Pleitgrond

[Nina]

Mijn klomp breekt ervan.[/quote]

Toen ik dit schreef, was het antwoord van Speedy het laatste wat geschreven was

[Marnix]

Het woord "pleiten" is dan niet het goede woord naar mijn beleving. Pleiten is proberen met je woorden iets voor elkaar te krijgen wat je nog niet hebt. Wat Nina volgens mij terecht opmerkt is dat je niet hoeft te pleiten voor dingen die Hij je heeft gegeven. Als God je vergeving geeft in Christus en zegt dat je Zijn kind mag zijn hoef je vervolgens niet te zeggen: Mag ik uw kind zijn, U hebt het immers beloofd? Je BENT Zijn kind. Je BENT vrijgekocht, je zonden zijn vergeven. Dat is je identiteit. Op een identiteit kan je niet pleiten. Het gaat er om wat je in Christus hebt en wie je bent.

Wat bedoel je dan wel precies met pleiten op de beloften?

Van Dale:

plei·ten (pleitte, heeft gepleit)
1
voor het gerecht de zaak van partijen bevorderen en verdedigen
2
met woorden iets verdedigen: dat pleit voor hem spreekt in zijn voordeel

[naamloos]

Ik laat me niet verleiden tot een taalspelletje naamloos, ik zou kunnen antwoorden dat je jezelf toch niet met de Heere Jezus vergelijkt.
Laat maar, je wilt het kennelijk niet begrijpen.

Het was geen taalspelletje maar gewoon een vergelijking waarvan jij, zoals uit je reacties blijkt, de clou niet snapt.

We gaan hier niet de doopdiscussie nog eens dunnetjes over doen.

Kom jij daar effies mooi onderuit. Maar intussen wel mensen beschuldigen van ongehoorzaamheid aan geboden die niet bestaan.
Schei daar dan ook over uit, want je lokt het zelf uit. Als je het er niet over wilt hebben moet je ook geen eenzijdige aanvallen uitvoeren.
Dan ben je bij mij aan het verkeerde adres, ik ben gekke Henkie niet!

Het lijkt wel alsof jij alles wat ik zeg negatief wilt opvatten.
Het ging niet zozeer om de belover-belofte, maar om de reactie op de belofte.
Bij een bloemist zou je gewoon antwoord geven (of niet), maar bij God moet er gepleit worden als hij een belofte doet.
Dan lijkt het eerder alsof men bang is dat God zijn belofte niet waar zal maken.

1. Alles?
2. Je toont zelf aan dat je vergelijking totaal niet klopt. Het gaat niet over bangheid.
3. Het pleiten dat hier bedoeld wordt is gegrond op de toezegging van de Heere daarvan.
Uit onszelf pleiten wij niet zoveel, dit gebeurt door de werking van de Heilige Geest.
Die beloften moeten wij eerst in geloof aannemen, ook wel omhelzen genoemd.
Dat is HET verschil met de beloften van een onbekeerde.
Om de discussie zuiver te houden moeten we dit wel scheiden.

4. Ik zie het verschil tussen jouw opvatting en de mijne. Volgens jouw opvatting zit er nog heel wat goeds en werkzaamheid in een mens.
Of ik moet het verkeerd interpreteren?
Volgens mijn opvatting is dat niet zo en is alles louter Genade en is God niet zomaar iemand die onze wensen inwilligt.
De Heere is tweeledig, ernstig in de beloften en ernstig in de geboden, laten we dat niet vergeten naamloos.

1. Nou vooruit, niet alles maar vaak wel.
2. Bang in de zin van ongeloof, je bent bang dat je niet krijgt wat Hij belooft.
3. God zegt toe dat een ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft.
Dat zegt hij tegen de wereld (alzo lief heeft God de wereld), goed nieuws dus voor ongelovige onbekeerde zondige mensen.
4. Ik neem God uiterst serieus hoor, en ik geloof wat hij zegt, daarom pleit ik ook niet alsof ik hem moet overhalen te doen wat hij beloofd heeft.
Ik heb nooit gezegd of gesuggereerd dat God op grond van iets goeds in ons zijn genade beloofd en belofte gedaan heeft, nooit!
En ik heb het ook niet over een soort van verlanglijstje gehad waar God voor moet zorgen, het ging over Zijn eigen belofte.

