Door hun besnijdenis en aanvaarding van de wetten van de Thora horen ze bij Israël.Jesaja40 schreef:In de Thora staat dat tegelijkertijd met de kinderen van Israël ook mensen van allerlei slag meetrokken. Zij behoorden niet tot het volk. Ook zij zijn door het water van de Rode Zee getrokken en stonden tegelijk met de kinderen van Israël aan de berg Horeb. Ook zij hoorden de woorden en enkelen van hen kwamen daadwerkelijk aan in het Beloofde land. De Tien woorden zijn ook van hen van toepassing, voor hen was geen verschoningsrecht.
Dat kan nog steeds trouwens, maar of het wenselijk is ...?
Sorry hoor, maar ik hou niet zo van 'letterziften' als de inhoud duidelijk is.Jesaja40 schreef:De terminologie Sinaïtisch verbond is niet juist.
Een messiasbelijdende Jood krijgt geen aardse nieuwe identiteit, maar wordt samen met gelovigen uit de heidenen een nieuwe geestelijke schepping. Voorheen waren Jood en heiden gescheiden, maar nu vormen zij samen het lichaam van Christus; althans, het gelovige deel van hen.Jesaja40 schreef:Hier wordt de omgekeerde weg voorgespiegeld. Ik krijg als Jood geen nieuwe identiteit ik heb eindelijk mijn Messias ontdekt en mag daar vanuit verder leven. Het is dus niet zo dat een Messiasbelijdende Jood zich af zou keren van de inzettingen die G'd aan ons heeft gegeven. Iedere Messiasbelijdende Jood, zeker in de beginjaren van de gangbare jaartelling was een levende getuige van zijn/haar geloof. Zij deelde dat mede aan de overige in Israël. Weet u waarom? Zij waren allemaal familie van elkaar en met hen deel je het goede nieuws en krijgt je het meeste vertrouwen. Zij kunnen onmiddellijk aan je zien hoe je werkelijk veranderd bent in je handelen en wandelen.
Ik gebruikte het in de context van het volgen van Jezus, in dat verband vind ik het heel terrecht. Uiteraard mag jij daar anders over denken.Jesaja40 schreef:Ik zou het woord wetticisme niet zomaar gebruiken.