Hedendaagse meditaties

Om te kunnen posten in dit forum is lidmaatschap van een gebruikersgroep (leden Religie-fora) nodig.
Klik hier voor meer info en het aanvragen van postrecht

Moderators: henkie, elbert, Moderafo's

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 05 dec 2017 14:19

Eerste Advent.


JEZUS KOMT TERUG.


"Terwijl zij toekijken wordt hij opgeheven en een wolk neemt hem weg van hun ogen. Als zij, terwijl hij weggaat, naar de hemel staren,- zie twee mannen zijn bij hen komen staan in witte kleren, die ook zeggen: Galilese mannen, wat staat ge te kijken naar de hemel?- hij, Jezus, die van u weg is opgenomen ten hemel, zal op dezelfde wijze als gij hebt aanschouwd dat hij naar de hemel wegging, (terug) komen"
(Handelingen 1:9-11 Naardense Bijbel).


Van de Olijfberg vertrok hij.
Opgetild.
Door een wolk aan het zicht onttrokken.
Opgenomen.
Naar de hemel gegaan.
Nu kun je naar de hemel blijven staren....
Maar twee engelen zeggen:
Op dezelfde manier en op dezelfde plaats komt hij terug.
Advent betekent: hij komt (terug).
Mijn hele leven als christen verbaas ik mij dat Kerstfeest net zo gevierd wordt als Sint Nicolaas.
Elk jaar komt op een zaterdagmiddag Sint Nicolaas per schip uit Spanje aan in een havenstad in Nederland.
En mensen doen net of elk jaar in de nacht van 24 op 25 december het kindje Jezus geboren wordt.
Maar Jezus is Sint Nicolaas niet.
En Jezus is de Kerstman niet.
In de decembermaand verwachten wij geen kindje.
In de zogenaamde kerstnacht verschijnen er geen engelen.
Er wordt geen vrede over de wereld uitgeroepen.
Neem me niet kwalijk: er is teveel fake in december.
Ja, ik hou van feestverlichting, verlichte bomen, gezelligheid, stampvolle kerken, kerstliederen. Ik ben ook gevoelig voor sfeer.
Maar het gaat niet om de geboorte van het kindje Jezus.
Kijk, toen Jezus geboren werd in Bethlehem, niet in de winter, niet in het jaar 0, lag in die kribbe DE EER AAN GOD, DE VREDE OP AARDE.
Jezus is die eer aan God.
Jezus is die vrede op aarde.
Het is oerdom om na het Kerstfeest te zeggen: "Die beloofde vrede komt maar niet".
Die was.
Die moesten wij niet.
Die hebben we de wereld uitgekruisigd.
Die is in de hemel opgenomen.
Wég eer aan God!
Wég vrede op aarde!
Zolang jij en ik, wij, Jezus buiten ons leven houden....geen vrede!
Als wij Jezus in ons leven binnenlaten, komt die vrede.
Advent is bidden, uitzien, verwachten van Jezus' terugkomst.
Dán zal eindelijk God geëerd worden en er vrede zijn op aarde voor allen die zich met God verzoenen door Jezus te omhelzen.
Met Kerst mag iedereen de liefde van God vieren, die naar deze wereld omzag.
Zijn Zoon stuurde, die bereid was Zijn leven te offeren opdat ieder zich met God zou kunnen verzoenen.
Maar het leidde niet tot een vrederijk.
Maar Hij komt terug.
Nu al als je Hem uitnodigt in jouw persoonlijk leven.
Iedere gelovige kent vrede met God.
Maar deze wereld zal nooit vrede kennen zolang wij massaal Jezus buitensluiten.
Laten we nuchter zijn.
Ons niet met het wereldsentiment laten meesleuren.
Maar ons voorbereiden op Jezus' wederkomst.
Gods liefde met anderen delen.
En stoppen met naar de hemel te staren.
Vele christenen focussen zich op de scenario's voor die wederkomst.
Vooral op het tijdstip. Vóór, tijdens of ná de Grote Verdrukking. De datum wordt al eeuwen aangekondigd. Het is nog nooit uitgekomen. Maar ja, valse profeten excuseren zich nooit. Al die misleidende boeken die geschreven zijn.
Over de eindtijd. Exegeses van het boek Openbaring. Boeken over Israël.
Staarders.
De engelen sturen hen terug.
Naar Jeruzalem.
En ná de uitstorting van de heilige Geest erop uittrekken om het evangelie te verkondigen tot aan de uiteinden van de aarde.
Niet staren.
Maar Gods liefde in Christus delen in woord en daad.
Ik wens jullie állen een gezegende Adventszondag.

P Gerrets.
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
Jesaja40
Kapitein
Kapitein
Berichten: 955
Lid geworden op: 27 jun 2017 10:38
Locatie: Het Gooi

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor Jesaja40 » 05 dec 2017 17:14

Johannes 2 1-12 De bruiloft te Kana

Een overbekende geschiedenis, zitten daar ook verborgen boodschappen in? Laten we eens lezen wat er staat en wat er mee bedoeld wordt. Eigenlijk zou u zich tussen de feestgangers moeten mengen om de sfeer te proeven. Ik neem u mee in gedachte naar dat feest aan de hand van de letterlijke tekst en vanuit onze cultuur die ons ook veel aanwijzingen geven.

Op de derde dag. Hoe leg je dat uit als je het voorgaande hoofdstuk kent. Yeshua is de eerste dag bij de Jordaan, de andere dag ontmoet Hij zijn volgelingen. Het lijkt heel logisch dat de derde dag daar op volgt en dat dit feest plaats vind. Toch was dat niet zo gelet op de reisafstanden in die dagen. Wie in Israel trouwt kiest daarvoor de derde dag van de week uit. De reden daarvan is dat het bruidspaar te kennen geeft dat deze dag goed is. Was het God zelf niet die van deze dag zei dat deze goed was. Waarom dan niet op de 6e dag van de week, dan zegt God dat het zeer goed is. Iedereen in Israel weet dat de zondeval een diepe breuk heeft geslagen en durft het predicaat “zeer goed” niet over hun huwelijk te nemen. Men kiest heel eenvoudig voor de derde dag en hoopt dat het huwelijk “goed” zal zijn en God zijn zegen hierover zal geven.

Wij zijn het niet gewend om een week lang een huwelijksfeest bij te wonen. Wie zal dat in deze tijd nog kunnen bekostigen. Toch was het in die dagen de gewoonte waarvan men niet afweek. We lezen dat Yeshua ook genodigd werd op het feest. De familiebanden in Israel zijn hartelijk en intensief. Dat kan ook niet anders want het gehele volk is familie van elkaar. Voor veel aanwezigen is het een aangename periode om uitgebreid met elkaar te spreken en van gedachten te wisselen. Kortom men verveelt zich niet en de leider van het feest zorgt er wel voor dat alles goed verloopt. De ouderen zijn blij met de kinderen die daar aanwezig zijn. Aan de helpende handen zal het niet hebben ontbroken, gelet op de uitspraak van de moeder van Yeshua. Zij zag de voorraad wijn slinken, niet dat het zulke grote drinkers waren. Het heerlijke verse fruit was ook goed voor de dorst. Er werd met mate gedronken. Het feest kan eigenlijk niet stuk en gaat gewoon door.

Na die derde dag van de week volgen er dagen waarin ook een Sjabbat zit. De Sjabbat begint op vrijdagavond om even na zes uur. Op deze avond worden alle aanwezige kinderen gezegend door de bruidegom. Het is de eerste keer van zijn leven dat hij dat mag doen. Daarbij zijn alle ogen zijn op hem gericht. Na deze handeling wordt brood (besprenkeld met wat zout) gegeten en wijn geschonken. Na het slapen is het nog steeds Sjabbat. In gedachte zie ik een lange stoet op weg gaan naar de plaatselijke synagoge. Ik denk dat het kersverse bruidspaar zeer populair was. “Wees welkom in ons huis” heeft menigmaal daar geklonken en ziedaar het gevolg want door de extra gastvrije instelling raakt de wijn snel op. Een wat is feestelijker op op een Sjabbat na de dienst nog heerlijk feest te vieren. Zij, die niet het hele feest bijwonen, komen dan ook op die spontane uitnodiging. Het kersverse bruidspaar is niet op de hoogte is niet op de hoogte dat er slechts enkele kruiken wijn aanwezig zijn. Daar hoeven zij zich ook niet druk over te maken, dat hebben zij geheel in handen gelegd van de ceremoniemeester. De bediening kijkt al bedrukt straks is alles op en er zijn nog twee dagen te gaan! En stel dat het op dat moment Sjabbat was, dan mag je niets kopen of ook maar lenen bij de buren!

Mirjam, de moeder van Yeshua heeft een opmerkend oog, wellicht helpt ze ook bij het bedienen van de gasten. Ze gaat naar haar zoon toe en legt hem de verlegenheid van de bedienden uit. Het antwoord van Yeshua is duidelijk: Mijn ure is nog niet gekomen. (Een terechtwijzing van Yeshua naar zijn moeder? Nee, dat is ongehoord) Er zit toch meer in dan we denken, Yeshua is daar als gast uitgenodigd en gedraagt zich ook als zodanig. Hij blijft door deze houding juist bescheiden. De opmerking die Yeshua maakt “dat zijn tijd nog niet is gekomen” valt dus beslist niet uit de toon. U zult het heel erg raar vinden als u een uitnodiging krijgt en een van de gasten gaat een klusje doen die de bedienden hadden moeten doen. Uit beleefdheid wat aanreiken is om de bedienden terwille te zijn. Stel dat Yeshua was binnengekomen en meteen was gaan sjouwen met watervaten wat voor een indruk had Hij dan achter gelaten? Je loopt dan het bedienend personeel in de weg en verstoort het feest. Het komt ook heel raar over als je vraagt: moet ik nog ergens mee helpen? In onze westerse cultuur is dat een beleefdheidsfrase. In de oosterse cultuur is dat een belediging te noemen.

Als de nood het hoogst is, dan is de redding vaak nabij. Zij willen, net als wij, eigenlijk meteen geholpen worden. Maar mogen we dat zomaar na zeggen en hopen dat er redding komt? Er moet meer gebeuren.

Laten we eens kijken buiten de feestzaal. Wat staat daar geheel volgens de traditie en voorschriften buiten? Ja, je ziet het goed 6 grote stenen watervaten. Die staan daar niet zomaar als een versiering. Het is een voorschrift voor ons volk om voor het eten je handen en uiteraard ook je voeten te wassen. En als je een grote groep gasten hebt dan raakt deze snel leeg en ook de warmte zorgt ervoor dat er water verdampt. Vele honderden liters water zijn al door de handen gegaan en de nodige slokjes genomen. Er zit niet veel meer in, wat stuifzand op de bodem. Dat is geheel tegen de gastvrijheid en de geboden in. Had de leider van het feest dat niet in de gaten en instructie moeten geven om in ieder geval het reinigingswater op peil te houden. Wie zal het zeggen? U moet weten dat Galilea ietsje verder is dan Jeruzalem. Een beetje vrijgevochten, wat minder strikt aan de Thora geboden leven we daar. Niet gemoedelijk maar wat ruimer van opvatting en het niet zo nauw nemen van de geboden. Het moet gewoon eerlijk benoemd worden.

Yeshua zag deze onvolkomenheid vanaf het eerste moment dat Hij de feestzaal binnenkwam. Als gast maak je geen opmerkingen over onvolkomenheden om de leider van het feest in verlegenheid te brengen. Bedienden zijn druk met het bedienen van de gasten. Echter het dienen van de gasten volgens de oude inzettingen blijft achterwege en is daardoor verre van gastvrijheid.

