, zoals je beweert, dan ben je al bekeerd op het moment van dat verlangen. Wat immers als je verongelukt tussen het moment van sterk verlangen en je bekering?

[Joepie Meloen]

Iedereen die belijdend lid is mag aan het Avondmaal.

Je bent wel lid van de kerk, maar nog geen belijdend lid. Zodra jij belijdenis aflegt dan word je belijdend lid van de kerk. Zolang je dooplid bent, ben je dit alleen krachtens je doop, waarbij je ouders hebben beloofd je te zullen opvoeden in de vermaning des Heeren. Dus zolang je dooplid blijft, sta je eigenlijk nog onder je ouders in die zin.

[Riska]

Mijn volwassen kinderen hebben niet de Doop beantwoord met Belijdenis.
Ze staan onder geen enkele zaak nog onder mij. Ook niet waar het gaat om hun eigen verantwoordelijkheid naar God toe.
Het enige dat ik kan doen is voor ze bidden.
Maar verder zijn het zelfstandige, onafhankelijke mensen naar hun ouders toe. Ouders die er vaak alleen heel veel verdriet van hebben, maar dat is een andere zaak.