reformatorische consequenties van de geloofsdoop

[gravo]

Zoals waarschijnlijk wel bekend kan ik me goed vinden in de kinderdoop. Theologisch komt die voort uit de verbondsgedachte die de gereformeerde leer altijd heeft gekenmerkt. Er zijn Bijbelse argumenten voor de geloofsdoop, maar die gelden mijns inziens vooral in situaties dat mensen op volwassen leeftijd met het christelijk geloof geconfronteerd worden. Ze maken dan een keuze, die behelst dat ze hun oude leven afzweren en een nieuwe start maken. Geloof en doop horen dan bij elkaar en ook nog eens in die volgorde.
Maar in de situatie waarin hele generaties mensen christen zijn, en georganiseerd zijn in kerken, zal die bekering heel anders worden ingevuld. Er zijn christelijke gezinnen, een christelijk volk zogezegd, en dan wordt de behoefte aan een inwijdingsitueel bij de geboorte heel logisch. Naar voorbeeld van de besnijdenis is daarvoor de kinderdoop ontwikkeld.

De laatste tijd zie je dat onder de kleiner wordende betekenis van de kerken, ook weer anders gedacht wordt over de kinderdoop. Er zijn nogal wat mensen die behoefte krijgen aan de geloofsdoop, ook al zijn ze als kind al gedoopt. Persoonlijk voel ik die behoeft niet, maar ik kan het wel verklaren. Je bent niet meer vanzelfsprekend christen of christelijk opgevoed. Een echte ommekeer, een bekering van ongeloof naar geloof komt weer vaker voor. Ik hoor het nogal veel om me heen. Het heeft met deze tijd te maken.

Maar wat ik ook verneem is dat deze stap voor sommige mensen wel eens zeer grote gevolgen kan hebben. Reformatorische mensen, waar eigenlijk niet veel op aan te merken is, kunnen in reformatorische organisaties toch tegen een grote afwijzing aanlopen, die hen zelfs hun baan kan kosten. Zo is er aan een reformatorische school in Rotterdam onlangs een docent ontslagen, die weliswaar zeer belangrijk was en een centrale positie vervulde als vakdocent, maar die gekozen had voor de geloofsdoop en louter om die reden is ontslagen. Dat heeft tot nogal wat verontwaardiging geleid bij de overige docenten en ook bij ouders van leerlingen. Maar op zo'n moment staat het bestuur van zo'n reformatorische school echt op z'n strepen en wordt verwezen naar de 'identiteit' van de school om deze zeer verregaande stap te rechtvaardigen. In andere reformatorische scholen in Rotterdam schijnen er ook nog wat van dit soort ontslagen op stapel te staan.

Ik noem het maar, omdat ik dit dus weer veel te ver vind gaan. Zeker, ik houd van een goed beargumenteerde visie op de doop. Voor mij is dat de kinderdoop, maar wanneer iemand persoonlijk een andere afweging maakt en voor een geloofsdoop kiest dan mag dat volgens mij niet leiden tot zo'n sterke afwijzing. Zeker, omdat een en ander in eigen kring wel vaker voorkomt. Hoeveel docenten op reformatorische scholen hebben misschien ook die geloofsdoop ontvangen, maar spreken daar niet over?

Ik weet dat evangelischen soms heel drammerig kunnen zijn in hun opvattingen, maar eerlijk gezegd gaat dit mij nog een stapje verder. Mensen die prima functioneren, gelovige christenen zijn en die geen vlieg kwaad doen, kun je toch niet treffen met zo'n maatregel. In eigen kring worden hier ook vragen bij gesteld. Gaat zo'n schoolbestuur daar niet veel en veel te ver in? Wie steunt hen dan in deze beslissing van ontslag louter op grond van de keuze voor een geloofsdoop? Bovendien vraag ik me af of dit wettelijk wel mag.

Het reformatorische onderwijs bewijst zichzelf hier geen dienst mee. Je zult toch rekening moeten houden met een zekere diversiteit aan opvattingen in eigen kring, zeker als dat zo'n grote reformatorische scholengemeenschap betreft.

