Zondekennis

[Spreeuw]

Zondekennis. Heb ik wel voldoende zondekennis om voor God te verschijnen en behouden te worden? Velen kennen deze vraag wel. Vooral in de voorbereiding op het Heilig Avondmaal kan deze vraag mensen erg bezighouden. In het formulier om het Heilig Avondmaal te houden, lezen we als eerste punt van de ware beproeving van onszelf het volgende: "Ten eerste overdenkt een ieder bij zichzelf zijn zonden en vervloeking, opdat hij zichzelf mishaagt en zich voor God verootmoedigt; omdat de toorn van God tegen de zonden zo groot is, dat Hij deze (eerder dan dat Hij deze ongestraft liet blijven) gestraft heeft aan Zijn geliefde Zoon Jezus Christus met de bittere en smadelijke dood van het kruis."

Vragen:
Is er een bepaalde mate van "zondekennis" nodig om voor God te verschijnen en behouden te worden?
Is er een bepaalde mate van "zondekennis" nodig om deel te mogen nemen aan het Heilig Avondmaal?

Over deze vragen zou ik graag met u in gesprek willen gaan.

Hartelijke groeten,
Spreeuw

[Yoshi]

De vraag die bij opkomt als ik over deze strijd van reformatorische christenen lees is waarom ze niet eens gaan hervormen om hier wat aan te doen.

2 sacramenten zijn overgenomen vanuit het katholicisme, het is er duidelijk in ieder geval 1 te weinig geweest. Dat levert ontzettend veel problemen op in het geloofsleven van gelovigen. Gelukkig ziet de PKN dat ook meer en meer in.

[Johan100]

Is er een bepaalde mate van "zondekennis" nodig om voor God te kunnen verschijnen en behouden te worden?


Over deze vragen zou ik graag met u in gesprek willen gaan.

Hartelijke groeten,
Spreeuw

Ik reageer op jouw eerste vraag, want ik moest denken aan een lezing van ds de Groot op een jongerenavond.
Een citaat uit de lezing

Vanavond ook de klop van Jezus op de deur van ons hart. Om aan te geven hoe dichtbij de Heere
Jezus is. Overal waar zijn stem klinkt is het zo noodzakelijk om - niet als Agrippa - geen acht te geven
op het woord van Paulus, maar als Lydia acht te geven op die uitnodiging.
Geen boodschap hebben aan Christus is eeuwige ondergang. Laten we de gevangenbewaarder als
voorbeeld nemen: Doe uzelf geen kwaad – wat moet ik doen om zalig te worden? Geloof in de Heere
Jezus Christus was het antwoord. Spurgeon zei het ook: ‘de kortste weg naar de hemel is het geloof
in de Heere Jezus’

Daar ben ik het mee eens. Het gaat niet zonder zondekennis zou ik zeggen, maar zondekennis is geen voorwaarde.
Als je gaat wachten tot je zondekennis hebt of dat die zondekennis groot genoeg is, wijs je Jezus af.

[Marnix]

Precies. Je hebt niet meer of minder zondekennis nodog dan zoveel dat je weet dat je Jezus nodig hebt om je te verlossen. Voor sommigen wordt zondekennis een doel en een voorwaarde om bij Jezus te mogen komen. In principe probeer je dan dingen zelf te verdienen door eerst aan bepaalde voorwaarden te voldoen. Zondekennis is geen doel, hooguit een middel om je redding buiten jezelf te zoeken. En niet een voorwaarde om gered te kunnen worden. Ik denk dat je vooral groeit in kennis van je zonden als Hij je heeft gered. Maar dan nog veel meer groeit in kennis van de verlossing die er in Hem is zodat je ellende plaats maakt voor blijdschap en dankbaarheid.