[Chaya]

Het was geen taalspelletje maar gewoon een vergelijking waarvan jij, zoals uit je reacties blijkt, de clou niet snapt.

Het zal eens niet aan mij liggen.

Kom jij daar effies mooi onderuit. Maar intussen wel mensen beschuldigen van ongehoorzaamheid aan geboden die niet bestaan.
Schei daar dan ook over uit, want je lokt het zelf uit. Als je het er niet over wilt hebben moet je ook geen eenzijdige aanvallen uitvoeren.
Dan ben je bij mij aan het verkeerde adres, ik ben gekke Henkie niet!

Hoe vind je zelf je manier van discussiëren?

Wat bedoel je dan wel precies met pleiten op de beloften?

Je mag de Heere aanroepen op grond van Zijn beloften.
Gaan we nu elk woord op een weegschaaltje leggen?
Het zijn normale zegswijzen in heel veel, de meeste kerken. En hier wordt het opeens niet begrepen.
Ik verwacht zo'n vraag van een onkerkelijk iemand, maar toch niet van een trouwe kerkganger?

Het toont aan hoe ver we afgedwaald zijn van de reformatie.
Zoals ik elders ook zei, we hebben te maken met een nieuwe verlichting kennelijk.
Het wiel wordt opnieuw uitgevonden.
De geschriften van Augustinus en de Dordtse Leerregels worden niet meer erkend.
Dan krijg je dus een topic zoals dit.

Het zou in principe best heel goed mogelijk moeten zijn om beide kanten - geloofsdoop versus kinderdoop - te belichten, maar als de kinderdopers beschuldigd gaan worden dat ze geen Bijbelse argumenten hebben, breekt mijn klomp, diverse malen.

[Nina]

Het woord "pleiten" is dan niet het goede woord naar mijn beleving. Pleiten is proberen met je woorden iets voor elkaar te krijgen wat je nog niet hebt. Wat Nina volgens mij terecht opmerkt is dat je niet hoeft te pleiten voor dingen die Hij je heeft gegeven. Als God je vergeving geeft in Christus en zegt dat je Zijn kind mag zijn hoef je vervolgens niet te zeggen: Mag ik uw kind zijn, U hebt het immers beloofd? Je BENT Zijn kind. Je BENT vrijgekocht, je zonden zijn vergeven. Dat is je identiteit. Op een identiteit kan je niet pleiten. Het gaat er om wat je in Christus hebt en wie je bent.

Wat bedoel je dan wel precies met pleiten op de beloften?

Van Dale:

plei·ten (pleitte, heeft gepleit)
1
voor het gerecht de zaak van partijen bevorderen en verdedigen
2
met woorden iets verdedigen: dat pleit voor hem spreekt in zijn voordeel

Dank jeMarnix, dit bedoelde ik idd..

[benefietdiner]

Het woord "pleiten" is dan niet het goede woord naar mijn beleving. Pleiten is proberen met je woorden iets voor elkaar te krijgen wat je nog niet hebt. Wat Nina volgens mij terecht opmerkt is dat je niet hoeft te pleiten voor dingen die Hij je heeft gegeven. Als God je vergeving geeft in Christus en zegt dat je Zijn kind mag zijn hoef je vervolgens niet te zeggen: Mag ik uw kind zijn, U hebt het immers beloofd? Je BENT Zijn kind. Je BENT vrijgekocht, je zonden zijn vergeven. Dat is je identiteit. Op een identiteit kan je niet pleiten. Het gaat er om wat je in Christus hebt en wie je bent.

Kijk dat gaat de goede richting uit.

Wat bedoel je dan wel precies met pleiten op de beloften?

Je vraagt daar mee om nogmaals in het verbond te komen waar je al gekomen was in de kinderdoop.Dat is heel tegenstrijdig.