Als dit de reformatorische consequenties zijn van de keuze voor een geloofsdoop, dan maakt mij dat nog niet tot aanhanger van die keuze, maar wel tot iemand die met verdriet constateert dat rücksichtlose verwijzing naar identiteit grote schadelijke gevolgen heeft voor personen.
En dan ligt mijn sympathie geheel en al bij deze docent.

gravo

[Chaya]

Als ik me niet vergis, stem je in met de voorwaarden wanneer je een dergelijke baan aanneemt.
Iemand die in het reformatorisch onderwijs werkzaam is - zelf reformatorisch of niet - weet echt wel waar de spanningspunten liggen.
En als je het er dan vroeger of later niet meer mee eens bent, vertrek dan, maar probeer dan niet de hele boel jouw kant op te krijgen.
Als het schoolbestuur dit zou toelaten, volgt een paar maanden later een ander vraagstuk.
Het is goed als het schoolbestuur dus vasthoudt aan de beginselen, anders is het eind zoek.

*Deel verwijderd door moderator. Het gaat over de consequenties van geloofsdoop. Niet opnieuw een discussie over kinderdoop op deze plaats.

@gravo: jouw sympathie ligt bij de docent, mijn sympathie ligt bij het bestuur. Omdat ik weet dat zij aan vele invloeden bloot staan en pal voor de waarheid moeten blijven.
Nogmaals, als je in de loop van je leven er toch anders over gaat denken, prima, maar vertrek dan naar een omgeving waar men er geen problemen mee heeft. Daar heb je voor getekend en dus aanvaard.

[gravo]

@ Chaya

Je hoeft mij niet te overtuigen van mijn voorkeur voor de kinderdoop.

De vraag is of een gewijzigde opvatting hierover een overtreding van de voorwaarden van een arbeidscontract kan zijn. Over het algemeen worden arbeidscontracten pas bij uitzonderlijke zaken eenzijdig ontbonden. Dat kunnen bedrijfseconomische omstandigheden zijn, verwijtbare handelingen, gebkelen ongeschiktheid, frauduleuze of andere strafbare handelingen. Maar is het terecht dat een docent in het bijzonder onderwijs (dat weliswaar een eigen identiteit heeft, maar geen kerkelijke organisatie is) ontslagen wordt, omdat zijn geloofsopvattingen verschuiven? Let wel, het gaat hier niet om geloofsafval, om anti-christelijke denken, om campagne voeren, maar om een persoonlijke zaak die voor hem tot de geloofsdoop heeft geleid.
Als je weet dat er meer mensen op het reformatorisch erf deze geloofsontwikkeling doormaken, als je weet dat niet alle docenten van het reformatorisch onderwijs in hun kerkgang strikt reformatorisch te noemen zijn, wat gebeurt hier dan? Loopt men hier niet het gevaar de eigen kring en de buitenwereld totaal van zich te vervreemden. Ik keek er echt van op, mag je weten. Ik vind het een enorme fout van het bestuur en ik blijf het zeer kwalijk vinden. Een school is nog geen kerk. Uiteindelijk zal een dergelijke stringent beleid het reformatorisch onderwijs ondermijnen, want op den duur is niemand goed genoeg.
En volgens mij is het ook heel willekeurig. Als je je hele docentencorps op die manier gaat doorlichten, vind je bij iedereen wel een afwijking van wat als zuiver doorgaat in dergelijke besturen.

gravo

[Speedy]

Ja het is terecht. Met het schrappen van een aantal regels moet je als school/instantie de regels die je in je statuten hebt staan scherp naleven. Met zaken toe te staan die haaks op de reglementen staan, creer je een rechtspositie voor degenen die tegen zijn.

Daarnaast moet het personeel er van doordrongen zijn dat iedere beslissing die ze zelf maken, dat ze dan consequent moeten zijn en dan ander werk gaan zoeken. Het probleem moet je niet leggen bij de werkgever die een aantal duidelijke principes heeft. Of je het er mee eens bent of niet, dat had je dan eerder moeten beseffen.

[Speedy]

Dan kom je toch weer bij het vraagstuk uit wie je meer moet gehoorzamen:
God's regels of de regels van mensen?

Maar goed, er is voor die docenten vast nog wel plek op een gewone Christelijke school, waar het geloof in de Heere Jezus voor docenten de belangrijkste regel is.
Dan kunnen ze ook weer gewoon doorgroeien in hun geloof met God en worden ze verder daar ook niet in beknot.
Dus uiteindelijk is het voor die docenten ook beter als ze op de refoschool weg moeten.

Als je zelf een keuze maakt in je leven, dan moet je niet de school verantwoordelijk houden als ze aangeven dat jouw keuze niet overeenkomt met de uitgangspunten van de school. Dan moet je kiezen. En het is onzin om aan te geven dat het geloof in de Heere Jezus niet belangrijk zou zijn op school. Want als je een keuze maakt (van in dit geval de geloofsdoop) kom je haaks te staan wat op de school beleden wordt in zake verbond en verkiezing. En dat heeft verstrekkende gevolgen, en wees dan een man/vrouw en trek de consequenties uit je keuze.

