Berichtdoor mona » 26 jun 2014 11:08
Uit: blote buiken en paardestaarten, christelijke besluitvorming.
Door: Dirk Lemmens
Voor mannen en voor vrouwen
“Een vrouw zal geen mansklederen dragen en een man geen vrouwenkleed
aantrekken, want ieder die deze dingen doet, is de Here, uw God, een gruwel.”
(Deut. 22:5).
“Het extreem sterke taalgebruik betreffende ongepaste kledij voor mannen en
vrouwen (…) klinkt ons vreemd in de oren, maar er zijn voor de hand liggende
redenen voor dit starre verbod. In de eerste plaats betreft het hier waarschijnlijk een
ernstig moreel probleem. Seksuele ontucht was weid verbreid in Kanaän, en travestie
was een integraal deel van de corrupte en immorele context van het land dat Israël in
bezit zou gaan nemen. Dit verbod houdt een waarschuwing in voor het volk om zich
niet te identificeren met de mensonterende seksuele en homoseksuele praktijken van
de Kanaänieten. Deze wet betreft niet enkel de kledij op zich, maar ook elk attribuut
dat typisch is voor het andere geslacht. Ze benadrukt dat een onderscheid tussen de
seksen deel is van de scheppingsorde, en niet ontkend mag worden. In de tweede
plaats is het waarschijnlijk ook zo dat er godsdienstige redenen waren voor deze wet.
Sommige heidense godsdiensten in het oude Nabije Oosten vereisten dat mannen
en vrouwen van kleren verwisselden als onderdeel van de vruchtbaarheidscultus.”
Hoewel de ontkenning van het verschil tussen de seksen vandaag niet langer speelt
binnen een religieuze context, speelt ze des te meer binnen een maatschappelijke
context. We leven in een tijd waarin we geconfronteerd worden met een sterke
maatschappelijke stroming die ons wil doen geloven dat er geen wezenlijk verschil
bestaat tussen de man en de vrouw: de verschillen die er dan al zijn, worden
geïnterpreteerd als puur lichamelijk van aard, en als eerder toevallig dan wezenlijk.
Het bijbelse: “En God schiep de mens naar zijn beeld; naar Gods beeld schiep Hij
hem; man en vrouw schiep Hij hen.” (Gen. 1:27) heeft geen plaats meer in dit
denken. Het logische gevolg hiervan is dat men vandaag zowel in het denken over
seksuele identiteit, als in de uiting ervan, het wezenlijke verschil tussen de man en de
vrouw tracht te ontkennen, en tegelijk vorm wil geven aan hun vermeende
gelijkaardigheid. Het is dan ook te verwachten dat dit enerzijds zal leiden tot
onbijbels seksueel gedrag, en anderzijds pogingen om de uiterlijke verschillen tussen
man en vrouw weg te werken in kleding, haartooi, attributen, enz. De filosofische
basis voor de „uniseks‟-beweging ligt in onbijbels denken.
Betekent dit alles dan dat het onbijbels is voor meisjes om voortaan nog een
spijkerbroek te dragen? Of een hemd met een das? Is het tegen Gods wil voor een
man om een oorring te dragen? Is het verkeerd voor een vrouw om kort haar te
hebben? Of voor een man om een paardenstaart te hebben? Heeft het belang of een
sluiting links over rechts gaat, of rechts over links? En waarom mag een Schot wel
een quilt dragen, en zou een man hier geen rok mogen dragen? Hoe weten we wat
mannenkleding is, en wat vrouwenkleding? Per slot van rekening droeg Jezus ook
een soort kleed dat meer op een hedendaagse jurk leek dan op een pak met een
das.
De Bijbel geeft ons geen lijst van wat als „typisch mannelijke‟ en „typisch vrouwelijke‟
kleding beschouwd moet worden. Wat als „mannelijk‟ en „vrouwelijk‟ ervaren wordt is
duidelijk cultureel bepaald: het is het resultaat van de sociale conventies die gelden
op een bepaald moment en een bepaalde plaats. Maar dát het ene eerder als
mannelijk en het andere eerder als vrouwelijk ervaren wordt, is tegelijk ook duidelijk.
Het gaat er dus niet alleen om wat iemand zelf denkt, maar ook om de
vraag hoe de omgeving iemands kledij ervaart. Of een kledingsstuk gepast is voor
een christen, wordt dus mede bepaald door de vraag in hoeverre het aanstootgevend is.
Aangezien eerbaarheid een Bijbelgebonden regel is, gaat deze boven cultuurgebonden regels.
Een cultuur van een volk veranderd altijd in de loop van jaren, daarom blijft dit gebod om eerbare kleding te dragen, altijd van kracht.
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand,
hoe staat het met mijn binnenkant?