Hedendaagse meditaties

Om te kunnen posten in dit forum is lidmaatschap van een gebruikersgroep (leden Religie-fora) nodig.
Klik hier voor meer info en het aanvragen van postrecht

Moderators: henkie, elbert, Moderafo's

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 25 aug 2018 21:27

ZONDE


Een moeder vroeg aan haar tienerzoon die uit de kerk thuis kwam:
'Waar heeft de dominee over gepreekt?'
Hij antwoordde: 'Over de zonde'.
En wat zei de dominee erover: 'Hij was erop tegen'.

Zonde.
Ben ik de enige die als ik dat woord in de kerk hoor, onmiddellijk zonde associeer met seksualiteit?
Mijn hele christelijke leven lang.
Zonde is ook altijd iets wat je doet.
Het is een daad, een misdaad.
Zonde is masturberen, porno kijken, seks hebben vóór het huwelijk, samenwonen, overspel plegen, vreemdgaan, naar de hoeren gaan, echtscheiden, als man seks hebben met een man of als vrouw met een vrouw.
Dat is zonde.
Als definitie geven we: jouw doel missen.
In evangelische kring is zonde: roken, alcohol drinken, luisteren naar wereldse muziek.
In reformatorische kring: de zondag ontheiligen, kledingregels overtreden, je laten 'overdopen'.

Allemaal mis-daden.

En de allergrootste zonde, de doodzonde is?

En dan verbaas je je:
"En als Die (de heilige Geest) gekomen is, zal Hij de wereld overtuigen van zonde, van gerechtigheid en van oordeel: van zonde, omdat zij niet in Mij geloven"
(Johannes 16:8-9 HSV).

De heilige Geest overtuigt de mensen van de wereld van dé zonde.
Welke zonde?
Dat je niet in Jezus gelooft.
Dat is doodzonde.
Want zonder Jezus ga je verloren.
Verdwaal je, raak je de weg kwijt.

Zonde is ook nalatigheid, niets doen, passief blijven.
Dát wat in ultra-orthodoxe reformatorische kringen onderwezen wordt.
De mens kan niets.

Met die ketterse uitspraak: 'Het moet je gegeven worden'.

Gisteren beschreef ik dat de Bijbel spreekt over Gods onwankelbare liefde voor rebelse tegensprekers, een rebellerend, tegenstrevend, hardnekkig volk.
Hij geeft en geeft en geeft.
Richters, koningen, priesters, Zijn eigen Zoon en tenslotte de heilige Geest.
God heeft gegeven.
Hij heeft alles gegeven wat Hij te geven had.

En vanuit de Bijbel klinkt Zijn stem:

Keer je naar Mij toe.
Neem het geschenk van Mij aan: Mijn Zoon.
In Hem ben je uitverkoren, gered, voor eeuwig behouden, zijn jouw zonden vergeven, ben je Mijn kind.

Stop met jouw goddeloze, vrome tegenwerpingen:

Ik ben te slecht.
Ik ben niet goed genoeg.
Ik ben een te grote zondaar of zondares.
Ik ben het niet waard.

Weet je wat je dan eigenlijk zegt:
'Het offer van de Here Jezus Christus is ontoereikend om mij te redden'.

Je spreekt Jezus tegen, die uitriep: Volbracht, dat is letterlijk: de schulden zijn ingelost, betaald.

Durf jij vrome mens Jezus tegenspreken?
Wat een hoogmoed!

Neem Mij aan.
Heden.
Nu.

Want niemand weet het uur van Zijn komst.
Niemand weet het uur van door God thuisgeroepen worden.

En dit schrijf ik niet om iemand bang te maken.
Maar dat eeuwige uitstellen.
Heden kun je zoon of dochter van God zijn, of blijf je liever verder tobben in voortdurende angst en onzekerheid?

De Vader blijkt al zolang op de uitkijk te staan.
De jongste zoon kwam met een schuldbelijdenis die de Vader onderbrak.
Hij werd gewassen, kreeg een nieuw kleed, een nieuwe zegelring en er werd een groot feest georganiseerd.
Waarom: omdat Vader zijn zoon had gemist.
Hij mist jou.
Maar zodra jij zegt: Vader, ik wil Jezus als mijn Redder en Verlosser aannemen, want ik geloof dat zijn offer ook voor mij voldoende was, omhelst Hij je en ben jij welkom en wordt er feest gevierd.

Ieder is welkom.
Niemand te slecht.
Om een kind van de Vader te worden.

Ik nodig je namens Hem uit.

P Gerrets. (emeritus predikant)


p.s.
Ik noem in het begin mijn eigen associaties met het woord zonde.
Ik heb bewust niet nader uitgewerkt of de lijst die ik noem van Godswege zonden zijn.
Voor God is het allerbelangrijkste of je Zijn geschenk, Zijn Zoon, hebt aangenomen.
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor Chaya » 29 aug 2018 13:46

De kracht van geloof en hoop (Hebreeën 11)

Voorafgaande aan Hebreeën 11 heeft de schrijver heel veel geschreven over de inhoud van het geloof. Wat dat is? Hij heeft Christus laten zien als de enige Hogepriester.
En al dat schrijven was bedoeld om de Hebreeën op te wekken tot geloof.

En er waren er ook bij die moeite hadden met verdrukkingen om het christen-zijn.
Men dacht dat men het in de oude bedeling toch makkelijker had.
Nu laat de schrijver in Hebreen 11 zien wat het geloof ook de gelovigen uit het O.T. gekost heeft.

En hij laat dat zien door de kracht van geloof en hoop te tekenen in de concrete situatie van die mensen.
Hij geeft eerst een definitie van het geloof.
Zeker, niet in al de facetten die het geloof eigen zijn, maar juist in die kenmerken die de Hebreeën nodig hadden. Dat hebben wij en evangelisten nodig in soms heel moeilijke omstandigheden waaronder wij en zij moeten werken.

Het geloof wordt hier als een vaste grond getekend, van dingen die men hoopt.
Het geloof is geen wankele basis, geen twijfelachtige zaak, geen projectie van ons, maar heeft een vaste grond. Welke dan wel? De grond van Gods beloften, die in Christus je en amen zijn..

Al staat de wereld en de hel en bij tijden de boosheid van ons eigen hart er aan te sjorren, zij wankelt nimmermeer.

De gelovige kan heen en weer geschud worden, maar als het geloof ons eigen is, vallen wij niet om.
Het geloof is zekerheid door het steunen op de beloften van God.

En dat geloof heeft als tweelingzuster: de hoop. Zonder geloof is er geen hoop, want een levend geloof zal hoop geven. Geen ijdele hoop, zoals in onze taal, maar gefundeerd op Gods beloften, op Zijn Woord. Het vertrouwt op wat God zal geven voor de toekomst.

We zien het nog niet, maar het geloof bewijst zichzelf en toont haar kracht.Geen ander bewijs hebben we nodig dan een levende verbinding met Christus en vandaaruit is er het bewijs van toekomende dingen. Het koninkrijk van God komt, hier en in de Oekraïne en waar ook ter wereld. En de grote dag waarop geloof en hoop overgaan in aanschouwen is aanstaande.
Zo ik dit niet had geloofd…

ds. A.K. Wallet
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 09 sep 2018 07:33

Als je een half uur de tijd hebt.....rijk Evangelie Woord...verbindend in Christus alleen gebracht.
Ik hoop dat het verstaan wordt.

"Komt allen tot Mij die vermoeid en belast is en Ik zal u Rust geven"



P.J. Stam
Genade en Vergeving in 5 thema's:

1. Waarde
2. Ruimte
3. Kracht
4. Eenvoud
5. Onbaatzuchtigheid
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 22 sep 2018 20:42

De miljoenennota.