[Johan100]

Precies. Je hebt niet meer of minder zondekennis nodig dan zoveel dat je weet dat je Jezus nodig hebt om je te verlossen. Voor sommigen wordt zondekennis een doel en een voorwaarde om bij Jezus te mogen komen. In principe probeer je dan dingen zelf te verdienen door eerst aan bepaalde voorwaarden te voldoen. Zondekennis is geen doel, hooguit een middel om je redding buiten jezelf te zoeken. En niet een voorwaarde om gered te kunnen worden. Ik denk dat je vooral groeit in kennis van je zonden als Hij je heeft gered. Maar dan nog veel meer groeit in kennis van de verlossing die er in Hem is zodat je ellende plaats maakt voor blijdschap en dankbaarheid.

Dat denk ik ook.
De leer is verduisterd. Niet dat ik het allemaal zo goed weet.
Maar er zijn zelfs leraren die beweren dat als je uit schrik voor de Heere God of de hel naar Jezus vlucht, het niet oprecht is, want dan gaat het om jezelf. Dat zal zo wezen, maar als je jezelf denkt eerst geschikt te moeten maken om te komen, zal dat nooit gaan.
Ook bij oudvaders kom je dat tegen en wordt de bekeringsweg soms breed uitgemeten en voorgeschreven hoe een mens bekeerd dient te worden en wat de ware bekeringsweg inhoudt. Naar mijn overtuiging kunnen dat vaak afhouders zijn.
Je moet dat ook zien in het verband dat dat die preken soms bedoeld waren voor mensen die het dachten te hebben, maar het niet hadden, om te ontdekken. Je kan niet zomaar alles één op één overzetten naar je zelf.
Maar Notabene Paulus zegt: ''wij dan wetende de schrik des Heeren, bewegen de mensen tot het geloof!''
Hij kende de schrik des Heeren, hij is er achter gekomen op de weg naar Damascus wat die schrik inhoudt.
Een schrik in zijn geweten. Zo was het ook bij de stokbewaarder en daarom kon Paulus zo goed zeggen nadat de stokbewaarder zich in zijn zwaard wilde laten vallen en Paulus riep dat hij dat niet moest doen en de stokbewaarder vroeg wat hij moest doen om zalig te worden: ''geloof in de Heere Jezus''.
De Heere Jezus zegt:''Gij wilt tot mij niet komen, opdat je het eeuwige leven zult hebben?''

Maar Spreeuw zijn vraag was, ''Is er een bepaalde mate van "zondekennis" nodig om voor God te verschijnen en behouden te worden?''
De Heilige Geest zou komen om te overtuigen van zonde, zonde omdat we niet in Hem geloven, omdat we zonder God in de wereld zijn.
Hij overtuigt ook van dadelijke zonden, dat is daar wel onlosmakelijk mee verbonden denk ik.
Btw: Maar ik geloof niet dat bij ieder de bekeringsweg hetzelfde is volgens een bepaald stappenplan. Heman ging doodbrakende zijn weg en Lydia haar hart werd terstond geopend en zal meer blijdschap gehad hebben. Maar Heman zal het verschrikkelijk gevonden hebben in tegenstelling dat het ook kan voorkomen dat mensen in zo'n situatie zouden willen blijven liggen, omdat het een kenmerk van bekering zou zijn, maar ik geloof zelf niet dat dat bij God vandaan komt. Ook als we zeggen dat we niet kunnen getuigen, omdat het toch geen zin heeft voor een ander en je niemand kan bekeren en God het moet doen, kan nooit bij God vandaan komen. We mogen ons dan wel ernstig afvragen of we zelf iets van God kennen en dat we zelf weleens ervaren hebben dat het vanuit onszelf een onmogelijke zaak is om God echt te kennen, maar dat God wel door middel van het Woord en ook getuigenis werkt. De ernst en de liefde drongen Paulus om te evangeliseren.
Echt evangelisch berouw kun je pas hebben als je al iets van de Heere gezien hebt, is mijn mening, anders kun je nooit echt bedroefd zijn om je zonden.

