Toch blijf ik een beetje protesteren tegen die 'soorten geloof'
In de traditie van onze kerken (en daar bedoel ik het gehele brede gereformeerde spectrum) heeft men die termen wel uit elkaar/naast elkaar gebruikt.
Als je bijvoorbeeld kijkt naar de evangelist Demas, hij ging mee op de reizen van Paulus, hij bracht het evangelie en op een gegeven moment gooit hij het bijltje er bij neer en heeft hij de tegenwoordige wereld lief gekregen. Als je kijkt naar verschillende verhalen in de Bijbel, variërend van Kaïn en Abel tot Jakob en Ezau dan zie je dat al die vier personen geloven. Ze geloven in het bestaan van God (Kaïn werd erg kwaad op Abel omdat zijn offer door God wel werd aangenomen en die van hem niet).
Je kunt niet zeggen dat Kaïn niet geloofde, hij heeft niet tot het Grote Niets staan offeren, hij sprak later na de moord op Abel met God, hij wist dat hij verkeerd was geweest, hij is zelfs nukkig en moppert tegen God 'ben ik mijn broeders hoeder'. Toch (gaan wij er van uit) dat hij niet gelovig was in onze zin van het woord.
Daarom heb ik ook geen probleem met die termen. Er zijn nou eenmaal in elke kerk, waar ook ter wereld mensen die niet geloven met hun hart (ookal denken ze dat zelf misschien wel) ze kennen alleen niet dat wat de Bijbel 'de onberouwelijke bekering' (die de Geest werkt). Ook in jou kerk (net als in die van mij) gaan er mensen aan het avondmaal zonder een waar geloof in Jezus Christus, zonder dat het gewerkt is door de Heilige Geest.
Geloof wordt namelijk snel gezien als 'iets voor waarheid aannemen' en het '1+1=2'-bekeringsmodel kom je ook nogal een tegen (Jezus stierf voor zondaren + Ik ben zondaar = ik ben vergeven). Je zo makkelijk is het en nee zo makkelijk is het niet. Daarom staat ook in onze avondmaalsformulieren dat je aan zelfonderzoek moet doen. Hoeveel van het werk van de Heilige Geest komt er nou openbaar in je leven. Als je een lange tijd helemaal niet het idee hebt (menselijk gezien, ook al is dat lang niet altijd een goede maatstaf) dat de Geest niet in jou werkt, dan kunnen er twee dingen zijn.
1. God heeft zich van jou 'verwijderd' Hij neemt een stapje terug, misschien wel omdat jij Zijn aanwijzingen in de wind slaat, je in zonde leeft.
2. Gods Geest heeft niet in jou gewerkt.. (ga alleen nooit bij de pakken neerzitten want wij hebben een welwillende God!).
Vooral in de wat 'zwaardere' kringen (vergeef me de term) worden die verschillende geloven aangestipt. Historisch geloof (acceptatie van de dingen die je in de kerk hoort als waarheid, maar verder tja...). Wonder geloof (door een bepaald wonder in jou leven ben je er van overtuigd dat God jou bekeerd heeft, je bouwt je hele geloofsleven op die ervaring... maar niet op God) Tijdgeloof (een moment/tijd waarin je overtuigd bent van alles, maar dat op een gegeven moment weer langzaam afzwakt...).
Persoonlijk vind ik de gelijkenis van de zaaier daar altijd mooi bij passen. Hij wordt alleen in onze kringen heel erg veel gebruikt om al het zaad wat door de Zaaier in de akker word gestrooid in de kiem te smoren, ga er maar vanuit dat je van dat zaad op de stenen/weg/onkruid bent... Dat soort dingen. Dat is niet goed...