Jesaja 1:18-20

Prinsjesdag

Wanneer de dames gezien hebben hoe de koning, de koningin en de prinsessen gekleed zijn,
hebben ze nog maar een half oor voor de troonrede.
Het regeringsbeleid wordt in grote trekken uitgelegd.
Wat de miljoenennota betreft, zullen we dan schrikken van onze nationale schuld?
Wanneer we die verdelen over alle onderdanen van zuigeling tot grijsaard, moet iedereen zo
ongeveer een duizend euro betalen.
Daar worden we niet koud of warm van.
We zijn met elkaar failliet.
Gaat het zo ook niet in ons godsdienstig leven?
We hebben het besef dat al onze deugden en daden niets helpen.
Onze wagen zakt steeds dieper in de modder.
En onze schuld wordt dagelijks groter.
Er is geen denken aan dat het ooit nog goed komt tussen God en onze ziel.
Die rekening is te groot.
En nu, bij zo,n miljoenenboete, zegt God...laat ons tezamen richten...al waren uw zonden als scharlaken,
zij zullen wit worden als sneeuw,
Al waren ze rood als karmozijn, ze zullen wit worden als witte wol.
Ja maar mijn zonden zijn zoveel.
Dat is voor onze God geen bezwaar.
Op Golgotha werd de hele miljoenennota van onze schuld betaald met het bloed van Jezus Christus.
En door Zijn bloed worden wij van al onze zonden gereinigd.
Hij wacht nog steeds op ons dat we onze zonden Hem belijden.
En gelovig schuilen achter Zijn offer.
Wie zich daarvoor te goed vindt gaat verloren.
Wie zich te slecht vindt snapt er niks van.
Zij die komen worden behouden.
Ga vandaag nog.
Hij wacht...

S Romijn
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 28 sep 2018 19:26

NIEUWE BRILLEN

Zelfs zonder bril dragen de meeste gelovigen, christenen een bril.
Want vanuit onze opvoeding, basisschool, voortgezet onderwijs, kerk en catechese wordt ons een bril opgezet, waarmee we de wereld, de Bijbel, het geloofsleven bekijken.

Een katholieke bril.
Een humanistische bril.
Een reformatorische bril.
Een lutherse bril.
Een liberale bril.
Een doperse bril.
Een arminiaanse bril.
Een vrijdenkersbril.
Enzovoorts.

Op een gegeven moment werd ik me dit bewust.
Bij de voorbereiding van preken.
Eindelijk een Bijbeltekst gevonden?
Dan commentaren van predikanten en hoogleraren lezen.
Mijn eigen kijk weergeven.
Alles mixen en dan opdienen.

Toen mocht ik de stem van God leren kennen. Leren luisteren.
Wat wilt U zeggen aan de hand van dit Schriftwoord?
Wat zeggen de grondtalen?
En ik wandelde in de bossen, in de duinen, langs het strand in de stilte en maakte aantekenigen.
En zó ontstonden preken, meditaties.
En in de stilte vertelde Hij waar ik op bezoek moest gaan.
Die wonderlijke heilige Geest.

Zijn bril, Zijn visie.

En nu nog altijd.
Samen met álle geheiligde gelovigen kunnen wij pas de omvang gaan zien van Gods liefde en aan elkaar doorgeven.
In mijn leven een Rooms-Katholieke Benedictijner monnik, een uit de Gereformeerde Kerk gezette predikant, een Oud-Gereformeerde predikant, een Hervormde predikantsweduwe, een Franstalige Belgische predikant, een Pinksterbroeder, John Wesley (een Arminiaan), Kohlbrugge en zijn vrienden, een Remonstrantse predikante......
Want God heeft Zijn kinderen overal.

En daarom sluit ik me niet op in welke kerk of stroming ook.
Al ben ik lid van een Gereformeerde Bondsgemeente.

Ik voel me in de ruimte staan.

p.s. mijn schrijven is beslist geen aanval op de preekvoorbereiding van collega's.
Meer hoe verrijkend het voor mij is om de leiding van de heilige Geest zó te mogen ervaren.

P Gerrets (emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor Chaya » 05 okt 2018 14:59

In Spreuken 1 vers 24-29 zegt God:
“Omdat Ik geroepen heb en gij geweigerd hebt;
Ik Mijn hand uitgestrekt heb, en er niemand was die opmerkte;
en al Mijn raad hebt verworpen en Mijn bestraffing niet hebt gewild …
Daarom zal Ik ook in uw verderf lachen.
Ik zal spotten, wanneer uw vreze komt.
Wanneer uw vreze komt als een verwoesting en uw verderf aankomt als een wervelwind, wanneer benauwdheid en angst u overkomen. dán zullen zij tot Mij roepen, maar Ik zal niet antwoorden; zij zullen Mij vroeg zoeken, maar zij zullen Mij niet vinden.
Omdat zij de wetenschap hebben gehaat en de vreze des HEEREN niet hebben verkoren.”

Ontzettende woorden! We lezen hier, waar het met ons terecht komt, als wij menen onze bekering te kunnen uitstellen. Dan komt er in ons leven een moment dat bekering onmogelijk zal zijn. Iemand zei mij eens: “Ik vind uw uitspraak veel te cru, wanneer u wel zegt: morgen is het te laat, dan kunt u niet meer zalig worden. Want, als iemand morgen nog leeft, kan hij toch ook morgen nog zalig worden, bekeerd worden...!?”

Ik handhaaf – hoewel met schroom – mijn uitspraak: morgen is te laat, dan kunt u niet meer zalig worden...! O, neem dit toch ernstig! Het heeft immers te maken met een ontzaglijke toekomst... Goddelijk zalig zijn, gelukkig en verheugd zijn in een nooit vervelende vreugde en innig genot van God de Vader in Zijn Zoon door Zijn Heilige Geest óf onzegbaar rampzalig, ongelukkig, ellendig zijn onder de toorn van God, Zijn rechtvaardige straf.
Als u de bekering uitstelt en vandaag niet naar Gods roepstem luistert, vraagt u erom, dat de HEERE morgen niet naar uw smeekstem zal horen! Gelooft u dat?

Er komt voor veel kerkmensen een ontzettende dag. Zij hebben onder het Woord gezeten, ze vonden de ernstigste preken niet te ernstig, ze genoten ook van een goede en bevindelijke Schriftverklaring, maar ze gingen ondertussen op de brede weg verder en ze lieten zich rustig door satan in slaap sussen. Misschien wel met de gedachte: later… Maar wat voor dag wacht zulke mensen dan? De dag van de afrekening: de dag waarop het voor hen te laat zal zijn om zich in veiligheid te brengen! Denkt u dat er dan ooit nog een gelegenheid zal komen om u tot God te wenden? Hoopt u dat Hij u dan nog zal uitnodigen om tot Jezus te vluchten. Of zal het dan met u gaan als met de mensen in de tijd van Noach: het is te laat!
Er staat toch in de Schrift: nú is het de wel-aangename tijd, nú is het de dag der zaligheid (2 Korinthiërs 6 vers 2). Heden (dat is vandaag), als u Zijn stem hoort, verhard u niet (Psalm 95 vers 7 en 8).

Wanneer iemand zijn beste tijd heeft weg gegooid, Gods ernstige roepstemmen en waarschuwingen steeds maar weer in de wind heeft geslagen en dan op zijn of haar oude dag nog moet beginnen om God te zoeken, zou dan Spreuken 1 vers 24-29 niet terecht ook op zo’n man of vrouw van toepassing zijn? Misschien denkt u: als die man of vrouw het maar echt meent, dan geldt dit woord niet voor die zoeker. Maar dat moeten we toch niet zo gemakkelijk zeggen, want de HEERE zegt dat er in die ontzettende dag ook vroeg, dat is ernstig (met grote zorg en vlijt) gezocht wordt. Dat was immers ook zo met Judas en Ezau (Mattheüs 27 vers 3 en 4; Hebreeën 12 vers 17!)

Laten we eerlijk met onszelf omgaan en laten we eens veronderstellen, dat Spreuken 1 wél op deze verdrietige oude man, ja op ons van toepassing is!
Stel u voor, lezer, op u is het zo ernstige en moed-benemende woord van Spreuken 1 van toepassing: de HEERE zegt, dat Hij naar u niet meer zal horen en dat Hij alleen maar zal spotten in uw verderf en u zal uitlachen, wanneer u met tranen en grote schrik voor Hem neer valt (net als Judas en net als Ezau!). Stel u voor, dat de weg tot zalig worden voor u dan is afgesneden… Stel u dit eens eerlijk voor! Peins daarover; en peins er nog eens over. Bedenk wat het voor u inhoudt!

