wimvers schreef:Marnix schreef:wimvers schreef:Marnix schreef:Wimvers, als het zo is als jij schrijft, kan je me vast ook het volgende vertellen: Wat moet er bij iemand die zeer sterk verlangt om Jezus Christus als zaligmaker te hebben, nog gebeuren voordat hij bekeerd is? Dat verlangen zal toch ook in zijn gedrag tot uiting komen? Als hij dat echt sterk verlangt zal hij zich toch ook aan Hem onderwerpen en Hem als Heer van zijn leven erkennen? Dat verlangen zal toch op die manier zichtbaar zijn in zijn daden en in het feit dat waar hij in zijn daden faalt, hij met berouw naar Christus gaat?
Een sterk verlangen om hem te dienen, betekend niet dat je een kind van God bent, je wil het graag zijn, maar je hebt het misschien nog niet van God gkregen. Je hebt nog niet de geloofszekerheid dat je een kind van God ben, terwijl je het wel kan zijn.
En waar komt dat sterke verlangen dan vandaan? God roept je op tot geloof en bekering en je wil dat ook. Zou Hij je dan ook niet helpen om aan die oproep gehoor te geven? Ik lees nergens, maar dan ook nergens in de Bijbel: Ik wil wel maar God heeft het niet gegeven. De Bijbel zegt dat God nooit iemand die Hem iets vraagt, iets weigert. Als mensen Hem als zaligmaker willen hebben en Hem daarom vragen, dan geeft Hij dat ook. Dan zegt God niet: Leuk dat je dat wil, maar je krijgt het niet... of voorlopig nog niet. Wie voor Hem op de knieen gaat is kind van God en hij doet dat niet uit zichzelf maar omdat God dat in hem gewerkt heeft.
God werkt op zijn tijd en wijze dus! en we hebben mischien niet altijd die geloofszekerheid als we belijdenis doen, een sterk verlangen kan een begin van de bekering, een sterk verlangen is zaligmakend, maar dat hoeft niet niet a la minute zijn, als je een verlangen hebt, ben je niet meteen een kind van God, dat gaat in een proces! Ik stop met deze discussie, want jij begrijpt het goed!
Nee natuurlijk hoeft het niet a la minute te zijn. Alleen de tijd die er overheen gaat, kan ook nooit erg lang zijn. Als er het verlangen is om kind van God te zijn, kan het geen tijden duren voordat je kind van God bent. Op catechisatie leer je hier over, in de kerk wordt dit evangelie gebracht. Als het verlangen er echt is, dan wijst de Bijbel duidelijk de weg. Jezus is de weg. Als je dat erkent en het alleen bij Hem zoekt ben je kind van God, door Hem, uit genade. Maar goed, zolang het "God werkt op zijn tijd en wijze" maar geen argument voor afwachtende onzekerheid wordt. De Bijbel roept op tot actieve bekering, als mensen aan de discipelen vroegen wat ze moesten doen om behouden te worden kregen ze als antwoord: Bekeert u en laat u dopen. Als er het verlangen was naar Christus kwam er nooit als reactie een "Wacht maar af". Als dat verlangen wat jij noemt er was bij mensen, beleden ze hun zonden en hun geloof en lieten ze zich dopen en hoorden bij de gemeenschap van kinderen van God. Als er bij mensen dit verlangen is mogen we hen daar ook toe aanzetten en als ze dat doen zijn ze kinderen van God. Dat is wel een wat andere insteek.
, maar gelukkig is er ook ruimte voor andere ware kerken. Anders ging ik in hoger beroep alsnog. 