[benefietdiner]

Je mag de Heere aanroepen op grond van Zijn beloften.
Gaan we nu elk woord op een weegschaaltje leggen?
Het zijn normale zegswijzen in heel veel, de meeste kerken. En hier wordt het opeens niet begrepen.
Ik verwacht zo'n vraag van een onkerkelijk iemand, maar toch niet van een trouwe kerkganger?

Het toont aan hoe ver we afgedwaald zijn van de reformatie.
Zoals ik elders ook zei, we hebben te maken met een nieuwe verlichting kennelijk.
Het wiel wordt opnieuw uitgevonden.
De geschriften van Augustinus en de Dordtse Leerregels worden niet meer erkend.
Dan krijg je dus een topic zoals dit.

Het zou in principe best heel goed mogelijk moeten zijn om beide kanten - geloofsdoop versus kinderdoop - te belichten, maar als de kinderdopers beschuldigd gaan worden dat ze geen Bijbelse argumenten hebben, breekt mijn klomp, diverse malen.

Oooooo….. het lijkt wel of ik mij Opa hierin hoort spreken.
Het was een lieve man hoor maar geen zekerheid van het geloof, wist niet wat het was om in Christus te zijn. Maar……. owee… owee… als je het niet met hem eens was dan vloeide de vrome reformatorische gezegde uit zijn mond wat wel allemaal niet goed was. Hij weest dan ook naar zijn boekenkast die vol stond met oud schrijvers en dogmatieken die blijkbaar voor hem veel waarde had maar……. hij leefde in grote spanning en angst omdat hij geen zekerheid van het geloof had. Ja zeker het was een trouwe kerkganger, zeker nooit overslaan, o nee. Echt droevig, ja zelfs heel droevig om in zo een labyrint te verkeren met allerlei voorwaardes en nooit nooit bij Christus te kunnen komen.
Ik hoop Chaya dat je klomp niet diverse malen maar één maal breekt voor Jezus dé Christus en in geloof gedoopt mag worden. Leer maar het weinige van onze oude vriend Van Dooijeweert dat is voldoende.
"Steeds meer refojongeren willen Jezus volgen"
http://www.cip.nl/god/februari-2016/548 ... zus-volgen

[Chaya]

Oooooo….. het lijkt wel of ik mij Opa hierin hoort spreken.

Wat is er mis met het spreken van jouw opa?
Het gaat hier over de pleitgrond en niet over (on)zekerheid hoor.

k hoop Chaya dat je klomp niet diverse malen maar één maal breekt

Mijn klomp breekt als ik moet lezen dat er geen Bijbelse argumenten worden aangedragen.
Terwijl zoveel forummers zoveel Bijbelse argumenten hebben aangevoerd.

Echt droevig, ja zelfs heel droevig om in zo een labyrint te verkeren met allerlei voorwaardes en nooit nooit bij Christus te kunnen komen.

Ik denk dat jij beter aandachtiger naar je opa had kunnen luisteren, maar dat je er kennelijk niet veel van begrepen hebt.
Wie met tranen zaait, zal met gejuich maaien.

Houd zijn nagedachtenis in ere!

[benefietdiner]

Wat is er mis met het spreken van jouw opa?

Dat had ik er bij gezegd Chaya goed lezen.

Het gaat hier over de pleitgrond en niet over (on)zekerheid hoor.

Als je zekerheid hebt is de pleitgrond op de kinderdoop een grote verwarring.

Mijn klomp breekt als ik moet lezen dat er geen Bijbelse argumenten worden aangedragen.
Terwijl zoveel forummers zoveel Bijbelse argumenten hebben aangevoerd.

Had ik er maar één nog van jou nog van kinderdopers gelezen maar helaas.

Ik denk dat jij beter aandachtiger naar je opa had kunnen luisteren, maar dat je er kennelijk niet veel van begrepen hebt.Wie met tranen zaait, zal met gejuich maaien.

