Berichtdoor try » 14 jul 2008 22:36
Volgens mij moeten we de oplevingen van orthodoxie, die inderdaad breed merkbaar zijn in zowel christelijke als islamitische kring vooral zien als een eigentijds verschijnsel.
Dit in tegenstelling tot wat de orthodoxie zelf zegt. Zij claimen namelijk, dat ze een oude, zuivere, vroegere vormvan christendom of islam present hebben gesteld. Het oude geloof, het eerste elan, de vroegste zegeningen zouden nu door middel van een herbronning weer opnieuw beschikbaar zijn gekomen. De revival wordt gevoed door de diepste en oudste en zuiverste bestanddelen van de eigen religie.
Dat klinkt zeer aantrekkelijk voor mensen, die een sterke reactie vertonen op de huidige ontwikkelingen. De keiharde waarheid is namelijk, dat veel gelovigen in hoog tempo allerlei vertrouwde vormen, normen en structuren zien verdwijnen. Ze verliezen kerken, mensen, taal, vertrouwde ritme's. ze zien hun kinderen totaal anders opereren dan ze zelf deden of zelf wensen. De globalisering, Internet, modernisering, liberalisering, individualisering, verruwing en toenemende politieke en economische spanningen en dreigingen doen het wereldbeeld ineenstorten. Vooral zien ze, dat de moderne maatschappij in het Westen gewoon zonder God doet. En dat dat dus ook schijnt te kunnen.
Wie in zo'n fase zit en denkt, dat alles hem afgenomen wordt zoekt de verklaring, die de orthodoxie kan geven: iedereen, alles, de hele wereld is afgeweken van de ware weg!! Natuurlijk, dat is het !! We moeten terug naar het oude goud! Laten wij die pure, echte, ondergesneeuwde voorwaarde waarop alles weer ten goed zal veranderen, weer tevoorschijn halen!
Tevergeefs, denk ik. Ook de orthodoxie haalt niets meer terug van vroeger. Vroegere geschriften zijn moeilijk, onbegrijpelijk en sluiten totaal niet aan bij het onrustige gevoel van nu. Ook het voortdurend graven in Bijbel en Traditie is niet bij machte om de huidige tijd te ontkennen , stil te zetten of terug te draaien.
Nee, orthodoxie is een poging tot afremmen van de trein die tijd heet. Het zal niet lukken. Het zal dus ook weer overgaan. het is een begrijpelijk, maar tijdelijk verschijnsel, omdat het niet structureel ingaat op deze tijd.
Bij de Islam gaat het allemaal nog wat heftiger. Daar is de vijand niet het wegvallen van het oude vertrouwde, maar daar is de vijand het westen in al z'n geledingen, macht, technologie, filosofie, vrijheid en kennis. Omdat de Islam geen enkele kritisch traditie heeft (het christendom is in staat gebleken om zichzelf zo kritisch te benaderen, dat het zichzelf ook kan opheffen), strijdt de moslim vanuit een totalitair wereld en godsbeeld. Alles is in de islam voor hun gevoel nog één. Op geen enkele manier laten zij ook maar een kleine tegenstrijdigheid toe in hun gedachten.
Maar toch, ook al is de orthodoxie van de islam stugger en zal die langer voortduren...eens komt toch de waarheid boven tafel: de vrijheid, de mondigheid, de kennisvermeerdering en het onderzoek zal daar ook een veel scherper oog krijgen voor de onhoudbaarheid van al die keiharde religieuze waarheden.
De orthodoxie kan voor het oog soms enorm groeien...het is altijd maar voor een tijd. Zie die onhoudbare Iraanse revolutie. Inmiddels kraakt en barst het uit z'n voegen, omdat mensen nu weten hoe het zit.
try