[Chaya]

Is er een bepaalde mate van "zondekennis" nodig om voor God te verschijnen en behouden te worden?

Een natuurlijk mens heeft geen echte zondekennis. Ware zondekennis is als de Heilige Geest ons laat zien wie wij zijn tegenover God.
We doen geen zonden, wij zijn zondaars. Dat betekent: doelmissers.
Iemand die ware zondekennis heeft, voelt verdriet daarover. En heeft dagelijks vergeving nodig.

Is er een bepaalde mate van "zondekennis" nodig om deel te mogen nemen aan het Heilig Avondmaal?

Ik zou zeggen, ja.
Het formulier begint met:
De waarachtige beproeving van onszelf bestaat in deze drie stukken.
Ellende-verlossing-dankbaarheid.
Als je niet in je hart weet uit welke ellendige staat de Heere je verlost heeft, hoor je dus niet aan het Heilig Avondmaal.
Zondekennis is dus niet iets van het verstand.
Maar met biddend zelfonderzoek, voor het aangezicht van de Heere.

[Johan100]

Is er een bepaalde mate van "zondekennis" nodig om deel te mogen nemen aan het Heilig Avondmaal?

Over deze vragen zou ik graag met u in gesprek willen gaan.

Hartelijke groeten,
Spreeuw

Ik wil ook nog even op deze vraag van jou ingaan vanuit de bijbel.
Als ik eerlijk ben vind ik de vraag niet helemaal correct, maar het zet wel aan het denken.
Waarom vind ik de vraag niet correct of volledig. Stel we zijn het eens dat het nodig is, maar is dat dan de legitieme reden dat je mag aangaan?
Ik denk het niet. Want als het alleen zondekennis is en niet meer kan je niet aangaan, omdat het tot een gedachtenis is van de dood des Heeren.(1kor.22:24-26)
Je moet dus zeker weten dat ze vergeven zijn. Ik zou dus zeggen ja, want zonder zondekennis ook geen verlossing.



1Kor. 22:18 Want eerst, als gij samenkomt in de Gemeente, zo hoor ik, dat er scheuringen zijn onder u; en ik geloof het ten dele;
19 Want er moeten ook ketterijen onder u zijn, opdat degenen, die oprecht zijn, openbaar mogen worden onder u.
20 Als gij dan bijeen samenkomt, dat is niet des Heeren avondmaal eten.
21 Want in het eten neemt een iegelijk te voren zijn eigen avondmaal; en deze is hongerig, en de andere is dronken.
22 Hebt gij dan geen huizen, om er te eten en te drinken? Of veracht gij de Gemeente Gods, en beschaamt gij degenen, die niet hebben? Wat zal ik u zeggen? Zal ik u prijzen? In dezen prijs ik u niet.
23 Want ik heb van den Heere ontvangen, hetgeen ik ook u overgegeven heb, dat de Heere Jezus in den nacht, in welken Hij verraden werd, het brood nam;
24 En als Hij gedankt had, brak Hij het, en zei: Neemt, eet, dat is Mijn lichaam, dat voor u gebroken wordt; doet dat tot Mijn gedachtenis.
25 Desgelijks nam Hij ook den drinkbeker, na het eten van het avondmaal, en zei: Deze drinkbeker is het Nieuwe Testament in Mijn bloed. Doet dat, zo dikwijls als gij dien zult drinken, tot Mijn gedachtenis.
26 Want zo dikwijls als gij dit brood zult eten, en dezen drinkbeker zult drinken, zo verkondigt den dood des Heeren, totdat Hij komt.
27 Zo dan, wie onwaardig dit brood eet, of den drinkbeker des Heeren drinkt, die zal schuldig zijn aan het lichaam en bloed des Heeren.
28 Maar de mens onderzoeke zichzelven, en ete alzo van het brood, en drinke van den drinkbeker.
29 Want die onwaardig eet en drinkt, die eet en drinkt zichzelven een oordeel, niet onderscheidende het lichaam des Heeren.