De oplossing ligt voor de hand, zonder dat iemand daarmee beledigd wordt. Geheel volgens het Thoragebod moet worden gehandeld. De sleutel reikt Yeshua zelf aan door aanschouwelijk onderwijs in gang te gaan zetten.

Binnen wordt de laatste wijn (Psalm 104:15) wordt opgediend. Gefluisterd wordt dat er haast niets meer is. Dat zorgt er voor dat er een floers komt over het feest. Zou dan de inzet, zoals die was ingezet op de derde dag van de week, de overhand krijgen en de gasten het feest niet mogen afmaken. Yeshua kent de harten van de mensen. Hij wil het bruidspaar en ook de ceremoniemeester niet in verlegenheid brengen. Er moet eerst wat recht gezet worden. Let eens op de volgorde: vul de eerst de reinigingsvaten en schep dan daar uit en breng dat naar de ceremoniemeester. Kan dat zomaar, het is toch Sjabbat, dan mag je toch geen werk doen. Hier is een groter gebod wat daarboven uit gaat. Yeshua, die ook de heer van de Sjabbat is geeft deze opdracht.

Water is in Israel zeer schaars en kostbaar, daar gaat men zeer zuinig mee om. Er zijn maanden van droogte in Israel, heel anders dan hier in het westen waar we de kraan maar open hoeven te draaien en naar believen water kunnen tappen.

Er moet heel wat keren naar de waterput gelopen worden. Ziet u het al voor u een lange stoet bedienden die er op uit trekken om water te gaan putten. Dat doe je niet in vijf minuten, daar ben je een lange tijd mee bezig. Als al deze vaten gevuld zijn zit daar minimaal 585 liter water in. (Een metreet is 39 liter water) Met deze gevulde watervaten voldoet het weer aan het Thoragebod van de reinigingsvoorschriften. De totale inhoud van alle vaten is gelijk aan de inhoud van een Mikwe, waarin op bijzondere gelegenheden Joodse mannen en vrouwen zich lieten reinigen door onderdompeling. Zij verlkaarden zich door die daad weer rein om aan het dagelijkse leven en aan de bijzondere feesten deel te mogen nemen.

Aan de reactie van de ceremoniemeester is af te leiden dat hij niet alles onder controle had. We lezen dat heel duidelijk als hij de wijn moet proeven. En geloof me, wij hebben in Israel heel speciale kostbare wijn van een zeer hoge kwaliteit. Een klein slokje doet de leider van het feest verrast opmerken: het beste moet je toch voor het laatste bewaren. Dat doe je toch niet, eerst het beste, daarna het mindere voortzetten. Maar Yeshua is anders. Hij zorgt ervoor dat het beste voor het laatst wordt bewaard. Als hij het water in wijn doet veranderen gebeurt dat in enkele seconden, iets waar normaal een heel lang rijpingsproces mee gemoeid is. Een wijnstok heeft een wortel van ongeveer 17 meter. Voordat het water bij de wortel komt is er al heel veel tijd verstreken. Dan het groeiproces, de oogst het laten rijpen van de wijn. Voor Yeshua is niets te wonderlijk. Hij doorbreekt daarmee het gehele tijdsproces. Nog een bijzonder element zit daarin: de wijnstok zuigt niet het water uit de grond, als enigste ter wereld wordt het water uit de grond voortgestuwd door de wijnstok.

Wat leren we hier van deze gebeurtenis, de bruiloft te Kana? Als eerste een hartelijke gastvrijheid naar elkaar toe. Yeshua was daar ook genodigd. Zij kenden hem, zeer ingetogen en nooit kwam er een onvertogen woord uit zijn mond. Zijn kennis over de wetten en de gewoonten zijn ongeëvenaard en hij paste die dan ook dagelijks toe. Als wij hem in ons leven toelaten zullen we eveneens profiteren van die gave. Hij schenkt het ons maar wijst ons, daar waar het nodig is, terecht. In alle moeite die we op ons levenspad tegenkomen zal hij bij ons zijn. Aan zijn hand mogen we het leven door. Strek je hand maar naar hem uit en hij zal jou hand vatten. Laten we het nog even op een rijtje zetten: Een uitnodiging op een feest van familie en vrienden. Ongevraagd commentaar leveren op een hiaat op het feest is onbeleefd. Een beroep op een van de gasten het gaat mis. Een liefdevolle aanwijzing met een toevoeging om meer te doen dan waarvoor zij waren gevraagd verhoogde de gastvrijheid en reinheid van het feest.

Dit was het eerste wonder van Yeshua tijdens zijn rondwandeling hier op aarde. Er volgen er nog velen daarna, waarvan de meeste wonderen op een Sjabbat vielen, met als doel om mensen te redden, maar ook om te laten zien waarom de wetten bedoeld waren.

Als wij geloven en vertrouwen in Yeshua zullen we met hem drinken van de heerlijke wijn die hij ons zal geven in zijn koninkrijk. Een groot feest zal volgen, nee geen zeven dagen hoor maar voor eeuwig, waarbij er geen moment van verveling of verzadiging zal optreden. Omringd door allen die u ontvallen zijn in de loop van de jaren en eeuwen om samen met hen God te loven, prijzen en aanbidden! Je zult elkaar daar ontmoeten, nee geen diepe rimpels en grijze haren zullen we daar zien. Puntgaaf en in een volkomen harmonie. Zullen wij, zoals wij op dit moment hier bijeen zijn, elkaar daar ontmoeten? Dat zou toch geweldig wezen!
Ik verlang van harte naar dat moment die harmonie waarin we Yeshua ontmoeten! Sluit u zich daarbij aan?

Troost Mijn Volk
V.D.M.
Ik kreeg niets waar ik om vroeg. Ik kreeg alles wat ik nodig had.

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 14 dec 2017 19:25

WAT IS WAARHEID ?


Dit lees ik op facebook.
Er zijn christenen die in de war raken van de velerlei meningen, overtuigingen, opvattingen, leerstellingen, gewoonten die hier op facebook voorbijtrekken.
In de war raken door predikanten, voorgangers, cip-artikelen, gelovige broeders en zusters die hun persoonlijke meningen en geloofsovertuigingen hier ventileren en de discussies die daardoor ontstaan.
God, drie-eenheid of één (en Jezus een voorbeeldig mens en de heilige Geest, een invloed van God)?
Zuigelingendoop of geloofsdoop?
Israël, nog steeds Gods verbondsvolk of een volk als alle andere volken?
Delen wij in het verbond van Abraham of in het verbond van Christus?
Is de gereformeerde leer de ware leer of ligt het genuanceerder?
Zijn de gaven van de heilige Geest nodig in onze tijd of waren ze alleen nuttig in de begintijd van de christelijke gemeente?
Geneest God alle zieken of gebeuren er geen genezingswonderen meer?
Moeten alle christenen in tongen spreken of heeft niet elke gelovige deze gave?
De bijbel, een door mensen geschreven boek met geloofsverhalen of een door God geïnspireerd boek door mensen geschreven, maar woorden van God, feiten, die historisch, geografisch waar zijn?
Bestaat profetie of lezen we wensdromen van profeten in de bijbel?
Is de gereformeerde liturgie de enig mogelijke of bestaan er andere mogelijkheden om de erediensten vorm te geven?
Staan ambten open voor vrouwen of niet?
Mogen kinderen aan het Avondmaal of niet?
Is alleen de Statenvertaling de meest betrouwbare bijbelvertaling?
Waarom zingen we alleen uit de psalmberijming van 1773 en is het zingen van andere liederen onverantwoord?
Kunnen we als gelovigen uit de Gereformeerde Gemeente meelopen met de Mars voor het Leven of is contact met andere christenen verkeerd?
Een rij voorbeelden.
Je bent opgegroeid in een bepaalde gemeente. Is dat wat in die gemeente geleerd wordt door predikant(en) en ambtsdragers voor jou automatisch hét Woord van God?
Onder het motto: 'Dominee heeft het gezegd?'
Heb je ooit de vrijheid gekregen of genomen eens kerkdiensten in andere gemeenten bij te wonen of werd dat ten strengste ontraden?
Ooit wel eens in een reformatorische gemeente een dienst bijgewoond als evangelisch christen en als reformatorisch christen een dienst bijgewoond in een evangelische gemeente?
Wel eens een dienst bijgewoond in een Rooms-Katholieke parochie, een retraite gehouden in een klooster?
Het is gezond, heilzaam om dat te doen.
Buiten de eigen kerkmuren kijken.
Dat deed ik in mijn jonge jaren, dat doe ik nog. Na mijn studie theologie in Brussel heb ik definitief afgerekend met kerkmuren. Voor mij bestaan ze niet.
Ik heb 'gemeenschap der heiligen' ervaren in de Hervormde Kerk, de Gereformeerde Kerk (synodaal), in de Rooms-Katholieke Kerk, bij de Christelijk Gereformeerden, met Oud-Gereformeerden, Baptisten, Vrij Evangelischen, met Pinksterchristenen en Evangelische christenen in Nederland, België, Duitsland, Frankrijk, Zwitserland, Oostenrijk en heilzame contacten met Joden.
Ik heb overal diensten geleid, gepreekt.
En in onze eigen Pinkstergemeente predikanten uitgenodigd om voor te gaan.
En mijn gemeenteleden geleerd: 'Wij zijn niet de enig ware zaligmakende gemeente, wij zijn een deeltje van Christus' wereldwijde lichaam'.
Paulus schrijft onomwonden, dat we pas samen met álle heiligen (ook die niet tot ons kerkverband horen) de reikwijdte van Gods liefde zullen verstaan. Dus: we hebben elkaar nodig.
Dus já: bezoek Opwekkingsconferenties, maak een retraite mee in een klooster, bezoek leidersconferenties, loop mee met de Mars.
En héb toch alsjeblieft het lef om deze belangrijke vraag te stellen die ik me al tientallen jaren stel: "Waarom doen we in onze gemeente wat we doen?"
Wat is de bijbelse onderbouwing?
Er is lef nodig om onze eigen liturgie, gebruiken, leerstellingen ter discussie te stellen.
Zó ontdekte ik samen met anderen dat bepaalde Pinksterleerstellingen niet bijbels waren en zijn we daarover bijbelstudies gaan geven en hebben we dingen herroepen.
Durven we dat?
Wát is waarheid?
Leren onbevooroordeeld de bijbel lezen.
Niet door een reformatorische- of een evangelische bril.
Zó heb ik leerstellingen getoetst, zoals de doop in de heilige Geest, de opvattingen over ziekte en genezing e.d.
Wát is de waarheid wordt Wie is de Waarheid.
Samen bijbel lezen, biddend lezen, toetsen, onze van huis uit gekregen opvattingen toetsen en durven conclusies te trekken.
En wat je op facebook leest, in de binnenkamer toetsen.
Het valt mij steeds weer op dat de mensen in Berea na de preken van Paulus niet zeiden: 'Paulus heeft gesproken en dat is Gods Woord, maar thuis nagingen of het klopte wat hij onderwezen had'.
Vaak herhaal ik het woord van Jezus:
"Het is als met de wind. Je hoort zijn geluid, maar je kunt niet bepalen vanwaar hij komt of waar hij heengaat, zó is een ieder die uit de Geest geboren is".
Weinige predikanten, voorgangers, priesters, gelovigen hebben het lef om méé te waaien met de heilige Geest.
We zijn vastgeroest aan tradities, gewoonten, dogma's, leerstellingen en durven niet open te staan voor wat de heilige Geest ons wil openbaren.
O, ik hunker, naar herkenning en ontmoeting van allerlei christenen, om kennis nemen van elkaar, om durf andere wegen te bewandelen.
En niet ten koste van alles ons eigen kerkgenootschap in stand te houden.
Samen te doen, wat we samen kunnen doen.
'Loop als reformatorische christen niet mee met de Mars voor het Leven gaat in tegen Jezus gebed: opdat zij allen één zijn gelijk Wij één zijn'.
Blijven we mooi praten of gaan we aan de slag?
P Gerrets emeritus predikant
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
schaapje
Generaal
Generaal
Berichten: 4536
Lid geworden op: 28 dec 2010 12:08

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor schaapje » 18 dec 2017 11:22

http://www.opbouwonline.nl/artikel.php?id=11703

Avondmaal
Als je op de link klikt kan men het zelf lezen.
Wie overwint, zal van de tweede dood geen schade lijden.

