Buitengewoon bekering verhaal, getuigenis.

[benefietdiner]

Of moet ik eigenlijk ‘dramatisch’ bekering verhaal zeggen.

Ik las en luisterde op CIP.NL "Ik ging puur uit gewoonte naar de kerk".http://www.cip.nl/levensverhaal/decembe ... ar-de-kerk


De essentie van Henk Jan Leijendekker getuigenis of bekeringsverhaal wil ik hier ter gedachtewisseling.

Wat ik voorzicht wil zeggen over Henk Jan zijn getuigenis is dat Christus nog steeds een verborgen persoon is. Dat blijkt ook wel uit de Bijbelapp op Henk Jan zijn telefoon die hij las een dagtekst uit 1 Petrus 1:8-9, De context van dit Bijbel gedeelte zegt ook dat Christus een verborgen en geen geopenbaarde persoon is.

Het lijkt er op dat Henk Jan met zijn getuigenis vrede heeft zonder verlost te zijn in Christus Jezus.

Is het waar wat ik zeg of niet?

[StillAwake]

Of moet ik eigenlijk ‘dramatisch’ bekering verhaal zeggen.

Ik las en luisterde op CIP.NL "Ik ging puur uit gewoonte naar de kerk".http://www.cip.nl/levensverhaal/decembe ... ar-de-kerk


De essentie van Henk Jan Leijendekker getuigenis of bekeringsverhaal wil ik hier ter gedachtewisseling.

Wat ik voorzicht wil zeggen over Henk Jan zijn getuigenis is dat Christus nog steeds een verborgen persoon is. Dat blijkt ook wel uit de Bijbelapp op Henk Jan zijn telefoon die hij las een dagtekst uit 1 Petrus 1:8-9, De context van dit Bijbel gedeelte zegt ook dat Christus een verborgen en geen geopenbaarde persoon is.

Het lijkt er op dat Henk Jan met zijn getuigenis vrede heeft zonder verlost te zijn in Christus Jezus.

Is het waar wat ik zeg of niet?

Nee, het is niet waar wat je zegt.
Natuurlijk zal hij zich nog steeds dagelijks moeten bekeren, maar met het feit dat hij Jezus Christus aangenomen heeft is hij verlost.
Dat dat misschien niet helemaal op de in bepaalde kringen gewenste manier is kan ook aan een onjuist verwachtingspatroon liggen.
Zalig wie niet zien en toch geloven...

[mona]

De essentie van Henk Jan Leijendekker getuigenis of bekeringsverhaal wil ik hier ter gedachtewisseling
................
Het lijkt er op dat Henk Jan met zijn getuigenis vrede heeft zonder verlost te zijn in Christus Jezus.

Ik vind het ongepast om iemands bekering als discussieonderwerp in te brengen op het forum.

[Nina]

@Benefietdiner:
Weet je niet dat wij andere mensen niet moeten beoordelen? (Ik voel daar zelf ook geen enkele behoefte toe.) Ik begrijp niet dat je dit er uit haalt als je zo'n verhaal leest..


Daarnaast denk ik dat je de plank volledig misslaat. Deze man heeft Jezus (nog) nooit in levende lijve gezien, maar gelooft wel in Hem. Deze man getuigt van zijn geloof, waarom zou ik daar aan twijfelen?

[Marnix]

Of moet ik eigenlijk ‘dramatisch’ bekering verhaal zeggen.

Ik las en luisterde op CIP.NL "Ik ging puur uit gewoonte naar de kerk".http://www.cip.nl/levensverhaal/decembe ... ar-de-kerk


De essentie van Henk Jan Leijendekker getuigenis of bekeringsverhaal wil ik hier ter gedachtewisseling.

Wat ik voorzicht wil zeggen over Henk Jan zijn getuigenis is dat Christus nog steeds een verborgen persoon is. Dat blijkt ook wel uit de Bijbelapp op Henk Jan zijn telefoon die hij las een dagtekst uit 1 Petrus 1:8-9, De context van dit Bijbel gedeelte zegt ook dat Christus een verborgen en geen geopenbaarde persoon is.