Luk.17 :17 En als Hij een drinkbeker genomen had, en gedankt had, zeide Hij: Neemt dezen, en deelt hem onder ulieden.
18 Want Ik zeg u, dat Ik niet drinken zal van de vrucht des wijnstoks, totdat het Koninkrijk Gods zal gekomen zijn.
19 En Hij nam brood, en als Hij gedankt had, brak Hij het, en gaf het hun, zeggende: Dat is Mijn lichaam, hetwelk voor u gegeven wordt; doet dat tot Mijn gedachtenis.
20 Desgelijks ook den drinkbeker na het avondmaal, zeggende: Deze drinkbeker is het nieuwe testament in Mijn bloed, hetwelk voor u vergoten wordt.

[mona]

Vragen:
Is er een bepaalde mate van "zondekennis" nodig om voor God te verschijnen en behouden te worden?
Is er een bepaalde mate van "zondekennis" nodig om deel te mogen nemen aan het Heilig Avondmaal?

Ik begrijp niet helemaal wat je bedoelt met 'om voor God te verschijnen'.
Bedoel je daarmee om tot Christus te komen?

1)Zondekennis op zich kan je niet behouden. Maar hoe groter je zondekennis wordt, hoe meer behoefte je krijgt aan het
volkomen offer van de Heere Jezus. Die zondekennis krijg je nooit in één keer helemaal (anders zou je sterven), maar dat is een proces waarin de Heere de voortgang bepaald.
Het verlangen om behouden en om van zonden bevrijd te worden is genoeg om op de knieën te gaan en je aan Zijn voeten te leggen.
De kennis dat je zonder God in de wereld bent, en zonder Hem verloren bent, is genoeg om tot Christus te komen, en Hem aan te roepen.
En een ieder die Zijn Naam aanroept, zal behouden/zalig/gered worden (Romeinen 10 vers 13). Dat is geloof, vertrouwen dat Hij dat zal doen.

2) Het deelnemen aan het Heilig Avond komt pas na het verlangen naar Christus als Redder voor je ziel.
Als je dat verlangen naar Hem niet hebt, zegt het Avondmaal je ook niets, en heb je dat ook niet nodig.
Want juist het offer van de Heere Jezus is jouw enige redding, en als je niet overtuigt bent dat Hij Degene is die jou zalig heeft gemaakt, of wil maken, is er geen enkele reden om aan het Avondmaal te gaan.

Er is een zin in het formulier wat mij nog steeds erg treft:
.... dat wij het leven buiten onszelf in Jezus Christus zoeken....

Afzien van jezelf en opzien naar Hem.

[Marnix]

Mooi gezegd Mona!

Er is geen gradatie of zo, dat je eerst een bepaald niveau van zondekennis moet hebben om bij God te kunnen komen. Maar zondekennis brengt je wel bij God. Als je geen zonde kent heb je Jezus Christus ook niet nodig als Verlosser. Een christen zal dus zijn zonde wel kennen en daarom zich overgeven aan Hem, weten dat hij het zelf niet kan en volledig afhankelijk is van het offer van Jezus. En je eigen zwakheid en onbekwaamheid merk je alleen maar meer als je meer op Hem gaat zien. Tegelijkertijd moet een christen niet een somber mens zijn die telkens maar hamert op zijn eigen slechtheid. Als je met je zonden en je kennis daarvan naar Hem toegaat mag je ook volledige vergeving van de zonden ontvangen, weten dat Hij ze heeft gedragen en weggedaan.

Als je als christen met zondekennis, met je zonden naar Hem toegaat is dat goed. Als je met je zonden weer weggaat gaat er echter iets mis. Gedenk en geloof dat het kostbare lichaam en bloed van Christus gebroken en vergoten is tot een volkomen verzoening van al onze zonden.