Johan100
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3644
Lid geworden op: 22 okt 2015 15:06
Contacteer:

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor Johan100 » 24 dec 2017 23:41

Het aanbiddelijke Wezen Gods heeft ons geopenbaard dat Hij bestaat in drie
Personen. Hij heeft Zichzelf in de Heilige Schrift geopenbaard in Zijn Namen, die
Zijn Wezenseigenschappen uitdrukken, die de Personen gemeenschappelijk hebben,
zoals eeuwigheid, liefde, wil, macht, rechtvaardigheid, wijsheid, enzovoort.
De Schrift openbaart ons tevens dat deze heilige Personen bestaan in een eeuwige
relatie en Persoonseigenschappen. De Vader genereert van eeuwigheid tot eeuwigheid
Zijn Zoon. De Zoon wordt van eeuwigheid tot eeuwigheid gegenereerd. En de Heilige
Geest gaat uit van Beiden. Deze zijn daden van eeuwige Goddelijke liefde en
harmonie tot Elkaar.

De Schrift spreekt in menselijke woorden en beeldspraak over het onderscheiden
bestaan van de Personen in de Drie-eenheid. Namelijk, de Vader spreekt en werkt in
en door het Zelfstandig Woord, en de Geest gaat gelijk uit van Hem. De Heilige Geest
gaat uit van Vader en Zoon, door een zelfstandige uitgaande en eeuwige daad. Voor
ons mensen met een verduisterd verstand is het onbevattelijk. Het hoe ervan kunnen
we nooit begrijpen. Het is ook de bedoeling niet dat we het begrijpen, want de zonde
om God te begrijpen en te evenaren, was de begeerte van Eva, door de slang verleid.
Het was de val van het mensdom.

De Heere heeft zichzelf geopenbaard met menselijke woorden en denkbeelden, om
ons tot Goddelijke zaken op te leiden. De meest voorkomende uitdrukking waarin de
Vader Zich openbaart in Christus door de Heilige Geest, is zoals een man spreekt en
daarbij ademt. De persoon, zijn woorden en adem is een eenheid. Vandaar dat
Christus het Woord genoemd wordt en de Heilige Geest Adem of Geest wordt
genoemd, wat in het Hebreeuws hetzelfde woord is (Ruach). Het spreken van de
Vader is Zijn werken. Daarbij gaat altijd de Geest des Heeren, of de Adem des Heeren
samen. (Het gaat nu niet over de belofte die de Heere in de Bijbel doet, maar over Zijn
werken.)

De Vader bemint Zijn Zoon met een eeuwige nooit verminderende liefde en Hij
ontvangt Goddelijke liefde van Zijn Zoon. Daarin bestaat een eeuwige Goddelijke
vermaking dat de ene Persoon Goddelijke liefde geeft en ontvangt van de andere
Persoon. Hierin oefent de Heilige Geest uit Beiden een Goddelijke daad van eeuwige
liefde. Godgeleerden noemen dit de inblijvende werken Gods, in het Wezen Gods.

Ten eerste, de verkiezende liefde van de Vader
De Vader heeft Zichzelf in de Schrift geopenbaard als hebbende - menselijk
uitgedrukt - ook behoefte aan liefde van schepselen. Deze stap buiten Zichzelf, - in de
werken Gods naar buiten, - is een onbevattelijk, nederbuigende goedheid van de
oneindige liefde Gods. In deze werken Gods naar buiten openbaren de
Wezenseigenschappen Zich op een Eigen vrijmachtige, Persoonlijke wijze in de Drie
Personen. Dit komt openbaar in de eeuwige Vredesraad. Het is de wil van de Vader
om mensen tot de zaligheid te brengen. Het is een Persoonlijke wil, voortkomende uit
eeuwige, innige en vurige liefde om die mensen door de diepte van de zonde heen te
herstellen. De Vader handhaaft hierin de eisen van het geschonden Wezen Gods. De
Drie-eenheid wordt gekwetst en onteerd in zowel het Wezen Gods in ál Hun deugden,
alsook in ieder Goddelijk Persoon afzonderlijk. In die daad van de Vader stelt Hij aan
Zijn Zoon de eisen voor die tot herstel nodig zijn. In Zijn verkiezing openbaart de
Vader voornamelijk Zijn eeuwige alles voorafgaande soevereine liefde. Maar in de
Verbondseis openbaart Hij de gekwetste rechtvaardigheid en blinkende Majesteit van
het Wezen Gods.
Wij spreken van ‘de stilte der nooit begonnen eeuwigheid’, maar we bedoelen
daarmee de eeuwige Drie-enige God Zélf. Vóór de schepping was er alleen God.

Ten tweede, de onuitsprekelijke liefde van de Zoon
Gods Zoon, heeft een eeuwig gelijke Godheid met de Vader, (Joh. 5: 26). Hij wordt
van eeuwigheid tot eeuwigheid gegenereerd van Zijn Vader. De Personele eigenschap
van de Vader is Zijn Zoon te genereren. De Personele eigenschap van de Zoon is
gegenereerd te worden. Deze eeuwige waarheid is zeer ver boven onze menselijke
begrippen. De Zoon bewilligt in de Vredesraad in de onkreukbare en volkomen
rechtvaardige eisen van de Vader. Dit is een vrijwillige daad van de Zoon uit liefde tot
Zijn Vader en Zijn uitverkoren kinderen en om die als een Bruid te mogen verkrijgen.
Hebreeën 2: 9 -18. De bewegende Oorzaak is de Vader Die Zijn uitverkoren kinderen
zó onuitsprekelijk bemind, dat Hij Zijn Eigen Kind voor de dood overgeeft, om Zijn
aangenomen kinderen van de eeuwige dood te verlossen.
Owen wijst er met nadruk op, dat deze daad van de Zoon een onderwerping is, een
Goddelijke daad van God de Zoon aan God de Vader.
Uit dit eeuwig voornemen en besluit vloeit voort dat het Woord vlees zal worden in de
tijd. De mensheid krijgt een bestaan in de tweede Persoon van de Heilige Drieeenheid.
“God is geopenbaard in het vlees”. Hier ligt de grondslag van het
Priesterambt van Jezus Christus. De Zoon onderwerpt zich als Middelaar, als de GodMens
in gehoorzaamheid aan Zijn Vader. Die onderwerping zal zelfs tot in
eeuwigheid duren (1 Kor.15: 28).
De verborgenheid van de Godzaligheid is groot: God is Mens, en bleef die Hij was.
De openbaring van deze God-Mens was zo onbegrijpelijk nederig, waarin Zijn
Godheid Zich volledig verborg achter Zijn Mensheid, dat de Engelen er zich eeuwig
over verwonderen. Én Hij bleef God! De Tweede Persoon in het Goddelijk Wezen
lag, met eerbied gesproken, als Baby in een kribbe, speelde als Kind met andere
kinderen en Zijn broertjes, leefde en wandelde als gewone Jongen op aarde, werd Man
en timmerde totdat Hij Zijn ambtelijke bediening aanvaardde.

Ten derde, de diepe vernedering van de Zoon
De tweede Persoon, de God-Mens, moest lijden en sterven. Daartoe heeft de Heilige
Geest de Middelaar Zijn lichaam en ziel toebereid. Dit was tevens een scheppende
daad van de Vader, (Jer. 31:22) door de Heilige Geest, die Maria overschaduwde. Het
was dus geen nieuwe schepping van een nieuw soort mens was. Het was een
scheppende daad van de Vader, zegt dr. Owen, op bladzij 106 in zijn boek Over de
Heilige Geest. De aanneming van de menselijke natuur was méér dan een
onderwerping, (want onderwerping met een onzondig lichaam behoeft geen
vernedering in te houden) maar de Zoon kwam in de gelijkheid des zondigen vleses
(Rom. 8:3). Het aannemen van de menselijke natuur, die door de mens in de zondeval
was ontluisterd en waaraan de volle uitstraling van Gods beeld ontbrak, was een diepe
vernedering. Paulus zegt: “Maar heeft Zichzelven vernietigd, de gestaltenis eens
dienstknechts aangenomen hebbende, en is de mensen gelijk geworden” (Filippenzen
2:7). Daar kwam bij dat Jezus vanaf de ontvangenis onder de toegerekende schuld lag,
niet door overerving, maar door Zijn borgstelling, door de Vader toegerekend.
Vervolgens kwam de Koning der Koningen in diep vernederende omstandigheden op
aarde. “En in gedaante gevonden als een mens, heeft Hij Zichzelven vernederd”
(Fillip. 2:8a). Op aarde was voor Hem geen plaats dan in een beestenstal.

Ten vierde, Christus’ lijden afgeschaduwd
Een zwakke, onvolledige afbeelding van deze eeuwige besluiten kwam tot uiting in de
ceremoniële wetgeving. Deze ceremoniën dienden tevens als type en heenwijzing naar
de volmaakte Hogepriester, Die zichzelf zou opofferen aan Zijn Vader. Deze
afschaduwingen waren allen onvolkomen en werden op velerlei manieren en offers
voorgesteld, omdat de volmaakte Persoon niet door afschaduwing ten volle kan
geopenbaard worden. De priester beeldde Zijn Persoon af en het altaar met het offer
Zijn onderscheiden naturen als God-Mens. God kan niet anders dan door God worden
verzoend; maar tegelijk moest God door een Mens, - omdat de menselijke natuur
gezondigd had - worden verzoend. Het Goddelijk Schuldoffer van de God-Mens kon
de Vader alleen behagen.
Een schuldoffer werd genomen van het persoonlijke eigendom van de offeraar.
Daarmee werd aangetoond dat persoonlijke schulden overgedragen werden. De
mystieke overdracht op Wie de schuld gelegd werd, werd duidelijker aangewezen in
het offer op de grote Verzoendag. Toch bleef het voor de meeste Joden nog bedekt. In
Hebreeën staat, dat David - volgens Psalm 40 - wel een duidelijke openbaring kreeg
Wie de schuld-overnemende Borg was. De wet is een schaduw van de toekomende
goederen, Hebr. 10:1. Waar een schaduw is, daar volgt het lichaam. Nl. het lichaam
van Jezus Christus, in welke wij geheiligd zijn.