Het lijkt er op dat Henk Jan met zijn getuigenis vrede heeft zonder verlost te zijn in Christus Jezus.

Is het waar wat ik zeg of niet?

Wat een vreemde conclusies trek je. In 1 Petrus 1: 8-9 staat niet dat Christus een verborgen persoon is. Er staat dat we Hem liefhebben zonder dat we Hem hebben gezien. Dat is heel wat anders, gewoon fysiek. Petrus had met Jezus opgetrokken als zijn leerling, Hij kende Jezus persoonlijk en hij schrijft aan christenen: Maar jullie houden van Hem zonder dat je Hem hebt gezien. Een beetje wat Jezus tegen Thomas zei: Zalig wie niet zien en toch geloven.

Verder ademt het getuigenis geloof in Hem. Je conclusie dat hij vrede heeft zonder verlossing is dus een opmerkelijke en onjuiste conclusie.

[Chaya]

Boven het stuk met deze tekst staat:

Dankzegging voor de hope der zaligheid

In veel rouwadvertenties kun je dit ook wel eens lezen: ...in de hope des eeuwige levens.
Dat betekent niet dat we misschien, hopen we, zalig kunnen worden. De Bijbelse hoop betekent iets anders dan de hoop zoals wij het woord gebruiken.
We hopen dat het droog zal blijven die dag, maar we weten het niet zeker.

In de SV staat de tekst zo:
Denwelken gij niet gezien hebt, en nochtans liefhebt, in Denwelken gij nu, hoewel Hem niet ziende, maar gelovende, u verheugt met een onuitsprekelijke en heerlijke vreugde;
Verkrijgende het einde uws geloofs, namelijk de zaligheid der zielen.

Wij hebben God niet gezien, toch openbaart Hij Zich, dat is nu het Wonder!

@Benefietdiner: je had de vraag kunnen stellen wat deze tekst betekent, zonder te verwijzen naar dit verhaal.
Ik vind het ongepast dat je het dramatisch noemt.
Hij komt op mij heel oprecht over, niets uit hemzelf, maar alles uit Christus.

Ik denk dat jij het niet begrijpt, dat is meer het probleem.

[Teus]

Een geweldige getuigenis, een buitengewoon gezegend mens.

Iemand die dit in twijfel trekt moet met zichzelf eens bij de Heere Jezus te rade gaan, en gelijk deze zonde belijden.

[benefietdiner]

Nee, het is niet waar wat je zegt.
maar met het feit dat hij Jezus Christus aangenomen heeft is hij verlost.

Inderdaad maar zegt Henk Jan dat ook? Dat komt maar magertjes uit de verf, hij zegt er zelf van: ‘Op een gegeven moment nam ik de Heere Jezus aan als Verlosser. Maar er gebeurde niets’.
Daarna wil Henk Jan wat doen voor zijn zaligheid hij zegt: ‘Toen heb ik tegen God gezegd, dan alles erin. Al moet ik alles verkopen en weggeven, ik zal het doen’ (eigenwerken).
Achtereenvolgens na een week ervaart hij blijdschap, een nog grotere blijdschap ook door middel van zijn Bijbelapp uit 1 Petrus 1:8-9 waarin hij volledig werd bevrijd.

Petrus dringt in 1 Petrus de bewoners van Klein-Azië aan te geloven in Christus Jezus en van HEM te getuigen, nu… dat komt bij Henk Jan maar magertjes, of eigenlijk helemaal niet, uit de verf. Voornamelijk in de laatste alinea van het verslag waar een verwijd door klink: ‘waarom heeft mij dat nooit iemand verteld’ en ‘niemand had mij eerder uitgelegd wat God persoonlijk in zijn of haar leven had gedaan’.
Eigenlijk boosheid in plaats van dankbaarheid.

@Benefietdiner:
Weet je niet dat wij andere mensen niet moeten beoordelen? (Ik voel daar zelf ook geen enkele behoefte toe.) Ik begrijp niet dat je dit er uit haalt als je zo'n verhaal leest..