Ja ik heb hem heel goed begrepen net als dat ik jou heel goed begrijp.
Als een bekommerd man haalde hij exact de zelfde teksten aan waarvan jij er nu ook één aanhaalt: ‘wie met tranen zaait, zal met gejuich maaien’ maar wat betekend Psalm 126 nu echt. Is de (ver) geestelijke strekking die jij denk aan die enkele tekst 5 uit die Psalm en er aan verbinden juist? Nee dus.
Jammer dat je de Bijbel zo selectief leest. Ik vraag mij af of je nu bekommerden na praat of de Bijbel echt zelf leest en wat er in de context staat. Nee, moet ik constateren wat tekst 5 is niet los verkrijgbaar uit Ps. 126
Ps. 126. heeft een heel andere inslag namelijk een verlossingslied en geen doemscenario

[Marnix]

Je mag de Heere aanroepen op grond van Zijn beloften.
Gaan we nu elk woord op een weegschaaltje leggen?
Het zijn normale zegswijzen in heel veel, de meeste kerken. En hier wordt het opeens niet begrepen.
Ik verwacht zo'n vraag van een onkerkelijk iemand, maar toch niet van een trouwe kerkganger?

Het toont aan hoe ver we afgedwaald zijn van de reformatie.
Zoals ik elders ook zei, we hebben te maken met een nieuwe verlichting kennelijk.
Het wiel wordt opnieuw uitgevonden.
De geschriften van Augustinus en de Dordtse Leerregels worden niet meer erkend.
Dan krijg je dus een topic zoals dit.

Woorden wegen lijkt me wel zinvol want als iets verkeerd wordt omschreven kan het inhoudelijk wel kloppen maar leidt de benaming tot misverstanden. Zoals hier. En sorry dat ik er als trouwe kerkganger wat vraagtekens bij zet. Pleiten op de doop kan ook vanuit onzekerheid ontstaan, daar waar mensen gedoopt zijn en vervolgens afwachten of God ze ook bekeert. En dan pleiten op de doop in de hoop dat er wat gaat gebeuren. Als iets ver van Augustinus, de Reformatie en zo afstaat is het dat wel.

Volgens mij is dit gereformeerd: pleiten op je doop doe je als je het zixht op God aan het kwijtraken bent, als Hij ver weg lijkt te zijn, of als je kind, een familielid, een vriend dreigt af te dwalen of afgedwaald is. Als je dicht bij God leeft pleit je niet op de doop, op de beloften maar dan weet je dat wat God beloofd heeft waar is. Je hoeft dan niet te pleiten om God er van te "overtuigen" om te doen wat Hij heeft beloofd.

[Chaya]

Volgens mij is dit gereformeerd: pleiten op je doop doe je als je het zixht op God aan het kwijtraken bent, als Hij ver weg lijkt te zijn, of als je kind, een familielid, een vriend dreigt af te dwalen of afgedwaald is. Als je dicht bij God leeft pleit je niet op de doop, op de beloften maar dan weet je dat wat God beloofd heeft waar is. Je hoeft dan niet te pleiten om God er van te "overtuigen" om te doen wat Hij heeft beloofd.

Ds. van Voorden (GerGem) zei het separerend, zo:

De beloften moeten voorgesteld worden, maar pleiten op de belofte is een geloofswerk en kan alleen door gelovigen worden gedaan.”

Maar dr. W.Verboom zegt daarentegen:
Ik denk te weten waarom ds. De Heer zo armzalig spreekt over de doop. Ik moet eerst weten dat ik een ware gelovige (uitverkoren) ben voordat ik mag pleiten op wat de Heere in mijn doop beloofd heeft. Maar waarom zou ik nog behoefte hebben te pleiten op mijn doop als ik al weet een ware gelovige te zijn? Deze dwaalleer is in flagrante strijd met ons rijke doopformulier en laat een meisje dat een wezenlijke vraag stelt in de kou staan. In ons doopformulier gaat het niet om Gods belofte aan abstracte kinderen, maar aan concrete kinderen (deze), die door hun ouders in het geloof ten doop gehouden worden. Daarom danken we de Heere na de doop dat Hij ons en onze kinderen tot Zijn kinderen aangenomen heeft en ons dit met de Heilige Doop bezegelt en bekrachtigt. We bidden of onze kinderen onder de gemeente der uitverkorenen in het eeuwige leven onbevlekt zullen gesteld worden. Wat is dit bidden anders dan ‘als een boet’ling’ pleiten op wat de Heere belooft in onze doop.