Wat nu?
Bent u nu boos op God? Vindt u het oneerlijk van Hem? Of buigt u onder dit vreselijke vonnis? Bent u het met dit oordeel eens? Legt u uw hand op de mond en belijdt u het met Psalm 51 vers 6: “U bent rechtvaardig in Uw spreken en rein in Uw richten!” Of, zoals de berijming luidt, Ik ben Uw gramschap dubbel waardig. Als u het eerbiedig met dit ontzaglijk oordeel eens bent en leerde uitroepen: “Heere, U doet mij geen onrecht, want het is volslagen mijn eigen schuld. U treft geen blaam. In de eeuwige pijn moet ik en wil ik belijden, dat U recht bent en dat in U gans en al geen onrecht is! Daar zal ik belijden, dat U goed voor mij bent geweest en dat die straf 100% aan mijzelf te wijten is. U hebt al zo lang met mij geduld gehad en al zoveel moeite aan mij ten koste gelegd! O, ik aanbid U in Uw heilig, verdoemend recht!”

Als dit uw belijdenis is, zou het nog kunnen meevallen! Ja, dan kan het niet anders dan meevallen. Het kan niet meer tegenvallen, immers! God kan u geen onrecht meer doen. Val dan vandaag deze vrijmachtige, heilige en rechtvaardige God aanbiddend te voet. Zoek Zijn aangezicht gedurig. Dan schrijf ik graag de kanttekening over van onze statenvertalers, die zij plaatsen bij 1 Kronieken 16 vers 10 (Laat het hart van hen die de HEERE zoeken, zich verblijden): “Alsof David zei: Gedenk dat dit een bijzondere genade van God is, dat het u gegeven is om de Heere te zoeken. Daarin mag u zich wel verheugen.”

Daarom: is het uw angst dat Spreuken 1 op u van toepassing is, smeek dan de Heere in de eerste plaats te leren bewilligen in Zijn heilige, rechtvaardige spot over uw smeekgebeden. Daar, in de onderwerping, ligt rust! En in de tweede plaats roep ik u op om geen tijd meer verloren te laten gaan, maar dagelijks te waken aan Zijn poorten en aandachtig de posten van Zijn deuren in de gaten te houden.
En de vraagsteller zou ik in het bijzonder willen aanbevelen: blijf maar roepen! Liever aan Zijn voeten te sterven, dan met smeken en zoeken te stoppen. Maar bid niet als een rechthebbende. Nee, als een rechteloze. Verneder u onder Zijn rechtvaardig oordeel, en zo wordt het wonder pas echt een wonder. O, klaag Hem uw schuld, uw smart, uw nood. Bij Hem is raad. En hoe hopeloos u ook in uzelf bent en hoe rechteloos ook als adamskind, toch wordt u nog uitgenodigd om nu, vandaag, u met God te laten verzoenen!

ds. W. Pieters
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 05 okt 2018 17:18

"Hierover hebben wij veel te zeggen, en het is zwaar om uit te leggen omdat gij traag in het horen zijt geworden, want terwijl gij leraars behoort te zijn vanwege de tijd, hebt ge wederom behoefte dat men lere aan u welke de eerste beginselen zijn van de uitspraken van God, en zijt gij behoeftig geworden aan melk en niet aan vast voedsel;
want ieder die deelheeft aan de melk is onervaren in het woord van de gerechtigheid, want hij is onmondig, maar van de volgroeiden is het vast voedsel, want zij hebben de zinnen door het gebruik geoefend voor het onderscheid van het goede en het kwade"

(Hebreeën 5:11-14 Naardense Bijbel 2014).

"Daarom, laten we afscheid nemen van het woord over het begin van de Gezalfde en ons richten op de volkomenheid, zonder weer een fundament te leggen van:
bekering van dode werken,
van geloof in God,
van een leer over onderdompelingen,
oplegging van handen,
opstanding van doden
en eeuwig oordeel.
Dit gaan we doen, voorzover God het toestaat"

(Hebreeën 6:1-3 Naardense Bijbel 2014).

DEEL 12A - EEN NOODZAKELIJK INTERMEZZO.

De auteur wil eigenlijk dieper ingaan op de betekenis van de orde van Melchisedek. Maar er moet hem iets van het hart en daarom onderbreekt hij zijn studie van 5:11-6:20 en daarna vervolgt hij zijn studie in hoofdstuk 7.

De auteur heeft veel lesmateriaal. Maar hij merkt dat zijn toehoorders en lezers niet op niveau zijn.
Ze kunnen hem niet volgen.
Dat merk je als leraar, als verkondiger, als predikant, aan jouw leerlingen, jouw gemeente, jouw catechesanten.
Wat ik wil zeggen is bijna niet uit te leggen, omdat jullie 'traag in het horen' zijn geworden.
Trage, langzame, luie hoorders. Jullie missen leergierigheid, enthousiasme, ontvankelijkheid.
Terwijl jullie al een lange periode Messiasbelijders zijn, volgelingen van Jezus, de Gezalfde.
Zó lang, dat jullie nu zelf al bijbelleraren hadden kunnen zijn.
Wat ik probeer uit te leggen, hadden jullie allang begrepen moeten hebben en het met anderen moeten delen.

Jullie aten al vast voedsel en nu willen jullie weer flesvoeding, borstvoeding.
Jullie hebben geen verlangen meer in stevige kost, het kauwen is te vermoeiend, en daarom willen jullie alleen melk drinken.

We lezen hier wat Paulus deed schrikken in Korinte.
Toen hij dáár kwam, waande hij zich in de babycrèche.
Krijsende, huilende, gillende, luiers volpoepende baby's die maar één ding wilden: moedermelk.

En met melk bedoelde Paulus en bedoelt de schrijver van deze brief: 'de eerste beginselen', 'het abc' van het christelijk geloof.
Jullie zijn baby's. Onmondig. Onervaren.
Is dát de situatie vanuit God bekeken van jullie gemeente, jullie plaatselijke kerk?
Kun jij als bijbelleraar, als predikant ook alleen maar flesjes met een speen kwijt in jullie gemeenten?
Vinden jullie gemeenteleden jullie preken niet om te verteren?

Persoonlijk ben ik van mening dat we als plaatselijke kerken en gemeenten veel te weinig in de gaten hebben dat onze gemeenteleden volwassen moeten worden.
Het mogen toch geen baby's blijven? Het moeten volwassen gelovigen worden. Mensen die door ervaring in het leven met God in deze wereld zélf kunnen onderscheiden wat in Gods ogen goed of kwaad is.

In het pastoraat heb ik toch veel vragen gekregen van jongeren en ouderen wat nu wel en wat nu niet mocht.
En als ik aan de hand van de Bijbel daarop een antwoord gaf, wist ik van sommigen dat ze toch hun eigen zin zouden doen.

Dit intermezzo is van groot belang.
Want: wanneer richt ik mij tot de zuigelingen, de jongeren in het geloof of zelfs de (nog) niet gelovigen?
En wanneer tot de gelovigen die verlangen naar stevige kost, die naar volwassenheid willen groeien?

De auteur omschrijft wat volgens hem 'melk' is, 'de eerste beginselen', het 'abc' van het geloof.
Wat heb ik in mijn gemeente of kerk geleerd?

Heb ik onderwijs gekregen over:
Bekering van dode werken (doe ik in mijn dagelijks leven de dingen die God van tevoren voor mij heeft voorbereid?);
Geloof in God (Hem op Zijn Woord vertrouwen);
Leer over onderdompelingen (meervoud; heb ik geleerd wat de onderdompeling in water inhoudt; heb ik geleerd wat de onderdompeling in de Geest inhoudt - de waterdoop en de Geestesdoop?);
Heb ik geleerd wat handoplegging betekent en wie en wanneer handen mag opleggen?
Ben ik onderwezen over de opstanding van de doden?
En over het eeuwig oordeel?

Eerlijk gezegd: sommige dingen, zoals bekering en geloof, het eeuwig oordeel.
Zelfs het volledige abc wordt niet onderwezen!!!

Er wordt niet of nauwelijks gesproken over het verstaan van de stem van de Heer.
Over stilte en luisteren.
Over het gehoorzamen van Gods opdrachten.
Over de Persoon en het Werk van de heilige Geest.
Over de gaven en hoe je die kunt ontvangen.
Over het verschil tussen de doop in de heilige Geest en de doop in vuur.
Over de waterdoop als belijdenis van het van God ontvangen geloof.

God bracht mij in de Église Réformée in Seraing (België).
Dáár leerde ik wat ik in Nederlandse kerken nooit gehoord had, zelfs niet tijdens mijn theologiestudie in Brussel.
God bracht mij in contact met mevrouw Ger Schellenberg, predikantsweduwe in Markelo en leerde mij Gods stem verstaan, God gelegenheid geven op mijn gebed te antwoorden.
God bracht mij in contact met ds. Gerrit Toornvliet, de Gereformeerde Kerken (Synodaal) uitgeworpen, maar die mij als een vader Gods liefde en genade leerde kennen.

