Cornelis citeert:
Ik las wat betreft de wonderen betreft,dat ook wij ingeschakeld kunnen worden,want in Marcus 16 de laatste versen hiervan geven dat duidelijk aan.
Nu weet ik ook dat er geloof moet zijn ,want dat las ik weer in Lucas,de Here Jezus kon er wonderen doen,want er was geloof,en in Johannes staat ,dat Jezus weinig geloof vond,dat was weer op een andere plek.
De Evangelisten brengen een uitvoerig verslag van de gebeurtenissen in die dagen. En alle aansporingen om met kracht het Evangelie door te geven is primair gericht aan de omstanders van die tijd.
Mogen wij dan, ruim 19 eeuwen later, datzelfde ook toepassen? Ik zie dat dit bijzondere werk primair gegeven is aan het Huis van Israël. Zij waren immers door de Eeuwige aangesteld om een licht te zijn voor de volkeren. Mogen wij dat dan zomaar ons ook toe-eigenen als iets wat ook tegen ons gezegd wordt. Natuurlijk worden de gelovigen uit de volkeren ingeschakeld. Maar of dat specifiek ook genezing zou moeten zijn (propageren en praktiseren) betwijfel ik.
Wat zou het verder toevoegen? Zou dat de christelijke gemeenschap doen groeien? Mag ik het nuchter benaderen door gewoon op te merken: wij hebben met alle kennis van nu een zeer breed inzicht gekregen in de Bijbelse boodschap maar wat heeft ons dat gebracht? Een grote verdeeldheid tussen inzicht heeft ons beslist niet geestelijk volwassen gemaakt.
Stel dat er nu weer 70 mannen opstonden met een opdracht die te vergelijken is met de taak die de Messias Yeshua hen opdroeg. Gaan zij met een stel klederen op weg en geen cent op zak deze wereld door? Natuurlijk zijn er personen te vinden die daaraan zouden voldoen. Maar let op: van Wie kregen zij de opdracht en door Wie werden zij aangesteld? Dat was een mondelinge aanwijzing van de Messias, dus op persoonlijke titel. Zij hadden een dubbele opdracht en moesten persoonlijk hun bevindingen rapporteren bij de Messias. En kijk eens naar de reactie van de Messias als sommigen van hen die taak niet voor 100% hebben uitgevoerd.
Nu, vele eeuwen later zijn er mensen die een-op-een de persoonlijke instructie van de 70 moeten gaan praktiseren. Mogen wij dat zomaar ons toe-eigenen als zijnde ook aan ons gegeven met alle autoriteit daaraan verbonden door zieken te genezen en demonen uit te drijven? Persoonlijk zie ik die combinatie als een blasfemie.
Ik denk dat wij het gegeven van de 70 moeten laten staan als een feit en een gebeurtenis in die tijd. Wij hoeven niet iets wat uniek is in de geschiedenis te herhalen. Wij zijn in deze eeuw geplaatst en passen niet in de eerste eeuw van de gangbare jaartelling. Hoe zouden wij de verkondiging van de 70 hebben aanvaard? Ja, maar wij mondige moderne mensen weten nu wat goed is voor de mens en kunnen ook wel het Evangelie uitleggen hoor. Hoe komt het dan dat de kerken leegstromen terwijl de wereldbevolking toeneemt? Gaat het hier om een stukje prestatiedrang, dat wil zeggen: maar wij kunnen dat ook hoor, want de Messias heeft dat ook aan hen (dus ook aan mij) geboden.
Ik zou de uitzending van de 70 personen breder willen zien, ingesteld door Mosje op advies van Jetro. Zij waren ter ondersteuning van het leiderschap en spraken recht binnen kleine familiezaken. Zij waren de hulp om de samenleving maatschappelijk en familiair gezond te houden. Dat was geen eenmalige actie, maar kreeg een permanente rol in Israël. Door afgoderij verviel min of meer die beschermende en corrigerende rol in Israël. Natuurlijk zult u opmerken: ja, dat hadden zij ook niet moeten doen, maar dat is altijd een postume opmerking. Nee, als ik Adam of Eva was geweest, dan had ik niet van die verboden vrucht gegeten hoor zal menigeen wel eens hebben gedacht of uitgesproken.
Een geschiedenis is altijd een momentopname. De hoofdpersonen kennen hun geschiedenis ook achteraf en nooit vooruit. Als wij dat beseffen krijgen wij een heel andere kijk (naar ik mag hopen) op de geschiedenis. De pionier of de hoofdpersoon krijgt geen agenda en een draaiboek waarin hij/zij een rol moet spelen. Nee, zij zijn uniek en kennen niet eens de uitkomst en handelen naar bevind van zaken. Zo ook de 70 personen, die handelden naar bevind van zaken uitgaande van een basic opdracht. En postuum gezien respecteer ik hun inspanning en met dankbaarheid voor wat zij deden voor mijn volksgenoten in die dagen. Hun houding was: gehoorzaam en kwetsbaar en dienstbaar aan hun persoonlijke Zender.