Ten vijfde, de schuld verzoend
Voordat het Schuld- en Zoenoffer werd geslacht, ging de grote Hogepriester eerst in
gebed. Het Hogepriesterlijk gebed in Johannes 17. Daarna kwamen de knechten van
het Joodse Sanhedrin om Hem te binden en weg te leiden. Vervolgens hebben de
Romeinse soldaten Hem gebonden aan de hoornen van het altaar. Daar werd Hij in
overdrachtelijke zin, geslacht, het vel afgestroopt en naakt tentoongesteld. Het
Goddelijk Offerlam voltooide Zijn werk met de uitroep: het is volbracht! De Tweede
Persoon, Die God is, was en blijft, gaf Zijn bloed en de God-Mens lag in het graf.
“Waarlijk, deze was Gods Zoon!”, riep de Romeinse hoofdman.
Het voorhangsel scheurde. Het is een van de grootste zonden van het Sanhedrin
geweest om de betekenis hiervan te negeren. Hierdoor werd het Plaatsbekledend en
verzoenend werk van Christus tot in de allerdiepste zin geloochend.
Het is voor allen die onder het Evangelie leven een ontzaglijke belediging iets te
willen toevoegen door eigen werken of gestalten, aan het volbrachte Offer van
Christus aan het kruis (1 Kor. 3:11-13). Zij die in Christus geloven zijn rechtvaardig
voor God. Dit leert de Schrift overvloedig. Deze geloofsweg loopt naar Golgotha,
buiten de legerplaats, Zijn smaadheid dragende.

Ten zesde, de kerk verzoend
Tijdens de inwijding van de Tempel viel het vuur van de hemel en verbrandde het
Slachtoffer. Daarmee was het vuur geblust, 2 Kronieken 7: 1. Dat wil zeggen, het vuur
in het offer hield op toen het offer verteerd was, maar het vuur bleef wel branden op
het altaar. Daar werd het vuur altijd brandend gehouden.
Hieruit kunnen we leren, dat allen die dit dierbare, hemelse geslachte Lam
veronachtzamen, eens in het vuur moeten lijden, want: “onze God is een verterend
Vuur.” Hebreeën 12: 29. Het is een ernstige misvatting om Christus liefdevoller te
schatten dan de Vader. “Ik en de Vader zijn één” (Joh. 10:30). Zij zijn één in liefde.
De Vader gaf uit liefde Zijn Eniggeboren Zoon. Daarmee gaf Hij Zichzelf. Maar Zij
zijn ook één in hun toorn. Buiten het Offer van Christus is ook Hun toorn één; het is
de toorn Gods en des Lams (Openb. 6:16). En wie zal voor Zijn aangezicht kunnen
bestaan?
Johannes zag het Lam Gods in het midden van de troon. Dus de Vader ziet Zijn Kerk
altijd aan in en door het Lam. Zo is Zijn Bruidskerk volkomen gelijkvormig aan het
verheerlijkte Hoofd Christus. Kan de zaligheid hen ontgaan, nu de Drie-enige God er
meer en hoger belang bij heeft dan zijzelf?
“Uit Hem en door Hem en tot Hem zijn alle dingen. Hem zij de eer en de heerlijkheid
tot in eeuwigheid.”

W.Westerbeke. Theologienet.
(..)Namelijk de rechtvaardigheid Gods door het geloof van Jezus Christus, tot allen, en over allen, die geloven; want er is geen onderscheid.(..)Rom.3.

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 05 jan 2018 08:21

EEN GELUKKIG NIEUW JAAR.


"Wat is geweest, zal er weer wezen en wat is gedaan, dat zal weer worden gedaan: er is niets nieuws onder de zon. Is er iets te verwoorden waarvan men zegt: 'zie, dit is iets nieuws!',- reeds was het er in de eeuwen vóór onze verschijning"
(Prediker 1:9-10 Naardense Bijbel).


In alle toonaarden wensten we en wensen we elkaar een gelukkig nieuw jaar.
Eigenlijk weten we niet wát we schrijven of zeggen.
Wat is 'gelukkig'?
We gebruiken alternatieve woorden: 'zalig', 'voorspoedig', 'gezond', 'succesvol', maar daarachter dat onveranderlijke 'nieuwjaar' dat toch eigenlijk 'nieuw jaar' moet zijn.
Makkelijker is alleen het jaartal noemen: '2018'.
Onder daverend lawaai en met een glas bubbels in de hand om 00.00 uur precies klinken we op het nieuwe jaar.
Maar de Prediker gooit roet in de champagne.
Prediker (vertaald kan ook worden: Verzamelaar, namelijk van wijsheidsspreuken) schreef vele, vele eeuwen geleden: "Er bestaat onder de zon geen nieuw jaar".
Nog erger: "Er bestaat 'onder de zon' (dat is: onder de hemel, dus: hier op aarde) niets nieuws".
Het wordt nog erger als hij zegt: 'Dat wat nu voorbij is, komt terug. Dat wat tot stand is gebracht, zal opnieuw tot stand worden gebracht. Het verleden wordt weer heden!'
En verschrikkelijk is: 'Als je iets waarneemt, waarvan je overtuigd bent dat het echt iets absoluut nieuw is, dan moet de Prediker je ontgoochelen, want in een ver verleden bestond het al'.
Dat is wat geschreven staat en bedoeld wordt in Prediker 1:9-10.
Wat: 'Een gelukkig nieuw jaar?'
Nieuw!
Het toverwoord.
Het zet altijd weer aan tot kopen, het willen hebben.
Nieuwe smaak.
Nieuwe mix.
Nieuwe formule.
Nieuwe samenstelling.
Nieuwe uitgave.
Nieuwe editie.
Nieuw merk.
Ja, doet u mij maar een nieuw jaar.
Nieuw suggereert: beter, intensiever, krachtiger, gezonder, smaakvoller.
We waren uitgekeken op 2017.

En nu gaan we vol verwachting het nieuwe jaar 2018 in.
Gelukkiger.
Voorspoediger.
Gezonder.
Succesvoller.
De Prediker (Verzamelaar) is de zoon van David die koning werd in Jeruzalem.
Dus: Salomo.
En Salomo deed een grondig onderzoek.
Hij observeerde het leven, máár liet God erbuiten.
Hij herhaalt vele malen: 'onder de zon', dat betekent eenvoudig: 'niet van boven de zon' (dat is van Gods standpunt uit bekeken).
Als je God buitensluit, als je met Hem geen rekening houdt en je observeert dan het leven hier op aarde, dan kom je tot de conclusies van Prediker.
Dan is alles ijdelheid, ijl, een zuchtje, wind, hol en leeg, zinloos (1:2).
Dan heeft het gezwoeg van de werkende mens geen nut (1:3).
Er worden baby's geboren, ze groeien op en worden volwassen en sterven.
De ene na de andere generatie (1:4).
De zon komt op, staat hoog aan de hemel en gaat weer onder en dat herhaalt zich eindeloos (1:5). En de wind blijft maar waaien uit allerlei windrichtingen en het houdt niet op (1:6).
Beken ontstaan uit bronnen en stromen eindeloos naar de zee, maar die zee raakt nooit vol en dit herhaalt zich eindeloos (1:7).
We blijven dingen onder woorden brengen, we zien en we horen aldoor en we worden het nooit zat (1:8).
En toen concludeerde de Prediker: alles herhaalt zich, er is niets nieuws.
De geschiedenis is een eindeloze zinloze herhaling.
We vergeten het verleden, hebben geen enkele gedachte over de toekomst en daarna (1:11).
Wordt 2018 een herhaling van zetten? Blijven we onze zetten op het schaakbord eindeloos herhalen? Blijven we dezelfde stommiteiten begaan? Leren we eindelijk iets van het verleden?
Zolang jij God buitensluit buiten jouw denkwereld, jouw leven, jouw opleiding' jouw relatie, jouw omgang met anderen, jouw job, jouw gezondheid...dán verandert er in 2018 niets.
Als we God buiten het regeringsbeleid, buiten het parlement, buiten de politiek houden...verandert er niets.
Dan blijven we evenals in 2017 leven 'onder de zon'.
Koning Salomo heeft de zin van alles onderzocht en liet God erbuiten.
Zijn conclusie is onthutsend.
Alles is zinloos.
Wil je écht een nieuw jaar?
Een ánder jaar?
En niet een eindeloze herhaling van vorige jaren?
Zoek dan een stille plek en praat met God, net zoals je met een kameraad of een vriendin praat:
"God, ik verlang écht naar een nieuw jaar.
Dat het in mijn leven, mijn studie, mijn baan, mijn relatie ánders wordt. Ik zie nu duidelijk in dat ik tot nu toe 'onder de zon' geleefd heb.
Iedereen leeft toch 'onder de zon?' Geloven in God is toch iets voor watjes en oude, zieke mensen?
Ik ervaar geen uitdagingen, alles blijft hetzelfde. Ik wil het leven hier op aarde leren kennen van boven de zon uit.
Zoals u het ziet. Daarom doe ik iets, wat ik altijd tegengehouden heb.
God, ik nodig u uit om met mij mee te gaan 2018 in.
Wilt u mij mijn domheid, koppigheid, ongeloof vergeven?
Ik heb gehoord dat Jezus in mijn plaats voor mijn zonden gestorven is en u mij om Jezus wil kunt vergeven.
Kom dan nu in mijn leven en wilt u dan met mij en mag ik dan met u 2018 ingaan?
Dank u dat u mij hoort en verhoort. Amen".
Ik wens jullie allemaal een ánder jaar...2018.

P Gerrets (emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 10 jan 2018 12:22

KRIJG DE WIND MAAR EENS TE PAKKEN.


"Ik had mijn hart erop gezet om in de wijsheid te onderzoeken en na te speuren al wat er onder de hemelen wordt gedaan; een kwalijke bezigheid is dat, die God aan de kinderen van Adam heeft gegeven om zich daarmee bezig te houden! Ik heb al het gedoe gezien dat onder de zon wordt gedaan,- en zie het is allemaal ijlheid en najagen van wind"
(Prediker 1:13-14 Naardense Bijbel).



Salomo, koning in Jeruzalem, koning over Israël (1:1,12) heeft besloten onderzoek te doen naar de zin van het leven.
Wat gebeurt er zoal 'onder de hemelen?'
Elk Adamskind, elk mensenkind, heeft namelijk die opdracht van God gekregen:
'Zoek naar de betekenis, naar de zin, het doel van het leven hier op aarde'.
En dat is 'een kwalijke bezigheid', dat is geen leuke opdracht (1:13).
Er is een hoop gedoe 'onder de zon' (1:14).
En als ik dit schrijf zie ik een man rennen over de heide, of in tuinen, of in het bos met een vlindernet.
Maar hij vangt geen vlinders, maar hij probeert de wind te vangen.
Een onmogelijke opdracht.
Salomo schrijft: het is voor een Adamskind een onmogelijke opdracht de zin en de betekenis van het leven te vatten, te vangen. Met een vlindernet kun je de wind toch ook niet vangen.
Wat ijl, wat zinloos! (1:14).
Probeer eens een krom stuk hout recht te maken?
Het breekt.
Probeer eens een puzzel te leggen, terwijl er een puzzelstukje ontbreekt?
Je kunt die puzzel niet uitleggen.
Een onuitvoerbare opdracht (1:15).
Toen ik koning werd, heb ik God gevraagd om wijsheid.
Hij heeft mij wijsheid gegeven in overvloed, méér dan koning Saul, méér dan mijn vader David.
Ik heb veel wijsheidsspreuken geschreven.
En ik heb dit onderzoek gedaan: het ontdekken van de zin van het leven.
Ik heb wijsheid ontdekt, maar ook gekkigheid en dwaasheid.
Mijn slotconclusie: alles wat ik heb ondernomen is zinloos, jagen op de wind, die niet te vangen is (1:16-17).
Is het fijn om veel te studeren, veel feitenkennis te verzamelen?
Is het fijn om kennis te kunnen toepassen?
Salomo zegt: Veel praktische kennis leidt tot irritatie, tot ergernis.
Veel theoretische kennis brengt veel verdriet met zich mee.
Soms is het beter niets te weten (1:18).
Nooit gedacht dat Salomo zó pessimistisch was?
Salomo ontdekt gaandeweg dat het op zoek gaan naar de zin van het leven en naar de zin van alles wat hier op aarde gebeurt, zonder de hemel daarbij te betrekken, zonder de Zoon te raadplegen, volstrekt zinloos is.
Even dwaas om met een vlindernet de wind te vangen.
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 13 jan 2018 21:38