Nee, in Nederland houdt men zó hardnekkig vast aan de traditie. Dominees blijven eeuw in en eeuw uit in de middag- en avonddiensten maar preken over de Heidelbergse Catechismus, de Dordtse Leerregels, de Nederlandse Geloofsbelijdenis.
Alsjeblieft het irriteert sommigen onder jullie, maar ik zal nooit zwijgen: in kerken van gereformeerde signatuur gaat op sommige punten de traditie en de traditionele belijdenis- en leergeschriften bóven de Schrift.
Over de doop in water die aan zuigelingen wordt bediend kun je met geen ambtsdrager een gesprek voeren.
Het wordt hete hoofden en koude harten.
Bijbelse argumenten krijg ik niet te horen, alleen passages uit bovengenoemde belijdenisgeschriften en leerboeken.
Kom niet met kindergraven waarop de doopdatum vermeld staat, niet met de kerkgeschiedenis, niet met de kinderen van volwassen gedoopten waarmee men toch ook iets moest doen. Mensen hebben dit ingesteld, niet God. En ook in de vroege kerk was dwaling, ook kerkvaders konden dwalen.

Ik blijf zeggen: ik heb respect voor ieder die op zeer jonge leeftijd gedoopt is.
Maar het is toch verschrikkelijk dat men op dit terrein nooit meer zal terugkeren naar de op alle terreinen gezaghebbende Schrift.

Dus hebben wij het volledige abc wel onderwezen?

En dat vaste voedsel?

De auteur schrijft: Ik wil er nu toch wel eens afscheid van nemen, van die eerste beginselen, van dat abc.
Me richten op de volkomenheid, op de volwassenheid.
Tenzij God het van mij vraagt om opnieuw die eerste beginselen uit te leggen.

In de zondagmorgendienst moet mijns inziens alles zoveel mogelijk toegankelijk zijn voor iedereen.
Een drempelloze dienst.
En Alphacursussen zijn daarbij geweldig voor beginnelingen, starters in het christelijk geloof.

Het vaste voedsel in de middag- en avonddiensten.
Of op een door-de-weekse avond.
Leer- en Verdiepingsdiensten. Thema's, oude en zeer actuele.
Of vervolgcursussen op de Alpha.

Zelf heb ik jarenlang door onderwijs over de vaak niet aan de orde komende onderwerpen christenen tot volwassenheid mogen brengen en tegelijkertijd nieuw kader gevormd.
Uit deze groepen kwamen nieuwe ambtsdragers.

In het vervolg van hoofdstuk 6 gaat de auteur verder met dit noodzakelijke intermezzo.

P Gerrets (emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Speedy
Majoor
Majoor
Berichten: 2279
Lid geworden op: 30 jan 2003 16:20

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor Speedy » 05 okt 2018 17:33

Wie is er onder u die de HEERE vreest, die luistert naar de stem van Zijn Knecht?
Als hij in duisternissen gaat en geen licht heeft, laat hij dan vertrouwen op de Naam van de HEERE en steunen op zijn God.
Jesaja 50:10

Een rechtstreekse vraag aan het begin van deze meditatie: “Vreest u de Heere?” Het is de vraag die Jesaja aan zijn gehoor stelt. En die nu aan u gesteld wordt. Een fundamentele en allesbeslissende vraag. Let erop dat het een persoonlijke vraag is. Gesteld in het enkelvoud. Door de Heere in Zijn Woord heel persoonlijk aan het hart gelegd: “Behoort u tot degenen die Mij vrezen?” Denk niet dat de Heere een vraag stelt waarop Hij het aan u overlaat om al dan niet een antwoord te geven. Nee, Gods vinger is naar u uitgestrekt. “Hoe is het met u? Vreest u Mij?” Een vraag die om antwoord roept.

Wat is het kenmerk van degenen die de Heere vrezen? Ze horen naar de stem van Zijn Knecht. Met een hoofdletter. Die Knecht is in dit hoofdstuk aan het woord. Hoor wat Hij zegt: “De Heere HEERE heeft Mij een tong der geleerden gegeven, opdat ik wete met de moede een woord ter rechter tijd te spreken” (vers 4). Deze Knecht is dus de Profeet van de allerhoogste God… En Hij zegt nog meer: “Ik geef Mijn rug degenen die Mij slaan, en Mijn wangen aan degenen die Mij het haar uitplukken. Het aangezicht verberg ik niet voor smaadheden en speeksel” (vers 6).

Wie is Hij, deze Knecht des Heeren? Hij is de gesmade Zoon des mensen, Die geen gedaante en heerlijkheid had. Het behaagde de Heere Hem te verbrijzelen. Hij heeft Hem krank gemaakt. Hij heeft Zijn ziel tot een schuldoffer gesteld. Wie is Hij? Vraagt u naar Zijn Naam? Weet dat Hij de Christus heet. En nu zijn degenen die de Heere vrezen, degenen die naar Zijn stem horen. Het is het volk dat Zijn stem herkent. Het zijn Zijn schapen, de schapen Zijner weide. Want, zegt de Heere Jezus, “Mijn schapen horen Mijn stem en Ik roep Mijn schapen bij name en leid ze uit!”

Kent u Hem? Hoort u ook naar Zijn stem? Heeft Hij door genade Zich in die stem geopenbaard? Hebt u Hem leren kennen? En begeert u te vervolgen Hem te kennen? Kunt u daarom niet meer zonder Hem leven? Zegt u het: “Gij zegt: Zoek Mijn aangezicht! Ik zoek Uw aangezicht, o Heere. Verberg Uw aangezicht niet voor mij. Keer uw knecht niet af in toorn.” Kunt u ook met niemand anders uw leven vervolgen dan met Hem?

En nu lezen we van degenen die de Heere vrezen, van hen die naar de stem van de Knecht des Heeren horen: “Ze wandelen in de duisternissen en ze hebben geen licht”. Vindt u dat niet vreemd? Je zou toch van dezen verwachten, dat ze in het licht wandelen in plaats van in de duisternis? Ja, wij kunnen dat wel denken. Maar toch lezen we hier: ze wandelen in de duisternis en ze hebben geen licht. In Jesaja 50 zijn het de ballingen in Babel. Ze missen de gemeenschap met de Heere. En ze denken dat de Heere hen verlaten en vergeten heeft (49:14). Het is voor hen aan alle kanten donker. Voor hun besef is het licht gedoofd. Hun hoop is vergaan en hun moed ingezonken. Zo kan het inderdaad zijn in het leven van Gods kinderen. Dat het aangezicht van de Heere voor hen onzichtbaar is geworden. Onze belijdenis zegt over het aanschijn van de verzoende God, dat de aanschouwing daarvan voor de Godvruchtigen zoeter is dan het leven en de verberging bitterder dan de dood.

De oorzaken van deze verberging kunnen onderscheiden zijn. Die kunnen liggen in zonden en overtredingen, zodat de Heere in het leven van Zijn kinderen komt met tuchtigingen en kastijdingen. Denk maar aan de mensen in Babel. Maar het kan ook anders. De Heere, Hij leidt Zijn heiligen wonderbaar! (Kohlbrugge). Altijd anders dan zij zich hebben voorgesteld. Zijn weg is in de zee en Zijn pad in grote wateren. Zo leidt Hij Zijn volk. En Gods kerk roept het uit: “Wie is als Gij?” Waar komt het dan op aan? Op dat wat we vinden in onze tekst: te betrouwen op de Naam des Heeren. Te steunen op mijn God. Dat is geen gemakkelijk werk. Dat is zelfs een onmogelijk werk. Dat is midden in de nacht toch daaraan vasthouden: “God is mijn licht, mijn heil, wie zou ik vrezen?” Dat is midden in de duisternissen en de golven nochtans betrouwen op de Rotssteen des Heeren. En in de grootste droefheid het desondanks belijden: Zo zal ik nochtans in de Heere van vreugde opspringen. Ik zal mij verheugen in de God mijns Heils. Het is met Paulus en Silas zingen in de nacht.