M.a.w. je mag pleiten, maar kennelijk is er verschil in het pleiten van een bekeerde en een onbekeerde.

Zoals Verboom terecht stelt:
Je kunt, zoals Rome doet, de doop overschatten, maar je kunt die ook onderschatten. Dan doe je de Heere tekort. En het verlamt het geloof. Waar moet een arme zondaar anders op pleiten dan op wat de Heere beloofd heeft? Is dat niet de enige pleitgrond voor (groot) ouders van (klein)kinderen die de Heere loslaten? Ik zou willen weten of ds. De Heer instemt met de Dordtse Leerregels I.17, waar zo troostvol beleden wordt dat godzalige ouders (dat zijn ouders die hun kind in het geloof lieten dopen of wilden laten dopen) niet behoeven te twijfelen aan de verkiezing en zaligheid van hun kinderen. Glasheldere taal.

Dit laatste wordt aangeboden in de "gunnende prediking".

[Nina]

Het zal wel aan mij liggen, maar ik begrijp ècht niks van bovenstaand stuk. Ik vind dat de Bijbel hier wel erg moeilijk wordt gemaakt.

En wat bedoelt men met :
1)" De beloften moeten voorgesteld worden"
2) "maar pleiten op de belofte is een geloofswerk en kan alleen door gelovigen worden gedaan.”
Een gelovige hoeft niet te pleiten, want God heeft het al geschonken. Of komt dit weer door de verwarrende formulering in het formulier, waar men de ene keer beschrijft dat je alles al gekregen hebt, en later weer dat het nog geschonken moet worden?

[Chaya]

En wat bedoelt men met :
1)" De beloften moeten voorgesteld worden"

Ik zal proberen het uit te leggen.
De Belofte komt van God, wordt uit Hem geschonken.
Erskine (een oudvader) zei: "Neemt men de belofte weg uit de Bijbel, dan neemt men het Evangelie weg".

Een citaat van Calvijn:

“Wij zeggen dat het fundament des geloofs is de genadige belofte, omdat op haar het geloof eigenlijk berust. Want ofschoon het (geloof) vaststelt dat God in alles waarachtig is, hetzij Hij beveelt, hetzij Hij verbiedt, hetzij Hij belooft, hetzij Hij dreigt (…), eigenlijk begint het toch bij de belofte, daarop berust het, daarin eindigt het. Want het zoekt het leven in God, hetwelk niet in geboden of in afkondiging van straffen, maar in de belofte der barmhartigheid gevonden wordt en dat slechts in de genadige belofte (…). Dus, indien wij niet willen dat het geloof
siddert en wankelt, moeten wij het schragen door de belofte der zaligheid, die door de Heere uit eigen beweging en milddadig en meer ter wille van onze ellende dan van onze waardigheid wordt aangeboden. (…) Wanneer wij dus zeggen dat het geloof op de genadige belofte
behoort te steunen, ontkennen wij niet dat de gelovigen Gods Woord in alle opzichten moeten omhelzen en aannemen, maar wij bestemmen de belofte der barmhartigheid voor het geloof tot een eigen doelwit”

In het laatste gedeelte van het O.T. klinkt deze belofte nog door:“Ulieden daarentegen, die Mijn Naam vreest, zal de Zon der gerechtigheid opgaan en er zal genezing zijn onder Zijn vleugelen”

2) "maar pleiten op de belofte is een geloofswerk en kan alleen door gelovigen worden gedaan.”
Een gelovige hoeft niet te pleiten, want God heeft het al geschonken. Of komt dit weer door de verwarrende formulering in het formulier, waar men de ene keer beschrijft dat je alles al gekregen hebt, en later weer dat het nog geschonken moet worden?

Daarmee is je tweede vraag ook beantwoord denk ik.
Een bekeerde leeft niet altijd op de toppen Nina, maar het wordt afgewisseld door diepten. Wanneer het donker is, hetzij door eigen schuld vanwege het vallen in de zonden, hetzij door een periode van onverschilligheid, lauwheid, hoe je het noemen wilt.