KERK ZONDER MUREN


De kerk verandert.
De kerk past zich aan de ontwikkeling van het kleiner worden aan.
Er wordt bezuinigd, er wordt anders geïnvesteerd, we krijgen de opdracht om nieuwe wegen te bewandelen.
Eigenlijk verlaten we onze vertrouwde kerk en slechten wij oude kerkmuren.
We worden aangemoedigd om weer in vertrouwen onbekende wegen te gaan.
Terug naar het begin.
Back to the basics.
En Filippus is onderweg.
Hij verkondigt het evangelie.
Filippus is een enthousiaste volgeling van Jezus Christus.
Hij heeft Jeruzalem achter zich gelaten.
Het evangelie blijft niet binnen de vier muren van de stad.
Het gaat niet zonder slag of stoot.
De Christenen hebben het vanaf het begin moeilijk.
Het is levensgevaarlijk om afwijkend te geloven.
Paulus was eerst Saulus, de vervolger van de volgelingen van de weg.
De Heilige Geest heeft echter de ogen en het hart van Saulus geopend.
Strijd niet tegen Mij, maar strijd voor Mij.
Filippus maakt iets vergelijkbaars mee.
Hij wordt aangesproken door een engel van de Heer.
“Ga op weg”. “Ga tegen de middag”. “Ga naar de verlaten weg”. (Handelingen 8:26).
Drie mededelingen in één zin: ga op weg.
Ga wanneer niemand gaat.
Want ’s middags is het te warm.
Ga de weg die je niet wilt gaan, want er dreigt gevaar; de weg van Jeruzalem naar het laagland, de kust, Gaza.
Eigenlijk vraagt de Engel aan Filippus om het gevaar tegemoet te treden: vertrouw op Hem die de engel gezonden heeft.
Wanneer Filippus onderweg is komt hij iemand tegen.
Je komt niemand tegen wanneer je thuis blijft.
Je zult op weg moeten gaan.
Je zult je huis moeten verlaten.
En laat het maar aan God over wie je tegenkomt.
Filippus komt een vreemdeling tegen. Iemand die niet uit Israël komt.
Maar het is wel Iemand die bewust naar Jeruzalem is geweest.
Het is Iemand die door heeft dat Jeruzalem een heilige plaats is en dat het met God te maken heeft.
De man heeft daarom iets van God meegenomen uit Jeruzalem: een boekrol.
De man heeft de boekrol niet gekocht als souvenir, maar hij leest erin.
Hij is niet gelovig.
Hij is geen jood.
Hij heeft nog nooit van Jezus Christus gehoord.
Maar hij heeft er wel veel voor over om meer van de God van Israël te weten te komen.
De man is minister van Financiën in Ethiopië.
Hij is zorgvuldig in zijn beleid. Desondanks weet hij dus wat belangrijk is. Dat zijn vandaag niet de aandelen op de beurs in Jeruzalem, New York of Amsterdam, maar het enige aandeel waar het om gaat: bij God komen.
Zou hij door het lezen van Jesaja bij zijn doel komen?
Deze man wordt op de weg gebracht die Filippus gaat.
Of was het andersom?
Hun wegen kruisen elkaar.
Ze ontmoeten elkaar.
Twee vreemden, maar ze hebben elkaar wel iets te zeggen.
De een heeft het Woord in zijn hand.
De ander heeft het Woord in zijn hart.
De engel van God zelf spreekt Filippus aan om op weg te gaan.
De Heilige Geest is aan het werk.
Wanneer God spreekt dan gebeurt er iets.
Dan is het geschieden is.
En dan kan het ook gebeuren dat de geloofsleerling de leraar verbaast.
De eunuch uit Ethiopië vraagt spontaan om te worden gedoopt.
Geen kerkmuren.
Geen kerkorde.
Geen gemeente.
Er is alleen het verlangen dat de Heilige Geest legt in zijn hart.
Filippus en de man gaan het water in.
De man wordt gedoopt.
De Heilige Geest neemt Filippus daarna mee.
Ga weer verder.
Blijf hier niet staan.
En de Heilige Geest vervult het hart van de man uit Ethiopië.
Hij vervolgt zijn weg in vreugde.
De kerk verandert.
De kerkorde wordt herschreven.
De kerkmuren krijgen een nieuwe bestemming.
Het zijn niet langer de muren die de gelovigen binnen houden, maar het zijn de muren die de plek markeren toen wij op weg gingen…. De wereld in gingen…. en het Evangelie gaan verspreiden en mensen gaan dopen in de Naam van Jezus Christus, onze Heer.


Ds J v Olffen
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor Chaya » 15 jan 2018 11:44

O HEERE! Het heil is des HEEREN; Uw zegen is over Uw volk.
Sela. Psalm 3:2a en 9

Heil en zegen
Psalm 3 is een morgenlied. Daarom is het ook heel gepast om in de morgenstond van 2018 te luisteren naar deze psalm. Het is zwaar weer in Davids levensomstandigheden. De historische achtergrond van dit lied staat in 2 Samuël 15 tot en met 18. Absalom, zijn eigen zoon, heeft zich met tienduizenden gekeerd tegen zijn eigen vader. David, de gezalfde des Heeren, trok over de beek Kedron met enkele vertrouwelingen. Hij weet dat Absalom nadert. Een boodschapper heeft hem meegedeeld dat “het hart van een ieder in Israël achter Absalom is gaan staan”.

Getrouw
Je zou denken: hoe heeft David die nacht één oog dicht kunnen doen? Toch heeft hij heerlijk geslapen: “ik lag en sliep gerust”. Hoe is dat mogelijk. Hij was van ’s Heeren trouw bewust!
“O HEERE”, is het eerste dat hij zegt in dit morgenlied. Ja, daar ligt het geheim. Zie op Hem, de getrouwe Verbonds-Jehova. Die ‘Ik zal zijn Die ik zijn zal’, de bewaarder Israëls. Aan Hem is het te danken dat we 2017 mochten uitgaan en 2018 ingaan. Laat het ons tot verwondering en aanbidding brengen dat we op 1 januari onze ogen mochten opslaan. O, Heere wat bent U groot en goed. Waar hebben we het aan verdiend?
Later zegt een andere psalmdichter “indien de Heer’ Die ons heeft bijgestaan, niet had gered, wij waren lang vergaan”. Maar bedenk ook: als Hij met mij in het gericht had getreden en gade had geslagen al mijn ongerechtigheden, dan was het zonder Borg voor eeuwig mis geweest.
“O HEERE”, dat mag ook de aanspraak zijn in het gebed dat in het nieuwe jaar wordt gebeden. Ook als de levensomstandigheden zo onzeker zijn. Misschien wel uitzichtloos. Hoe moet het dit jaar?
In de persoonlijke levenssfeer en familieomstandigheden. Hoe gaat het met de spanningen en verhoudingen tussen de volken? Hoe verloopt de oprukkende macht van de vijanden van God en Zijn volk? De eerste woorden van dit gebed wijzen op Hem, Die regeert en Die alle macht heeft in hemel en op aarde. Hij kan ook in 2018 alle dingen doen medewerken ten goede. Hij werkt alle dingen naar de raad van Zijn wil.

Heil
Het slot van Psalm 3 wijst erop dat bij de Heere heil is. Daarom kunnen we elkaar niets beters toewensen dan veel heil en zegen in het nieuwe jaar. Letterlijk staat er in de grondtekst: bij de HEERE. Dat betekent dat het heil in Zijn macht en te Zijner beschikking is. En daarom ook alle zegen. Ook staat er: het heil. Heil wijst niet alleen op heling en redding. De naam Jozua – Jezus – zit erin. Achter David zien we de grote Davidszoon, Jezus Christus. Hij verlost van en uit het grootste kwaad en brengt tot het hoogste goed. Buiten Hem zijn we reddeloos verloren. Beseffen we dat? Zelfredzaamheid staat van nature hoog in ons vaandel. Maar daar ga je je eeuwig verderf mee tegemoet. Redding en zaligheid heeft Hij verworven. Hij is niet alleen de Zaligmaker van verwerving, maar ook van toepassing. Wat heb je zelf meer nodig en wat kun je elkaar beter toewensen dan het heil dat door Hem verworven is? David verbindt hier ook Gods zegen aan. Zijn zegen is over Zijn volk. Die zegen maakt rijk. Altijd en in alles, zodat alle ding tot zaligheid van Zijn volk dienen moet.

Sela
Dit morgenlied is de eerste psalm waarin het woordje ‘sela’ staat. Zelfs tot driemaal toe. Of het nu betekent refrein, bid of pauze; laat het tot bezinning zijn. Pauzeer maar even, herhaal het maar steeds, leef er niet overheen en ga er niet aan voorbij. Sela! Veel heil en zegen toegewenst.

ds. A. van de Weerd
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 27 jan 2018 21:51

DE ONVERBIDDELIJKE DOOD.

Prediker 9 vers 3

Dat is een kwaad
in alles wat er gedaan wordt onder de zon:
dat eenzelfde lot juist allen wacht,-
en dat het hart van de mensenzonen
in hun leven vol is van kwaad
en gekkigheid in hun hart;
daarna: ‘op naar de doden!’


Herhaaldelijk heb ik het bij een bespreking van Prediker genoemd.
Habeel...habelim, habeel...habelim.
IJdelheid der ijdelheden, nietig...nietigheden, hol en leeg...holler dan hol, leger dan leeg, zinloosheid van alle zinloosheden.
Onder de hemel, onder de zon.
Het leven gezien door de ogen van een mens die God buitensluit.
Zinloos, proberen met een net de wind te vangen.
Je hoort de doodsklokken luiden.

Salomo, de troonopvolger van David, is bezig met een grondig onderzoek.
Waar is wijsheid te vinden onder de zon?
Wat is de zin van het leven?
Hij is in de eerste 8 hoofdstukken niet verder gekomen dan: geniet van het eten, geniet van het drinken, van arbeidsvreugde, van vriendschap.
Ook al is het maar tijdelijk.

In hoofdstuk 9 trekt hij nog meer registers open.
Ik focus mij om dit leven te doorgronden.
Wát is het nut van wijs zijn, rechtvaardig zijn en vanuit die wijsheid en vanuit die rechtvaardigheid te handelen?
Daar zal God toch wel oog voor hebben?
Het zal toch wel iets uitmaken of je liefhebt of haat?
Niemand weet wat er in de toekomst gebeurt (9:1)!

Prediker trekt de conclusie dat het ogenschijnlijk geen barst uitmaakt.
Of je rechtvaardig bent, of boosdoener,
of je nu goed, rein of besmet bent,
of je offers brengt of niet,
of je een goed mens of een zondaar bent,
of je een eed zweert of er bang voor bent,
i e d e r e e n sterft (9:2).