Ik begrijp niet waar je het op baseer dat ik Henk Jan beoordeel.
Waarschijnlijk bedoel je met ‘beoordelen’ een oordeel uit spreken.
Dat jij discussiëren als oordelen invult laat ik aan jou, een verkeerde definitie.

Elbert heeft een slagzin die zegt: ‘Discussiëren is kennis uitwisselen, ruziemaken is onwetendheid uitwisselen’.

Tevens begon ook mijn topicstart met ‘gedachtewisseling’ over Henk Jan zijn getuigenis.

Volgens Wikipedia is discussie: Een discussie is een vorm van bespreking, zoals een gesprek of andere vorm van communicatie, tussen twee of meer partijen over een bepaald onderwerp, waarbij de partijen elkaar van een bepaald standpunt proberen te overtuigen. Met behulp van argumenten proberen de partijen elkaar te overtuigen om uiteindelijk tot een conclusie te komen waar alle partijen het mee eens zijn. Een partij kan dus van mening veranderen tijdens een discussie en zich tevreden stellen met een alternatieve (tussen)oplossing, mits hier argumenten voor zijn gegeven.

Misschien kun je je standpunt in deze bijstellen.

Daarnaast denk ik dat je de plank volledig misslaat. Deze man heeft Jezus (nog) nooit in levende lijve gezien, maar gelooft wel in Hem. Deze man getuigt van zijn geloof, waarom zou ik daar aan twijfelen?

Dus toch discussiëren.
Als je goed mijn vraag gelezen had twijfel ik ook helemaal niet aan zijn geloof.
Waar ik over van gedachten wil wisselen is dat Jezus op de achtergrond, verborgen staat in zijn getuigenis.
Henk Jan zegt over het aannemen van Jezus: ‘Op een gegeven moment nam ik de Heere Jezus aan als Verlosser. Maar er gebeurde niets’.

Wat een vreemde conclusies trek je. In 1 Petrus 1: 8-9 staat niet dat Christus een verborgen persoon is. Er staat dat we Hem liefhebben zonder dat we Hem hebben gezien. Dat is heel wat anders, gewoon fysiek. Petrus had met Jezus opgetrokken als zijn leerling, Hij kende Jezus persoonlijk en hij schrijft aan christenen: Maar jullie houden van Hem zonder dat je Hem hebt gezien. Een beetje wat Jezus tegen Thomas zei: Zalig wie niet zien en toch geloven.

Oké

Verder ademt het getuigenis geloof in Hem. Je conclusie dat hij vrede heeft zonder verlossing is dus een opmerkelijke en onjuiste conclusie.

Zoals ik al zei tegen StillAwake dat kom mager of eigenlijk helemaal niet uit de verf vooral de laatste verwijten zoals: ‘Waarom heeft niemand verteld dat ik God zo kan leren kennen?’ en niemand uitgelegd enz.. Dat zou toch eigenlijk dankbaarheid moeten zijn. Zou er in de Gereformeerde Gemeente waar hij lid was niemand geweest zijn die hem dat uitgelegd zou kunnen hebben?

Ik vind het ongepast dat je het dramatisch noemt.

40 jaar in de kerk en nooit iets gehoord is dat niet dramatisch.

Hij komt op mij heel oprecht over, niets uit hemzelf, maar alles uit Christus.

Sorry maar dat springt er nu net niet uit en klink er niet in door. Daarom heb ik ook dit topic gestart.

Iemand die dit in twijfel trekt moet met zichzelf eens bij de Heere Jezus te rade gaan, en gelijk deze zonde belijden.

Ik vind dat het verlossingswerk van Jezus Christus er veel te weinig in door klink. Ik zal niet zeggen dat het niet zo is, maar als je Jezus Christus als Heer heeft leren kennen kun je daar toch niet over zwijgen. Nogmaals dat klink niet in door.

[Nina]

Het valt mij in gesprekken met ger-gemmers in mijn buurt op, dat wanneer ik hun taalgebruik niet hanteer, ik vaak met toch wat achterdocht wordt bekeken. Maar, zodra ik maar veelvuldig gebruik maak van hun jargon, zoals het woordje 'mogen', deze argwaan weg valt.
'We mochten weer naar de kerk gaan' enz..