[benefietdiner]

Ds. van Voorden (GerGem) zei het separerend, zo:
De beloften moeten voorgesteld worden, maar pleiten op de belofte is een geloofswerk en kan alleen door gelovigen worden gedaan.”
(.....)
Ik zal proberen het uit te leggen.
De Belofte komt van God, wordt uit Hem geschonken.
Erskine (een oudvader) zei: "Neemt men de belofte weg uit de Bijbel, dan neemt men het Evangelie weg".

Het zal wel aan mij liggen, maar ik begrijp ècht niks van bovenstaand stuk. Ik vind dat de Bijbel hier wel erg moeilijk wordt gemaakt.

En wat bedoelt men met :
1)" De beloften moeten voorgesteld worden"
2) "maar pleiten op de belofte is een geloofswerk en kan alleen door gelovigen worden gedaan.”
Een gelovige hoeft niet te pleiten, want God heeft het al geschonken. Of komt dit weer door de verwarrende formulering in het formulier, waar men de ene keer beschrijft dat je alles al gekregen hebt, en later weer dat het nog geschonken moet worden?

Van uit een aantal officiële leeruitspraken van de Ger. Gem. worden de beloften verkondigd en voorgesteld.
1. Het verbond der genade staat onder de beheersing van de uitverkiezing ter zaligheid;
2. Het wezen van het verbond geldt alleen de uitverkorenen;
3. Aard en wezen van het verbond der verlossing en het verbond der genade zijn één;
4. God heeft het genadeverbond opgericht met Christus als het Hoofd van al de Zijnen.
Dit wordt ook wel de foederaaltheologie of de leer van het genadeverbond genoemd.
Wil je het echt weten lees het collegedictaat J.W. Maris
https://theologiegeschiedenis.wordpress ... deverbond/
Nina je hebt volkomen gelijk. prof. dr. ir. J. Blaauwendraad schreef het reeds vanuit de gereformeerde leer gezien ‘het is ingewikkeld geworden’ of ‘we zijn met geneuzel bezig’. Ook Dr. K. van der Zwaag ‘Een steen in de vijver van de Ger. Gem.’
http://www.heartcry.nl/index.php?nieuwsID=12

[MoesTuin]

[
Je mag de Heere aanroepen op grond van Zijn beloften.

Daar gaat het om in dit topic, een heel belangrijke en dé waarheid, ik ga er later dieper op in, maar allereerst dit

Ik verwacht zo'n vraag van een onkerkelijk iemand, maar toch niet van een trouwe kerkganger?

Het toont aan hoe ver we afgedwaald zijn van de reformatie.

Daar gaat het totaal niet om en heel niet relevant, het gaat niet om nietszeggende zaken als uiterlijke kenmerken gezien door mensen ogen, iets wat lijkt te zijn, maar niet is, iets wat niet lijkt te zijn, maar wel zo is, iets wat lijkt te zijn en zo is, iets wat niet lijkt te zijn wat het is en het ook niet is.
Ingewikkeld maken van zaken is eenvoudig, maar de Heere is duidelijk en helder : "iedereen die in Mij gelooft zal Eeuwig Leven!"
Er wordt niks gesproken over dat we afgedwaald zijn van de reformatie, of dat we de rok hebben verruild voor de broek enz.....
Het gaat enkel en alleen om Jezus Christus en die gekruisigd!
Uit liefde pleit Jezus voor ons. Wij hebben een voorspraak bij de Vader, in en door onze Heere Jezus Christus.

Er zijn mensen die zeggen: "de Heere is niets aan ons verplicht" maar dat klopt toch niet helemaal. God sloot een verbond " Ik zal u tot een God zijn, gij zult Mij tot een volk zijn" naar te lezen is in Psalm 81 Psalm 81 : 12
"Opent uwen mond;
Eist van Mij vrijmoedig,
Op mijn trouwverbond;
Al wat u ontbreekt,
Schenk Ik, zo gij 't smeekt,
Mild en overvloedig."