[rotterdam]

De vraag is of een gewijzigde opvatting hierover een overtreding van de voorwaarden van een arbeidscontract kan zijn. Over het algemeen worden arbeidscontracten pas bij uitzonderlijke zaken eenzijdig ontbonden. Dat kunnen bedrijfseconomische omstandigheden zijn, verwijtbare handelingen, gebkelen ongeschiktheid, frauduleuze of andere strafbare handelingen. Maar is het terecht dat een docent in het bijzonder onderwijs (dat weliswaar een eigen identiteit heeft, maar geen kerkelijke organisatie is) ontslagen wordt, omdat zijn geloofsopvattingen verschuiven?

De wet zegt dat er geen onderscheid gemaakt mag worden bij het beëindigen van een dienstverband op grond van godsdienst (artikel 5, lid 1, sub c AWGB). Wel zijn hierop uitzonderingen mogelijk op basis van lid 2 van de uitspraak november 2014 van College voor de Rechten van de Mens en van jurisprudentie. Zo dient de werkgever een consistent beleid te voeren bij het handhaven van haar grondslag. Ook dienen de onderscheidmakende functie-eisen nodig te zijn voor de verwezenlijking van de grondslag van de school. De derde uitzondering is dat deze eisen niet mogelijk leiden tot onderscheid op grond van het enkele feit van politieke gezindheid, ras, geslacht, nationaliteit, hetero- of homoseksuele gerichtheid of burgerlijke staat.

Mijn sympathie ligt bij de docent maar ik vermoed dat hier toch sprake is van een onderscheidmakende functie-eis.

[benefietdiner]

Reformatorisch onderwijs betreft onderwijs op basis van een reformatorische grondslag. Dit houdt in dat dit type onderwijs uitgaat van de Bijbel als het onfeilbare Woord van God en de reformatorische belijdenisgeschriften maar…….. thans is dit onderwijs vervallen tot een dode orthodoxie.

Lees verder via http://www.refdag.nl/opinie/dode_vorm_b ... s_1_639916

[Marnix]

Ja het is terecht. Met het schrappen van een aantal regels moet je als school/instantie de regels die je in je statuten hebt staan scherp naleven. Met zaken toe te staan die haaks op de reglementen staan, creer je een rechtspositie voor degenen die tegen zijn.

Daarnaast moet het personeel er van doordrongen zijn dat iedere beslissing die ze zelf maken, dat ze dan consequent moeten zijn en dan ander werk gaan zoeken. Het probleem moet je niet leggen bij de werkgever die een aantal duidelijke principes heeft. Of je het er mee eens bent of niet, dat had je dan eerder moeten beseffen.

Ik vind dit kort door de bocht. Er is ook nog wel een middenweg. Stel, die beste man is Refobaptist geworden. Reformatorisch in hart en nieren maar met een andere doopvisie. Dan kan er natuurlijk ook voor kiezen om die man niet te ontslaan. Hij voldoet immers op alle punten aan de reformatorische grondslag, behalve op dat ene punt. Het ligt er dus maar aan hoe je het criterium dat een docent zelf de reformatorische leer moet aanhangen, opvat. Je zou hier ook kunnen stellen: De man voldoet op alle punten op 1 na aan dat criterium. Wat betreft dat ene geschilpunt zijn we het niet met hem eens maar we vinden het geen reden om hem te ontslaan. En natuurlijk zijn er nog allerlei voorwaarden aan te stellen als:

- Hij moet zijn visie Bijbels kunnen onderbouwen. (dus het gaat er wel om WAT het geschilpunt is. Je kan dan niet zeggen: Tja en de volgende keer komt iemand die vreemd gaat en die mag je dan ook niet ontslaan want op alle andere punten is hij best reformatorisch)
- Hij moet zijn visie wel voor zich houden en niet aan de leerlingen ventileren

enz.

Je identiteit willen bewaren hoeft niet in te houden dat ieder geschilpunt direct tot ontslag moet leiden. En dat is ook een les voor kerken. Hoeveel veroordeling daar soms is als iemand op Bijbelse gronden ergens net iets anders over denkt dat de rest..... Uiteindelijk ga je er als instituut aan ten onder.....