Dát is een groot kwaad onder de zon.
Ieder mens treft hetzelfde lot.
Na dit leven, ook al haalde je gekkigheid uit, klinkt het voor alle mensen: 'Op naar de doden!' (9:3).

Als je leeft, heb je één zekerheid: je zult sterven.
Een dode weet van niets en wordt vergeten (9:4-5).

Voor de doden geldt: hun liefde, hun haat, hun jaloezie zijn verloren gegaan.
Zij delen niet meer in het leven onder de zon (9:6).

Dus: geniet zolang je hier op aarde leeft van het eten van brood, van het drinken van een goed glas wijn, want daarin heeft God plezier (9:7).

Draag een schoon wit kleed, zalf iedere dag jouw hoofd met geurige olie.
Met andere woorden: vier het leven (9:8).

Geniet van het leven met de vrouw die je liefhebt alle dagen van dit zinloze leven onder de zon die God je geeft.
Geniet naast al je zinloos gezwoeg (9:9).
Voor het éérst heeft Salomo het over de vrouw in gunstige zin.
Geniet van het huwelijksleven.
Geniet van de liefde....wánt....klinkt het onheilspellend...de dood maakt er ooit een einde aan.

Doe wat je hand vindt om te doen.
Akkerbouw, veeteelt, beoefen wetenschap, verzamel kennis, want....in het dodenrijk is het afgelopen.
Dáár wordt niets meer geweten (9:10).

Altijd luiden op de achtergrond doodsklokken.
Onder de zon word je geboren om te sterven.
Is het niet beklemmend om dit te lezen?

Wáárom leeft de mens anno 2018 zo dom, zo onnadenkend, zo roekeloos.
Wáárom zo geconcentreerd op studie, wetenschap, filosofie, op carrière maken, geld verdienen?
Wáárom zo onder stress leven, burn outs riskeren, ongezond leven?
Wáárom denken we zo weinig na over het doel van ons leven, hoe is het mogelijk dat we God buitensluiten?
Ook gelovige christenen focussen op grote doelen en denken niet na over de toekomst.

Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk dit boekje in de bijbel is.
Hoogst actueel!

Er komt een dag dat we sterven.
Vanuit menselijk perspectief, zonder God, een ramp.
Vanuit gelovig perspectief, met God door Jezus Christus, de wereld van God binnengaan.
Eeuwig geluk, eeuwige glorie.
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 02 feb 2018 21:47

SPREKEN IS ZILVER, ZWIJGEN GOUD? (13)


"Woorden uit de mond van een wijze zijn een genade,- de lippen van een dwaas verslinden hemzelf"

(Prediker 10:12 Naardense Bijbel).



Van God kan gezegd worden: Terwijl Hij spreekt, gebeurt het, komt het tot stand.
Zijn spreken is scheppend.
Van mensen?
Er worden in charismatische kringen vreemde dingen geleerd.
Een christen behoort alleen maar positief te spreken.
In Nederland hebben we de gewoonte om elkaar te vragen: 'Hoe gaat het met je?'
Die vraag behoor je nooit te beantwoorden, want de vraagsteller is helemaal niet geïnteresseerd in het antwoord.
Dus nooit antwoorden op: 'How do you do?' 'Wie geht es?' 'Comment allez-vous?'
Want als je die vraag beantwoordt, zie je het ongemak bij de vragensteller.
Een charismatisch christen kan antwoorden: 'Halleluja. Uitstekend.
Met een kind van God gaat het altijd goed'.

Positief spreken: ik ben gezond, ook al ben je ziek.
Het gaat uitstekend, ook al zit je in de shit.

En vooral niet negatief spreken.
Negatief? Ja, bijvoorbeeld antwoorden: 'Niet zo goed.
Ik ben de laatste tijd nogal depressief'.
Nee, dan leg je een verkeerde belijdenis af waardoor jouw woorden als een boemerang naar jou terugkeren.
Want dan word jouw depressiviteit erger.

Praten wordt dan iets magisch.
Positief spreken zou je dan steeds gezonder en welvarender maken.
Negatief spreken steeds zieker en ellendiger.

Knettergek.

Als ik de Psalmen lees, de Klaagliederen van Jeremia, dan lees ik eerlijke gebeden.
Alsof de Here niet dwars door jouw positieve belijdenis heenkijkt en jouw werkelijke situatie ziet.
Alsjeblieft, wordt toch eens eerlijk voor God en voor mensen.
Hoeveel genezingsgetuigenissen gehouden op podia in samenkomsten waren waarheid?
Heeft de voorganger je doorverwezen naar de behandelende arts om de genezing te laten vaststellen?
Zelfs Jezus deed dat.

Ik kan zó enorm verlangen naar echtheid, oprechtheid, eerlijkheid.
De mens ziet aan wat voor ogen is, maar de Here ziet het hart aan.

In Prediker 10 gaat het nogal eens over onze woorden.

Dode insecten die terechtkomen in de geurende zalf van een geurenmenger, schoonheidsspecialist of apotheker kunnen die zalf laten gisten en onbruikbaar maken en dat brengt onverwachte kosten met zich mee.
De zalf is onverkoopbaar.
Een snufje dwaasheid temidden van een wijze toespraak verpest alles (10:1).

Het hart van een wijze stuurt zijn rechterhand.
Het hart van een dwaas zijn linker.
Het lijkt erop dat hier aangesloten wordt op het feit dat de meerderheid van de mensen rechtshandig is en een minderheid linkshandig.
Dit is absoluut geen politiek statement (10:2).

Een dwaas zal op zijn levensweg al zijn tegensprekers dwaas noemen (10:3).

Als jouw meerdere, jouw koning, jou bestormt met tegenargumenten, blijf bij jouw standpunt en bewaar jouw kalmte.
Dat zal een geneeskrachtige uitwerking geven, méér dan het aangaan van een felle discussie (10:4).

En Salomo bepaalt ons opnieuw bij zijn gekozen uitgangspunt: 'onder de zon'.
Daar zie je dat koningen dwaas kunnen handelen (10:5).
Ja, dit gebeurt hier op aarde, als we God buitensluiten: dat degenen die leiding geven dwaasheid verkondigen en dat rijken en aanzienlijken niet in aanzien zijn (10:6).
Knechten te paard, koningen kruipend door het stof (10:7).
Mensen beseffen niet dat als ze kuilen voor anderen graven ze er zelf in kunnen vallen.
Ze slopen een tuinmuur en worden door een slang gebeten.
Je kunt stenen los wrikken en je deerlijk verwonden.
Je kunt bomen vellen met een botte bijl en dat kost zoveel meer energie.
Een wijze doet niets vanuit een impuls, hij bereidt zich voor op zijn acties (10:8-10).
Een slang moet je éérst bezweren, voordat hij kan bijten, al spreek je in het dagelijks leven nog zoveel wijsheid. Op dát moment heb je daar geen baat bij (10:11).

En nu kom ik terug op mijn inleiding, over ons spreken.
Wijze woorden zijn en brengen genade van God.
Maar dwaze woorden kunnen de ondergang betekenen van degene die ze uitspreekt (10:12).
De woorden van een dwaas zijn vanaf het begin al dwaas, onzinnig en aan het slot gekte (10:13).
Dwazen kunnen lange toespraken houden die volkomen doelloos en zinloos zijn, omdat ook hij geen weet heeft van zijn toekomst en de toekomst van anderen (10:14).
Wie heeft geen weet van ellenlange toespraken die uren konden duren, toespraken van dictators?
Moeten wij als verkondigers van het Evangelie ons dat niet aantrekken?
De mens vraagt: 'wijs me de weg naar de stad!' en wordt doodmoe van die ellenlange uiteenzettingen van de dwaas (10:15).
Wéé dát land dat door een onvolwassene, door een onrijpe koning geregeerd wordt.
Bedoeld wordt een ongedisciplineerde dwaas en de legeroversten en regeringsleden zich bij het ontbijt al bezatten (10:16-17).
Zulke leidslieden bouwen geen solide huizen (10:18).
Is het geen dwaasheid om de dag zó te beginnen: met een ontbijt van brood en rijkelijk vloeiende wijn, dronkemansgelal (10:19)?

Mag je dan niet praten met elkaar over dergelijke wantoestanden?
Salomo spreekt toch ook over zijn bevindingen, open en bloot, hier in zijn boekje Prediker?
En toch eindigt hij met een waarschuwing: Een dwaze koning, dwaze kabinetsleden, dwaze legeroversten kunnen gevaarlijk zijn.
Let op wáár en in welk gezelschap je kritiek oefent, want er kunnen 'luistervinken' zijn die wat jij zegt doortwitteren (10:20).

Er mag best kritisch gesproken worden, dat deed Jezus ook.
Maar vertel nooit onwaarheden door.
Check de feiten.
Praat dan eerst met de betrokkene zelf.

Spreken moet zilverwaardig zijn.
Als je de feiten niet weet, is zwijgen goud waard!


P Gerrets (emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 09 feb 2018 12:55

HET ENORME VERSCHIL TUSSEN LOON EN GENADE.


"Aan wie werkt wordt het loon niet berekend naar genade, maar naar wat verschuldigd is, maar aan wie niet werkt en zijn vertrouwen gelovig stelt op Hem die de goddeloze rechtvaardigt, diens geloof wordt gerekend tot gerechtigheid"

(Romeinen 4:4-5 Naardense Bijbel 2014).


Wat schrijft de apostel nu eigenlijk?

Werk je? Dan heb je gesolliciteerd, je bent door de selectie gekomen, je hebt aangetoond de nodige diploma's te hebben, de ervaring en tenslotte is er met jou een gesprek geweest over jouw werkzaamheden, het aantal uren, het aantal vrije dagen én het salaris.
Maar je kunt ook 'ingestuurd' zijn door een uitzendbureau maar ook op voorwaarden.

Aan het einde van de maand ontvang jij loon.
Het afgesproken bedrag voor de door jou geleverde prestaties, werkzaamheden.
Want het is jouw verdiende loon.

En dít, wat ik hierboven schetste, is het systeem waar wij in opgevoed, gevormd en onderwezen zijn.
Onze opvoeding, ons onderwijssysteem is gericht op 'later, als je groot bent'.
Luisteren, gehoorzamen, het huiswerk goed maken, repetities goed voorbereiden.
Als jij jouw best doet, word je beloond met goede cijfers.
Mijn opvoeding, mijn scholing was gericht op: presteren en produceren, want dat leidt tot beloning.
Werken met je handen of werken met je hoofd, dát wordt beloond.
En wie dat niet kan, om wat voor reden dan ook, valt buiten de boot.

Paulus schrijft iets merkwaardigs over God.
Hij schrijft over God die de goddeloze rechtvaardigt.
Is jullie dit wel eens opgevallen?
Dit moét toch zijn:
God die de vrome rechtvaardigt?
God die zijn dienaar of dienares rechtvaardigt?
God die de godsdienstoefenaar rechtvaardigt?
God die de zondeloze rechtvaardigt?
Kom op zeg: je moet er toch iets voor gedaan hebben?
Rechtvaardiging, dat is: vergeving ontvangen, aanvaardbaar voor God zijn, in de juiste verhouding tot God staan.
Dat is bestemd voor de oudste zoon die altijd plichtsgetrouw was, de arbeiders die vanaf zes uur 's morgens al in de wijngaard werkten, de farizeeërs en schriftgeleerden die aanhoudend studeerden, baden en het volk onderwezen.

Dit zit verankerd in ons gelovigen, kerkmensen.