Hoe zal het kunnen? Het is vanuit mezelf onmogelijk. Het kan alleen in de gemeenschap met de Knecht des Heeren. Het is genade. Namelijk als ik door de verborgen werking van Gods Geest leef uit die Christus, Wiens weg geen andere was. Dieper dan iemand anders ging Hij de duisternis in. Zijn weg ging door lijden tot heerlijkheid. Door de dood tot het leven. En op die weg neemt Hij allen mee die door het waarachtig geloof één plant met Hem geworden zijn. Dan kan ik niet anders dan achter Hem aan, de overste Leidsman en Voleinder van het geloof. Maar dit is mijn troost: waar ik dan ook kom – hoe zwart de nacht ook is – Hij is er al geweest en Hij heeft het pad al gebaand. Dan kan het in duisternis toch zijn: “Ik steun op God, mijn Toeverlaat, dies heb ik niets te vrezen: wie God vertrouwt, die deert geen kwaad. Uw tent zal veilig wezen.” Is dat ook uw perspectief?

Ds. J.M.J. Kieviet
Mijn lijst van booswichten wordt elke dag, dat ik ouder word, kleiner en mijn register van dwazen steeds langer.

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 06 okt 2018 23:01

[-Woorden van Jezus - Uw geloof heeft u behouden

‘En ziet, een vrouw die twaalf jaren het bloedvloeien gehad had, komende tot Hem van achteren, raakte den zoom Zijns kleeds aan;
Want zij zeide in zichzelven: Indien ik alleenlijk Zijn kleed aanraak, zo zal ik gezond worden.
En Jezus, Zich omkerende, en haar ziende, zeide: Wees welgemoed, dochter! uw geloof heeft u behouden.
En de vrouw werd gezond van dezelve ure af, Matth. 9:20-22.’



Na de roeping van Levi de tollenaar, die ons bekend is als Mattheüs, de schrijver van het eerste Evangelie, zagen we Jezus in gesprek met de farizeeërs en de discipelen van Johannes.
Dan wordt de discussie als het ware onderbroken door een wanhopige vader die Jezus nodig heeft voor zijn op sterven liggende dochter van zo’n twaalf jaar oud.
Deze overste van de synagoge zegt ondanks het feit dat zijn dochter al bijna gestorven is: ‘Kom, leg Uw hand op haar, en zij zal leven.’
Het geloof, van deze man, die zijn toevlucht nergens anders zocht dan bij Jezus, is niet onbeantwoord gebleven.
Jezus ging met hem mee naar huis, maar door wat oponthoud onderweg, kwam Jezus menselijkerwijs gesproken te laat, het meisje was gestorven.
Zou voor de Zoon van God iets te wonderlijk zijn?
Hij pakte haar hand en sprak: ‘Talitha kumi.’
De slaap van de dood moest wijken op het machtswoord van de Schepper van hemel en aarde.
‘Doden zullen horen de stem van de Zoon van God en die ze gehoord hebben, zullen leven! (Joh. 5:25)’



Vandaag staan we stil bij het oponthoud onderweg. Terwijl Jezus samen met Jaïrus, de vader van het stervende meisje en zijn discipelen onderweg is naar het meisje en de mensen hen omringen, zien we een vrouw die zich door de mensen heen dringt.
Wie is deze vrouw?
Hoewel we haar naam niet kennen, is zij ons nu tweeduizend jaar later nog steeds bekend als de bloedvloeiende vrouw.
Deze ernstige kwaal was een zware last.
Zij veroorzaakte niet alleen een verzwakt lichaam maar was ook de oorzaak van haar voortdurende staat van onreinheid.
God de Vader heeft ons namelijk onderwezen dat een vrouw die bloed vloeit, onrein is (Leviticus 15).
Waarom is een vrouw die vloeit nu onrein?
Door de zonde is de dood in de wereld gekomen en zoals het Woord ons onderwijst, is het leven of de ziel in het bloed (Leviticus 17).
Op het moment dat een vrouw tijdens haar maandelijkse periode bloed vloeit, wijst ons dat op het feit dat er nieuw leven had kunnen zijn.
Het bloed wijst ons op de dood en onderwijst ons dat we gezondigd hebben en dat wij de reiniging nodig hebben die er alleen kan zijn door het bloed van het Lam.
Op de dag dat het bloedvloeien begint, telt een vrouw zeven dagen van afzondering om de mensen om haar heen niet te verontreinigen.
Na die zeven dagen is zij weer rein.
Als een onreine, iemand aanraakt, dan wordt deze persoon ook onrein en de onreine mocht niet deelnemen aan de heilige ceremoniën of deelnemen aan de openbare samenkomsten in bijvoorbeeld de tempel of synagoge.
Hoe verschrikkelijk is het gesteld met deze vrouw die niet zeven dagen onrein is maar nu al twaalf jaar gebukt gaat onder dit kruis.
Haar lichaam stopt niet met vloeien.
Ze is al bij verschillende artsen geweest, iedere keer wordt haar als het ware weer verbetering belooft maar wat er ook gebeurt, het wordt als maar erger.



Deze vrouw heeft gehoord van Jezus, in haar hart is een verlangen ontstaan om bij Hem haar heil te zoeken. Hoewel ze niet onder de mensen had mogen komen, dringt ze daar dwars door heen, nee ze hoeft geen lang verhaal te vertellen, ze hoeft niet te smeken met mooie woorden, ze hoeft geen handen op zich gelegd te hebben, als ze Hem maar mag ontmoeten.
Daar ziet ze Hem, haar hart gaat sneller kloppen, ze dringt zich verder naar voren en bukt zich terwijl ze de zoom van Zijn kleed aanraakt.
Op dat moment gebeurt er een wonder.
Wat geen arts had kunnen bereiken, gebeurde hier.
Haar nood drong haar tot Jezus, Het voorwerp van haar geloof en op het moment dat zij Hem aanraakt voelt ze hoe Zijn kracht door haar heen stroomt.
Het vloeien is gestopt en ze voelt dat ze genezen is.



Wat een wonder, wat een zegen mag deze vrouw genieten.
Je zou kunnen zeggen dat bij haar het gezegde waarheid is geworden: ‘Als de nood het hoogst is, is de redding nabij.’
Niemand kon haar nog enige hoop geven, totdat zij hoorde van Jezus en wist dat zij bij Hem moest zijn.
Ik geloof dat als zij na het horen van Jezus, eerst om advies was gegaan bij de mensen om haar heen, dat zij niet bemoedigd zou zijn geworden.
Nee, artsen hebben ervoor geleerd, als zij niet kunnen helpen hoe zou hoe Jezus dan kunnen helpen?
Wat te denken van de wet?
Die verbood haar om naar Jezus te gaan vanwege haar onreinheid.
Sommigen zouden haar misschien gewezen hebben op het feit dat er vast wel een openbare of verborgen zonde in haar leven moest zijn, anders zou ze nooit zo vloeien. Wat een nietige vertroosters zijn toch mensen.
Veelal wordt het er niet beter op als je met je nood tot mensen vlucht.
Toen de vrienden van de verdrietige Job bij hem kwamen, werd het er niet beter op, zij wisten ook precies te vertellen hoe de vork in de steel zat.
Job moest wel een ernstige zonde hebben begaan, want God zou Zijn kind nooit zo bezoeken.
Maar ach wat zaten deze vrome vrienden ernaast. Hoewel ze oprecht waren en vast niet uit waren op Jobs ondergang, begrepen ze toch niets van de weg die Job moest gaan.



De bloedvloeiende vrouw ging niet om advies bij mensen, daarin had ze haar hoop al verloren.
Ze zocht haar heil bij Jezus.
Niets kon haar nog tegenhouden.
Wat een gezegende uitwerking heeft deze geloofsdaad haar gebracht.
Er ging kracht van Jezus uit.
Als Jezus dit bemerkt keert Hij zich om en zegt: ‘Wie heeft Mijn klederen aangeraakt?
Mark. 5:30.’ Verbaasd kijken de discipelen Hem aan en zeggen: ‘Gij ziet, dat de schare u verdringt, en zegt Gij: Wie heeft Mij aangeraakt?’
Maar Jezus kijkt om Zich heen en zijn ogen ontmoeten een bevende vrouw die bevreesd is.
Wat heeft ze gedaan?
Is het wel goed geweest, had ze dit wel mogen doen?
Hier is een onreine vrouw die de Allerhoogste ontmoet. Hier is een zondaar die oog in oog staat met de God van hemel en aarde.



Lieve vrienden als wij ooit oog in oog hebben gestaan met God dan weten wij dat er niets is waar achter wij kunnen schuilen.
Dan ontdekken wij in één ogenblik dat al wat aan Hem is, geheel heilig en rein is, dat Zijn ogen alles zien en dat Hij alles weet.
Dan weten wij dat er tussen Hem en ons niets verborgen kan blijven en er een onoverbrugbare kloof is tussen de heilige God en ons zondige mensen.