Dat is echt een belofte van God, een verbond, een eed, waarop de mens zich mag beroepen.
Geweldig is het om te mogen weten dat een mens die schuilt in Gods genade, Gods gunst genieten mag.
Genade is Gods gunst.
God is zo trouw, en zelf schiet ik zo vaak tekort en ben ik niet trouw, maar we mogen altijd een beroep doen, ondanks al onze vreselijke tekortkomingen, op Gods Trouw!
We mogen bidden, Heere ik ben toch Uw kind, maar ik ben geen lieverdje, ik ben Uw gunsteling, maar absoluut geen heilige, maar vol van zonde en het verkeerde, wilt U mij genadig vergeven.

Het is belangrijk om je schuld eerlijk onder ogen te zien zelf, loop er niet voor weg, maar staar je er ook niet op blind. Blijf er niet in hangen.
Zeg niet "Nou ja, zolang ik zo verkeerd en zondig ben, kan ik het wel vergeten"
dat klinkt vroom, maar dat is het niet.
Dan laat je je schuld belangrijker zijn dan Gods genade
Alsof je schuld niet opgewassen kan zijn tegen Gods genade
Dat klinkt wel heel nederig, maar is ten diepste heel hooghartig.
Wat wat denk je dan als mens wel, dat God het niet zou aan kunnen jou schuld?

Mensen roeren vaak in hun eigen ziel en daar vind je van alles, behalve wat je zou moeten vinden.
en heb je daar houvast aan?
De Heere God zegt, "Ik Ben die Ik Ben"

Een boot op zee werpt zijn anker uit in de zee om houvast te hebben, niet in zijn eigen ruim want dat helpt niks.
Waarin werpen wij het anker uit.
In het ruim van ons levenschip, de diepten van onze ziel, onze zonden? doe dit toch niet.
maar werp we het anker uit omhoog, daar is de grond, daar waar de Heere Jezus is met Zijn verzoenend bloed, we hebben een voorspraak bij de Vader. "Vader, ik wil niet dat dezen verloren gaan, want Ik heb verzoening voor hem voor haar gevonden"

Heere wees mij genadig, wilt U mij genadig aannemen.

Als ons hart ons veroordeeld, God is meer dan ons hart, want God is zo groot, dat Hij al verzoening deed voor dat iemand er om vroeg in Jezus, verzoening deed van alle zonden, ook die van gisteren en eergisteren.
ook al denken we dat we het wel kunnen vergeten, bid toch elke dag tot God, in oprechtheid en nederigheid, "Heere, vergeef mij mijn schulden, allemaal."

Want God is goed en gaarne vergevend en van grote goedertierenheid allen, die Hem aanroepen.

We hoeven ons niet te verstoppen, of wat dan ook te bedenken, maar kom te voorschijn in Zijn Licht
Net als de Gelijkenis van de verloren zoon.
toen die vader zijn zoon zag komen in de verte
toen werd hij met innerlijke ontferming bewogen, hij snelde hem tegemoed, omhelsde hem en maakte het goed
zo mogen wij ook komen.........
Wat een trouw, wat een genade onverdiend, maar in oprechtheid mogen we dit zeker weten aannemen.
Zingt maar mee? Groot is Uw trouw o Heer, aan mij onverdiend, ik was ontrouw, maar U blijft en bent altijd Dezelfde!

https://www.youtube.com/watch?v=F97uXUoWnwI

Groot is uw trouw, o Heer,
mijn God en Vader.
Er is geen schaduw van omkeer bij U.
Ben ik ontrouw, Gij blijft immer Dezelfde
die Gij steeds waart,
dat bewijst Gij ook nu. 2 x

Refrein:
Groot is uw trouw, o Heer,
groot is uw trouw, o Heer,
iedere morgen aan mij weer betoond.
Al wat ik nodig had, hebt Gij gegeven.
Groot is uw trouw, o Heer,
aan mij betoond. 2 x

Gij geeft ons vrede, vergeving van zonden,
en uw nabijheid, die sterkt en die leidt:
Kracht voor vandaag,
blijde hoop voor de toekomst.
Gij geeft het leven tot in eeuwigheid. 2 x

Refrein:
Groot is uw trouw, o Heer,
groot is uw trouw, o Heer,
iedere morgen aan mij weer betoond.
Al wat ik nodig had, hebt Gij gegeven.
Groot is uw trouw, o Heer,
aan mij betoond. 2x