Het klassieke avondmaalsformulier eindigt met de dankzegging uit Psalm 103. God is het die:
- Al je overtredingen vergeeft
- Ons niet straft naar onze zonden
- De zonde van ons weg doet, zo ver als het oosten van het westen verwijderd is. Zo ver doet Hij onze overtredingen van ons

Dat mondt uit in een lofprijzing van Gods grote naam. Niet tot het blijven hangen in de ellende. Zien op Hem en niet op jezelf. Hij deed geen zonde. En doet je zonde weg. Dat is ook "steeds meer hervormd worden naar Zijn Beeld."

[Chaya]

Ds. Pronk schreef in 2013:
Ik zei dat bij het zelfonderzoek het Avondmaalsformulier op de drie stukken wijst. Het eerste stuk. ”Een iegelijk bedenke bij zichzelf zijn zonden en vervloeking, opdat hij zichzelf mishage en zich voor God verootmoedige.” Dit is een wezenlijk aspect van het leven des geloofs. Ik krijg de indruk dat velen dit achter zich willen laten of er niet veel van willen weten. Ik las in de krant een verslag van een lezing. Ik kwam de volgende zin daarin tegen. “Noties van persoonlijke schuld en verdoemelijkheid voor God zijn aan het verdwijnen. Deze zijn volgens Wright niet noodzakelijk om voluit christelijk te kunnen zijn.” (Tom Wright is een bekende Britse Nieuwtestamenticus). Zeer opmerkelijk. Inderdaad bespeur ik deze tendens meer en meer.

[Johan100]

Is er een bepaalde mate van "zondekennis" nodig om voor God te verschijnen en behouden te worden?

Ik begrijp niet helemaal wat je bedoelt met 'om voor God te verschijnen'.
Bedoel je daarmee om tot Christus te komen?

Dat komt voort uit het feit dat mensen o zo graag een afbetaalmiddel willen hebben. Wat is nu nodig om voor God te verschijnen?
Christus in onze plaats.

1)Zondekennis op zich kan je niet behouden. Maar hoe groter je zondekennis wordt, hoe meer behoefte je krijgt aan het
volkomen offer van de Heere Jezus. Die zondekennis krijg je nooit in één keer helemaal (anders zou je sterven), maar dat is een proces waarin de Heere de voortgang bepaald.
Het verlangen om behouden en om van zonden bevrijd te worden is genoeg om op de knieën te gaan en je aan Zijn voeten te leggen.
De kennis dat je zonder God in de wereld bent, en zonder Hem verloren bent, is genoeg om tot Christus te komen, en Hem aan te roepen.
En een ieder die Zijn Naam aanroept, zal behouden/zalig/gered worden (Romeinen 10 vers 13). Dat is geloof, vertrouwen dat Hij dat zal doen.

2) Het deelnemen aan het Heilig Avondmaal komt pas na het verlangen naar Christus als Redder voor je ziel.
Als je dat verlangen naar Hem niet hebt, zegt het Avondmaal je ook niets, en heb je dat ook niet nodig.
Want juist het offer van de Heere Jezus is jouw enige redding, en als je niet overtuigt bent dat Hij Degene is die jou zalig heeft gemaakt, of wil maken, is er geen enkele reden om aan het Avondmaal te gaan.

Er is een zin in het formulier wat mij nog steeds erg treft:
.... dat wij het leven buiten onszelf in Jezus Christus zoeken....

Afzien van jezelf en opzien naar Hem.

Ik ben het grotendeels met je eens mona, maar als je zegt dat je een legitieme reden hebt om aan het Avondmaal te gaan als je overtuigd bent dat Hij je zalig wilt maken of als je het verlangen hebt dat Hij je Redder wilt zijn, is dat niet zoals het in de Bijbel staat en ook niet logisch volgens mij.
Omdat het tot een gedachtenis is, moet je het dus zeker weten dat Hij het is die in jouw plaats is gestorven.
Verlangen is niet altijd hebben. Als je dan toch aangaat, loop je op de Heere vooruit. Maar dat kan denk ik een beetje lastig liggen. Je kan ook verlangen naar meer.
Maar het Avondmaal is geen middel om onze zonden af te betalen. Ik weet zeker dat we dat eens zijn.