Vrienden, wat een les kunnen we leren van deze vrouw, ze rent niet weg nu ze oog in oog staat met Jezus.
Ze valt aan Zijn voeten en vertelt Hem al de waarheid, niets houdt ze achterwege.
Als het ware zien we hier de keuze van Esther, die dwars tegen alles in naar de koning ging met die keuze; ‘Als ik dan om kom, dan kom ik om.’
Als we zo tot Jezus onze toevlucht nemen, dan vinden wij het leven.
Hoor wat Zijn gezegende lippen tot haar spreken: ‘Wees welgemoed, dochter!
uw geloof heeft u behouden.’
Nee, Jezus is niet gekomen om te verderven, maar om te behouden, Hij spreekt geen veroordeling over haar uit, maar zegent haar.



Lieve vrienden, ik ken geen betere plaats dan daar aan de voeten van Jezus.
Ik wil u bemoedigen om hoe hopeloos uw toestand er misschien ook uitziet, uw toevlucht tot Hem te nemen. Gaat u gebukt onder uw zondeschuld?
Zie het Lam van God, buig u voor Hem neer, vertel Hem alles en ontvang Zijn genadige vergeving en het eeuwige leven.
Gaat u gebukt onder minderwaardige gevoelens?
Laat Hem ze u afnemen.
Gaat u gebukt onder de veroordeling van mensen?
Ga tot Hem en laat Zijn liefde uw hart vervullen.
Bent u arm, vol zorg, pijn of verdriet?
Ga maar naar Jezus, Hij weet wat het is om mens te zijn en zal u troosten in al uw omstandigheden.
Nee, ik vertel u niet dat als u Jezus leert kennen als uw Zaligmaker en Verlosser, u dan een leven vol aardse rijkdommen en voorspoed krijgt.
Het leven van een kind van God gaat meestal niet over rozen, maar wie kan de vreugde omschrijven van de stille zekerheid dat alle zonden ons om Christus wil vergeven zijn?
Wie kan ons het vreugdevolle uitzicht op de volzalige toekomst afnemen?
Wie kan ons scheiden van de liefde die er is in Christus? Zelfs al hebben we dan pijn, moeten we op maatschappelijk gebied veel missen, er is geen gelukkiger leven dan een leven dat geborgen is in Christus Jezus onze Heere.
Hem alle eer.



Kom vrienden, als u nog nooit tot Jezus bent gegaan, overdenk dan vandaag uw ernstige toestand.
Misschien bent u voor het oog gezond maar weet dat uw onreinheid vanwege uw zonden u straks tot in alle eeuwigheid zal scheiden van God de Vader en Zijn vrede die de nieuwe hemel en de nieuwe aarde zal vervullen.
Er is nog hoop want Jezus leeft, Hij is de opgestane Levens Vorst.
Broeders en zusters, hebt goede moed, uw geloof heeft u behouden.
Verblijdt u in de Heere, Hij is onze hoop, onze volzalige gerechtigheid en ons eeuwig leven.
Nog een kleine tijd en de goede moed, die wij steeds weer nodig hebben, zal worden veranderd in een eeuwige genieting.
Hallelujah.
Amen.

W Vos
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor Chaya » 08 okt 2018 11:27

Er vroeg eens iemand uit de nood van zijn ziel: ‘Wat is eigenlijk geloof?’
Hij liep al jaren over de wereld te tobben en was als Heman doodbrakende.
‘Wat is geloof?’ vroeg hij.
Ik zei tot hem: “Man, werp alles maar weg wat je hebt en ga terug naar de wereld, naar de geneugten van de wereld en zoek daar je vermaak in’.
Toen zei hij: ‘Dat kan ik onmogelijk; dan sterf ik liever aan de genadepoort’.
Dat is nu het zaligmakende geloof, dat God werkt in de harten van Zijn gunstgenoten. Maar het is nodig dat het geloof geoefend wordt. Waar gaat het nu om? Wel, om de Koning van Sion. ‘Die in Mij gelooft, zal leven, al ware hij ook gestorven’.

Als we jaar en dag kunnen blijven leven in hetgeen we hebben, maar geen Borg hebben voor onze schuld en geen God voor ons hart, en toch wel droefheid?
Als er nu nooit eens een einde komt aan ons eigen werk en we nooit eens in de onmogelijkheid geplaatst worden?
Als we nooit eens leren zien dat we geen kwadrantpenning kunnen afdoen van onze hemelhoge schuld, maar kunnen blijven leven in de eerste beginselen?

Dan is dat een gevaarlijke zaak. Het moet toch verder? Lees al de preken maar van onze oudvaders en ook van de onvergetelijke ds. G.H. Kersten. Wat heeft die man er altijd op gewezen, dat het nodig is om Christus door het geloof te leren kennen, als de Weg, de Waarheid en het Leven.

ds. A. Hoogerland
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Johan100
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3644
Lid geworden op: 22 okt 2015 15:06
Contacteer:

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor Johan100 » 10 okt 2018 10:56

Voor alle waar gelovigen geldt: "Wij waren van nature kinderen des toorns, gelijk ook de anderen", zegt Gods Geest in Efeze 2:3b.
VAN NATURE, dat is door geboorte. Adam en Eva werden kinderen des toorns, toen zij in ongeloof Gode ongehoorzaam werden en van de verboden vrucht aten. God verdreef hen uit Zijn hof en liet hen wonen en werken op de aarde, die Hij om hunnentwil vervloekte (Genesis 3). Zij werden kinderen des toorns en in hen heel het menselijk geslacht, zonder één uitzondering. "Gij, vreselijk zijt Gij; en wie zal voor Uw aangezicht bestaan, van den tijd Uws toorns af?", zegt de psalmist in Psalm 76:8 en in Psalm 90:7: "Want wij vergaan door Uwen toorn; en door Uw grimmigheid worden wij verschrikt".

Jesaja 13:13 spreekt van Gods toorn aldus: "Daarom zal Ik den hemel beroeren, en de aarde zal bewogen worden van haar plaats, vanwege de verbolgenheid des HEEREN der heirscharen, en vanwege den dag Zijns hittigen toorns". De Heer Jezus zei: "Die in den Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven; maar die den Zoon ongehoorzaam is, die zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem" (Johannes 3:36).
VAN NATURE zijn wij kinderen des toorns; wij kunnen zonder enige mogelijkheid van onze kant hieraan ontkomen. "GOD echter", vervolgt Efeze 2 in vers 4-5: "Die rijk is in barmhartigheid door Zijn grote liefde, waarmede Hij ons liefgehad heeft, ook toen wij dood waren door de misdaden, heeft ons levend gemaakt met Christus".
In Romeinen 5:8-9 staat: "GOD bevestigt Zijn liefde jegens ons, dat Christus voor ons gestorven is, als wij nog zondaren waren. Veel meer dan, zijnde nu gerechtvaardigd door Zijn bloed, zullen wij door Hem behouden worden van den TOORN".

Jezus Christus, de eeuwige God, de Zoon des mensen, heeft het oordeel Gods gedragen en ons verlost van de toorn Gods. Deze grote, geduchte God, Die eens Zijn toorn zal doen ontbranden over deze wereld en over hen, die Zijn Zoon afwijzen, heeft ons lief met Zijn grote liefde. In Christus is Hij onze liefdevolle Vader. In Hem ontvingen wij eeuwigheidsleven. "God heeft ons NIET gesteld tot toorn, maar tot verkrijging der ZALIGHEID, door onzen Heer Jezus Christus" (1 Thessalonicensen 5:9).

Lezen: Efeze 2:1-7

Uit Bijbels dagboek.
Schrijver niet bekend.
(..)Namelijk de rechtvaardigheid Gods door het geloof van Jezus Christus, tot allen, en over allen, die geloven; want er is geen onderscheid.(..)Rom.3.