Ik stel het in de ogen van sommigen misschien wat sterk, maar als er niet in een sfeertje van ach en wee wordt gesproken, men het niet aanneemt. Mij is verweten een 'te gemakkelijk geloof' te hebben. En dat ik nooit twijfel aan God, vindt men ook maar verdacht, alsof twijfelen een teken van het ware is. En het feit dat ik durf te zeggen dat God mijn Vader is en ik Zijn kind mag zijn, is al helemaal vreemd, want ik zou hiermee zeggen dat ik 'gearriveerd' ben, wat dat ook zou moge zijn.

Ik schrijf dit, omdat ik denk dat dat hier ook een rol kan spelen:

Ik vind dat het verlossingswerk van Jezus Christus er veel te weinig in door klink. Ik zal niet zeggen dat het niet zo is, maar als je Jezus Christus als Heer heeft leren kennen kun je daar toch niet over zwijgen. Nogmaals dat klink niet in door.

Ik weet niet in welke hoek jij zit, benefietdiner, maar mijn ervaring is dat in de refo-hoek juist erg weinig openlijk over het geloof wordt gesproken. Ik zeg daarbij niet dat het er niet IS, maar wel dat men er erg gesloten over is. Soms zelfs naar de eigen kinderen toe.
In evangelische hoek is men veel opener. Maar mocht je daaruit komen, zou je het getuigenis van deze man anders hebben ervaren.

Henk Jan zegt over het aannemen van Jezus: ‘Op een gegeven moment nam ik de Heere Jezus aan als Verlosser. Maar er gebeurde niets’.

Blijkbaar dacht deze man (of heeft hij onderwezen gekregen) dat hij iets bijzonders moet ervaren als hij tot geloof komt.
Gelukkig zegt onze ervaring niets over de waarheid van Jezus' verlossingswerk en de toepassing daarvan in ons leven.

‘Waarom heeft niemand verteld dat ik God zo kan leren kennen?’ en niemand uitgelegd enz..

Dat zou toch eigenlijk dankbaarheid moeten zijn. Zou er in de Gereformeerde Gemeente waar hij lid was niemand geweest zijn die hem dat uitgelegd zou kunnen hebben?

Nou, ik kan me wat bij die teleurstelling voorstellen. Als je jaren naar de kerk gaat en verkeert in kringen waar gelovigen zijn, is het zeker teleurstellend!

[Teus]

benefietdiner,
De man verteld over zijn bekering en wat daardoor ontstaan is. Wat er dan ontstaat is bij ieder mens verschillend, het kan met vele factoren te maken hebben. Karakter, intelligentie en zelfs je komaf, waar je kerkt en of opgevoed bent.
Deze man dankt God voor zijn redding terwijl Jezus ook onze Redder is door Zijn bloed. Hij dankt zijn Redder en Beide zijn toch God?
De man vertelt over de eerste ontmoeting met God, hij is er vol van en moet nog groeien in het geloof. Wellicht zal hij er nu anders over spreken.

[learsi]

Voornamelijk in de laatste alinea van het verslag waar een verwijd door klink: ‘waarom heeft mij dat nooit iemand verteld’ en ‘niemand had mij eerder uitgelegd wat God persoonlijk in zijn of haar leven had gedaan’.
Eigenlijk boosheid in plaats van dankbaarheid.

Heb jij het filmpje bekeken? Zijn vrouw zegt er iets belangrijks over.

Het evangelie is een kracht Gods tot zaligheid.
Krachtdadig geroepen komt hij tot het besef dat hij niet anders kan dan op die roeping in gaan. En niet halfhartig. Dat spreekt hij uit naar de Heere.
God sprak tot Abraham en hij geloofde.
Hij zegt zelf dat hij niet zocht en toch gevonden is!

En als jij denkt dat iemand die tot bekering gekomen is, direct alles ziet hoe dat het volgens het Woord gezien moet worden dan heeft de Heere bij jou nog veel werk te doen.