[Marnix]

Ds. Pronk schreef in 2013:
Ik zei dat bij het zelfonderzoek het Avondmaalsformulier op de drie stukken wijst. Het eerste stuk. ”Een iegelijk bedenke bij zichzelf zijn zonden en vervloeking, opdat hij zichzelf mishage en zich voor God verootmoedige.” Dit is een wezenlijk aspect van het leven des geloofs. Ik krijg de indruk dat velen dit achter zich willen laten of er niet veel van willen weten. Ik las in de krant een verslag van een lezing. Ik kwam de volgende zin daarin tegen. “Noties van persoonlijke schuld en verdoemelijkheid voor God zijn aan het verdwijnen. Deze zijn volgens Wright niet noodzakelijk om voluit christelijk te kunnen zijn.” (Tom Wright is een bekende Britse Nieuwtestamenticus). Zeer opmerkelijk. Inderdaad bespeur ik deze tendens meer en meer.

Maar de vraag is, zit daar niet ook een kern van waarheid in? Wat ik in mijn vorige reactie zei:

Als je als christen met zondekennis, met je zonden naar Hem toegaat is dat goed. Als je met je zonden weer weggaat gaat er echter iets mis. Gedenk en geloof dat het kostbare lichaam en bloed van Christus gebroken en vergoten is tot een volkomen verzoening van al onze zonden.

Want op het "ten eerste" volgt het "ten tweede":

Ten andere, onderzoeke een iegelijk zijn hart, of hij ook deze gewisse belofte van God gelooft, dat hem al zijn zonden, alleen om het lijden en sterven van Jezus Christus, vergeven zijn; en de volkomen gerechtigheid van Christus hem als zijn eigen toegerekend en geschonken is, ja, zo volkomen, alsof hij zelf in eigen persoon, voor al zijn zonden betaald, en alle gerechtigheid volbracht had.

In gaf al aan dat het avondmaal in de klassieke viering eindigt met Psalm 103. Die al uw ongerechtigheden vergeeft. Hij doet ons niet naar onze zonden, vergeldt ons niet naar onze ongerechtigheden, maar zo ver het oosten is van het westen, zo ver doet Hij onze zonde van ons.

En dat is de keerzijde.Volkomen zeker van de vergeving van je zonden, dat ze ook niet bedekt zijn of afgezwakt maar volledig weggedaan, dat de zonden zo volkomen vergeven zijn en jou toegerekend worden, zo volkomen alsof je zelf alle schuld had betaald. En dan is er dus geen schuld meer. Ik ben wel eens bang dat als je zo van tafel komt, er mensen zijn die dan zeggen: Nou, velen willen blijkbaar hun zondigheid, hun ellende achter zich laten. Terwijl het er dan om gaat dat je je zonden bij Hem achter hebt mogen laten en er van bevrijd bent.

Dat is tegelijkertijd ook een spanningsveld. Je kan in de ellende, de zonde blijven hangen en die verlossing niet echt kennen. Je kan ook doen alsof je helemaal geen zonde kent. Beiden zijn niet goed. We moeten dus voor beiden waken.

Johannes schrijft: Als we zeggen dat we de zonde niet kennen misleiden we onszelf.
Johannes schijft ook: Wie in Hem gelooft zondigt niet. Hij kan zelfs niet zondigen want hij is uit God geboren.