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 12 okt 2018 21:37

"Gelijkenis"

Er was een tijd dat het ongewoon was om Christen te zijn.
Je moest twee keer nadenken voordat je het risico nam anders te zijn dan anderen.
Er was een tijd waarin het levensgevaarlijk was om te kiezen voor Jezus Christus.
Er was een tijd…
en in grote delen van de wereld is het nog steeds zo.
Maar in Nederland en in een groot deel van Europa en de westerse wereld is het zó gewoon dat we ons niet voor kunnen stellen hoeveel moed ervoor nodig is om ánders te zijn in je keuze voor de God van Israël.
Maar het Christelijk geloof is niet meer vanzelfsprekend in onze samenleving.
Christenen worden weer uitgedaagd zichzelf te zijn door anders te zijn.
Maar wat is nu in deze tijd vanzelfsprekend?
Je kunt niet zeggen dat we nu massaal ongelovig zijn of God de rug hebben toegekeerd.
God bestaat en Hij is niet dood.
Maar daarmee is bijna alles gezegd wat we nog zeggen over God.
Hij is anders dan vroeger.
Ieder mens heeft zijn eigen beeld van de Bron van Energie, Kracht en Leven.
Mogelijk is alles dezelfde God.
Hij is Liefde, Hij is de medemens en Hij is het doel van ons bestaan.
Hij is het antwoord en Hij is de vraag waarop we nooit een antwoord krijgen.
Hij is alles.
Mogelijk is alle variatie tezamen de éne God.
Maar zicht op de God zoals we die door de eeuwen heen hebben gevormd verdwijnt meer en meer naar de achtergrond.
Ik ervaar het zelf als een verlies.
Eerst verloren we ons vertrouwen in de God van Abraham, Izaäk en Jacob.
We verloren het geloof in de Vader van Jezus Christus.
We verloren de persoonlijkheid in de relatie met God.
We verloren het verlangen om ons geloof te vieren.
We gaan daarom niet naar een kerkdienst.
In een preek over het verloren schaap en de verloren penning van de vrouw legde ik op een zondagmorgen uit dat het Gods verlangen is dat wij compleet zijn.
Jezus illustreert dit met de gelijkenis over het verloren schaap.
In dit voorbeeld gaat het niet over de negenennegentig schapen die thuis zijn, maar het gaat over het éne schaap dat verloren is.
In een andere gelijkenis, de gelijkenis over de verloren munt, gaat het over één zoekgeraakte Drachme en niet over de negen geldstukken die er nog zijn.
God verlangt ernaar dat iedereen erbij komt.
Iedereen mag zich verbinden met Hem en met elkaar.
Dan zijn we compleet.
Dan is het zoals Hij het ons gunt.
God voor iedereen?
Dat betekent dat ik ook nog wel eens mijn mening moet bijstellen.
Ik heb bijvoorbeeld niets met tatoeages.
Maar God is er ook voor de mensen met piercings en tatoeages.
God is er voor mannen en vrouwen én voor iedereen die zich anders voelt.
God is de God van oude mensen en van jonge kinderen.
God stelt geen voorwaarden maar heeft ons onvoorwaardelijk lief.
Het is zonde wanneer we geen relatie hebben met God.
We missen ons doel.
God en zijn engelen vieren feest in de hemel wanneer we ons richten op Hem.
Op dezelfde dag als dat ik had gepreekt over het verloren schaap en het zoekgeraakte muntstuk kwam ik in een andere wereld terecht. Ik bezocht ’s middags het “Castlefest” festival in Lisse.
Ik kwam in een wereld waar mensen anders durven te zijn.
Mannen en vrouwen verkleed als elfen, kobolden, ridders, druïdes, nimfen, belles en beesten en andere mythische en fantastische personages uit de legendes, sagen en sprookjes en volksverhalen.
Deze middag kreeg ik zelf het plaatje bij de eerder genoemde preek van die ochtend.
Op dit festival ontmoet ik de mensen zelf.
Ze zijn waarschijnlijk niet naar de kerk geweest.
Maar ze zijn alles behalve verloren.
Deze mensen staan normaal midden in de samenleving.
Ik praat met een werktouwbouwkundige bij de KLM.
Vandaag is hij bij dit festival even helemaal zichzelf.
Hij is hier samen met zijn vriendin.
Doordeweeks vliegt zij met de charter-vluchten van Schiphol naar warme zonnige vakantiebestemmingen.
Eén dag geen kostuum of mantelpakje.
Terwijl je denkt dat de mensen juist nu een maskerade opvoeren zie ik één dag waarop mensen zichzelf kunnen zijn.
Voeren we niet altijd een toneelstuk op met onze stropdassen, maatpakken en gepaste kleding….?
Wie zijn de verloren schapen?
Zijn dat de mensen die anders zijn of de mensen die niet durven op te vallen.
Ik heb medelijden met de mensen die niet zichzelf kunnen zijn.
Het is zonde wanneer je de rol speelt van wat anderen van je verwachten.
Het is reden tot feest zodra je verbeeldt wie je bent.
Natuurlijk ben je geen elfje of een nymf of een draak.
Maar voor één dag laat je zien dat je vrij bent.
Je mag er zijn en anderen mogen er zijn.
Je wordt bekeken en je kijkt naar anderen.
Je bewondert elkaar om de moeite en de zorg voor de gemaakte kleren en attributen.
Er is geen oordeel, maar waardering.
Er is geen competitie maar competentie.
Er is geen rangorde maar gelijkheid.
Het festival waar ik ’s middags was is niet Christelijk of kerkelijk.
Er loopt hier geen dominee rond….
Toch wel.
Ik loop er rond.
Ik loop er in mijn gewone kleren rond.
Niemand stoort zich aan mij.
Ook niet wanneer ik een zwart overhemd en een wit boord om zou doen.
Deze ervaring verbindt ik met het Evangelie.
Jezus spreekt ons nooit aan op ons gewoon zijn.
Hij moedigt ons aan in ons bijzonder zijn.
Juist in een tijd waarin het Christelijk geloof niet meer vanzelfsprekend is, is het fijn wanneer je er als Christen mag zijn tussen alle niet Christenen in.
Zijn we er al aan toe?
Of proberen we nog steeds anderen te vertellen hoe men moet geloven, hoe men zich moet gedragen en kleden?
Doe een keer een ander kostuum aan. Ben je nu iemand anders? Voor God niet. Jezus is er voor iedereen. En Hij is gekomen om ons de liefde voor God en voor elkaar weer terug te geven.
We zijn het kwijt geraakt toen we elkaar gingen normeren.
We vinden het terug als we weer luisteren naar de stem in ons hart.
In mijn hart hoor ik de stem van God: “Je mag er zijn.”
Dat leer ik van de festivalgangers.
Ik sluit mij als Christen graag bij aan.
Je mag er zijn!
Dat is het begin van de echte ontmoeting.
Dit is de plek waar mensen weer mens kunnen zijn.
Waar je jezelf kunt zijn begint het leven zoals God het bedoelt.



Ds Jeroen van Olffen.
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Johan100
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3644
Lid geworden op: 22 okt 2015 15:06
Contacteer:

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor Johan100 » 13 okt 2018 04:29

De eerste woorden gesproken door de Heer Jezus, die Gods Geest heeft doen optekenen in het Woord, zijn: "Wat is het, dat gij Mij gezocht hebt? Wist gij niet, dat Ik moet zijn in de dingen Mijns Vaders?" (Lucas 2:49). Het zijn ook de enige woorden, door Hem uitgesproken vóór Zijn openbaar optreden, die Gods Woord ons bekend maakt. "Wist gij niet, dat Ik moet zijn in de dingen Mijns Vaders?" De Heer was toen pas 12 jaar. Later, in het openbaar, heeft Hij wederom gezegd: "Want Ik ben uit den hemel nedergedaald, niet opdat Ik Mijn wil zou doen, maar den wil Desgenen, Die Mij gezonden heeft" (Johannes 6:38) en in Johannes 5:30: "Want Ik zoek niet Mijn wil, maar den wil des Vaders, Die Mij gezonden heeft". Tot Zijn discipelen zei Hij: "Mijn spijs is, dat Ik doe den wil Desgenen, Die Mij gezonden heeft, en Zijn werk volbrenge" (Johannes 4:34).

"Zijn werk volbrengen". Zijn werk, het grote werk der verlossing, de openbaring van de rechtvaardigheid van God door het geloof van Jezus Christus, tot allen en over allen die geloven (Romeinen 3:22). God, de Allerhoogste, de Gerechtige, gaf Zichzelf in de Zoon Zijner liefde.
Jezus Christus, God van alle eeuwigheid, heeft ons zó liefgehad, dat Hij Zich voor ons heeft overgegeven als offerande en slachtoffer, Gode tot een Welriekende reuk (Efeze 5:2).

