Elbert schreef:
God kan in het ene verbond op een bepaalde manier handelen, maar wat Hij niet kan, is bepaalde principes opzij zetten, want dat raakt aan het wezen van Wie God is. Als God dus op gezinsniveau met de gelovigen handelt, dan zal Hij dat blijven doen.
Er is nog iets anders en misschien nog wel belangrijker: je zegt dat het verbond met Abraham en het nieuwe verbond naast elkaar bestaan.
In dat verband heb ik een vraag die precies aangeeft waarom deze uitspraak onjuist is. Ik zet deze vraag in bold:
tot welk verbond behoort de gelovige jood dan?
Antwoord: beide tegelijk, want dat kan niet anders. Daarom is het verbond met Abraham opgegaan in het nieuwe verbond en staan ze niet naast elkaar, maar liggen ze in elkaars verlengde. Op dezelfde manier hebben de heidenen deel aan het verbond omdat het met het oog op Christus is gesloten. Is de landbelofte dan voor hen? Ja en nee. Nee, niet het landje Israel, maar wel de hele toekomende aarde.
God
schenkt niet aan gezinnen het geloof, een mens heeft een vrije wil Gods offer te aanvaarden of niet. We komen dus weer uit bij de uitverkiezingsleer..
Jouw stelling klopt niet, het maakt God tot een leugenaar, want legio kinderen van gelovige ouders hebben Hem de rug toegekeerd.
En ja, een Messiaanse jood behoort tot beide verbonden: zowel het verbond met Abraham, en het Nieuwe Verbond. je conclusie 'dus' is het ervbond met Abraham opgegaan in het Nieuwe is geen logische conclusie. De Bijbel leert in jer. 31 dat het Sinaitisch verbond opgaat in het Nieuwe, niet het verbond met Abraham. Ik heb al eerder een hele serie teksten opgeschreven dat God Zijn verbond met Abraham niet verbreekt of vervangen heeft. (bijv Gal 3:15)
De landsbelofte ligt er alleen voor Israel. Geen ja en nee wat betreft de gelovigen uit de heidenen. Gewoon 'nee'.
Ik kan vandaag niet meer mee doen aan dit topic, de plicht roept me! Hoop dat de vragensteller iets verder is gekomen..