Johan100 schreef:Dat is toch niet zo moeilijk gravo. Het is heel eenvoudig. Er was ook geen eicel van Maria bij betrokken!(...)
Fijn dat het voor jou niet zo moeilijk, ja zelfs heel eenvoudig is.
Maar ik denk dat er in de Vroege Kerk niet voor niets eindeloos over de naturen van Jezus Christus is nagedacht. Want Hij is ons in alles gelijk geworden, uitgenomen de zonde. Dat waarlijk mens zijn moet je niet te snel willen wegmoffelen, door Jezus komst in de wereld te omschrijven als het plaatsen van een pure goddelijke vrucht in de moederschoot, die daarmee alleen nog maar een beschermend omhulsel is, zonder dat ook maar de minste menselijke eigenschap wordt overgedragen. Er is meer tussen Maria en Jezus dan alleen een goddelijk draagmoederschap. Mijn conclusie is dat ik de exacte realiteit van wat ik geloof niet precies duidelijk kan maken. Daarom neem ik de woorden over de maagdelijke geboorte voor waar aan, maar weerhoud ik mij van uitspraken over de mate waarin dit echt gebeurd is of hoe dat nou precies zit. Net zoals ik ook geloof dat Jezus Christus waarachtig God en waarachtig mens is, zonder ook maar bij benadering te kunnen vertellen of zoiets nu "echt gebeurd" is of wat ik me bij zo'n interpretatie zou moeten voorstellen. Het punt is nu juist dat ik geloof dat er hier twee dingen tegelijkertijd "echt gebeuren": Jezus is echt mens en Hij is echt God. Maar wie snapt dit? En wat voegt het toe als ik stellig beweer dat deze dingen "echt gebeurd" zijn? Ik ontken ze niet; ik zeg alleen dat ik ze slechts in het geloof kan verstaan, maar niet op een verstandelijke manier kan begrijpen.
Veel geloofsgoed blijft voor ons begrip en verstand verborgen, wil ik maar zeggen. Daar handel ik dan maar ook naar.
Ik geloof het allemaal voluit en van harte, maar snappen...nee. De meeste hemelse zaken gaan aan ons natuurlijk snappertje voorbij, volgens mij. "
Vergeet de herbergzaamheid niet; want hierdoor hebben sommigen onwetend engelen geherbergd". Zo zie je maar: Je kunt gelovig zijn en een gewoon christelijk leven leiden en toch onwetend zijn met betrekking tot de geestelijke werkelijkheden.
Dat is de reden waarom we elkaar niet moeten oproepen om de puzzel van Jezus Christus op te lossen of het cryptogram van de eindtijd te ontraadselen, maar om in Hem te geloven en Hem te verwachten. Het eerste kunnen we niet (we belanden al gauw in het misverstand dat we het nu helemaal snappen), het tweede kunnen we wel, wanneer we bereid zijn om ons over te geven. Geloven is vertrouwen. Er zijn geen garanties, je moet het doen met de beloften van God. Heb je daar voldoende houvast aan.
That's the question in het geloof.
''
Want wij zien nu door een spiegel in een duistere rede, maar alsdan zullen wij zien aangezicht tot aangezicht; nu ken ik ten dele, maar alsdan zal ik kennen, gelijk ook ik gekend ben.''
Een beetje een herhaling van zetten, maar daaruit blijkt dat ik vooralsnog vasthoud aan mijn opvatting.
Een opvatting die, dat zeg ik er bij, meer intuïtief is dan gestoeld op waarneming, bewijs of wetenschappelijke onomstotelijkheden.
gravo