[Speedy]

Ik vind dit kort door de bocht. Er is ook nog wel een middenweg. Stel, die beste man is Refobaptist geworden. Reformatorisch in hart en nieren maar met een andere doopvisie. Dan kan er natuurlijk ook voor kiezen om die man niet te ontslaan. Hij voldoet immers op alle punten aan de reformatorische grondslag, behalve op dat ene punt. Het ligt er dus maar aan hoe je het criterium dat een docent zelf de reformatorische leer moet aanhangen, opvat. Je zou hier ook kunnen stellen: De man voldoet op alle punten op 1 na aan dat criterium. Wat betreft dat ene geschilpunt zijn we het niet met hem eens maar we vinden het geen reden om hem te ontslaan. En natuurlijk zijn er nog allerlei voorwaarden aan te stellen als:

- Hij moet zijn visie Bijbels kunnen onderbouwen. (dus het gaat er wel om WAT het geschilpunt is. Je kan dan niet zeggen: Tja en de volgende keer komt iemand die vreemd gaat en die mag je dan ook niet ontslaan want op alle andere punten is hij best reformatorisch)
- Hij moet zijn visie wel voor zich houden en niet aan de leerlingen ventileren

enz.

Je identiteit willen bewaren hoeft niet in te houden dat ieder geschilpunt direct tot ontslag moet leiden. En dat is ook een les voor kerken. Hoeveel veroordeling daar soms is als iemand op Bijbelse gronden ergens net iets anders over denkt dat de rest..... Uiteindelijk ga je er als instituut aan ten onder.....

De naam 'refobaptist' is misleidend. Inmiddels is wel gebleken dat er veel meer verschillen zijn. En je gaat wel heel kort door de bocht dat hij voldoet aan alle punten van de reformatorische grondslag. Je kan termen hanteren, maar ondertussen die compleet anders uitleggen en inmiddels heb ik al enkele voorbeelden voorbij zien komen, waarin na gesprekken deze personen zelf hun conclusie hebben getrokken en op zoek zijn gegaan naar ander werk. Personen en scholen zijn in goede harmonie uit elkaar gegaan en dan wordt er ook ruimte gegeven voor afscheid. Uiteindelijk blijkt gewoon dat deze personen niet te handhaven zijn en ook richting de kinderen moet je geen verwarring zaaien, er is al genoeg aan de hand in de gezinnen. School moet een stabiele factor zijn en blijven voor de kinderen.

[Marnix]

Misschien leuk voor een ander onderwerp.

De naam 'refobaptist' is misleidend. Inmiddels is wel gebleken dat er veel meer verschillen zijn. En je gaat wel heel kort door de bocht dat hij voldoet aan alle punten van de reformatorische grondslag. Je kan termen hanteren, maar ondertussen die compleet anders uitleggen en inmiddels heb ik al enkele voorbeelden voorbij zien komen, waarin na gesprekken deze personen zelf hun conclusie hebben getrokken en op zoek zijn gegaan naar ander werk. Personen en scholen zijn in goede harmonie uit elkaar gegaan en dan wordt er ook ruimte gegeven voor afscheid. Uiteindelijk blijkt gewoon dat deze personen niet te handhaven zijn en ook richting de kinderen moet je geen verwarring zaaien, er is al genoeg aan de hand in de gezinnen. School moet een stabiele factor zijn en blijven voor de kinderen.

Daarom begon ik ook met "stel".

Verder, ik snap de beslissing wel maar ik sta er niet achter. Zeker niet in deze tijd dat de kerken steeds kleiner worden. Dan moet je leren te leven met onderlinge verschillen en je richten op wat je bindt. Kinderen moeten op school niet leren dat volwasssendopers fout zijn. Je moeten leren dat het medechristenen zijn. Daarom ben ik ook geen voorstander van dit soort scholen maar van breed christelijke scholen. Ik ging vroeger ook naar een vrijgemaakte school en op mijn 16e had ik discussies met een vriendin die baptist was waarbij ik feilloos benoemen wat er allemaal mis was bij hen, waarom de kinderdoop goed was en de volwassendoop niet. Ik dank God dat Hij mijn ogen heeft geopend voor dat soort onzin en dat ik nu samen met christenen uit allerlei stromingen christen kan zijn en God kan aanbidden in plaats van de ander te veroordelen en als mindere gelovigen te zien.

Het creëren van een stabiele omgeving is vaak een soort schijnveiligheid die juist leidt tot polarisatie. Dat is allicht ook de bedoeling van het instituut maar daarmee nog niet goed. En als mensen uit die veilige wereld komen leidt het vaak juist tot problemen omdat men nooit "buiten" is geweest maar altijd in die veiligheid is gehouden. Een "stabiele" omgeving, is dan vaak niet de beste leerschool.