Paulus, dit zie je verkeerd.
God, die de goddeloze rechtvaardigt?
Ja, schrijft hij, die goddeloze heeft er n i e t voor gewerkt, maar hij vertrouwt op God.
Op Gods karakter én op Gods werk dat door Jezus volbracht is.
Méér niet, minder niet.
Op dát geloof volgt geen beloning, geen salaris, er is niets voor gepresteerd.
Op dát geloof volgt een gift.
En dát noemen we 'genade'.
En dát geloof is ook een gift.
Een onverdiend geschenk.
De verloren zoon kreeg het, de arbeiders in de wijngaard die net voor sluitingstijd aangenomen waren, de moordenaar aan het kruis.

Loon is jouw wettige verdienste.
Genade een onverdiend geschenk, waarvoor je niets deed.

Maar op Facebook wordt wat afgewerkt.
En verschrikkelijke posters afgedrukt.
Het hellevuur wordt hoog opgestookt.
En men weet ook precies wie daarvoor bestemd zijn.
Het geeft een kick om op zondaars af te reageren.

Maar hoe moeilijk om zondaars lief te hebben.
God wacht echt niet op mensen die door christenen bang gemaakt tot Hem vluchten.
Zou jij een partner willen hebben die jou 'liefheeft' uit angst?
God verlangt ernaar mensen te ontvangen die Hem liefhebben om Zijn karakter, Zijn wezen.

Je kunt wel 'Onze Vader' bidden.
Je kunt wel weten en zeggen: Ik ben een kind van God.
Maar is dat écht wat jij ervaart?
Ik had een strenge, perfectionistische vader.
Die me voortdurend het gevoel gaf dat ik tekort schoot. Dat ik niet voldeed aan zijn eisen.
Hij gaf me de indruk dat ik niet de zoon was, die hij had verwacht.
Ik was ook niet blij met mijzelf.
Een lange slungel die de neiging had gebogen te lopen.
Op straat werd ik voortdurend door mijn beide ouders toegesist: 'Rechtop lopen' of 'Als je zó door blijft lopen binden ze een bezemsteel achter je rug zodat je niet anders kunt dan rechtop lopen'.
En ik...ik was bang dat andere mensen op straat dit konden horen.
Ik werd te kijk gezet.
Ik kwam bij een specialist terecht.
Kreeg een gipsbed aangemeten.
Een mal van mijn rechte rug van gips waarin in elke nacht moest slapen met riemen over mijn borst en buik vastgebonden, zodat ik in mijn slaap niet op mijn zij kon slapen.
Ik moést naar zwemles.
Ik moést naar padvinderij.
Ik moést naar judo.
Ik moést een kerel worden.

De vraag voor mij werd: 'Hoe krijg ik mijn vader zó ver dat hij van mij gaat houden?'
Ik wist maar één manier: door studeren en hoge, het liefst de hoogste cijfers halen.
De 4-jarige MULO (de voorloper van de MAVO) in 3 jaar.
De kweekschool (de voorloper van de Pedagogische Academie) in 6 jaar in plaats van 5 jaar.
Ik werd overspannen en moest het laatste jaar overdoen.
Theologie in Brussel, gemiddelde cijfer van alle studiejaren en alle vakken 95 punten op 100.
Cum laude geslaagd.
Maar nooit heeft mijn vader mij een compliment gegeven.
Hij stierf in 1994, maar uit zijn mond heb ik het nooit gehoord.
Als mijn aardse vader zó veeleisend was, als al mijn inspanningen niet genoeg waren, hoeveel te strenger en veeleisender moest God dan wel niet zijn.
En Hem 'Vader' noemen, dat was voor mij onmogelijk.

Ik werd predikant in Enschede, later predikant en docent in Rockanje, pastoraal werker, full-time, hier in Den Haag. Ik ben van harte predikant, pastor.
Ik hou zielsveel van mensen.
Ik heb keihard gewerkt, mijn perfectionisme dreef me tot het uiterste.

Wat moét er veel in onze evangelische- en pinksterkerken.
Wat heb ik veel preken gehoord met opdrachten.
En in Reformatorische kerken en in de Evangelische beweging horen we onophoudelijk wat er niet deugt en krijgen we opdrachten mee.
God als werkgever en wij in loondienst?
Als we de Tien Geboden volbrengen, als we niet roken, geen alcohol gebruiken, onze tienden geven, twee keer naar de kerk gaan, vrouwen een hoed dragen, actief deelnemen aan de activiteiten van de gemeente, volledig op God vertrouwen, de zondag als sabbat houden plus: vul maar in, dan behagen we God.
We moeten evangeliseren.

Vele ambtsdragers zien hun gezinnen sporadisch.
Soms zijn er zoveel activiteiten...we hopen de wereld te winnen en verliezen onze partners en gezinnen.

En daarom zou ik wel eens willen weten ervaar jij God als een vader die écht van je houdt, alles voor je over heeft, die jou aanmoedigt, jou troost en jou om Christus' wil vergeeft....

óf

Is God meer een veeleisende werkgever die jou te pletter laat werken en ga je voor het loon bij jouw dood?

Er was in mijn leven één predikant die mij voluit en alleen Christus heeft verkondigd in woord én daad.
Een onvoorwaardelijke liefde.
Die het niet nodig had om het de gemeente eens goed duidelijk te maken dat zij voor God niet konden bestaan, die niet de zweep over de gemeente legde, die niet dreigde met hel en verdoemenis.
Die nooit opriep tot bekering.

Maar die onvermoeibaar 'troubadour van de Liefde' wilde zijn. Die mij geestelijk adopteerde als zoon, die mijn geestelijk vader wilde zijn in woord en daad.
Die heeft mij en velen in het aangezicht van God laten kijken.
Christus en Christus alléén.
Hij heeft een onuitwisbaar stempel op mijn leven gedrukt.
Tot op de dag van vandaag.
Gerrit Toornvliet, je was een gegrepene.
Nee, geen zondeloos mens, niet zonder fouten.
Voor sommigen moeilijk om mee samen te werken.
Maar begenadigd.

Ik hoor en lees zoveel Jezus plus preken en artikelen.
Daarmee bedoel ik: geloof in Jezus plus nog iets en je zult behouden worden.

En daarom durf ik te beweren dat we wel heel erg veel over genade praten, preken, schrijven, zingen, maar dat er te weinig verstaan wat genade is.
Of moet ik zeggen: wie GENADE is.

Krijgen jullie loon naar inspanning, naar goede werken, na trouwe kerkgang of verwonder je je dagelijks over Gods genade?

Dat wat onverdiend je ten deel valt van de hemelse Vader omwille van Jezus Christus.
Eén 'werkte', de hele wereld stond en staat buiten spel.
En één 'volbracht' en niemand van ons.

Wij werken ons de hemel niet binnen.
Niemand van ons.

Toen mij niemand anders dan Jezus verkondigd werd, brak ik, de tranen stroomden en ik dacht: 'Wie deze Jezus afwijst is een schoft'.



P Gerrets (emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor Chaya » 09 feb 2018 16:42

"Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig dat Hij ons de zonden vergeve, en ons reinige van alle ongerechtigheid" 1 Johannes 1:9

Soms hoor je mensen bidden: “Heere doe met ons naar genade en niet naar recht!” Laten we eerlijk zijn, dat klinkt zo waar, zo bijbels. Want als de Heere naar recht met mij zou doen, dan kom ik toch voor eeuwig om? Ik zal alleen behouden worden wanneer Hij in genade op mij neerziet! Nu is dat laatste zeker waar, en toch… toch mogen we Gods recht en genade niet zo van elkaar losmaken als dat in bovengenoemd gebed gebeurt. We kunnen namelijk niet over genade spreken, zonder daarbij ook Gods recht te betrekken. Dat wordt duidelijk als we de tekst lezen die voor ons ligt.

In dit Schriftgedeelte staan twee dingen lijnrecht tegenover elkaar: het ontkennen en het belijden van de zonde. Al zal er onder ons wel niemand zijn die zover gaat, toch hebben ook wij de onuitroeibare neiging om onze zonden toe te dekken, of weg te wuiven. Heel ernstig worden we in dit hoofdstuk daartegen gewaarschuwd: wie de zonden probeert te ontkennen, bedriegt zichzelf en maakt God tot een leugenaar (vers 10). Wat Johannes daarmee bedoelt? Wel, als iemand de zonde ontkent, zegt hij daarmee eigenlijk dat het Woord van God vol onwaarheden staat. In de Schrift staat immers telkens weer te lezen dat ieder mens zondaar is en dat er niemand is die goed doet. Wie weigert dat te erkennen, beschuldigt ten diepste God van leugen en bedrog!

Nu heeft de uitdrukking ‘onze zonden belijden’ een diepe inhoud. Letterlijk betekent ‘belijden’ namelijk zoiets als ‘hetzelfde zeggen’, ‘instemming betuigen’. Wie oprecht zijn zonden belijdt, stemt dus van harte in met wat God over onze zonden in Zijn Woord te zeggen heeft. Dat is bepaald geen vleiende boodschap. In de Schrift lezen we namelijk dat wij door onze zonden en schuld God bedroeven en onteren en Hem tot toorn verwekken. Hij kan het kwaad dat wij mensen bedrijven niet aanzien, en dreigt met Zijn zware straf. Wie zijn zonden leert belijden, buigt bij die scherpe boodschap het hoofd en erkent: ‘Alles wat Uw Woord over mijn leven zegt, is waar’

Nu houdt het woord ‘belijden’ook nog in dat dit alles openlijk wordt uitgesproken, zonder dat er iets voor de Heere wordt achtergehouden. Ontroerend wordt dat onder woorden gebracht in de belijdenis van David:’k Bekend’, o Heer’, aan U oprecht mijn zonden, ‘k verborg geen kwaad dat in mij werd gevonden. Maar ik beleed na ernstig overleg mijn boze daan….’

Iemand vraagt zich misschien af waarom het toch zo belangrijk is dat wij onze zonden leren belijden. Welnu, de Heere heeft daaraan in Zijn genade rijke beloften verbonden. Zo houdt de Spreukendichter ons voor:’Die zijn overtredingen bedekt, zal niet voorspoedig zijn: maar die ze bekent en laat, zal barmhartigheid verkrijgen’ (Spreuken 28:13) En de profeet Jeremia zegt: Ík ben goedertieren, spreekt de HEERE, Ik zal de toorn niet in eeuwigheid behouden. Alleen ken uw ongerechtigheid, dat gij tegen de HEERE, uw God hebt overtreden…’ (Jeremia 3:12 en 13). En onze tekst heeft ten diepste dezelfde strekking: ’Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeve, en ons reinige van alle ongerechtigheid’.

Hoe kan een God die rechtvaardig is nu de zonde vergeven? Als Hij ín het recht treedt, moet Hij de zonde toch straffen? Inderdaad, maar er is ook nog een ander aspect van de rechtvaardigheid van God. We moeten daarvoor letten op het kruis van de Heere Jezus Christus. Toen en daar heeft de hoge God Zijn rechtvaardigheid betoond door de zonden te straffen aan de bloedende, stervende Zaligmaker.

Welnu, als een verloren zondaar door het geloof achter het bloed van deze Zaligmaker schuilen mag, dan straft God de zonde niet twee keer: één keer aan Christus en ook nog eens een keer aan die zondaar. Aangrijpend heeft de Engelse predikant-dichter Joseph Hart dat in één van zijn liederen bezongen: ”Betaling eist God nooit twee keer: eerst van de hand van mijn lijdende Heer’ en dan nog weer van mij. Volkomen verzoening bereidde Gij: de laatste penning voldeed Ge voor mij van heel mijn hoge schuld.”