[benefietdiner]

Ds. Pronk schreef in 2013:
Ik zei dat bij het zelfonderzoek het Avondmaalsformulier op de drie stukken wijst. Het eerste stuk. ”Een iegelijk bedenke bij zichzelf zijn zonden en vervloeking, opdat hij zichzelf mishage en zich voor God verootmoedige.” Dit is een wezenlijk aspect van het leven des geloofs. Ik krijg de indruk dat velen dit achter zich willen laten of er niet veel van willen weten. Ik las in de krant een verslag van een lezing. Ik kwam de volgende zin daarin tegen. “Noties van persoonlijke schuld en verdoemelijkheid voor God zijn aan het verdwijnen. Deze zijn volgens Wright niet noodzakelijk om voluit christelijk te kunnen zijn.” (Tom Wright is een bekende Britse Nieuwtestamenticus). Zeer opmerkelijk. Inderdaad bespeur ik deze tendens meer en meer.

Er staat ook een grote fout in dat avondmaal formulier en dan doel ik op de zinsnede: ‘opdat hij zichzelf mishage’.
Iemand die zichzelf mishaag komt bij een psychiater te recht.
Het gaat niet om jezelf te mishage maar de zonden die in je woekert te mishagen, dat is heel wat anders.
Het had beter geweest als Ds. Pronk daar op gewezen had.
De topicstarter schreef ‘zondekennis’. Beter had hij Christuskennis kunnen starten.

[Chaya]

Er staat ook een grote fout in dat avondmaal formulier en dan doel ik op de zinsnede: ‘opdat hij zichzelf mishage’.
Iemand die zichzelf mishaag komt bij een psychiater te recht.

Dat is geen fout. We doen geen zonde, we zijn zonde.
En er staat nog iets achter, nl. ...en zich voor God verootmoedige.
We liggen van nature midden in de dood en hebben de Heere nodig in alles, om heilig voor Hem te kunnen leven.
Dat is geen psychiatrische hulp, maar hulp van Boven!

In een filmpje van 6 minuten beantwoordt ds Pronk de vraag: hoeveel zondebesef moet ik hebben?
Wat hij overigens een verkeerde vraag vindt, maar dat legt hij uit.
Aanbevolen!

[3parels]

Jezus zegt: 'Volg mij'.' tegen zijn discipelen. Geen van hen had zondekennis. Hij riep, zij volgden. Zijn wij al gevolgd, Hij roept ons immers ook? Pas later is in hun leven de zondekennis gekomen. Wie van zondekennis een voorwaarde maakt, beland weer aan de verkeerde kant. Er zijn geen voorwaarden om tot Christus te komen. Je mag m nodig hebben vanwege de zonden in je leven, maar je mag ook komen omdat je zo onder de indruk bent gekomen van zijn liefde voor jou. Eén ding is wel zeker: alleen wie er belang bij hebben zullen komen. Maar je hoeft niets mee te brengen. Je mag komen zoals je bent, dan maakt Christus je wie Hij wil dat je bent. Dan gaat de Heilige Geest werken! En ja er zijn mensen die eerst door het stof gaan, maar ook dan hebben zij de Geest al ontvangen (zonder dat ze het zelf zien). Want alleen de Geest zal overtuigen van zonde en oordeel. In die zin zijn zij ook al behouden, want het zaligmakende werk van de Geest loopt altijd uit op het ontvangen van vergeving.
Met een iedere gelovige gaat de Heere Zijn eigen weg. Sommigen hebben nou eenmaal grotere klappen nodig dan een ander. Ligt ook aan je karakter, als je koppig bent zal de Heere meer werkt met je hebben. Ook als je vol zit met verkeerde denkbeelden zal het een strijd worden.
Sommigen worden snel overtuigd. Zonder moeite. Pas later komt de strijd. Laten we de Heere er ook vrij in?

Het Avondmaal is voor degenen die Hem lief hebben. Die niet zonder Hem kunnen en willen leven. Hoe klein geloof ze dan ook hebben, hoe hopeloos ze zichzelf dan ook vaak vinden, want ze schieten altijd te kort. Wie belijden hun zaligheid in Hem te zoeken en niets zelf mee te kunnen brengen, mogen aan het Avondmaal.