Het lijkt er op dat je niet zelf aan het woord was benefiet.
Dat er ff iemand anders achter je typ-bord zat .

h.g.
Learsi

[benefietdiner]

Het valt mij in gesprekken met ger-gemmers in mijn buurt op, dat wanneer ik hun taalgebruik niet hanteer, ik vaak met toch wat achterdocht wordt bekeken. Maar, zodra ik maar veelvuldig gebruik maak van hun jargon, zoals het woordje 'mogen', deze argwaan weg valt.
'We mochten weer naar de kerk gaan' enz..

Ik stel het in de ogen van sommigen misschien wat sterk, maar als er niet in een sfeertje van ach en wee wordt gesproken, men het niet aanneemt. Mij is verweten een 'te gemakkelijk geloof' te hebben. En dat ik nooit twijfel aan God, vindt men ook maar verdacht, alsof twijfelen een teken van het ware is. En het feit dat ik durf te zeggen dat God mijn Vader is en ik Zijn kind mag zijn, is al helemaal vreemd, want ik zou hiermee zeggen dat ik 'gearriveerd' ben, wat dat ook zou moge zijn.

Ik schrijf dit, omdat ik denk dat dat hier ook een rol kan spelen:

Ik weet niet in welke hoek jij zit, benefietdiner, maar mijn ervaring is dat in de refo-hoek juist erg weinig openlijk over het geloof wordt gesproken. Ik zeg daarbij niet dat het er niet IS, maar wel dat men er erg gesloten over is. Soms zelfs naar de eigen kinderen toe.
In evangelische hoek is men veel opener. Maar mocht je daaruit komen, zou je het getuigenis van deze man anders hebben ervaren.

Blijkbaar dacht deze man (of heeft hij onderwezen gekregen) dat hij iets bijzonders moet ervaren als hij tot geloof komt.
Gelukkig zegt onze ervaring niets over de waarheid van Jezus' verlossingswerk en de toepassing daarvan in ons leven.

Dat zou toch eigenlijk dankbaarheid moeten zijn. Zou er in de Gereformeerde Gemeente waar hij lid was niemand geweest zijn die hem dat uitgelegd zou kunnen hebben?

Nou, ik kan me wat bij die teleurstelling voorstellen. Als je jaren naar de kerk gaat en verkeert in kringen waar gelovigen zijn, is het zeker teleurstellend!

Je hebt de zelfde ervaring met ger-gemmers als ik, die achterdocht, argwaan, verkleinwoordjes, te gemakkelijk geloven, gearriveerd zijn en het sfeertje van ach en wee enz. enz. nee zeker niet, je stelt het niet te sterk voor.
Zeker, dit en veel meer speelt een rol bij de getuigenis / bekering van Henk Jan Leijendekker.
Ik kom uit de ger.gem. en zoals je zegt daar wordt niet openlijk over geloof gesproken, als je dat wel doet ben je bij voorbaat al verdacht.
Dat Henk Jan 40 jaar in de ger.gem. gezeten hebt zonder dat hem de evangelie boodschap aansprak of wat deed is ook inherent aan de verkondiging aldaar. Ik zeg het nu even kort daar de bocht maar afwachten tot God naar jou toe komt is de boodschap. Twee weken geleden nog onder het gehoor van Ds. Schot van de ger.gem. gezeten waar hij dat heel duidelijk verkondigde. Eigenwerkzaamheden worden als evangelies of remonstrants bestempeld, lijdelijkheid ten top. Het is een logisch gevolg dat Henk Jan en veel kerk mensen in het materialisme duiken om bevrediging te vind in dit legen bestaan.

Het is uiteindelijk dramatisch vind ik wat Henk Jan mee maakt, vandaar ook die verwijten waarom niemand hem verteld heeft dat hij God zo kan leren kennen. Let wel, ik twijfel echt niet aan zijn bekering / wedergeboorte maar ik ben wel benieuw hoe lang hij het nog in die gemeente uithoud.