Emmy56 schreef:Ik zit een beetje vast in het geloof/kerk... Ik ben opgegroeid in de Gereformeerde Gemeente en ik voel me daar op dit moment niet echt meer thuis. Vooral al die regeltjes vind ik erg storend en dat wordt echt opgelegd, waardoor ik juist gefrustreerd wordt (en de neiging heb er tegen in te gaan). Ik zou liever zien dat iedereen wat vrijer werd gelaten en ruimte was voor discussie/overleg.
De laatste tijd praat ik er wel veel met mensen over dat ik misschien op zoek wil naar een andere kerk, die beter bij mij past of waar ik mij beter bij voel. Iedereen die ik hierover spreek zegt dat de 'perfecte kerk' hier op aarde niet bestaat ('iedere kerk heeft wel wat') en dat ik niet zomaar naar een andere kerk mag gaan. De enigste reden om weg te gaan zou zijn dat het Woord van God niet goed/eerlijk gepreekt wordt. Eerlijk gezegd denk ik dat de kern van de prediking in mijn gemeente wel waar/goed is, maar alles erom heen belemmert het geloven (voor mij wel tenminste). Ik durf dus eigenlijk niet weg, maar aan de andere kant zou het wel heel bevrijdend zijn als ik iets meer ruimte kreeg wat betreft mijn leven/geloof.
Ik plaats dit hier op het forum in de hoop dat er mensen zijn die dit herkennen, hier ook mee hebben geworsteld. Ik ben benieuwd hoe je er mee om bent gegaan. Ik vind het vrij lastig moet ik zeggen
De kern van het christelijk geloof is gelegen in de praktijk. Als het nieuwe leven (wedergeboorte en bekering) alleen theorie blijft, of als er alleen maar een christelijke "leer" is en geen christelijk leven, dan is het mijns inziens niet zoveel waard. Die eenheid maakt het geloofwaardig.
En dat vind ik nu juist het zorgelijke aan de situatie waarin je je bevindt. Je zegt namelijk dat je wel denkt dat de kern van de prediking waar is of goed. Tegelijkertijd ervaar je een grote regelzucht, voel je jezelf er niet meer thuis en zoek je wat meer vrijheid.
Ik hoop dat je begrijpt dat dit een onoplosbare situatie is. Het is op den duur namelijk onmogelijk om wel positief te zijn over de "leer", maar niet over de "praktijk". Dat wringt.
Het eerlijke antwoord is daarom altijd gelegen in de constatering dat een bepaald leven hoort bij een bepaalde leer. Ik denk dat dat in de Geref. Gem. ook zo is. Wat jij ervaart aan de praktijk binnen dit kerkverband heeft namelijk alles te maken met wat men leert. Voor mensen die zich er wel thuis voelen is er ook geen verschil tussen wat ze denken en wat ze doen. Zij ervaren die kloof niet. Niet dat ze zich wel thuis voelen bij regelzucht, maar ze ervaren de regels helemaal niet als dwingend of benauwd.
De conclusie moet denk ik daarom zijn, dat je gewoon niet thuis bent in deze gemeente. Je kunt nog wel geforceerd blijven en de regeltjes maar op de koop toe nemen (omdat het met de leer verder wel snor zit), maar dit hou je niet vol.
Je hebt te maken met een heel gewoon proces van verwijdering, het opdoen van nieuwe inzichten en het langzaam toeleven naar een nieuwe fase in je leven. Met waarschijnlijk een overstap naar een ander kerkverband. Dat lijkt een hele schok, een plotselinge verandering, maar later zal blijken dat je daar al veel langer aan toe was.
Je kunt maar het beste heel eerlijk om je heen kijken en op basis van je eigen zoektocht een beslissing nemen.
Vanuit het oude nest zal altijd wat negatief gereageerd worden. "Je mag niet weg" of "je verwijdert je van de waarheid". Maar dat zijn allemaal psychologisch verklaarbare reacties. Een hechte groep ziet niet graag dat er aan de eenheid getwijfeld of gemord wordt.
Maar al die opvattingen hebben meer te maken met het belang van die hechte groep, dan dat ze jouw persoonlijk belang op het oog hebben.
Alleen al door het feit dat je eerlijk bent over je huidige situatie blijkt dat je een stevige zelfstandigheid hebt verworven. Daar zal je het in de nabije toekomst ook van moeten hebben. Uiteraard door ook met veel andere mensen te spreken dan alleen die uit de Geref. Gem.
gravo