"Ik heb U verheerlijkt op de aarde; Ik heb voleindigd het werk, dat Gij Mij gegeven hebt om te doen; en nu verheerlijk Mij, Gij Vader, bij Uzelven, met de heerlijkheid, die Ik bij U had, eer de wereld was" (Johannes 17:4-5).

Het gehele, door mensen niet te omvatten werk der verlossing, was gericht op de verheerlijking van God de Vader. Jezus Christus heeft Zijn God verheerlijkt door dit werk te volbrengen in volkomen harmonie met Zijn God, in volkomen eenheid met Zijn Vader. God de Vader heeft Hem uitermate verhoogd, en Hem een Naam boven alle naam gegeven. Hij is de Middelaar Gods en der mensen (1 Timotheüs 2:5). Hij is de Waarachtige God en het eeuwige Leven (1 Johannes 5:20). In Christus zijn AL de schatten der wijsheid en kennis verborgen (Kolossensen 2:3). Buiten Hem is de dood, in Hem is eeuwig leven.

Lezen: Johannes 6:35-40

Uit een Bijbels dagboek.
(..)Namelijk de rechtvaardigheid Gods door het geloof van Jezus Christus, tot allen, en over allen, die geloven; want er is geen onderscheid.(..)Rom.3.

Johan100
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3644
Lid geworden op: 22 okt 2015 15:06
Contacteer:

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor Johan100 » 17 okt 2018 18:32

In Kolossensen 2:16-23 spreekt Gods Geest over vrome werken van het vlees. Het was in die tijd voor joodse kinderen Gods erg moeilijk om de godsdienst van Israël los te laten om Christus wil. Al die herdenkingen, die feesten met hun liturgieën, bevredigen zo geheel de menselijke ziel. Het geeft zulk een heerlijk gevoel van: "God te verheerlijken op een plechtige, verheven wijze".
Het was moeilijk te aanvaarden, dat God nu slechts op één manier verheerlijkt kon worden, en die is in en door Christus, Zijn geliefde Zoon. Christus Jezus is de werkelijkheid, al die plechtigheden waren slechts schaduw. De gelovigen uit de heidenen werden niet alleen beïnvloed door dit judaïsme, doch ook door de Griekse filosofieën. Gewilde nederigheid, engelenverering, onthouding van bepaalde spijzen, kastijding van het lichaam. Dit alles om tot z.g. hoger leven te komen. Deze dingen dienen slechts tot bevrediging (verzadiging) van het vlees en zijn zonder enige waarde, zegt vers 23 van Kolossensen 2.

Al deze godsdienstige uitingen hebben echter vaste voet gekregen in het christendom, tot op heden toe. Verering van heiligen, van engelen, ascetisme, plechtige erediensten hebben in vele kerken de eerste plaats. Elke kerk heeft zijn voorschriften en leringen. Het zijn allemaal voorschriften en leringen van mensen, die door het gebruik verloren gaan (vers 22) en hoe zien we in deze tijd de waarheid van deze woorden. Het hedendaagse christendom houdt zich helaas niet aan het Hoofd, aan Christus, uit Wien de Gemeente uitsluitend haar Goddelijke wasdom kan ontvangen (vers 19). Hoeveel kinderen Gods zoeken niet bevrediging van hun godsdienstig gevoel in massameetings, massazang, e.d.
Het is allemaal zo vleselijk en hoe moeilijk vaak te onderscheiden van het Geestelijke.

Gods Woord reageert op deze vroomheid zeer radicaal. "Indien gij dan met Christus opgewekt zijt, zo zoekt de dingen, die BOVEN zijn, waar Christus is, zittende aan de rechterhand Gods". Christus is ons leven (Kolossensen 3:1-4).

Daar gaat het om: "CHRISTUS ons léven".

Lezen: Kolossensen 2:16-3:4

Uit een Bijbels dagboek.
(..)Namelijk de rechtvaardigheid Gods door het geloof van Jezus Christus, tot allen, en over allen, die geloven; want er is geen onderscheid.(..)Rom.3.

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 19 okt 2018 11:42

WANNEER GELOVEN WE GODS BELOFTEN ?



Numeri 13 en 14

Het hierbovenstaande bijbelstuk is een bekend verhaal.
Israël reist door de woestijn op weg naar het beloofde land.
Eenmaal aangekomen stuurde Mozes in opdracht van God 12 mannen vooruit om het land te verspieden.
Nadat zij teruggekomen waren brachten de verspieders verslag uit.
Zij vertelden dat het inderdaad een land is zoals God het beloofd had.
Rijke vruchtbare grond.
Ze hadden zelfs eten mee genomen om het te laten zien.
Er was alleen 1 maar.
De mensen in dat land waren reuzen.
De verkenners vertelden dat de steden en mensen zo groot waren dat ze onverslaanbaar waren.
Dat lukt ons nooit om ze in te nemen zeiden ze.
Dit is het moment dat er twee mannen uit de groep naar voren stapte.
Jozua en Kaleb.
Kaleb spreekt in vers 30 van hoofdstuk 13 zijn vertrouwen op God uit.
Hij zegt: "Laat ons vrijmoedig optrekken en dat land erfelijk bezitten".
Hiermee herrinerd Kaleb het volk aan de belofte van God.
Met Hem zullen ze het land overwinnen.
De andere tien verspreiden dan geruchten rond.
Ze vertellen dat ze reuzen gezien hebben.
Dat de steden zo groot en sterk zijn dat het Israël nooit lukt om ze in te nemen.
En wat denk je?
Het volk gelooft de 10 verspieders.
Ze worden bang.
Maar erger, ze vergeten Gods belofte.
Het volk word opstandig en geeft God de schuld dat ze dood zullen gaan in dat land.
Ze willen zelfs een andere leider kiezen en terug gaan naar Egypte.
Nog 1 keer proberen Jozua en Kaleb om het volk op andere gedachten te brengen.
Om ze de belofte van God voor te houden.
Maar het heeft geen zin.
Het volk wil niet luisteren.
Ze wilden hen zelfs stenigen.
Toen verscheen de heerlijkheid van God in de tent.
Hij is boos op het volk.
"Hoeveel tekenen zou het volk nog moeten zien voordat ze Mij gaan geloven?"
Hij zegt dat geen mens van dit volk dat mij tegengewerkt heeft, zal het beloofde land zien.
Behalve Kaleb en zijn kinderen.
Zij zullen het land zien en beërven.
Dan word het volk de woestijn in gestuurd voor 40 jaar.
In dit verhaal word duidelijk wat er gebeurt als je geen gehoor geeft aan God's belofte.
Ook nu in deze tijd is dat nog zo.
God heeft beloofd dat, als je in Hem geloofd, je voor altijd bij Hem zult zijn.
Het is een belofte die voor iedereen geld.
Johannes 3 vers 16 geldt voor heel de wereld.
In het grieks staat daar voor het woord wereld het woord kosmos.
Dat is heel het heelal met alles wat daar in is.
Dat is nogal een belofte.
Toch hoor ik vaak reacties als:
Wij kunnen uit ons zelf niet geloven.
Of God moet het voor ons doen.
Deze reacties klinken naar mijn mening hetzelfde als:
In dat land wonen reuzen, en de steden zijn zo groot die kunnen wij nooit innemen.
Deze reacties gaan recht tegen de belofte van God in.
God heeft het ons allemaal beloofd.
Waarom moeten wij dan elke keer weer met een reactie tegen die belofte in komen?
Het geloof in de reddende kracht van Jezus Zijn bloed is genoeg om voor eeuwig bij Hem te leven.
Maar stel dat je die keuze wel maakt.
Dat betekend niet dat je zorgeloos zonder pijn zult leven.
Kaleb moest ook mee terug de woestijn in.
Weer 40 jaar zwoegen.
Het was daar niet fijn.
Maar Kaleb kon wel uitkijken naar het beloofde land.
Hij wist dat hij met zijn familie daar zal komen.
Dat verlicht de reis wel.
Jij kan ook leven met hetzelfde vooruitzicht.
Je moet dan een keuze maken.
Kies jij voor Kaleb?
In het vertouwen op de belofte van God?
Of kies jij om de tien andere te geloven?
En daarmee recht tegen God's belofte in te gaan?
Het werk is al gedaan.
De straf is al gedragen.
Stel je vertrouwen op God en zijn belofte.
De keuze ligt bij jou.



Lennard Prooijen
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"


Terug naar “[Religie] - Algemeen”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten

cron