[Speedy]

Verder, ik snap de beslissing wel maar ik sta er niet achter. Zeker niet in deze tijd dat de kerken steeds kleiner worden. Dan moet je leren te leven met onderlinge verschillen en je richten op wat je bindt. [...]
Het creëren van een stabiele omgeving is vaak een soort schijnveiligheid die juist leidt tot polarisatie. Dat is allicht ook de bedoeling van het instituut maar daarmee nog niet goed. En als mensen uit die veilige wereld komen leidt het vaak juist tot problemen omdat men nooit "buiten" is geweest maar altijd in die veiligheid is gehouden. Een "stabiele" omgeving, is dan vaak niet de beste leerschool.

Ik ga hier verder niet op in, maar één ding wil ik nog wel kwijt dat je niet weet hoe het reformatorisch onderwijs in elkaar zit. Ik herken dit totaal niet in mijn omgeving en dan spreek ik uit ervaring met meer dan 5 reformatorische scholen samengesteld vanuit allerlei richtingen.

[Katlheen]

Ik vraag me toch af wat het doel is om een docent dan te ontslaan. Wat valt er precies onder je identiteit en wat niet? Wat is de vrijheid van het individu nog op een dergelijke school. Zou je dit als bestuur ook niet pragmatischer kunnen oplossen? Bijvoorbeeld de voorwaarde stellen aan de docent dat hij dit niet meedeelt aan leerlingen? En daar gewoon geen melding van maakt, en verder gewoon de beleidspunten predikt? Dan hoeft men niet bang te zijn dat leerlingen worden beïnvloed door meningen die het bestuur niet welgevallig zijn. Het is nogal zwaar om iemand dan maar te ontslaan. Is er ook een gesprek geweest met de docent in kwestie om te kijken hoe dit in de praktijk kan worden opgelost, zonder naar het middel van ontslag te grijpen? Kijk, als die docent aangeeft dat hij zijn keuze en mening zoveel mogelijk aan de leerlingen gaat verkondigen, dan snap ik dat het bestuur ingrijpt.

Het risico met dit soort dingen is nu wel dat docenten vooral niets meer melden inzake geloofsleven en privé. Vooral niets zeggen, dat voorkomt een mogelijk ontslag.

En natuurlijk, dit soort scholen heeft een bepaalde grondslag, als je het daar helemaal niet mee eens bent, dan ga je daar niet werken. Ik weet dat mijn dochter op zo'n school verplicht een rok aan zou moeten. Daar pas ik voor, dus gaat mijn dochter niet naar zo'n school. Ik ga haar er niet naartoe sturen om dan maar te gaan stoken om het beleid te veranderen.

Ik ben het met Marnix eens dat algemeen christelijk onderwijs beter zou zijn. De christelijke basisprincipes zijn belangrijk, wel of geen rok is irrelevant geneuzel in de wettische marge.

[Anoniem_89]

Ik snap best dat de school een reformatorische identiteit heeft. Dat men bepaalde standpunten heeft.
Maar ontslaan vanwege een handeling? Er zijn redenen waarom je iemand kunt ontslaan, maar dit gaat te ver. Hij gelooft toch nog steeds?

[Katlheen]

Jawel hij gelooft nog steeds, maar niet volgens de eisen van de school. Dus dan houdt het op.

[Teus]

Alsof de zaligheid van de doop afhangt.
De docent probeert naar Gods wil te leven, God wil dat we Zijn Zoon Jezus volgen en de docent drukt de voetstappen van de Heere Jezus.
De school stelt zelf regels en de overheid stelt ook regels. Wij, en ook de school dienen de overheid gehoorzaam te zijn, indien Gods gezag niet in het geding komt. De situatie van de docent is voor de overheid geen reden tot ontslag en de regels van de school in dit opzicht zijn ondergeschikt aan de regels van de overheid.
De school en de docent hebben onderling een probleem in de wil van God, als ze dat beiden bij God brengen met een oprecht hart, denk je dat God dat niet oplost? Misschien wil God wel dat de directeur ook de geloofsdoop doet en wellicht de school verlaat, het kan gevaarlijk en onwaarschijnlijk worden hoor, als je de wil van God doet, als God Zijn kinderen laat doen wat Hij wil.

Anderzijds denk ik dat de docent zelf het in Gods handen moet leggen, Hij zorgt wel voor een oplossing.
Misschien is het Gods wil wel dat de docent de school moest verlaten, we weten zijn eventuele worstelingen niet en oordelen te snel we weten niet wat er allemaal afspeelt of afgespeeld heeft. Misschien ligt het in Gods plan dat hij een geweldige job krijgt waar hij naar hartenlust over zijn Maker mag getuigen.