Zo zien we dat genade en recht niet van elkaar losgemaakt mogen worden. In het bloed van Christus ontmoeten die beide elkaar immers en daarom schenkt God vergeving op grond van recht. De vraag klemt dan ook: hebt u, die deze regels leest, al de toevlucht leren nemen tot het bloed van Christus? Zonder het bloed van Christus bent u zo nameloos arm, want dan bent u nog in uw zonden!

Daarom wordt ons dringend de weg van de belijdenis van zonden gewezen, want ‘Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeve…’

Prof.dr. A. Baars
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 28 feb 2018 19:12

Turen naar de hemel.


Christenen kunnen het niet laten.
Zich verliezen in het berekenen van de dag van de opname van de gemeente, en van de dag van Jezus' wederkomst.
Het verzamelen van het aantal hongersnoden, aardbevingen, tsunami's, oorlogen, verschijnselen aan de hemel.
Want het is eindtijd.
Dat is niets nieuws.
De eindtijd begon toen Jezus geboren werd in Betlehem.
"In het laatst der dagen heeft God tot ons gesproken in de Zoon" (Hebreeën 1:1).
Jezus is het laatste woord aan de wereld.
Johannes schrijft in zijn brieven: "Kinderen, het is het laatste uur".
Tweeduizend jaar eindtijd.
Vele mede-gelovigen wéten Gods spoorboekje voor die laatste minuten.
Er wordt gedroomd, visioenen gezien, gerekend, openbaringen ontvangen.
Er wordt met die opname van de gemeente en met de Grote Verdrukking en met die Wederkomst gedreigd, gewaarschuwd.
En, mijn oprechte verontschuldiging, ik word misselijk van het zinnetje: "Bent u klaar?"
Ze geven mij de indruk dat ze tegen die aangekondigde tijd een kolossale schoonmaak gaan houden in hun leven, in hun relaties met anderen.
Hun huizen worden met bezemen gekeerd, het stoepje geschrobd, het onkruid gewied en dan kan het gebeuren: we zijn er klaar voor!!!
Is mijn lamp gevuld met olie?
Is het werk voor God aan kant?
Heb ik mijn witte reiskleed aan?
En dan zijn de verwachtingen totaal verschillend.
Eérst de opname van de gemeente vóórdat alle ellende over de wereld komt, dan barst de hel los op aarde over de ongelovigen en over Israël.
De Antichrist openbaart zich en neemt plaats in de herbouwde tempel in Jeruzalem.
Dan volgt de eindstrijd om Jeruzalem los.
God grijpt in.
Verslaat die volken.
Jezus komt terug op de Olijfberg en wordt koning in Jeruzalem en regeert samen met ons 1000 jaren over deze wereld.
Satan breekt nog één keer los, wordt in de poel van zwavel en vuur gegooid en eindelijk zal er vrede zijn.
Eens zat Jona op de berg bij Ninevé en zat comfortabel het eindoordeel over de inwoners van Ninevé af te wachten en had er zwaar de pest in toen de hele stad zich bekeerde en begenadigd werd.
Ik durf het hier bijna niet te zeggen.
Zou God nog alles wat in Openbaring staat, kunnen wijzigen?
Of krijgen wij er dan ook de pest in?
En die opname van de gemeente voordat hier de hel losbreekt, vind ik zo typisch Amerikaans.
Er is daar geen theologie van het lijden.
Zijn er momenteel niet ontzettend veel christenen in Noord-Korea, China, in de moslimwereld die de Grote Verdrukking meemaken?
Geestelijk tot wrakken gemaakt, gefolterd, gemarteld, doodgeslagen, onthoofd, hun kerken en kunstschatten vernield?
En wij Westerse christenen worden ongeschonden afgevoerd?
En Israël heeft heel zijn bestaan geleden, geen dag vrede, altijd bedreigd, onschuldigen worden gruwelijk vermoord.
Stop met jaartallen, maanden en dagen.
Dan komt Christus juist niet.
Plotseling is Hij er.
Ben ik een wedergeboren kind van God?
Heb ik Jezus Christus en Zijn aanbod van vergeving in geloof aangenomen?
Dan ben ik klaar.
Wat er ook komt!
Als ik sterven moet.
Als Jezus terugkomt.
Zovelen lijden.
En elke christen bidt:
"Maranatha, Heer, kom spoedig".

P Gerrets (emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 11 mar 2018 08:56

Hoe krijg ik een Genadig God?

"Want rechtvaardiging door God wordt daarin geopenbaard, uit geloof tot geloof, zoals geschreven staat: 'maar de rechtvaardige zal leven uit geloof'"
(Romeinen 1:17 Naardense Bijbel).


Met Hervormingsdag zal ons, protestanten, moeten dwingen ons te bezinnen op het wáárom.
Wáárom meende hij, Martin Luther, te moeten protesteren in 95 stellingen?
In deel 1 is uitvoerig Romeinen 1:16 aan bod gekomen. Nu Romeinen 1:17.
Eén van de vragen van Luther was: 'Hoe krijg ik een genadig God?'
En het voor álle eeuwen geldende Bijbelse antwoord is: 'God, de Schepper van de hemelen en de aarde, die Zich in het bijzonder verbond met Abraham, Izaak en Jakob, de Vader van onze Here Jezus Christus, is genadig'.
In Exodus 34:6-7 trekt de HEER aan Mozes voorbij en spreekt:
"HEER, HEER, Godheid ontfermend en genadig!- lankmoedig en overvloedig in vriendschap en trouw!-die vriendschap bewaart voor duizenden, die onrecht verdraagt, overtreding en zonde; maar ongestraft: niets laat hij ongestraft, bezoekend het onrecht van vaders aan zonen en zoons-zonen, aan derden en vierden".
Zó openbaarde God zich aan Mozes.
En in de eerste studie is nadrukkelijk aan de orde gekomen dat in de rechtszaak die God aangespannen heeft tegen de mensheid God én Rechter én Advocaat is.
Schuldeiser én Schuldvoldoener.
Dát is het onvermijdelijke kruis van Golgotha geweest.
God-mensgeworden draagt daar in onze plaats de toorn van God over al onze zonden en misdaden, sterft onze dood en overwint die en staat op om nooit meer te sterven.
En de Bijbel benadrukt, dat elke mens die zijn of haar vertrouwen stelt op dat wat Jezus voor hem of haar gedaan heeft, eeuwige vrijspraak ontvangt.
In 1:17 schrijft Paulus: 'Hoe worden wij door God gerechtvaardigd?'
Dat is een moeilijk woord.
Een rechtvaardige is een mens die God recht in de ogen kan kijken. Met opgeheven hoofd. Die wéét dat God hem of haar niet veroordelen zal. Die wéét dat zijn of haar Advocaat hem of haar zal vrijpleiten.
Maar hoe word je zo'n mens?
Heel eenvoudig.
Uit geloof.
In Romeinen 5:1 lezen we:
"Gerechtvaardigd dan uit geloof hebben wij vrede bij God door onze Heer Jezus Christus".
Hoe word ik van een vijand van God een vriend van God?
Hoe word ik van een schuldenaar aan God een schuldloze ten opzichte van God?
Er is maar één antwoord: uit geloof.
Voor velen is dit té simpel, té eenvoudig, té makkelijk.
Er moet werk van gemaakt worden en hard werk bovendien.
Genade, kwijtschelding van schuld, dáár moet je hard voor werken.
Kom op! Aan de slag met die wet van God aan Mozes gegeven. Tien Geboden en méér.
God moet genadig gemaakt worden.
Kwijtschelding van schuld moet je verdienen.
De zweep van de wet over de ruggen van de gemeenteleden.
Het vuur van de hel wordt gloeiend heet opgestookt.
Ondraaglijke lasten op de schouders van de kerkgangers gelegd.
Iedere zondag wordt het weer herhaald: jullie voldoen op geen enkele manier aan Gods rechtseis.
Sommigen gaan zover dat ze de spijswetten gaan onderhouden, de Joodse feesten vieren, de sabbat onderhouden.
Dit is mijn felle aanklacht tegen de orthodoxie: de mix van wet en genade.
Mijn felle aanklacht tegen de evangelicalen: de nadruk op wat de mens moet doen.
En gisteren mijn felle aanklacht tegen de zogenaamd moderne protestanten: dat er nooit meer over de noodzaak van redding en verzoening wordt gesproken.
We vervallen in de ketterijen die we de eeuwen door de Rooms-Katholieke Kerk verweten hebben.
Zij verdienden hun heil door goede werken.
Wij, anno 2017, verdienen het heil óók door goede werken?
Wát een klap in het gelaat van Christus!!!
Luther ontdekte wat Paulus schreef: uit geloof!!! En méér niet!!!
Alléén door ons vertrouwen te stellen op dat wat Jezus Christus voor ons en in onze plaats bewerkte in zijn lijden, sterven, begraven worden en opstanding worden wij kinderen van God.
En o wonder in Efeziërs 2:8-9 lezen we:
"Ja, vanwege de genade zijt gij mensen die gered zijn door het geloof; en dat niet dankzij uzelf: Gods gave is het; niet dankzij úw werken,- laat niemand zich daarop beroemen!"
Zelfs dat reddende geloof krijg je van God.
Elk mens staat naakt, poedelnaakt voor God. Zonder zélf-geplukt vijgenblad, zonder voorspraak van welke tot heilige verklaarde mens, zonder voorspraak van Maria de moeder van Jezus, zonder werken die wij verzet hebben, zonder wetsonderhouding, zonder dogma's, zonder theologie, zelfs zonder eigen geloof, dat ons kan redden.
Iedere zondaar en zondares ontvangt het witte kleed van reinheid uit de handen van God om Jezus' wil, gratis en voor niets. Het is geen leasekleed. Geen kleed op afbetaling. Er is ééns en voor altijd voor betaald door Jezus op Golgotha toen hij schreeuwde: 'Volbracht', dat betekent: voldaan of betaald.
En de grote vraag is nu:
'Neem je dat bruiloftskleed om Jezus' wil aan?'
Of weiger je dat kleed aan te nemen?
Paulus schrijft: uit geloof tot geloof.
Daarmee bedoelt hij het volgende:
Christen word je uit geloof, christen blijf je door geloof.
Hij citeert Habakuk 2:4.
'maar de (uit het geloof) rechtvaardige (van elke schuld vrijgesprokene) zal leven uit geloof'.
Het kenmerk van een christen (van welke denominatie hij of zij ook is) is: geloof, dat is vertrouwen op Gods beloften.
En NEE we keren na ontvangen genade niet meer terug naar de wetten die door Mozes aan de Israëlieten gegeven zijn.
Geen wetsonderhouding uit dankbaarheid.
Direct op Efeziërs 2:8-9 volgt :10
"Want zijn maaksel zijn wij, in Christus Jezus geschapen voor goede werken, die God heeft voorbereid opdat wij daarin zouden wandelen".
Let op: deze door God voorbereide werken staan diametraal tegenover onze eigen werken waardoor wij probeerden zalig te worden.
Een wedergeboren christen draagt vrucht, daarmee wordt bedoeld dat hij meer en meer gaat lijken op Christus.
Een wedergeboren christen krijgt van de heilige Geest opdrachten, taken die God al voorbereid heeft.
Een christelijke gemeente waar Romeinen 1:16-17 niet meer de basis is, is niet langer gemeente van Jezus Christus.

Emeritus predikant p Gerrets
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"


Terug naar “[Religie] - Algemeen”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten

cron