Jesaja40 schreef:Ook predikanten krijgen te maken met preekverzoeken en lezingen. Jarenlang werd er bij een lezing een boekenbon overhandigd. Maar als je boekenkast overvol staat zit je daar niet op te wachten. Dan ben je blij als de Bond van Predikanten het gebruikelijke honorarium heeft vastgesteld. De vragende partij weet wat zij dienen te vergoeden en de keuze van die besteding moet niet de plaatselijke boekhandel worden.
De bond heeft in ieder geval vastgelegd dat juridische bijstand van een advocaat een vast uurtarief heeft.
En natuurlijk weet ik heel goed als ik de woorden uitspreek: "onze hulp is van onze G'd enzovoort", dan weet ik ook dat ik beslist niet op prinsen moet vertrouwen. Menig collega heeft ook een zorgplicht naar zijn gezin.
Zou God dan niet willen zorgen?
Als ik op een ladder stond, 3 sporten hoog, stond ik te rillen als een rietje vanwege hoogtevrees.
Toen moest ik voor mijn werk aan een kabeltje 20 meter hoog in een bakje werkzaamheden verrichten aan een kraan. Wat moest ik doen? Zeggen dat ik hoogtevrees heb en het niet doe?
Ik heb een Vader in de Hemel Die me beloofd heeft voor me te zorgen, net zoals een dominee en iedereen die vertrouwd op God en Jezus lief heeft. Ik bracht het bij Hem en ik deed het “gewoon”, zonder enig probleem. Dan heb je het voordeel dat het even duurt voordat het bakje bij de kraan is want je hebt tijd nodig om God te danken en je zogezegd uit te verwonderen van Zijn daad, om je tranen van vreugde uit je ogen weg te knipperen.
Ik moest in Denemarken van mijn opdrachtgever in het Engels een lezing geven over hydraulische kranen voor mijn werk. Ik zei dat ik het niet ging omdat ik geen Engels kon en vroeg of het niet in het Duits kon omdat ik een Duitse collega had. Nee, zei men het moet in het Engels. Ik zeg “dan heb je een probleem”. Bel je baas dan maar zeiden ze. Mijn baas zei “dat kun je best” ik zei hoe kun je dat nu zeggen, ik zeg toch dat ik geen Engels kan? Je probeert het maar, werd er gezegd.
Daar sta je dan, wat nu? Werk weigeren? Iemand inschakelen die voor me in de bres springt, een bond ofzo? Nee, ik heb een Vader in de Hemel die me beloofd heeft voor me te zorgen en Die vertrouw ik. Ik heb “gewoon” die lezing gegeven in het Engels en zelfs vragen die gesteld werden beantwoord, in het Engels. Zo kan er nog wel een aantal gevallen noemen.
Weet je hoe dat voelt? Ik zal het je besparen maar ik voelde me de rijkste man ter wereld, dat was huppelen van zielenvreugd.
God had de leiding, Hij liet mijn werkgever zeggen dat ik het wel kon. Ik was blijer met de zorg van mijn Vader dan dat ik de lezing volbracht had. Ik zou me schamen voor God wanneer ik lid van een bond zou worden.
Als je elke morgen vraagt “Vader wat wilt u dat ik vandaag doen zal, leer en leid mij in de weg die U wilt die ik gaan zal, dan gaan er wonderen gebeuren en heb je niemand anders nodig.
Soms gaat het niet zoals je verwacht, ook al vertrouw je op God. Dan gebeuren er dingen waar je geen oplossing voor heeft of krijgt. Maar in het geloof mag te toch vertrouwen op de dingen die gebeuren medewerkend ten goede, dat is voor degene die Jezus lief hebben. Enerzijds niet makkelijk maar anderzijds zorgt God en kun je er rust in vinden omdat Hij beloofd heeft je nooit, maar dan nooit zal verlaten.
Het gaat erom of je de Verbinding, dat lijntje met Boven in stand wil houden. God de kans geeft, in de kracht van de Heilige Geest, met je te communiceren. Dat is de relatie. Dat valt niet altijd mee maar ook daar wil Hij mee helpen, als je je er maar maar uitstrekt.
Zeker wil God mensen gebruiken voor hulp, misschien wel vaker, maar het moet wel eerst van Hem komen. Van God verwachten we hulp en zien dan en vertrouwen er op wat Hij gaat doen. Wanneer het andersom gaat of we bij voorbaat al op mensen gaan vertrouwen brengen we al ruis op de Lijn, de Verbinding met Boven.
Nee, ik begrijp niet dat een oprecht christen een bond nodig heeft.