Christen zijn in het dagelijks leven

[mona]

In Engeland zijn christenen bang om voor hun geloof uit te komen,
zo schrijft CIP vandaag in dit artikel:
http://www.cip.nl/nieuws/maart-2015/482 ... hun-geloof

vraag:
Is Engeland wat dat betreft verder in het afwijzen/discrimineren van christenen?
Hebben jullie het idee dat dit ook in Nederland al is,
of dat het binnenkort ook zover zal komen?
Ik vind Engeland altijd zo dichtbij, en er zijn zoveel geweldige opwekkingen geweest.

Het gaat sluipenderwijs, steeds een stapje verder op de ladder van openlijke afwijzing.
Wat merk je zelf in je dagelijks leven hiervan?
Doe je er iets mee? laat je jezelf horen, pas je je aan, of ga je je eigen weg?

[Pcrtje]

Om eerlijk te zijn denk ik dat het allemaal wel meevalt. Het zit een beetje in de aard van christenen om gauw 'zielig' te gaan doen op het moment dat iemand andere normen en waarden erop nahoudt en dat evengoed wil delen met anderen.

[mona]

Het zit een beetje in de aard van christenen om gauw 'zielig' te gaan doen

Ik vind dit dan weer een beetje flauw. Ik heb het in mijn vraag nergens over het feit dat het zo zwaar is of zo moeilijk.
Vergeleken bij de vervolgde christenen hebben we een luxe positie.
Ik vraag me alleen af of jullie ook bepaalde zaken signaleren, en hoe je dat dan moet duiden.
En vervolgens wat je er dan mee doet.

Er is weinig belangstelling voor dit onderwerp.

[Marnix]

Ik signaleer het zelf niet echt. Doorgaans is de houding meer: prima dat jij christen bent, moet je zelf weten. Doorgaans zijn mensen ook wel geïnteresseerd en dingen, wat je dan doet, wat je wel en niet mag, wat je gelooft. Ik merk geen aversie. Maar misschien dat dat ook wel weer ligt aan het soort mensen waar je mee omgaat, in wat voor kringen je je begeeft en zo? Dat zou kunnen.